Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
__________________
Κατ’ αρχήν ο Οικουμενισμός αντιστρατεύεται την οικουμενικότητα της Εκκλησίας, καθώς και τη μοναδικότητά της. Το αναφερόμενο στο Συνοδικό της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, ‘’η Οικουμένη ως συμπεφώνηκεν’’, καταδεικνύει πως ορίζεται εκκλησιαστικώς η Οικουμένη. Ορθά ομίλησε η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς για τον Οικουμενισμό.
Δεν υπάρχουν δύο ή περισσότερες εκκλησίες, αλλά ‘’Μία Αγία Εκκλησία’’. Αυτό ομολογεί η Εκκλησία μας. Η Εκκλησία είναι Μία. Αυτό το οποίο εκκλησιαστικώς ορίζεται ως οικουμένη, καθορίζει την οικουμενικότητα της Εκκλησίας και επακόλουθα τη μοναδικότητά της.
Για μας ο Οικουμενισμός δεν είναι απλά «ανοσιούργημα», αλλά έχει δαιμόνια, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε μετά από προσευχή ο Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης. Σε βίντεο το οποίο προβλήθηκε από τον διαδικτυακό ιστότοπο pemptousia.gr, με τίτλο ‘’Βιώματα από τον Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη’’, ο ιατρός κ. Βασίλειος Φωτιάδης καταθέτει μια συγκλονιστική μαρτυρία’’. Αυτή η μαρτυρία δόθηκε κατά τη συζήτηση που έγινε ‘’στο πλαίσιο ομιλίας που πραγματοποιήθηκε με θέμα : «Ο Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης 1912-1998» στο Πνευματικό Κέντρο του Ι. Ναού Παναγίας Λαοδηγήτριας στη Θεσσαλονίκη 23 Απριλίου 2017’’ (όπως αναφέρει η ιστοσελίδα αυτή).
Στο εν λόγω βίντεο ο ιατρός κ. Βασίλειος Φωτιάδης αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής : ‘’Σ’ ένα πανηγύρι στη Μικρά Αγία Άννα, ήταν ένας διανοούμενος, της Εκκλησίας θα λέγαμε, όχι κληρικός, ο οποίος πρωτοστατούσε για τον Οικουμενισμό. Είχε κάποιες θέσεις ή απόψεις, έλεγε στον Γέροντα Γεράσιμο «θέλω να πάω στον παπά Εφραίμ, αλλά δεν δέχεται. Του υπέδειξε ο Γέροντας Γεράσιμος να ακολουθήσει τον γιατρό και θα ανοίξει κι η πόρτα. Τον είδε τον παπά Εφραίμ και του είπε, «Γέροντα πρέπει να προσέξουμε αυτό, πρέπει να προσέξουμε εκείνο. Παρών εγώ. Σε κάποια φάση λέει (ο Γέροντας) «Δεν ακούω καλά. Έλα πιο κοντά να μου το πεις και πλησίασε». «Φύγε αυτή τη στιγμή από δω γρήγορα». Σοκαρίστηκε αυτός, έπαθα κι εγώ. «Αυτή τη στιγμή που σου λέω. Αυτά που θέλεις, αυτές οι δοξασίες είναι πλάνες». «Μα, λέει Γέροντα». «Πλάνες…έξω…έξω». Σοκαρίστηκε ο άνθρωπος, βγήκε έξω, τελείως έξω. Ρώτησε μετά τον π. Ιωσήφ, τον νυν γέροντα, λέει «δεν μπορώ να κάνω τίποτα, αφού ο Γέροντας…». «Λέω Γέροντα τι έγινε, δεν αισθάνομαι καλά κι εγώ που τον έφερα…». «Να σου πω παιδάκι μου», μου λέει, «εγώ παιδάκι μου καταλαβαίνω κι αλλιώς τους ανθρώπους. Δεν καταλάβαινα τι έλεγε και έκανα μια προσευχή μέσα μου να δω τι γίνεται κι εκείνη τη στιγμή τον πλησίασα να δω τι ανέδιδε». «Δυσοσμία», μου λέει, «βρωμιά και κατάλαβα ότι όλα αυτά που έχει είναι πλάνες». Βγήκε έξω και έκλαιγε ο άνθρωπος αυτός και λέει «πιθανόν να κάνω λάθος». Μπήκε μέσα μετά και του λέει (ο Γέροντας) «Παιδάκι μου θα χάσεις την ψυχή σου, πρόσεξε καλά». Και πράγματι μετανόησε. Και έκανε μια τέτοια θερμή προσευχή γι’ αυτόν τον άνθρωπο εκεί μπροστά που λιώσαμε κι εμείς στην κυριολεξία. Κι από τότε αυτός ο άνθρωπος διατήρησε μια επικοινωνία με τον Άγιο Εφραίμ’’.
