``... Ενώ οι μοναχοί και οι ηγούμενοι των μονών του Αγίου Όρους ζητούσαν να ακούσουν κάποιο λόγο παρακλήσεως από εμένα, εγώ, ως ορθόδοξος ιερεύς και επίσκοπος, ένιωθα την ανάγκη να στραφώ και να ζητήσω λόγο παρακλήσεως από κάποιον πνευματικό πατέρα.
Ένας από τους καταξιωμένους πνευματικούς ήταν ο π. Παΐσιος, ένας απλός αλλά μεγάλου πνευματικού βάθους μοναχός. Γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας και αποδείχθηκε ένας από τους παράγοντες της αναγέννησης του μοναχισμού στο Άγιον Όρος, ο οποίος σαφώς έφθινε- ίσως όχι από άποψη πνευματική, ασφαλώς όμως από άποψη ανθρώπινου δυναμικού και μοναστικού πληθυσμού- όταν εορτάσαμε την πρώτη χιλιετηρίδα του Αθωνικού μοναχισμού το 1963. Μετά από μια περίοδο κατά την οποία είχε αποσυρθή στο Σινά, ο π. Παΐσιος επέστρεψε στο Άγιον Όρος, απ' όπου κατηύθυνε πολλές ψυχές σε όλο τον κόσμο. Είχε επισκεφθεί τον προκάτοχό μου, Πατριάρχη Δημήτριο την εποχή που υπηρετούσα ως προσωπικός του γραμματεύς. Αυτό που συνεκλόνιζε ήταν η σιωπή του.
Όποιος ευλογηθεί στη ζωή του να συναντήσει έναν ζωντανό άγιο, γνωρίζει την μοναδική αίσθηση της ηρεμίας η οποία χαρακτηρίζει έναν τέτοιο άνθρωπο. Ο άγιος αισθάνεσαι ότι ζει μεν στον κόσμο μας, αλλά την ίδια στιγμή γεύεται τον μέλλοντα αιώνα. Στον γέροντα Παΐσιο σε εξέπληττε κυρίως το ότι ήταν απόλυτα ανθρώπινος, γεμάτος αυθορμητισμό και μακριά από κάθε προσποίηση. Ένιωθες ότι ακτινοβολούσε το φως του Χριστού, και αυτό σου χάριζε όχι μόνον απόλυτη άνεση μαζί του αλλά και τη βεβαιότητα ότι είσαι ευπρόσδεκτος. Αργότερα, θυμάμαι ότι τον επισκέφθηκα στο κελλί του, όπως το είχαν κάνει τόσοι και τόσοι άλλοι όλα αυτά τα χρόνια. Σου χάριζε την πνευματική εμπειρία και τη συμβουλή του, ενώ την ίδια στιγμή σου καθάριζε ένα μήλο ή ένα πορτοκάλι. Και τί παράδοξο! Ένας απλός μοναχός να δέχεται την κατάθεση της ψυχής του Οικουμενικού Πατριάρχη! Και όμως, το έκανε με την μεγαλύτερη απλότητα. Ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια είναι, μερικές φορές, το ταπεινό περίβλημα μέσα στο οποίο η Εκκλησία λειτουργεί με τον αυθεντικότερο τρόπο´´.
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
(Από το βιβλίο : «Συνάντηση με το Μυστήριο»- Μια σύγχρονη ανάγνωση της Ορθοδοξίας. Εκδ. ´´Ακρίτας´´ σελ.88-89)
(Από το βιβλίο : «Συνάντηση με το Μυστήριο»- Μια σύγχρονη ανάγνωση της Ορθοδοξίας. Εκδ. ´´Ακρίτας´´ σελ.88-89)
Υάκινθος
30 σχόλια:
Ένοιωσα έκπληξη και δέος από αυτή την κατάθεση ψυχής του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για τον γέροντα Παΐσιο. Μερικούς ανθρώπους τους προσμετράμε με την δύναμη της θέσης και όχι με τις εσωτερικές αναζητήσεις τις οποίες έχουν έντονες.
