Σήμερα η Εκκλησία μας τελεί Σύναξη των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων, των εκλεκτών μαθητών και φίλων του Κυρίου, που έγιναν φωτιστές της οικουμένης και θεμελιωτές του εκκλησιαστικού οικοδομήματος. Οι Δώδεκα Απόστολοι εκπροσωπούν τις ισάριθμες φυλές του Ισραήλ, κάτι που αποδεικνύει την πληρότητα και οικουμενικότητα του ευαγγελικού κηρύγματος.
Ο αριθμός τους, συνεπώς, είναι συμβολικός αφού, όπως είναι γνωστό, ο Ιησούς είχε και πολλούς άλλους άνδρες μαθητές, γνωστότεροι από τους οποίους ήταν οι Εβδομήντα Απόστολοι.
Τα ονόματα των 12 μαθητών είναι: Ανδρέας και Πέτρος, γιοι του Ιωνά, Ιάκωβος και Ιωάννης, γιοι του Ζεβεδαίου, Φίλιππος και Βαρθολομαίος ή Ναθαναήλ, Ματθαίος και Ιάκωβος γιοι του Αλφαίου, Θωμάς, Ιούδας ο Θαδδαίος, Σίμων ο Κανανίτης ή Ζηλωτής και Ματθίας, που διαδέχθηκε με κλήρωση τον Ιούδα Ισκαριώτη τον προδότη του Ιησού Χριστού.
Από τη μελέτη του βίου και της δράσης τους προκύπτει ότι, μετά την ημέρα της Πεντηκοστής, την ημέρα της εν χρόνω πέμψης στον κόσμο του Τρίτου Προσώπου της Αγίας Τριάδας, του Παρακλήτου Πνεύματος, και ιδίως μετά από την Αποστολική Σύνοδο των Ιεροσολύμων που έγινε το 49 μ.Χ., οι Άγιοι Απόστολοι σκορπίστηκαν στα πέρατα της οικουμένης, για να εφαρμόσουν την εντολή του Κυρίου «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Ματθ. 28, 19).
Σ’ αυτή την προσπάθεια υπέστησαν ποικίλες διώξεις και όλοι σχεδόν τελικά θυσίασαν την ίδια τη ζωή τους. Το έργο τους ωστόσο ρίζωσε και αποτέλεσε το θεμέλιο της Αγίας Αποστολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.
Πάλι ο υμνογράφος μάς εμπνέει: «Τους Αποστόλους του Χριστού ανευφημήσωμεν, Πέτρον και Παύλον, Ιωάννην και τους άπαντας, τους κηρύξαντας τον λόγον της αληθείας, και ελκύσαντας τα έθνη προς επίγνωσιν, της Χριστού Θεού ημών θείας σαρκώσεως, τούτοις κράζοντες˙ Χαίρετε θείοι Απόστολοι».
Οι Χριστιανοί, και μάλιστα οι κληρικοί μας και κατεξοχήν οι Επίσκοποι, είναι οι επόμενοι των Αποστόλων. Όλοι μαζί, κλήρος και λαός, ως μέλη του σώματος της Εκκλησίας, καλούμαστε να διατηρούμε τη φλόγα άσβεστη και την παρακαταθήκη της Αποστολικής παράδοσης στις καρδιές μας πάντοτε καθαρή και ανόθευτη εν Αγίω Πνεύματι.
Του Επισκόπου Μεσαορίας
Γρηγορίου
4 σχόλια:
Οι άγιοι Απόστολοι να μεσιτεύουν για την μετάνοια του διαχειριστή και την ριζική αλλαγή του μπλογκ του προς την ορθόδοξη αντιοικουμενιστική γραμμή χωρίς κόψιμο των καλών ορθόδοξων σχολίων και χωρίς φαναριώτικες διαφημίσεις.
Και χωρίς άρθρα από Καρδιναλιους.
Σωστός και ο Ορθόδοξος 4:43 μμ
«Δεῖ πάντως πίστεως μέν, καί πρό γε τῶν ἄλλων ὀρθῆς».
Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας (Ρ.G. 72, 776).
Συνέχεια τῶν ἀνωτέρω σχολίων ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ νά καταθέσω δυό ταπεινές σκέψεις ὄχι ὡς παρατήρηση ἤ ὡς ὑπόδειξη ἀλλά ὡς γόνιμο προβληματσμό.
Μέ τόν προσήκοντα σεβασμό στό πρόσωπο τοῦ ἀγαπητοῦ ἱστολόγου ἀλλά καί στό ἔργο πού ἐπιτελεῖ ἐπ’ἀγαθῶ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας «που είναι ζυμωμένη με το αίμα και το δάκρυ των Πατέρων μας» ὅπως χαρακτηριστικά σημείωνε σέ ἄρθρο του μέ τίτλο «Να αγωνισθούμε για την λάμψη και ακτινοβολία της Ορθοδοξίας μας» ἀναρτημένο κατά τήν λαμπροφόρο ἑορτή τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, (http://anastasiosk.blogspot.com/2021/03/blog-post_949.html#more) καί ἐξ αὐτοῦ ὁρμώμενος, θεωρῶ, πώς εὔλογα δημιουργοῦνται ἀπορίες καί ἐρωτήματα στό ἄν καί κατά πόσο προάγουν ἕνα τέτοιο ἔργο ἀναρτήσεις (Καρδιναλίων κλπ) πού δέν ταυτίζονται μέ τό πνεῦμα της.
Ἐπιπρόσθετα δέ, ἄν λάβουμε ὑπόψιν ὅτι ἡ πίστη πού διαθέτουμε ἐντός μας, εἶναι μιά φωτιά πού χρειάζεται συνεχῶς ἕνα ξυλαράκι γιά νά εἶναι ἀναμμένη καί νά μή σβήσει, τότε ἀντιλαμβανόμαστε πλήρως τή σημασία καί τό ρόλο πού διαδραματίζουν ὡς πρός τήν τόνωση καί ἐνίσχυσή της τέτοιες ἀναρτήσεις.
Μέ ἐκτίμηση,
Θεόδωρος Σ.
Δημοσίευση σχολίου