Συνεπώς ούτε ‘’προφητική πρωτοβουλία’’ είναι ο συγκρητιστικός Οικουμενισμός, ούτε και ‘’εμπνευσμένη από το Άγιο Πνεύμα’’, όπως τονίζεται σε αυτή την επιστολή προς τη Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς. Άπαγε της βλασφημίας. Τι σχέση έχει το Άγιο Πνεύμα με τον διαχριστιανικό συγκρητισμό; Με τον συγκρητιστικό Οικουμενισμό αμφισβητείται η Οικουμενικότητα της Εκκλησίας, καθότι δι’ αυτού αμφισβητείται το γεγονός ότι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, η Ορθόδοξη δηλαδή Εκκλησία, είναι Οικουμενική Εκκλησία.
Ο Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης είπε επίσης στον καθηγητή κ. Δ. Τσελεγγίδη, ότι κατόπιν προσευχής αισθάνθηκε τη δυσωδία του Οικουμενισμού, αναφέροντας ότι ‘’ο Οικουμενισμός έχει δαιμόνια’’.
Οι καλούμενες ‘’μοναστικές κοινότητες’’ Bose, Taize και Iona, αποτελούν εστίες συγκρητιστικού Οικουμενισμού. Η διοργάνωση συνεδρίων και συναντήσεων, μεταξύ εκπροσώπων διαφόρων δογμάτων και θρησκειών, σκοπό έχει την προώθηση του συγκρητιστικού Οικουμενισμού.
Και φυσικά ο συγκρητιστικός οικουμενισμός δεν είναι μόνο διαχριστιανικός αλλά και διαθρησκειακός. Σε περίοπτη θέση για παράδειγμα σε ρωμαιοκαθολικό μοναστήρι, το οποίο είναι και το παλαιότερο στη Γερμανία, στη Μεγάλη Μονή Frauenworth, γυναικείο μοναστήρι Βενεδικτίνων αδελφών, υπάρχει βλάσφημη ανάγλυφη απεικόνιση, η οποία παριστάνει το ‘’χέρι’’ του Θεού, να κρατεί τα σύμβολα όλων των θρησκειών. Ο Τίμιος Σταυρός παριστάνεται ανάμεσα στα σύμβολά τω αρνητών του.
Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς αναφέρει τα εξής : «Κατά την ενιαίαν στάσιν των Πατέρων και των Συνόδων η Εκκλησία είναι μόνον μια, αλλά και μοναδική, διότι ο εις και μοναδικός Θεάνθρωπος, η Κεφαλή της, δεν δύναται να έχει πολλά σώματα. Η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, διότι είναι το σώμα του μοναδικού Χριστού» (Άνθρωπος και Θεάνθρωπος). Εμείς αυτά πιστεύουμε.
Ο λόγος του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου στην Ομιλία του ‘’Προς Φιλιππησίους’’, ‘’δέος μη τις παραφθαρή υπό της των αιρετικών αγάπης’’, καταγράφει την ακρίβεια της εν Χριστώ ζωής, καθώς και την φθοροποιό ‘’αγάπη’’. Η βίωση της πληρότητας της αλήθειας στην Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν επιτρέπει ανθρωπάρεσκες ιδεολογικές ‘’αγαπητικές’’ στρεβλώσεις, οι οποίες καταλήγουν σε συγκρητιστικά ολισθήματα. Θα επαναλάβουμε αυτό που είπε ο Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης, κατόπιν προσευχής, μετά που αισθάνθηκε τη δυσωδία του Οικουμενισμού, τονίζοντας ότι ‘’ο Οικουμενισμός έχει δαιμόνια’’. Ορθά λοιπόν ομίλησε η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς για τον Οικουμενισμό
1 σχόλιο:
«Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανισμούς, διά τάς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὑμανισμῶν, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Παπισμόν. Ὅλοι δέ αὐτοί οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τήν ἄλλην αἵρεσιν. Τό κοινόν εὐαγγελικόν ὄνομά των εἶναι ἡ παναίρεσις.» (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς)
Εὐχαριστοῦμε τόν ἀξιότιμο κ. Χαραλάμπους Βασίλειο για τήν παράθεση τῶν παραπάνω στοιχείων πρός ἀνατροπή καί κατάρριψη τῆς ἄποψης τοῦ κ. Νικολάου ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν εἶναι ἀνοσιούργημα ἀλλά «προφητική πρωτοβουλία, εμπνευσμένη από το Άγιο Πνεύμα».