Αναπαύθηκε η καρδιά μου με αυτές τις σκέψεις του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Έχω κατά καιρούς διαβάσει εισηγήσείς του και εγκυκλίους του που μεταφέρει κατά υπέροχο τρόπο το ορθόδοξο βίωμα.
Το ότι πήγε προ ημερών στο Άγιο Όρος για να εορτάσει την 20ετία του στον Πατριαρχικό Θρόνο δείχνει την ευλάβεια του προς τα σεβάσματα της Ορθοδοξίας.
Όμως αυτές οι γραμμές είναι το κάτι άλλο. Δείχνει άνθρωπο μετρημένο και σεμνό που τον καταπλήσσει η απλότητα μοναχού που έχει χάρισμα.
Τι όμορφη αυτή η εικόνα, ο Πατριάρχης στην Παναγούδα να συζητά αναζητώντας λύσεις στους προβληματισμούς του και ο Γέρων Παΐσιος να του καθαρίζει ένα πορτοκαλί για να του προσφέρει μαζί με τις πνευματικές του σκέψεις. Αυτό είναι το μεγαλείο και η απλότητα της Ορθοδοξίας.
Τέτοιον Πατριάρχη και Αρχιερείς επιθυμώ για την Εκκλησία.
Ο αείμνηστος γέρων άφησε και κάποιες υποθήκες ενάντια στον οικουμενισμό και τις συμπροσευχές.Ας τις προσέξει κι αυτές ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως!
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ
Υπέροχο!
Ο πατήρ Παίσιος κατέκρινε τα οικουμενιστικά ανοίγματα αλλά ποτέ δεν προέτρεψε σε ανυπακοή τους πιστούς. Σεβόταν με ευλάβεια τους επισκόπους. Συμβούλευε και δεν απαιτούσε να γίνει αποδεκτή η άποψή του.
Οι δύο μεγάλοι μαζί!
Όπως τυγχάνει ευρέως γνωστό ο μακαριστός γέρων π.Παίσιος μαζί με άλλους αγιορείτες, αμύντορες της πατρώας πίστεως,είχε διακόψει το μνημόσυνο του πυραυλοκινήτως φερομένου προς ένωση μετά των αιρετικών παπικών αειμνήστου Αθηναγόρα.Σε επιστολή του δε,με ημερομηνία 29 Ιανουαρίου 1969 προς τον μακαριστό γέροντα Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, τον και ιδρυτή της εφημερίδας ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ,έγραφε χαρακτηριστικά:κανένα φιλενωτικό δε γνώρισα μέχρι τώρα που να έχει ψύχα πνευματική και φλοιό πνευματικό.Μιλάνε για αγάπη και ενότητα ενώ δεν έχουν αγαπήσει πρώτα το Χριστό.Ο πνευματικός μας πατέρας μας Αθηναγόρας αγάπησε την κοσμική γυναίκα που λέγεται παπική εκκλησία και δε δείχνει αγάπη για την ορθόδοξη Εκκλησία επειδή η τελευταία είναι σαν τη σεμνή γυναίκα.
Ο μακαριστός γέρων οπωσδήποτε σεβόταν τον εκάστοτε πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.Κι αν βρέθηκε στη δυσχερή θέση να αντιταχθεί για λόγους πίστεως σε κάποιους απ αυτούς το έκανε με πολύ πόνο ψυχής!Δε σιώπησε όμως όπως δυστυχώς πράττουν πολλοί επίσκοποι των ημερών μας.Στην ίδια επιστολή λέγει τα εξής βαρυσήμαντα:Η Ορθοδοξία δεν έχει καμία έλλειψη.Η μόνη έλλειψη είναι η παρουσία επισκόπων με πατερικό φρόνημα.
