Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

«Το κάλλος της μορφής» - π. Ευδοκίμου Καρακουλάκη


 «Το κάλλος της μορφής»

του Αρχιμ. Ευδοκίμου Καρακουλάκη

Τα σπουδαία πρόσωπα μοιάζουν σαν τις θαυματουργές εικόνες: πλήθος πιστών τις προσκυνούν, λίγοι όμως εξ αυτών βλέπουν το «κάλλος της μορφής» που καλύπτεται από τα ασήμια και τα τάματα. Είναι δύσκολο να ανακαλύψεις την πολύτιμη αξία ενός προσώπου που το περιβάλλει η δόξα.
Πρόσωπο μεγάλου πνευματικού δυναμισμού ο μακαριστός Ιεράρχης Ύδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδος και Τροιζηνίας Ιερόθεος, παραμένει και τώρα, 5 έτη μετά την κοίμησή του, ολοζώντανος ανάμεσά μας, ακέραιος στην μνήμη και στην ψυχή μας, στερεωμένος γερά στην σύγχρονη επισκοπική ιστορία της εν Ελλάδι Εκκλησίας, και το σημαντικώτερο: αποδεικνύεται το ίδιο απαραίτητος, άρα και επίκαιρος, όπως τότε που βρισκόταν εν ζωή.
Διότι η ελληνική κρίση εξακολουθεί να παραμένει χωρίς λύση, να παρουσιάζει την οξύτητα και την μορφή που είχε και επί των ημερών του. Τότε, που ο ευθυδίκαιος αυτός άνθρωπος έδινε την μάχη του αφ’ ενός για τα δίκαια του Οικουμενικού Πατριαχείου και αφ’ ετέρου για την διάσωση των ιερών και των οσίων της φυλής μας, την οποία ένοιωσε με τον τρόπο εκείνων που προηγήθηκαν στον δρόμο του από τους δυσχειμέρους καιρούς της Τουρκοκρατίας έως σήμερα, ως απόστολοι και διδάχοι του Νέου Ελληνισμού. Άνθρωποι με το ήθος και το σθένος ενός Πατροκοσμά η ενός Τραπεζούντος Χρυσάνθου.

Καί το πρόβλημα παραμένει: πως θα διασώσουμε την εθνική ψυχή και την ορθόδοξη πίστη μας σ’ έναν κόσμο που αλλοτριώνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα;
Ο Σεβ. Ιερόθεος είχε δώσει την απάντησή του στο μεγάλο αυτό πρόβλημα, ερώτημα η δίλλημα, με το ύφος ενός αγωνιστή Ιεράρχη. Γι’ αυτό και στάθηκε αντιμέτωπος με πρόσωπα, ιδέες και καταστάσεις. Η εξέλιξη ομως των πραγμάτων φαίνεται να τον δικαιώνει. Διότι, μετά από κάθε στιγμή που περνά, συνειδητοποιούμε βαθύτερα το χρέος μας απέναντι στον κίνδυνο να χάσουμε την ιδιοπροσωπία μας μέσα σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα.
Καί το χρέος αυτό, το οποίο παρουσιάζεται με την διαύγεια ενός κρυστάλλου, συνοψίζεται σε ελάχιστες λέξεις: χωρίς να κλείσουμε τα μάτια στα τραγικά γεγονότα, δίχως να αρνηθούμε την καλπάζουσα τεχνολογία και γενικότερα την αυξανόμενη πρόοδο της επιστήμης στην γενική της μορφή, είναι ανάγκη να διατηρήσουμε και να καλλιεργήσουμε και εμείς τα μεγάλα δωρήματα και τις ευεργεσίες της πατερικής σκέψης και της ορθοδόξου πνευματικότητας, που αναμεσα σε περιπέτειες και τραγωδίες αιώνων σμίλεψαν την φυσιογνωμία του Γένους μας.
Γιά τον λόγο αυτό και ο μακαριστός Μητροπολίτης Ύδρας Ιερόθεος υπερασπίσθηκε την αλήθεια, με όλη του την δύναμη και με τον εμπνευσμένο λόγο του, χωρίς να πάψει ποτέ να είναι όργανο μάχης στην υπηρεσία του ανθρώπου. Μόνο βλέποντας έτσι τον Μητροπολίτη Ιερόθεο μπορούμε να αντιληφθούμε την αξία του την αληθινή: τα έργα του το μαρτυρούν και οι κόποι του το υπογράφουν!

