ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΜΑΣ Ο ΑΛΗΣ; - Του Βασιλείου Βακάλη

ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΜΑΣ Ο ΑΛΗΣ;

Του Βασιλείου Βακάλη

              Λίγες σχετικά μέρες έμειναν μέχρι το τέλος του 2021 κατά τη διάρκεια του οποίου συμπληρώθηκαν διακόσια χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Οι εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν έγιναν κάτω από πρωτοφανώς δύσκολες υγειονομικές και οικονομικές συνθήκες και δεν επέτρεψαν στον λαό να συμμετάσχει σ' αυτές στον βαθμό που έπρεπε. Σε φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν ενδεδειγμένες οι εκδηλώσεις που θα πρόβαλαν τη συμμετοχή των Ηπειρωτών στην υπόθεση του ξεσηκωμού του Γένους, ενός ξεσηκωμού του οποίου τον σπόρο έσπειρε και ο Ζιτσαίος συμμάρτυρας του Ρήγα Βελεστινλή Δημ. Νικολίδης, απ' τον οποίο πήραν τη σκυτάλη του αγώνα και οι Σουλιώτες - πρώτοι αυτοί έστρεψαν το καρλοφίλικο ντουφέκι κατά των Τούρκων - και οι δυο Ηπειρώτες απ' τους τρεις ελευθερωτές της Ελλάδας Σκουφάς και Τσακάλωφ.

Η έρευνα και η μελέτη της προσφοράς των Ηπειρωτών στην Επανάσταση του '21 δεν έχει εξαντληθεί και θα άξιζε τώρα, στα διακόσια χρόνια από τον εθνικό μας λυτρωτικό ξεσηκωμό να γίνει ένα συνέδριο με αυτό ακριβώς το θέμα, την αντικειμενική δηλαδή εκτίμηση και προβολή της συμβολής μας στον απελευθερωτικό αγώνα. Ασφαλώς στα πλαίσια ενός τέτοιου συνεδρίου χώραγε και επιβαλλόταν να είναι μέρος του και η μαύρη εποχή της τυραννίας του τουρκαλβανού Αλή πασά. 