Αλήθεια τι θα έλεγε σήμερα ο γέροντας αν έβλεπε υπεροχικά εκκλησιαστικά πρόσωπα να συμπροσεύχονται μπροστά σε ομοίωμα της...θεάς γαίας στη Γροιλανδία ή να μεταδίδουν τη Θεία Κοινωνία στους αιρετικούς παπικούς στη Ραβέννα ή να ισχυρίζονται αναίσχυντα και χωρίς φόβο Θεού ότι τα δήθεν μυστήρια της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας είναι έγκυρα;
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ
Κόψε λίγο ανώνυμε των 8:21!Η εξίσωση που επιχειρείς είναι τουλάχιστον ανίερη.Δεν μπορείς να τους βάζεις στο ίδιο τσουβάλι και τους δύο.Ο ένας οικοδόμησε κι ο άλλος συνεχώς σκανδαλίζει!
Χαίρω δια τον σεβασμό του πατριάρχη Βαρθολομαίου προς τον π. Παΐσιο. Οι μεγάλοι πάντα βρίσκουν τρόπο επαφής και εκκλησιαστικής επικοινωνίας.
Ο Αθηναγόρας ήταν σωστός στις κινήσεις τις οποίες έκανε. Οι γενικοί αφορισμοί είναι το σπορ πολλών εξ ημών και υμών.
Τέλος η Εκκλησία της Ρώμης εθεωρείτο και θεωρείται υπό των Ορθοδόξων σχισματική Εκκλησία και τα Μυστήριά της και η ιεροσύνη της έχουν εγκυρότητα.
Απόστολος Νικολαΐδης
Αυτό τα λέει όλα: Και τί παράδοξο! Ένας απλός μοναχός να δέχεται την κατάθεση της ψυχής του Οικουμενικού Πατριάρχη! Και όμως, το έκανε με την μεγαλύτερη απλότητα. Ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια είναι, μερικές φορές, το ταπεινό περίβλημα μέσα στο οποίο η Εκκλησία λειτουργεί με τον αυθεντικότερο τρόπο´´.
Ειλικρινά λυπάμαι για την εντελώς αυθαίρετη άποψη του κου Νικολαίδη επί τη βάσει της οποίας για τους Ορθοδόξους η Ρωμαιοκαθολική παρασυναγωγή τυγχάνει απλώς και μόνο σχισματική και όχι και αιρετική.Το Φιλιόκβε που εισάγει τη διαρχία στην Αγία Τράδα συνιστά απλό σχίσμα;Το εωσφορικό πρωτείο και αλάθητο αποτελούν απλώς σχίσμα;Το καθαρτήριο πυρ,οι περισσεύουσες αξιομισθίες των αγίων,η άσπιλος σύλληψη της Υπεραγίας Θεοτόκου,η μετάληψη μόνο άρτου κατά τη Θεία Κοινωνία,ο ραντισμός κατά τη βάπτιση είναι μόνο σχίσμα;Άίρεση καραμπινάτη είναι κε Νικλοαίδη!Γι αυτό και ο άγ.Μάρκος ο Ευγενικός διακηρύσσει στεντορεία τη φωνή:Οι Λατίνοι ουχ εισίν μόνο σχισματικοί αλλά και αιρετκοί και διά τούτο εχωρίσθημεν αυτών!Θα τρίζουν τα κόκκαλα του αγ.Γρηγορίου του Παλαμά και του μεγάλου Φωτίου όταν γράφονται και ακούγονται τέτοιες απαράδεκτες και αντορθόδοξες απόψεις!
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ
Πού καταντήσαμε!Να υπάρχουν ορθόδοξοι που να θεωρούν έγκυρα τα μυστήρια των Λατίνων!Πώς μετά να μην αποσύρει ο Θεός τη χάρη του!
Ο κάθε πιστός μπορεί να έχει την προσωπική του άποψη.
Οφείλει όμως να προσαρμόζετε και να υπηρετεί την άποψη της Εκκλησίας η οποία εκφράζει την αλήθεια.
Η Εκκλησία της Ελλάδος αναγνωρίζει ως Εκκλησία αυτή της Ρώμης και έχει ως έγκυρα τα Μυστήρια τα τελούμενα υπό του Κλήρου αυτής.
Τα υπόλοιπα αποτελούν μεμονωμένες προσωπικές απόψεις πιστών οι οποίες όμως δεν μπορούν να είναι σεβαστές υπό του πληρώματος της Εκκλησίας.