Ἡ στηλίτευση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ διά μέσου τῆς προσευχῆς τοῦ Ὀσίου Ἐφραίμ τοῦ Κατουνακιώτη, ὡς χώρου δαιμονίων ἔχει τή δυναμική νά προβληματίσει καί νά κάνει καί τόν πιό δύσπιστο ἀλλά καλοπροαίρετο νά ἀναθεωρἠσει.
Τό ἐλπίζουμε.
Ἐπιπρόσθετα μεταφέρω ἀπό πρόσφατο ἄρθρο (30-9-2024) τοῦ Γραφείου ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς τά κατωτέρω:
«Το Γραφείο μας, στα 13 χρόνια της λειτουργίας του, μεταξύ των εκατοντάδων ανακοινώσεών του, συνέταξε και δημοσίευσε μια πληθώρα ανακοινώσεων και για τον Οικουμενισμό, έχοντας την βεβαιότητα, μέσα από ενδελεχείς έρευνές μας και πάνω απ’ όλα τις γνώμες συγχρόνων αγίων, ευλαβών γερόντων και σύγχρονων επιφανών εκκλησιαστικών προσωπικοτήτων, ότι είναι αίρεση, παναίρεση και μάλιστα το πλέον δαιμονικό κακόδοξο σύστημα στην δισχιλιόχρονη ιστορική πορεία της Εκκλησίας, για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν απορρίπτει τίποτε και δεν απολυτοποιεί τίποτε! Όλα είναι σχετικά. Δέχεται κάθε θρησκευτική πίστη ως μέρος της αλήθειας και η αλήθεια βρίσκεται στον συγκερασμό. Η ουσία και η δομή του είναι ο συγκρητισμός.»
http://aktines.blogspot.com/2024/09/blog-post_503.html#more
Πέραν αὐτῶν, θέλω νά ἐπισημάνω καί τήν κατάρριψη τῶν ἰσχυρισμῶν τοῦ κ. Νικολάου γιά τόν «ανύπαρκτο όρο ΠΑΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ» καί περί «αδελφών εκκλησιών», ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς.
Παραθέτω τίς κατωτέρω λίαν εὔστοχες ἐπισημάνσεις καί τοποθετήσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἀπό τήν ἐπιστολή: «2 Ιουλ 2024 Απάντηση σε δημοσίευμα παπικού «κληρικού»
«.......
Διαμαρτυρήθηκε διότι αποκαλούμε την «εκκλησία» του «παπική». ....... Οι καταλληλότεροι χαρακτηρισμοί της είναι: Παπισμός, ή παπική κοινότητα, ή παπική «Εκκλησία» με τη λέξη Εκκλησία σε εισαγωγικά. Και τούτο επειδή σ’ αυτήν κυριαρχεί ο παπικός ηγεμονισμός, εκπεφρασμένος με τα παπικά δόγματα του «Πρωτείου» και του «Αλαθήτου» του «Πάπα», τα οποία έχουν επικυρωθεί επισήμως σε παπικές «Συνόδους» οικουμενικού κύρους.
........
Αποκαλεί την Ορθόδοξη Εκκλησία «αδελφή εκκλησία» της «εκκλησίας» του. Από τη στιγμή που αποδείξαμε πιο πάνω, ότι ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε, εάν και κατά πόσον η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι «αδελφή Εκκλησία» με τον Παπισμό. Πέραν τούτου ο όρος «αδελφή εκκλησία» είναι αδόκιμος ακόμη και μέσα στο χώρο της Ορθοδοξίας, διότι δεν τον συναντούμε ούτε στις επιστολές του Παύλου, ούτε στην πατερική μας Παράδοση. Εξ’ ίσου αδόκιμοι είναι επίσης και οι όροι «μήτηρ Εκκλησία» και «θυγατέρα Εκκλησία». Μέσα στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν ούτε «αδελφές», ούτε «μητέρες», ούτε «θυγατέρες», ούτε «εγγονές» Εκκλησίες! Ο όρος «αδελφή εκκλησία» επινοήθηκε μέσα στους κόλπους του Οικουμενισμού και αποτελεί μια από τις οικουμενιστικές θεωρίες, την λεγομένη «θεωρία των αδελφών εκκλησιών». Σε κάθε τοπική Εκκλησία φανερώνεται η μία και αδιαίρετη Εκκλησία διά των ιερών μυστηρίων της σύμφωνα με τον άγιο Νικόλαο Καβάσιλα: «η Εκκλησία εν τοις μυστηρίοις σημαίνεται».
https://aktines.blogspot.com/2024/07/blog-post_64.html
Τί πλέον τούτων;
Μέ ἐκτίμηση
Θεόδωρος Σ.
Δημοσίευση σχολίου