               Με τον βίο και την πολιτεία του Αλή έχουν ασχοληθεί ουκ ολίγοι επιστήμονες ιστορικοί, κάποιοι από τους οποίους υπηρετώντας με συνέπεια και εντιμότητα της αρχές της ιστορικής επιστήμης φώτισαν και τις ευνοϊκές για τον υπόδουλο Ελληνισμό οικονομικές, μορφωτικές κλπ συνθήκες, οι οποίες διαμορφώθηκαν επί των ημερών του Αλή. Οι μεγάλοι αυτοί της Ιστορίας δε διανοήθηκαν να αποκρύψουν ή να αγνοήσουν τις συνθήκες αυτές, αλλά δεν έφτασαν και στο σημείο να υπερτονίσουν σε απαράδεκτο βαθμό τα "καλά" της διοίκησης του Αλή πασά και να τον παρουσιάσουν ως οιονεί ευεργέτη του Ελληνισμού. Καθ' όλο του τον βίο του ο Αλή πασάς τρία πράγματα είχε στον νου του: χρήμα, εξουσία και ακολασία! Αυτά τα τρία υπηρέτησε πιστά. Χρήμα για να αποκτά εξουσία, εξουσία για να συγκεντρώνει χρήμα και μ' αυτό να ακολασταίνει. Υπήρξε χαρισματικός σαν κάθε καθαρόαιμος εγκληματίας, που ποτέ δεν έδειξε ανθρώπινο πρόσωπο σ' όσους εξουσίαζε παρά μόνο υποκρινόταν τον άνθρωπο, όταν αυτό τον βόλευε στα σχέδιά του, αυτός ο δαίμονας, που είχε απαλλάξει την κόλαση από την παρουσία του όσο ζούσε επί γης και μετέτρεψε τη ζωή των ραγιάδων σε κόλαση βουτηγμένη στο αίμα και τη βία.  Ο,τι "καλό" έγινε επί των ημερών του δεν έγινε ούτε με έξοδά του, ούτε με τον κόπο του, ούτε για τον λαό που κυβερνούσε. Τα "καλά" της διοίκησης του Αλή για τον ραγιά δεν τα προκάλεσε ο Αλής για τη βελτίωση τη ζωής του ραγιά, αλλά ανέχθηκε να συμβούν ως παράπλευρες διεργασίες οι οποίες θα έφερναν χρήμα στα ταμεία του και θα εξόπλιζαν την εξουσία του. Ο Αλής δεν πήρε στην υπηρεσία του ραγιάδες γιατί γούσταρε την πρόοδό τους, αλλά γιατί του ήταν αναγκαίοι στα σχέδιά του. Δεν έμαθε στους μετέπειτα ΄Ελληνες οπλαρχηγούς (Καραϊσκάκη κλπ) την τέχνη του πολέμου για να λευτερώσει τους ΄Ελληνες, αλλά για να φτιάξει αξιόμαχο στρατό δικό του και να γίνει αυτός σουλτάνος στη θέση του σουλτάνου. Για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου κατήγγειλε στον σουλτάνο και  την ύπαρξη της Φιλικής Εταιρείας. ΄Αλλο που οι εχθροί του δούλεψαν άθελά τους υπέρ των υποδούλων Ελλήνων και φρόντισαν να μη γίνουν πιστευτές οι καταγγελίες του. Η ανταρσία του Αλή λειτούργησε επωφελώς για την επανάσταση του '21 όχι γιατί αυτή ήταν η θέλησή του, αλλά γιατί οι επιτήδειοι Φιλικοί εκμεταλλεύτηκαν την επιθυμία του. Η λυκοφιλία του Αλή δεν ξεγέλασε τους ΄Ελληνες και του "βγήκε ξινή" όταν κάπως αργά κατάλαβε ότι έπεσε ο ίδιος στην παγίδα που έστηνε για τους ραγιάδες ΄Ελληνες, των οποίων την ευφυία και στρατηγικότητα δε μπόρεσε να κουμαντάρει. Αν μέσα στην τύφλα της φιλόδοξης βιασύνης του να γίνει σουλτάνος ο Αλής δε διέκρινε την παγίδα, που του έστησαν οι Φιλικοί, ώστε να ξεκινήσει την ανταρσία του τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αυτό δεν τον κάνει άξιο του επαίνου μας. Είναι ανεπαρκέστατα και πολύ λίγα τα "καλά" της διοίκησης του Αλή, ώστε αυτά να δημιουργήσουν τελικά υπέρ του θετικό ισοζύγιο στην τελική κρίση της ιστορίας.

                   Κανείς σοβαρός ιστορικός δεν χρησιμοποίησε τα "καλά" της διοίκησης του Αλή για να τον παρουσιάσει ως ευεργέτη των Ελλήνων και χειραφέτη του λαού. ΄Οσοι αναθεωρητές της ιστορίας προσπαθούν τα τελευταία χρόνια να καλλύνουν το πρόσωπο του Αλή με ψιμύθια από το ιδεολογικό τους τσαντάκι ματαιοπονούν και παραποιούν την πραγματικότητα για λόγους που ίδιοι γνωρίζουν και σε καιρούς δύσκολους για την πατρίδα μας, που αντιμετωπίζει τις αρπακτικές διεκδικήσεις της Τουρκίας. Ο Αλής υπήρξε βαθύτατα σκοταδιστής. ΄Οποια μεγάλα έργα έγιναν επί των ημερών του έγιναν με τη βία, το έγκλημα, το αίμα και με το αχ και βαχ των προγόνων μας. Κανείς Έλληνας δεν επιτρέπεται να προσφέρει ακόμη και το παραμικρό φυλλαράκι από την ελληνική χλωρίδα για να φτιαχτεί στεφάνι με το οποίο κάποιοι προσπαθούν να στεφανώσουν τον αιμοσταγή Αλή ως τάχα φωτεινή και δήθεν προοδευτική προσωπικότητα απ' τη φωτεινότητα και την προοδευτικότητα της οποίας ωφελήθηκαν οι ΄Ελληνες. Το φριχτό ιστορικό πορτραίτο του Αλή είναι φιλοτεχνημένο όχι με χρώματα, αλλά με τα αίματα των θυμάτων του Ελλήνων ραγιάδων. Η ιστορία έχει αναρτήσει το πορτραίτο αυτό δίπλα στα πορτραίτα των άλλων μεγάλων βρικολάκων της ανθρωπότητας, του Νέρωνα, του Χίτλερ, του Στάλιν, του Πινοσέτ, του Εμβέρ Χότζα, του Τσαουσέσκου, του Σαντάμ Χοσεΐν, του Αμίν Νταντά, του Ερντογάν, του Κιμ Γιογκ Ουν κλπ κλπ. Τίποτε και καμιά ευγνωμοσύνη δεν του χρωστάνε οι ΄Ελληνες παρά μόνον την απέχθειά τους και την καταδίκη για την κακοποιό και εγκληματική του δράση.

