ΣΧΟΛΙΑ ΣΧΟΛΙΩΝ ΙΕΡΟΚΑΝΟΝΙΚΗ - π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

Πάτρα 6.5.2010

Αγαπητέ Αναστάσιε,

Σε ευχαριστώ για την καλή φιλοξενία στο όμορφο ιστολόγιό σου και σε συγχαίρω θερμά για το επίπεδό του. Ευχαριστώ και όλους όσους μπήκαν στον κόπο και ασχολήθηκαν με τις σκέψεις μου και τις σχολίασαν. Εύχεσθε να με φωτίζει ο Θεός να μην πέσω σε καμιά παγίδα του εχθρού !

Ας μου επιτραπεί σύντομος σχολιασμός σχολίων τινών στην ανάρτηση : http://anastasiosk.blogspot.com/2010/05/blog-post_5361.html:

Α. Ανώνυμος 3:12 μμ :

1. Γράφετε : «βλέπω υπερβολή στα όσα είπατε». Θα σας παρακαλούσα, αν σας είναι δυνατόν, να μου υποδείξετε επακριβώς που επισημαίνετε την υπερβολή ή τυχόν άλλες αστοχίες. Θα σας ήμουν υπόχρεος αν είχα τις υποδείξεις σας προ της δημοσιεύσεως των πρακτικών, ώστε να μπορέσω να τις διορθώσω.

2. Γράφετε : «Πάνω από τους κανόνες υπάρχει η αγάπη και η παιδαγωγική μακροθυμία της εκκλησίας».

α) Υπονοείτε μήπως ότι δεν είναι η Εκκλησία αυτή που συνέταξε τους ι. κανόνες ;

β) Υπονοείτε ότι οι Πατέρες που συνέταξαν και εφάρμοσαν τους κανόνες δεν διέθεταν την «αγάπη και την παιδαγωγική μακροθυμία της εκκλησίας» ;

γ) Υπονοείτε ότι εμείς σήμερα μπορούμε να αναδειχθούμε πιο φιλεύσπλαχνοι και άνθρωποι περισσοτέρας αγάπης και μακροθυμίας από τους Αγίους που συνέταξαν, επικύρωσαν και μέσα στους αιώνες εφάρμοσαν τους κανόνες της Εκκλησίας μας ;

3. Γράφετε : «Η εκκλησία και ο Χριστός έχουν ανοικτή την αγκαλιά για όλους τους ανθρώπους». Συμφωνώ απολύτως μαζί σας ! Και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε και εσείς με τη φράση μου : «Η εκκλησία και ο Χριστός έχουν ΚΛΕΙΣΤΗ την αγκαλιά για ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ, ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ, ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ». Είναι προφανές ότι οι δύο φράσεις δεν αντιφάσκουν, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται !

Και νομίζω ότι εδώ βρίσκεται η απάντηση στην ένστασή σας. Θα πρέπει να διακρίνουμε την αμαρτία, την πλάνη, την αίρεση από τον αμαρτωλό, τον πλανεμένο, τον αιρετικό ! Και για τις μεν πρώτες η Εκκλησία είναι απόλυτη, κατηγορηματική και αυστηρή με τους κανόνες Της, για τους δεύτερους συγκαταβατική και μακροθυμούσα στην ανθρώπινη αδυναμία με την ποιμαντική Της.

Έτσι κατ’ αυτό τον τρόπο δεν υφίσταται κανένα δίλημμα του τύπου : “Κανόνες ή αγάπη και μακροθυμία της Εκκλησίας”. Διότι οι ι. κανόνες ως αποφάσεις της αγαπώσης και μακροθυμούσης Εκκλησίας ισχύουν και η αγάπη και η μακροθυμία της Εκκλησίας εκφράζεται μέσω των ι. Κανόνων των Αγίων Πατέρων της, οι οποίοι «εξ ἑνὸς γὰρ ἅπαντες καὶ τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος αὐγασθέντες, ὥρισαν τὰ συμφέροντα» !

Απόδειξη των ανωτέρω έχουμε στην στάση της Εκκλησίας έναντι των «μυστηρίων» των αιρετικών.

Β. Ανώνυμος 3:09 μμ και Άγγελος 6:56 μμ

1. Γράφετε «οι άγιοι Πατέρες συνέταξαν Κανόνες προς ρύθμιση γενική της Εκκλησιαστικής ζωής και όχι απόλυτης πειθαρχίας εις αυτούς». Υπάρχει μία ασάφεια στη φράση που οδηγεί μάλλον σε αυτοαναίρεση του συλλογισμού.