Απόστολος Νικολαΐδης
Από πού προκύπτει ότι η Εκκλησία της Ελλάδος αναγνωρίζει τους Λατίνους ως Εκκλησία; Με ποια απόφασή της; Εκτός αν οι απόψεις ορισμένων ιεραρχών θεωρούνται και ως απόψεις της Εκκλησίας.
Φοιτητής Θεολογίας Αθηνών.
ΥΓ.: Ελπίζω κ. Νικολαΐδη να έχετε απλή συνωνυμία με τον καθηγητή Κοιν. Θεολογίας των Αθηνών.
Κύριε Φοιτητά της θεολογικής Σχολής των Αθηνών, δεν θα έκανα αναφορά σε απόψεις Ιεραρχών.
Δια περισσότερα παρακαλώ απευθυνθείτε στην «Συνοδική Επιτροπή επί των Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων» της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία και είναι η μόνη αρμοδία να αποφαίνεται εκ μέρους της Αγίας μας Εκκλησίας.
Απόστολος Νικολαΐδης
Μόνο η Ορθόδοξη είναι η Εκκλησία του Αγίου Τριαδικού Θεού, διότι η αληθινή Εκκλησία είναι το Σώμα του Ιησού Χριστού και μόνον οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί είμαστε τα μέλη Του.
Η παπική αίρεση ΔΕΝ ανήκει στο Σώμα του Χριστού και ΔΕΝ έχει την χάρη του Αγίου Πνεύματος, οπότε όλα τα μυστήρια τους είναι ΑΚΥΡΑ.
Δηλαδή τελικά ο κ. Απόστολος Νικολαίδης είναι Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών;
Αν είναι Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής και όχι απλά για συνωνυμία τότε έχουμε να πούμε πολλά.
Είμαι καθηγητής Πανεπιστημίου στο Παρίσι.
Απόστολος Νικολαΐδης
Ευτυχώς που είσθε στην Αθήνα κ. Νικολαϊδη διότι θα σας πέρναγαν κάποιοι γενεές δέκα τέσσερες και βάλε
Δεν περάσαμε κανέναν γενεές δεκατέσσαρες ανώνυμε των 9:58.Διατυπώσαμε με σθένος τις αλήθειες της πίστεώς μας που κακοποιήθηκαν,προφανώς άθελά του,απ τον κο Νικολαίδη.Δεν είμαστε πολέμιοι προσώπων αλλά καταφανέστατα λανθασμένων και αντορθόδοξων απόψεων.
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ
Ο Πατριάρχης μας Βαρθολομαίος διαθέτει όλα εκείνα που ο απόστολος Παύλος λέει περί του Επισκόπου. Η επιδίωξή του να γνωρίσει και να μιλήσει με τον π. Παίσιο σε μένα λέει πολλά. Έφερα στον νου μου τον Μητροπολίτη Πατρών Νικόδημο δυναμικό σε χαρακτήρα σπουδαίο σε γνώσεις. Εξομολογείτο όπως ο ίδιος μας έλεγε στον π. Παναγή Θεοδωρακόπουλο από το Καλούσι. Φορούσε το πετραχήλι και με εξομολογούσε έλεγε ο Μεγαλοπρεπής Νικόδημος. Το ποιος ήταν ο π. Παναγής το γνωρίζει όλη η περιφέρεια. Απλός ιερέας ενός χωριού με σοφία και πνευματικότητα που τον είχε κάνει αποδεκτό το πλήρωμα της Εκκλησίας. Στο Καλούσι τις διαφορές τις δικαστικές τις επέλυε αυτός μεταξύ των πιστών και όλοι πειθαρχούσαν στην απόφασή του. Τέτοιο κληρικό είχε διαλέξει ο Πατρών Νικόδημος για πνευματικό του.
Ο Πατριάρχης μας είναι από καλή στόφα Ιεραρχών. Το Φανάρι έχει παράδοση. Είθε ο Θεός να του δίνει υγεία και δυνάμεις πνευματικές. Τον έχει ανάγκη η Εκκλησία.