                   Αξίζει να αναφέρουμε τις σκέψεις του Φιλέλληνα Λ. Μπάιρον και του σύγχρονου Τούρκου πανεπιστημιακού Αχμέτ Ουζούν για τον κακούργο τουρκαλβανό Αλή. Γράφει ο Μπάιρον: "Δε μπορείτε να ανακαλύψετε στο πρόσωπό του Αλή ίχνος των εγκλημάτων, που κρύβονταν από κάτω και κηλιδώνουν τη ζωή του με ατιμωτικό στίγμα. Εγκλήματα που ντροπιάζουν κάθε άνθρωπο"! Και ο Α. Ουζούν: "Η δύναμη του Αλή στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό από το αλβανικό στοιχείο. Ο Αλή προκειμένου να  πλουτίσει δεν υπήρχε κάτι που δε θα μπορούσε να μη κάνει. ΄Οντας ιδιοκτήτης μεγάλων εκτάσεων εκμεταλλεύτηκε απάνθρωπα και για χρόνια τους ραγιάδες, που εργάζονταν στα τσιφλίκια του". Οποιαδήποτε ανομολόγητη απόπειρα απομείωσης της εγκληματικής φυσιογνωμίας του Αλή αποτελεί προσβολή στη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων αδικοσκοτωμένων ραγιάδων. Είναι άλλο πράγμα η επιστημονική έρευνα και μελέτη της ζωής και του έργου ενός καθ' έξιν δολοφόνου, κατ' επάγγελμα ληστή και κατά σύστημα εκμεταλλευτή του μόχθου και του ιδρώτα των εξανδραποδισμένων εργατών των τσιφλικιών του ραγιάδων και άλλο πράγμα η καλλιέργεια κρυφού θαυμασμού για τα σκοτεινά του έργα και η υποχθόνια προώθηση της απενοχοποίησης και αποκατάστασης  ενός ειδεχθούς παλιανθρώπου της ιστορίας με το πρόσχημα της δήθεν ψύχραιμης και εξ αποστάσεως ματιάς. Η αμνήστευση εγκληματιών δε είναι πρόοδος, ούτε γνώρισμα εντίμου επιστήμονα. Τα εγκλήματα παραμένουν εγκλήματα όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η καυτή σφραγίδα του Αλή δε μπήκε μόνον στο βουλοκέρι των τεκμηρίων  της ιστορίας του τόπου μας, αλλά αποτυπώθηκε πυρακτωμένη αφήνοντας αιμάσσουσα πληγή και στο κορμί και στην ψυχή των άμοιρων προγόνων μας. Το ξέπλυμα ενός εγκληματία από τα αίματα των θυμάτων του όταν αυτό γίνεται από επιστήμονες και ειδικά από ΄Ελληνες (!) ιστορικούς είναι προσβολή για τον Ελληνικό λαό, που αυτή τη χρονιά θυμάται πώς ξεκίνησε το σπάσιμο των αλυσίδων της σκλαβιάς και αναμετρά το πώς και πού έφτασε διακόσια χρόνια μετά .- 

 

ΠΗΓΗ: ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ, 18123/30-10-2021,1.