ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ : Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΛΟΥΡΓΙΔΑ ΜΕ ΤΟ ΛΕΥΚΟΝ ΕΝΔΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ - Βασλιλης Χαραλάμπους

 ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ : Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΛΟΥΡΓΙΔΑ ΜΕ ΤΟ ΛΕΥΚΟΝ ΕΝΔΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ

Του  Β. Χαραλάμπους

Υπάρχει η λανθασμένη  άποψη ότι ο Άγιος  Κωνσταντίνος εξέδωσε το Διατάγμα  των Μεδιολάνων περί ανεξιθρησκείας με σκοπό να κερδίσει τη εύνοια των χριστιανών.   Αυτό δεν ευσταθεί καθότι  ότι οι χριστιανοί αποτελούσαν μια μικρή μειοψηφία στην Αυτοκρατορία τον καιρό εκείνο της έκδοσης του διατάγματος. 

Κατά καιρούς όμως, εκφράστηκαν και εκφράζονται «απόψεις», οι οποίες εδράζοντο και εδράζονται κυρίως σε απόψεις αυθαίρετες, αθεμελίωτες ιστορικά που αμφισβητούν τα ειλικρινά κίνητρα του Αγίου Κωνσταντίνου, όσον αφορά την έκδοση του Διατάγματος των  Μεδιολάνων, θεωρώντας τα ως πολιτικά κίνητρα.

Ο βυζαντινολόγος Steven Runciman στο βιβλίο του «Η Βυζαντινή Θεοκρατορία», «Έχει υπολογιστεί ότι την εποχή του Διατάγματος των Μεδιολάνων το 313, όταν η Χριστιανική Εκκλησία απέκτησε πλήρη ελευθερία λατρείας και νομική υπόσταση, οι χριστιανοί δεν αριθμούσαν περισσότερο από το ένα έβδομο του πληθυσμού της αυτοκρατορίας». 

Ο Χάϊνριχ Κράφτ αναφέρει ότι «Ο Ρωμαϊκός κόσμος ήταν ώριμος να γίνει χριστιανικός και ο Κωνσταντίνος ανταποκρίθηκε στην ανάγκη της εποχής, επειδή θεωρούσε τον εαυτό του χριστιανό».  Ο Ρούντολφ Χέρνεγκερ αναφέρει «Δεν υπάρχει στην Ιστορία σχεδόν καμία άλλη προσωπικότητα που η ακτινοβολία της να διαρκεί αδιάκοπα επί δεκαεπτά αιώνες ».  

Πως ήταν δυνατόν λοιπόν, τα ελατήρια του Μεγάλου Κωνσταντίνου να ήταν πολιτικά, εφ’όσον οι Χριστιανοί αποτελούσαν μια μικρή μειοψηφία στην αυτοκρατορία;  Συνεπώς είναι παράλογο να υποθέσει κανείς ότι το έπραξε τούτο με ιδιοτελή σκοπό, για να κερδίσει την εύνοια των χριστιανών. 

Η άποψη αυτή έλκει την καταγωγή της, ως επί το πλείστον, στο αλλότριον πάθος για τον μεγάλο αυτό Άγιο, ο οποίος έγινε η αιτία η Πίστις της Αληθείας να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την αυτοκρατορία. 

Ο Άγιος Κωνσταντίνος αποποιήθηκε  το παλαιόν έθος, της θεοποίησης του Αυτοκράτορα και ανταλλάσσοντας την βασιλικήν αλουργίδα με το λευκόν του Αγίου Βαπτίσματος ένδυμα, το οποίο και διετήρησε μέχρι τον θάνατόν του και δικαίως η Εκκλησία τον κατέταξε στους Αγίους.