2. Γράφετε : «με διάκριση και οικονομία». Νομίζω ότι συμφωνείτε μαζί μου ότι «κατ’ οικονομία» δε σημαίνει κατ’ … αυθαιρεσία και ότι «ου χρη το κατ’ οικονομίαν διά τι χρήσιμον εισενεχθέν εις υπόδειγμα έλκεσθαι και ως κανόνα κρατείν εις το εξής» (Βαλσαμών). Δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται η «οικονομία» για την άρνηση της κανονικής τάξεως. Άλλωστε και ο ίδιος ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος συγκεφαλαιώνοντας την εκκλησιαστική εμπειρία σε επιστολή του επισημαίνει το σοβαρότατο κίνδυνο για «τούς ἐπιμόνως ἀθετοῦντας” τους Ι. Κανόνας : «ἐν τῇ κανονικῇ τάξει “κακόν προηγούμενον οὐχ ἕλκεται εἰς ὑπόδειγμα» πρός ὑποστήριξιν μεταγενεστέρων πράξεων, διότι οἱ Ἱεροί Κανόνες “ἐκδικοῦνται”, θᾶττον ἤ βράδιον, τούς ἐπιμόνως ἀθετοῦντας αὐτούς». (Για περισσότερη ανάλυση στο θέμα ζητώ συγγνώμη που θα σας παραπέμψω στην εργασία μου για τη «συμπροσευχή με αιρετικούς», όπου το μεγαλύτερο κεφάλαιο (το Δ΄) αναφέρεται στην κατ’ οικονομία πράξη της Εκκλησίας (σ. 60 επί συνόλου 186).

3. Γράφετε : «Στον Πειραιά ακούσθηκαν αυτά, στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης άλλοι λέγαν άλλα. Τελικά ποιος έχει το δίκιο. Μήπως η εκκλησία μας προτεσταντίζει με το να λέει ο καθένας οτιδήποτε στηριζόμενος στους κανόνες;». Είναι πολύ δύσκολο στηριζόμενος στους κανόνες να … «προτεσταντίζω» ! Γι’ αυτό και στη Θεσσαλονίκη (Ημερίδα Οικουμενικού Πατριαρχείου και ΑΠΘ - Μάιος 2009) δεν έγινε απολύτως καμία αναφορά σε κανόνες ^. είπαν μόνο ότι πρέπει να τους … «υπερβούμε» ! Για να μιλήσω λίγο απόλυτα : το μόνο που σώζει εμάς τους Ορθοδόξους και δη τους κληρικούς από το «παπίζειν» ή «προτεσταντίζειν» είναι ο σεβασμός και η πιστή τήρηση των Ι. Κανόνων ! Δεν σας προβληματίζει το ότι ούτε οι παπικοί, ούτε οι προτεστάντες έχουν ι. κανόνες, ούτε εκ των ορθοδόξων οι αυθαιρετούντες έχουν σε υπόληψη τους ι. Κανόνες ; Σκεφτείτε παρακαλώ αυτή τη διάσταση…

4. Γράφετε : «Το μεγάλο μου παράπονο είναι η απουσία διαλόγου. Οι κληρικοί έχουν μάθει να μιλούν και να κηρύττουν χωρίς διάλογο ή χρόνο για να τεθούν απορίες. Μας έχετε κάνει πειθαρχημένα στρατιωτάκια που πειθαρχούν κάτω από την υπό εμένα αμφισβητούμενη υπακοή». ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΑΖΙ ΣΑΣ, ΣΥΜΦΩΝΩ 100% !

Ας μου επιτρέψτε κάποιες παρατηρήσεις όμως :

α) Για την ημερίδα στον Πειραιά γνωρίζω ότι προτάθηκε και σε άλλους που δεν εντάσσονται στον «αντι-οικουμενιστικό» κύκλο να εισηγηθούν.

β) Αναζητείστε, αγαπητέ, άγνωστε Άγγελε, ως λαϊκοί την ευθύνη σας για αυτή την παρακμιακή κατάσταση που ζούμε στην Εκκλησία μας ! Να ταυτίζουμε τον δήθεν σεβασμό στον κληρικό με την απόλυτη συμφωνία μαζί του ! Και όσοι τεκμηριωμένα και κόσμια εκφράζουν τις διαφορετικές απόψεις τους να θεωρούνται … ασεβείς ! Φοβάμαι ότι αυτή η πνευματικά αρρωστημένη κατάσταση σας βολεύει και μας βολεύει : εσάς τους λαϊκούς διότι αρνούμενοι την ευθύνη και το μαρτύριο της ελευθερίας σας έχετε «ήσυχο» το κεφάλι σας, και εμάς διότι «ήσυχοι» πλέον ασκούμε την εξουσία «ανθρώπους μη φοβούμενοι και [πλειστάκις] Θεώ ουκ εντρεπόμενοι» για να αντιστρέψουμε τα Κυριακά λόγια ….

