Ποδόσφαιρο και ….Πολιτική ορθότητα Μουντιάλ, Έθνη και Εθνικισμοί - Γεώργιος Διον. Κουρκούτας

Ποδόσφαιρο και ….Πολιτική ορθότητα

Μουντιάλ, Έθνη  και Εθνικισμοί

Το διάστημα αυτών των δύο μηνών το ενδιαφέρον της Παγκόσμιας Κοινής Γνώμης προσελκύει το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μιλάμε για το 20^ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, το περίφημο Μουντιάλ της Βραζιλίας, που συγκεντρώνει  εκατομμύρια φίλους από όλες τις γωνιές του Κόσμου. Αποτελεί ένα φαινόμενο με παγκόσμια διάσταση, κάτι που το αναγνωρίζουν και όσοι δεν αγαπούν ή δεν γνωρίζουν το Ποδόσφαιρο.

Δεν μπορούμε βέβαια να παραβλέψουμε ότι στις ημέρες μας ο Αθλητισμός, και φυσικά το Ποδόσφαιρο με τον μαζικό του χαρακτήρα, είναι αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης μεγάλων Εταιρειών που είτε λέγονται ΠΑΕ (αναφερόμαστε και στα ξένα κλαμπ, σε όλον τον Κόσμο) είτε πίσω από όλα είναι άλλες Εταιρείες, που βαφτίζονται χορηγοί. Αποτέλεσμα αυτής της υποταγής του Αθλητισμού στους κανόνες της εμπορευματοποίησης είναι να ακούμε για ιλιγγιώδη ποσά που διοχετεύονται (σε καιρούς οικονομικής αβεβαιότητας και ύφεσης για πολλούς Λαούς, ακόμη και τον δικό μας) σε αθλητές για μετεγγραφές, για συμβόλαια με νέες ομάδες και άλλα παρόμοια, που δημιουργούν έναν εικονικό Κόσμο δίπλα στον πραγματικό. Αλλά όσες διαπιστώσεις ανάλογες και να κάνουμε, όσο δίκαιο και να έχουμε που τις επισημαίνουμε με ακρίβεια, το γεγονός που πρέπει να μας απασχολεί είναι ότι το Ποδόσφαιρο αποτελεί παγκόσμιο Κοινωνικό γεγονός.

Μία διάσταση του (και αυτήν θα θίξουμε στο παρόν κείμενο) είναι πως μέσα από το Παγκόσμιο Κύπελλο, μέσα από τους αγώνες του Μουντιάλ, διαφαίνεται η παρουσία και η δύναμη των Εθνικισμών, ακόμη και μικρών ποσοτικά ή ιστορικά Λαών.   

Μα θα μιλήσει κάποιος για Εθνικισμούς , αφού πρόκειται για αθλητικό γεγονός; Μα το ίδιο δεν γίνεται και με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που κάθε Λαός εκδηλώνει τον ενθουσιασμό του με την νίκη εθνικών του αποστολών;  Ακόμη, οι Αγώνες αυτοί γίνονται αφορμή να παρουσιάσει ένα Κράτος (και συνακόλουθα και το Έθνος που βρίσκεται πίσω από αυτό)τα πάσης φύσεως επιτεύγματα του(κλασικό παράδειγμα την δεκαετία του 1980 με τους Αγώνες της

Μόσχας και του Λος Άντζελες και την εκμετάλλευση τους από τις δύο υπερδυνάμεις) . Εμπλουτισμένο βέβαια το πρόγραμμα του από την ανάλογη και συστηματική Προπαγάνδα(που και αυτή αποτελεί ένα επιστημονικό εργαλείο τα χέρια ικανών αλλά και αδίστακτων κυβερνήσεων).

Τι βλέπουμε σχετικά με την δύναμη των Εθνικισμών στο Μουντιάλ;

Απλά παραθέτω τα στοιχεία που όλοι οι φίλαθλοι βλέπουμε. Κυριαρχία εθνικών συμβόλων(όπως οι σημαίες και τα διάφορα εθνόσημα ή εθνικά σύμβολα). Ο Εθνικός Ύμνος ακόμη και νέων  Εθνών(με ιστορία λιγότερη από έναν αιώνα) να γίνεται μυριόστομο τραγούδι στα χείλη υπερήφανων φιλάθλων και παικτών, σαν μία ενθάρρυνση μαχητικότητας(ακόμη και αν αυτή η μαχητικότητα ¨περιορίζεται¨ στο σουτ και στην πάσα!) . Είναι μία απάντηση στους φανερούς και τους κρυφούς οπαδούς της Πολιτικής Ορθότητας.

Ακόμη και από διαφορετικές φυλές καταγόμενοι παίκτες και φίλαθλοι(από τις πρώην αποικίες, αλλά και λόγω μετανάστευσης) γίνονται οπαδοί ενός νέου εθνικού συνόλου και αγωνίζονται για την επικράτηση του. Απίστευτο αλλά υπαρκτό παράδειγμα αποτελεί η Ελβετία, μία χώρα με μεγάλη γεωγραφική απομόνωση που αποδέχθηκε χιλιάδες μετανάστες και σε πολλούς από αυτούς έδωσε υπηκοότητα και αγωνίζονται ως …Ελβετοί στην Εθνική τους ομάδα. Τώρα ποια ιστορική γνώση έχουν από την εθνική ταυτότητα της Ελβετίας, αυτό , φυσικά, δεν απασχολεί τους ίδιους τους Ελβετούς, εμάς τι να  μας απασχολεί!