Ο Υάκινθος ανάβει φωτιές με τα κείμενα που μας παρουσιάζει αλλά μετά παρακολουθεί εκ του μακρόθεν. Μήπως τελικά τα παρουσιάζει για να τα αμφισβητήσει;
Γ.
Kε Γ.να αποφαίνεσαι μόνο για τον εαυτό σου. Λυπάμαι που τα κείμενα που επιλέγω αποκαλύπτουν το ´´εκκλησιαστικο´´ κατιναριό, αλλά θα πρέπει να ξέρουμε τί είμαστε!
Υάκινθος
Ποιο είναι το εκκλησιαστικό κατιναριό αγαπητέ Υάκινθε;Δε νομίζω ότι είναι δόκιμη η φράση που επιλέξατε!Γίνετε παρακαλώ σαφέστερος!
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ
Ολόκληρη η επιστολή του μακαριστού γέροντος Παισίου,η σχετική με τον οικουμενισμό,δημοσιεύτηκε σήμερα στο εκλεκτό μπλογκ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ που διαχειρίζεται ο ευλαβής θεολόγος κος Ιωάννης Τάτσης,γνώστης επιπλέον πολλών πτυχών του βίου του εν αγίοις αυλιζομένου π.Παισίου.
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ
Το να αγαπά κανείς και να ευλαβείται κάποιους γέροντες αγωνιστές της Ορθοδόξου παραδώσεως,είναι θεάρεστον καθώς και ο Ιωάννης μας μιλά ότι αν αγαπούμε τους συνανθρώπους μας, είμαστε σε κοινωνία με τον Θεό.Από την άλλη όμως στην Β!αυτού επιστολή,μας επισημαίνει τον κίνδυνο της παράβασης δήθεν πέραν της διδασκαλίας του Χριστού,ότι δηλαδή αυτός που δεν μένει πιστός σε αυτή τη διδασκαλία αλλά την παραβαίνει δήθεν δεν έχει κοινωνία με τον Θεό.Συνεπώς,ο αγωνιστής εν Χριστώ,σε όποια θέση και να είναι, αν δεν συμφωνεί ο λόγος του με τα έργα του και τα δύο αυτά με την διδασκαλία του Ευαγγελίου και αν δεν έχει αγάπη γιά τους αδελφούς του,δεν έχει κοινωνία με τον Θεό.[Α!ΙΩΆΝΝ 5-12 @ Β!ΙΩΑΝΝ1-9]..
Τώρα το πως φρονεί ο καθένας βαθύτερα το γνωρίζει και μόνον Ο Κύριος και σε Αυτόν πρέπει να φροντίζει να αρέσει ο καθείς και όχι στους ανθρώπους.Διότι ο καθένας θα κριθεί σύμφωνα με τα έργα του [μας λέγει το Ευαγγέλιο] αλλά και από τα λόγια του θα δικαιωθεί και από τα λόγια του θα καταδικαστεί όμως,μας λέγει ο Ματθαίος.Σημασία έχει ότι από κάθε ανάρτηση βγαίνουν πολλά συμπεράσματα ώστε να βοηθείται κανείς στην εμπέδωση της Ορθοδόξου πίστεως,ώστε να πλησιάσει την αλήθεια [όσο μπορεί]..π
Oποιος εχει την μυγα μυγιάζεται.
Τι θέλει να πει ο ποιητής των 4:45;
Λυκούργε, χαλάρωσε αγόρι μου και άκου τον Πατριάρχη σου! Μην το παίζεις ορθοδοξότερος του βασιλέως!
Στρατηγός
Επί προσωπικού δεν πρόκειται να απαντήσω.Αν μερικοί αντιλαμβάνονται το διάλογο κατ αυτήν την έννοια,κάτι τέτοιο αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά τους.Πάντως,κατά τη γνώμη μου, καλό θα ήταν κάποιοι να διατυπώνουν αντιρρητικά σχόλια στα αντίστοιχα δικά μου χωρίς προσωπικές αναφορές.
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ
Δημοσίευση σχολίου