γ) Έχει σχηματιστεί η αντίληψη ότι αυτοί που αρνούνται τον ενδο-ορθόδοξο διάλογο είναι οι «ακραίοι», οι «αντιοικουμενιστές», οι «συντηρητικοί», οι «ζηλωτές», οι «νεοενιστάμενοι», οι «φανατικοί», ενώ αντίθετα οι λοιποί, οι «οικουμενιστές», οι «προοδευτικοί», οι «με ευρύτητα πνεύματος» είναι αυτοί που τον επιζητούν. ΟΥΔΕΝ ΨΕΥΔΕΣΤΕΡΟΝ ΑΥΤΟΥ ! Αυτοί που συστηματικά αποφεύγουν και αρνούνται τον ενδο-ορθόδοξο διάλογο είναι αυτοί που υπεραμύνονται των διαχριστιανικών διαλόγων ^. αυτοί αποφεύγουν με κάθε τρόπο τη συζήτηση, την κριτική, την άλλη άποψη ! Ενδεικτικά :

i) Η Μικτή Επιτροπή του Θεολογικού Διαλόγου ποτέ δεν δημοσίευσε τα πρακτικά των συζητήσεών της.

ii) Δέστε τι έγινε πέρσυ στη Θεσσαλονίκη (δεν ήμουν παρών, αλλά είδα όλη την ημερίδα από dvd) : Δόθηκε ο λόγος μόνο στους ημετέρους και οι λοιποί που δεν συμφωνούσαν με τα ανήκουστα που ακούσθηκαν προκαλούντο με ανοίκειο τρόπο από τον προεδρεύοντα καθηγητή πανεπιστημίου ! Λυπηρό και καταδικαστέο ασφαλώς ήταν οι φωνές, αλλά ποιοι ήταν οι ηθικοί αυτουργοί της καταστάσεως αυτής ; Αυτό ασφαλώς δεν απαλλάσσει τους φωνασκούντες από τη δική τους ευθύνη !

iii) Η ημερίδα της Θεσσαλονίκης δεν ανέβηκε στο διαδίκτυο, ούτε οι εισηγήσεις δημοσιεύθηκαν, ενώ αντίθετα η του Πειραιά αμέσως τέθηκε σε δημοσία ανάγνωση και κριτική ! Αυτό και μόνο πολλά λέει !

iv) Τριάντα τόσα χρόνια δεν ερχόταν το θέμα των διαλόγων προς ουσιαστική συζήτηση στην Ιεραρχία ! Κάποιοι ήθελαν τους Ιεράρχες μας να τελούν εν αγνοία (δεν είναι βέβαια και οι ίδιοι άμοιροι ευθυνών) ! Έπρεπε να φτάσουμε στην «Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού» για να κινηθούν τα πνεύματα σε διάλογο για το Διάλογο ! Και όταν ο καθηγητής Τσελλεγίδης ζήτησε από την Ι. Σύνοδο να συζητήσει το θέμα του Διαλόγου με τους Ρωμαιοκαθολικούς είδατε την οργισμένη αντίδραση του πλέον υπευθύνου του Διαλόγου ;

v) Όπως είναι πλέον γνωστό, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που προΐσταται του Διαλόγου, απαγόρευσε στην Εκκλησία της Ελλάδος τη συμμετοχή στην αντιπροσωπεία της του καθηγητού Πανεπιστημίου π. Θεοδώρου Ζήση και όπως αποκαλύφθηκε στη συζήτηση στην Ιεραρχία πάλι το ίδιο Πατριαρχείο, ζήτησε την αποπομπή του Μητροπολίτου Περιστερίου από το Διάλογο διότι ήταν «δύσχρηστος» (έτσι έγραψε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος) !!! Παρόμοια παρέμβαση από το Πατριαρχείο είχαμε πάλι και σε άλλη Εκκλησία στην τελευταία συνεδρίαση της Μικτής Επιτροπής στην Κύπρο ! Κάτι μου θυμίζει από Φεράρα-Φλωρεντία αυτό … Να σημειώσουμε ότι ο Περιστερίου και ο π. Ζήσης πρωτοστάτησαν στην έκδοση του περιφήμου κειμένου του Freissing Μονάχου, όπου καταδικάστηκε η Ουνία. Μετά την αποπομπή τους, στην επόμενη συνεδρίαση στο Balamant Λιβάνου (1993) χωρίς αυτούς τους «δύσχρηστους», αναγνωρίστηκε πλήρως η Ουνία και ο Παπισμός ως «αδελφή Εκκλησία» !!! Είδατε πόσο ωραία προχωρά ο … διάλογος ;!

Και για να κατέβουμε σε χαμηλότερα επίπεδα :

vi) Τολμήστε να στείλετε κείμενο που να εκφράζει την αντίθετη άποψη στο ειδησεογραφικό πρακτορείο amen.gr – που τάχα υπερμαχεί των … διαλόγων και καταδικάζει όσους τον αρνούνται ! Σιγά μην το δημοσιεύσει ! Κατά τα άλλα είναι ειδησεογραφικό που σέβεται το … διάλογο και τη δημοσιογραφική δεοντολογία !!! Ουδέποτε δημοσίευσε αντίλογο ! και

vii) Δέστε την έκβαση που είχε ο διάλογος που επιχείρησα με τον εκπρόσωπο του Πατριαρχείου στο ΠΣΕ, τον π. Γ. Τσέτση. Διάλογος με τον καθηγητή Φειδά ούτε καν άρχισε ! Για τη δημοσίευση της άλλης άποψης στο επίσημο δελτίο του Οικουμενικού Πατριαρχείου ούτε λόγος να γίνεται …

Ζητώ συγγνώμη αν σας σκανδάλισα !

Ευχαριστώ για την φιλοξενία

π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

6945-377621, agotsop@gmail.com