«Ενορία εν δράσει 2024»: π. Δανιήλ Ψωΐνος «Γιατί να κοινωνήσω;»

Κοινωνούμε γιατί αγαπάμε τον Χριστό, γιατί επιθυμούμε να είναι παρών στη ζωή μας, γιατί θέλουμε να είμαστε διαρκώς ενωμένοι μαζί Του, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς Αυτόν. Κοινωνούμε γιατί είμαστε μέλη της Εκκλησίας, κοινωνούμε για να ζήσουμε, για να υπάρχει ο Θεός μέσα μας, για να γεμίσει η ψυχή μας.
 

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς

 
Ομιλία με θέμα «Γιατί να κοινωνήσω;», πραγματοποίησε ο Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Ψωίνος, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου.
Της ομιλίας, που δόθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», προηγήθηκε Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο τη Βηματάρισσα.

Η ομιλία του π. Δανιήλ, εντάσσεται στη σειρά των ομιλιών που πραγματοποίησε με τον γενικό τίτλο «Πνευματικά και σωτήρια ‘‘γιατί’’», με το τρίτο και τελευταίο ερώτημα να αφορά το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, προκειμένου να αποσαφηνιστούν θέματα και να αναθεωρηθούν ενδεχόμενες λανθασμένες εντυπώσεις.
Αναφορικά με το ερώτημα που αποτέλεσε το κέντρο της ομιλίας, ο π. Δανιήλ παρέθεσε αρχικά κάποιες παρεξηγημένες τοποθετήσεις στο θέμα της θείας Κοινωνίας. Ξεκινώντας με τις μαγικές ιδιότητες που προσδίδουν κάποιοι άνθρωποι στη θεία Κοινωνία, θεωρώντας για παράδειγμα  ότι αν κοινωνούν θα πηγαίνουν όλα καλά στη ζωή τους, μία θεώρηση που είναι λανθασμένη, αφού τίποτα στην πίστη μας δεν είναι μαγικό.
Μία άλλη παρεξήγηση σχετικά με την θεία Κοινωνία, είναι εκείνη που την θέλει να αποτελεί μία εθιμική κατάσταση. Επ’ αυτού ο π. Δανιήλ παρατήρησε:
«Αλλοίμονο αν θεωρήσουμε το γεγονός της ενώσεως μας με τον Χριστό, αυτό που είναι η θεία Κοινωνία, ως ένα έθιμο που το κάνουμε για να το κάνουμε κάποιες φορές το χρόνο, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι ουσιαστικότερο και κάτι βαθύτερο για εμάς.»
Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που κοινωνούν για το «καλό», μία θεώρηση του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας που τους τοποθετεί πολύ μακριά από το γεγονός της πνευματικότητας, φανερώνει ασχετοσύνη και αποκαλύπτει αδιαφορία. Υπάρχει τέλος και μία μερίδα ανθρώπων που κοινωνούν εντελώς ασυνείδητα και απερίσκεπτα, χωρίς καμία προετοιμασία.
Ακολούθως ο π. Δανιήλ προχώρησε την ομιλία του απαντώντας πλέον στο ερώτημα τι είναι η θεία Κοινωνία. Η θεία Κοινωνία είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, ο ίδιος ο Χριστός και δεν υπάρχει υπεροχότερη στιγμή απ’ αυτήν στη ζωή, που ο αμαρτωλός αξιώνεται να υποδεχθεί και να ενθρονιστεί μέσα του Εκείνος που είναι ο αναμάρτητος, ο σχετικός να υποδέχεται τον τέλειο, ο άνθρωπος να ενώνεται με τον Θεό, όπως είπε χαρακτηριστικά.
«Η θεία Κοινωνία είναι και Ευχαριστία, διότι μέσα στο Μυστήριο της θείας Λειτουργίας ευχαριστούμε πολλές φορές τον Θεό μας για όλες τις ευεργεσίες που μας παρέχει καθημερινά. Η θεία Λειτουργία αποτελεί σύνοψη όλης της φροντίδας του Θεού κι επειδή μας φροντίζει, Τον ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας γι’ αυτό και το Μυστήριο αυτό ονομάζεται θεία Ευχαριστία.»
Η θεία Λειτουργία είναι ένα τραπέζι που ετοιμάζει ο Θεός Πατέρας και στο οποίο καλεί να συμμετέχουν όλα του τα παιδιά, όλοι οι ανήκοντες στο Σώμα του Χριστού, για να χορτάσουν και να ζήσουν. Άρα, συνέχισε ο π. Δανιήλ, κοινωνώ σημαίνει τρώω για να ζήσω.
Και σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο, η θεία Κοινωνία τονώνει την ψυχή μας, συγκρατεί το μυαλό μας, μας προσδίδει παρρησία προς τον Θεό και όταν κοινωνούμε έχουμε τρόπο, καίτοι αμαρτωλοί και ανάξιοι, να παρουσιαστούμε μπροστά Του και να τον παρακαλέσουμε για το έλεος Του.
Ακόμη, σύμφωνα με τον άγιο, η θεία Κοινωνία είναι η ελπίδα, η σωτηρία, το φως, η ζωή και όταν κοινωνάει ο άνθρωπος είναι σαν να ενδύεται μία πανοπλία και καθίσταται άτρωτος στα βέλη τα πεπυρωμένα του πονηρού. Και τέλος ο ιερός Χρυσόστομος μας λέει ότι η θεία Κοινωνία είναι δωρεά και όχι αμοιβή, και είναι και χάρισμα και όχι ανταπόδοση.
«Η θεία Κοινωνία είναι η συνέχεια του Μυστικού Δείπνου και είμαστε κι εμείς άλλοι μαθητές του Κυρίου και κάθε φορά που συμμετέχουμε στη θεία Λειτουργία, συμμετέχουμε σε αυτόν τον Μυστικό Δείπνο του Χριστού.»
Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος την ονομάζει φάρμακο αθανασίας κι επειδή το δηλητήριο της αμαρτίας μας οδήγησε στο θάνατο, με τη θεία Κοινωνία λαμβάνουμε το αντίδοτο, ώστε να νικήσουμε τη διαδικασία της φθοράς και να καταφέρουμε να ζήσουμε αιώνια. Ενώ ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αναφέρει ότι η θεία Ευχαριστία αποτελεί και αποκαλύπτει την οντολογική αλήθεια του καινού ανθρώπου εν Χριστώ, τρόπο της θεώσεως και της χριστοποιήσεως του ανθρώπου.
Με αφορμή τους λόγους του Αποστόλου Παύλου, ο π. Δανιήλ επεσήμανε ότι πριν πάμε να κοινωνήσουμε, πρέπει να δοκιμάσουμε τον εαυτό μας δηλαδή να εργαστούμε, να εξετάσουμε και να προετοιμάσουμε τον εαυτό μας μέσα από τους τρόπους που συστήνει η Εκκλησία. Την ευταξία μέσα στην ψυχή μας την ορίζει ο πνευματικός αγώνας και η πνευματική προετοιμασία.
Στο ερώτημα λοιπόν «γιατί κοινωνούμε;»  ο π. Δανιήλ κλείνοντας την ομιλία του σημείωσε ότι:
«Κοινωνούμε γιατί αγαπάμε τον Χριστό, γιατί επιθυμούμε να είναι παρών στη ζωή μας, γιατί θέλουμε να είμαστε διαρκώς ενωμένοι μαζί Του, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς Αυτόν. Κοινωνούμε γιατί είμαστε μέλη της Εκκλησίας, κοινωνούμε για να ζήσουμε, για να υπάρχει ο Θεός μέσα μας, για να γεμίσει η ψυχή μας.»