ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΧΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 

ΤΟ  ΣΑΒΒΑΤΟ  ΓΙΑ  ΤΟΝ  ΑΝΘΡΩΠΟ  ΟΧΙ  ΤΟ  ΑΝΤΙΘΕΤΟ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

    Εισαγωγικά τα αυτά, αγαπητέ π. Αναστάσιε, και για το ιερό  Λειτούργημα σεβαστέ. Κρίμα στον κόπο σας, κι αλί μου που το διάβασα μεσάνυχτα κι έχασα τον ύπνο μου. Η αναφορά στο νέα ολίγον τι και πολιτικής απόκλισης ανάρτηση. Απλά, λιτά, καθαρά !

1.          Αυτά κι άλλα τόσα παρόμοια κατεβατά κι αν παραθέσετε, πεντάρα δεν πιάνουν μπρος στις δυο αράδες του Χριστού !  «Και έλεγεν αυτοίς. Το Σάββατον δια τον άνθρωπον εγένετο, ουχ ο άνθρωπος δια το Σάββατον. Ώστε κύριος εστίν ο Υιός του Ανθρώπου και του Σαββάτου»-«Το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο, όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο. Συνεπώς ο Υιός του Ανθρώπου εξουσιάζει και το Σάββατο». Μαρκ.2,27.

2.         Όλες οι Κανονικές Διατάξεις αντιπροσωπεύουν το κινητό-χρονικό-επικαιρικό-μεταβλητό στοιχείο του Λειτουργικού χρόνου της Εκκλησιαστικής ζωής. Δηλαδή. Η Εκκλησία-ως ο τόπος της παρουσίας του Θεού, ο οποίος είναι «Θεός ζώντων, όχι νεκρών»-ως ζώσα και πορευόμενη στην ιστορία, ρυθμίζει με τη Συνοδική της έκφραση τα αφορώντα στα «στοιχεία του κόσμου τούτου» σύμφωνα με το επικαιρικό πνευματικό όφελος «της ελευθερίας των τέκνων του Θεού». «Το δε περισσόν τούτου εκ του πονηρού».

Με άλλα λόγια, αν κάποια στιγμή κρίνει αρμοδίως ότι τρέχουσες συνθήκες επιβάλλουν να κάνουμε Ανάσταση και αυθημερόν, δεν πάει να πει ούτε ότι δεν αναστήθηκε τριήμερος ο Χριστός, ούτε ότι αναιρείται το του «Πιστεύω», «και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς» !

3.        Ότι έτσι έχουν τα πράγματα, ότι δηλαδή η Εκκλησία ως ζώσα και πορευόμενη στην ιστορία, μπορεί να αποφασίζει αρμοδίως έτσι ή αλλιώς σας το έγραφε για παραπλήσιο θέμα και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κύριλλος Κατερέλος. εγκρατέστατος Καθηγητής της Ιστορικής Δογματικής Θεολογίας στη Θεολογική του Καποδιστριακού Αθηνών ! Ξέρετε, ο και επιβλέψας και το δικό σας Διδακτορικό. Έτι δε τα ίδια και τα αυτά, δηλαδή, ότι η ζώσα και πορευόμενη στην ιστορία Εκκλησία, μπορεί αρμοδίως να αποφασίζει έτσι ή αλλιώς, πάντα κατά το συγκεκριμένο πνευματικό όφελος-συμφέρον «της ελευθερίας των τέκνων του Θεού», άκουγα πριν μερικές ημέρες να το επαναλαμβάνει και επισημαίνει στην τηλεοπτική εκπομπή «στα Άκρα», και ο όχι λιγότερο εγκρατής Καθηγητής της Δογματικής και Συμβολικής στη Θεολογική του Αριστοτελείου  Θεσσαλονίκης, άνθρωπος ως μου φάνηκε, λίαν προσηνής !

4.        Τέλος ένα απλό ως και αφελές. Στις 6 Απριλίου 1941 άρχισε η επέλαση της Γερμανικής ναζιστικής μπότας στην Ελλάδα. Και ως τις 27 Απριλίου, και η Αθήνα είχε καταπατηθεί. Στις 20 Απριλίου 1941 είχαμε Πάσχα. Κύριος μόνο οίδε τι Πάσχα κάναμε, ή και αν κάναμε. Αυτό τι σήμαινε ότι δεν αναστήθηκε τριήμερος ο Χριστός;

ΥΓ.     Για το μακαριστό Ιερομόναχο Χρύσανθο, που τον πήρε ο Χριστός πάνω από κορονοϊό, έγραψα με αναρτημένα στον υπολογιστή μου από τη «Ρομφαία» και την απάντηση των Αγιαννανιτών μοναχών, και τη φωτογραφία του με ευδιάκριτο «το μόνιμο χαμόγελο», που γράφει ο Άγιος Αργολίδος Νεκτάριος, Δεσπότης με ορίζοντες ανοιχτούς, Έβαλα απλώς στο πλάι τα του συνάδελφου θεολόγου, και χτύπησα κέντρο, ουσία. Δεν «πέταξα τη μπάλα στην εξέδρα», ως για ευνόητους λόγους οι ανωτέρω μοναχοί, και … έτερος τις;

   «Καλή Ανάσταση» σε όλους έτσι ή αλλιώς πάντα αδελφούς «εν Χριστώ».

Με «την αγάπην την πρώτην, ην ουκ αφήκα …»

Αθανάσιος Κοτταδάκης