Τέλος, η έννοια της Εθνικής υπερηφάνειας, παρότι η συνολική εικόνα δεν είναι τέτοια (πώς να συνδέεται η εθνική υπερηφάνεια αποκλειστικά με θέματα Αθλητισμού;) δείχνει ότι όλοι οι ίδιοι οι Λαοί του Κόσμου θέλουν να ανήκουν σε ένα εθνικό σύνολο και να το δείχνουν ακόμη και σε αυτές τις¨ αθώες¨ εκδηλώσεις Αθλητισμού. Θέλουν να δείχνουν μέρος ενός μικρού η μεγάλου  εθνικού συνόλου, ακόμη και αν έχει προχωρήσει η συνολική και κατευθυνόμενη προπαγάνδα περί καταργήσεως των Εθνών. Αυτό δεν είναι μία νίκη της ύπαρξης Εθνών; Σαφέστατα είναι. 

Μέρος της Προπαγάνδας (με …χορηγό της ΦΙΦΑ) είναι και η ¨μάχη κατά του Ρατσισμού(!)¨, μία μάχη γεμάτη υποκρισία, αν σκεφτούμε ότι η ΦΙΦΑ επιλέγει ως εμπορικούς εταίρους Κράτη(όπως η Κίνα και το Πακιστάν), που καταπατούν κάθε είδος Ανθρωπίνου Δικαιώματος, όπως τα εργασιακά δικαιώματα των παιδιών-εργατών. Μεγάλα λόγια από την ΦΙΦΑ, αλλά περισσεύει η υποκρισία….

Αλλά στο σημείο αυτό ας καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα που αφορούν την σχέση των Μουντιάλ και του Εθνικισμού που συνδέεται με αυτά.

1. Ακόμη και νεοδημιουργηθέντα Έθνη(όπως αυτά της Νότιας Αμερικής ή της Αφρικής που προέκυψαν μετά την Αποικιοκρατία και αποτελούν νεοπαγείς ενώσεις λαών και μικρών φυλών) έχουν την δική τους Εθνική ταυτότητα που προσπαθούν ακόμη και στις εκδηλώσεις Αθλητισμού να υπερασπιστούν.

2. Κάθε Λαός που ανήκει σε ένα Έθνος έχει τα δικά του εθνικά σύμβολα και τον δικό του Εθνικό Ύμνο, που ξέρει να αγαπά και να προβάλλει με υπερηφάνεια. Δεν είναι σημαντικό αυτό σε μία εποχή που κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ¨τα Έθνη είναι κάτι ξεπερασμένο¨; Δεν είναι ελπιδοφόρο αυτό σε μία εποχή που προωθείται μία ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση;

3. Αν μελετήσει κάποιος τους στίχους των Εθνικών Ύμνων που ακούγονται πριν από τους αγώνες από δεκάδες χιλιάδες φιλάθλους στα Στάδια του Μουντιάλ, θα διαπιστώσει ότι αυτοί περιέχουν στοιχεία από την Εθνική Ταυτότητα των Λαών αυτών και από την  Ιστορία τους, ακόμη και αν έχουν Ιστορία λίγων δεκαετιών ή αιώνων. Η έννοια της Πατρίδος, ως Ιδέα ή και ως τόπος και τοπία, υμνείται και προβάλλεται ως Ιδανικό και έμπνευση, κάτι που επαναλαμβάνουν καθώς τραγουδούν τον Εθνικό τους ύμνο με υπερηφάνεια και οι εκατομμυριούχοι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές των ομάδων.

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η έννοια του Έθνους υπάρχει και προβάλλεται ακόμη και στα μεγάλα αθλητικά γεγονότα.

Αυτό είναι διδακτικό και παρήγορο σε όσους επιμένουν να υπερασπίζονται το Έθνος και τις Αξίες που συνδέονται με αυτό  σε μία εποχή που κάποιοι  εργάζονται σκοτεινά και δόλια, για να …ξεπεραστούν τέτοιοι ¨αναχρονισμοί¨, όπως διατείνονται  όσοι μισούν τα Έθνη και τους Αγώνες τους στο όνομα μιας θολής Παγκοσμιοποίησης και Ισοπέδωσης των Παραδόσεων.

Αυτό μας γεμίζει ελπίδες στην αυγή του 21^ου αιώνος, ότι τα Έθνη έχουν και Παρελθόν, έχουν  και Μέλλον και δικαιώνει όσους μάχονται για τα Δίκαια του Έθνους τους ακόμη και σε εποχές Πολιτικής Ορθότητας. ….

Το πρόσφατο Μουντιάλ αυτό πιστοποιεί…

Γεώργιος Διον. Κουρκούτας