«Ἐπί γῆς εἰρήνη» - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

 «Ἐπί γῆς εἰρήνη»

 Ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

   «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λκ.2:14), ἔψαλλαν ἐν χορῷ οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι κατά τή Γέννηση τοῦ Ἰησοῦ.  Τήν ἀγγελική αὐτή δοξολογία τήν  ἀκοῦμε πάλιν καί πολλάκις στήν Ἐκκλησία μας. Ὅμως, τήν κατανοοῦμε σωστά;

      «Καί ἐπί γῆς εἰρήνη». «Τό «καί» δέν εἶναι ἐδῶ συνδετικός σὐνδεσμος, ἀλλά αἰτιολογικός· δηλαδή, δόξα στόν Ὕψιστο Θεό, γιατί ἦρθε στή γῆ εἰρήνη» (Ἰωάννης Ζωναρᾶς. Σχόλια στόν ΟΔ΄τῆς Πενθέκτης).  Ὅμως,  ποῦ εἶναι αὐτή εἰρήνη; Δέν ὑπάρχει εἰρήνη, οὔτε ἐκεῖ ποῦ γεννήθηκε  ὁ Χριστός!

        Ἡ «εἰρήνη» στή γλώσσα τῆς Γραφῆς  δέν σημαίνει (μόνο)  τήν εἰρήνη πού ξέρουμε, ἀλλά σημαίνει καί κάτι ἄλλο· ἕνα «πακέτο» ἀπό θεῖα ἀγαθά· ἐλπίδα, ἔλεος, σωτηρία, φωτισμός κ.λ.π. «Εἰρήνη πολλή (πολλά ἀγαθά) τοῖς ἀγαπῶσι τόν νόμον σου» (Ψλμ. 118:165). «Εἰρήνη ὑμῖν», εἶπε ὁ Χριστός στούς μαθητές (Ἰω.20:21)· νά ἔχετε ὅλα τά ἀγαθά τοῦ Θεοῦ· «εἰρήνη πᾶσι», λέει ὁ Ἱερέας στό ἐκκλησίασμα·  τά ἀγαθά τοῦ Θεοῦ σέ ὅλους· «ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν», ἄς ἀναχωρήσουμε ἀπό τήν Λειτουργία  μέ τήν ἐλπίδα μας στόν Κύριο, μέ τό ἔλεός Του, μέ τό φωτισμό Του κ.λ.π. 

           «Ἐπί γῆς εἰρήνη», λοιπόν, σημαίνει: Μέ τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἦρθαν στή γῆ ἡ ἐλπίδα, τό φῶς, τό ἀληθινό, ἡ σωτηρία· γι' αὐτό καί στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων βασιλεύει ἡ ἐλπίδα, ἡ εὐφροσύνη· «ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Ἀμήν.