Τελειώνω: δυό λόγια μόνο για να μη νοθεύσει·
τι άλλο να προσθέσει στην ακμή της ώρας, για το σεπτό πρόσωπο του ΙεράρχουΎδρας Ιεροθέου ο λαλών;
Απλήρωτα κενά, έπαινοι, λόγια.
Όλα έχουν ειπωθεί για τους ανάξιους.
Πως να εγείρεις αισθήματα στο ύψος της στιγμής;
Μιά φράση μόνο Γέροντα: μας δίδαξες το περιττό!

Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο είναι ομιλία που πραγματοποίησε ο λόγιος Αρχιμανδρίτης Ευδόκιμος Καρακουλάκης, με αφορμή την συμπλήρωση 5ετίας από την εκδημία του Μακαριστού Μητροπολίτου Ύδρας κυρού Ιεροθέου, στο συνεδριακό κέντρο του καθεδρικού ιερού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ύδρας (10-8-2013)

Πηγή: Αμήν

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπήρξε ένας ασκητής επίσκοπος με πλούσια θεολογική και Πατερική κατάρτιση. Άξιος Μητροπολίτης που με ευσυνειδησία ποίμανε την μεγάλη νησιωτική του επαρχία.
Αιωνία η μνήμη του.

ΕΛΕΝΗ ΦΙΛΙΠΠΑΤΟΥ- ΚΑΛΛΙΚΑ είπε...

Από πρόσωπο που ήταν κοντά του έμαθα ότι ο πρώην Ύδρας Ιερόθεος γεννήθηκε την ημέρα που πέθανε ο άγιος Νεκτάριος δηλαδή, στις 8 Νοεμβρίου 1920. Από ταπείνωση όμως σε όλα τα λευκώματα που είχαν εκδοθεί έβαζε άλλη ημερομηνία.
Τον γνώρισα από κοντά στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ήταν ευγενέστατος, γεμάτος αγάπη για όλο το ποίμνιό του, ταπεινός. Ένιωθες ότι ήσουν κοντά σε έναν Άγιο...

Ανώνυμος είπε...

Όλα τα χρόνια δούλεψε για την κατάρτιση του ποιμνίου.
Στελέχωσε την Μητρόπολη με ευλαβείς κληρικούς.
Αγωνίστηκε ενάντια στις ηθικές παρεκτροπές.
Ο ίδιος ήταν γνήσιος διάδοχος των Αποστόλων, φρόντισε για τις μοναστικές του κοινότητες.
Το πρόσωπό έδειχνε την καθαρότητα που είχε.
Είχε μορφή οσίου ανδρός.

Ανώνυμος είπε...

Οι Πατρινοί συνεχίζουν να μιλούν με ευλάβεια για τον π. Ιερόθεο τον συνεργάτη και μαθητή του π. Γερβασίου.

Ανώνυμος είπε...

Για εμάς που ζήσαμε κοντά του και τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και αγάπη, είναι πολλά... Μας λείπει πολύ ο Δεσπότης μας, γι'αυτό και θα τον μνημονεύουμε όσο αναπνέουμε, ζητώντας τις προσευχές του.
Χρέος μας είναι, να μην αφήσουμε τη λήθη να καλύψει το όνομά του, αλλά να μιλάμε και στις επόμενες γενιές που θα έρθουν για τον άνθρωπο εκείνο που ήρθε στην Ύδρα από την Πάτρα και στόλισε τη Μητρόπολή μας με έργα, όσο κανένας άλλος.