Στην Εκκλησία μας υπάρχει βαθύ κράτος, με βραχίονα το σώμα των αρχιμανδριτών, από το οποίο προέρχονται οι επίσκοποι ως σαρξ εκ της σαρκός του. Σε αυτό το βαθύ κράτος προσκρούει και εξουδετερώνεται κάθε επί μέρους μεταρρυθμιστική ενέργεια. Το κράτος αυτό πρέπει να ανατραπεί. Προτείνονται πολλά και ποικίλα από εκείνους που νοιάζονται πραγματικά για την Εκκλησία του Χριστού, καμία πάντως λύση δε θα ευδοκιμήσει αν δε λάβει τέλος ο αρχιμανδριτισμός και αν δεν αλλάξει ριζικά ο τρόπος εκλογής των επισκόπων. Ως προς το πρώτο, θα πρέπει από αύριο το πρωί κιόλας οι άγαμοι ιερείς στον κόσμο να μην παίρνουν το οφίκιο του αρχιμανδρίτη, το οποίο θα περιορίζεται μόνο στους ηγουμένους των μοναστηριών, να διορίζονται ως τακτικοί εφημέριοι στις ενορίες, όπως και οι έγγαμοι, να μην ορίζονται δηλαδή με την πρώτη προϊστάμενοι των ναών ούτε να προίστανται στις ακολουθίες, αλλά να ισχύει γι αυτούς ό,τι και για τους εγγάμους. Ως προς το δεύτερο, η εκλογή των επισκόπων να γίνεται ψήφω κλήρου και λαού, και κυρίως, κυριότατα, να είναι προς αρχιερατεία εκλόγιμοι και οι έγγαμοι ιερείς. Σήμερα, ο αποκλεισμός των εγγάμων εφημερίων από το να γίνονται επίσκοποι δεν έχει υπέρ αυτού ούτε ένα θεολογικό, ιστορικό ή ποιμαντικό επιχείρημα. Ο αποκλεισμός τους σήμερα υπηρετεί μόνο την γραφειοκρατική αναπαραγωγή του σώματος των αρχιμανδριτών και τον έλεγχο εκ μέρους τους της εξουσίας.
Σταύρος Ζουμπουλάκης
Υάκινθος.
30 σχόλια:
Υπερβολές. Τα όσα διατυπώνει είναι στην σφαίρα της φαντασίας του. Σιγά μήπως για κάθε κακό φταιμε εμείς. Θα περιμένει πολλά πρωινά χωρίς να γίνει κάτι. Το μόνο που θα μπορούσα να του πω είναι ότι προσφέρω την ζωή μου στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Το οφίκιο μας το έχει δώσει η Εκκλησία τι ζόρι τραβά αυτός. Το πιο ανεφάρμοστο είναι η εκλογή επισκόπων από τους εγγάμους. Μα που ζει ο άνθρωπος;
Αρχιμανδρίτης
Ο κ. Ζουμπουλάκης ας ρίξει μια ματιά στο παρακάτω θέμα «Για τον π. Χαρίτωνα» για να δει μέρος της εργασίας μας στην Εκκλησία και τον συνάνθρωπο.
Αρχιμανδρίτης
"Aς σημειώσουμε διευκρινιστικά...ότι δεν προτείνουμε ούτε να πάνε οι αρχιμανδρίτες στα μοναστήρια τους, όπως με ανεύθυνη ευκολία λένε πολλοί, αφού αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι και δεν θέλησαν να είναι μοναχοί, ούτε να πάψουν να υπάρχουν άγαμοι ιερείς στον κόσμο, προτείνουμε απλούστατα να ισχύει και για τους άγαμους ό,τι και για τους έγγαμους-όπως ακριβώς δεν κάνει καμμία διαφορά αν ένας δικαστής είναι έγγαμος ή άγαμος, το ίδιο να ισχύει και για τους ιερείς" Στ.Ζουμπουλάκης, ΣΥΝΑΞΗ,ΤΧ.112,σελ.115.
Αντίδραση Αρχιμανδριτών:
η φράση "θα περιμένει πολλά πρωινά" τα λεει όλα περί ήθους και ύφους και φρονήματος.Η Εκλησία σας έδωσε το οφφίκιο: δηλαδή,κάτι που συνδέεται με την μοναχική αφιέρωση και άρνηση του κόσμου και αφορά μόνο τον ηγούμενο ως πνευματικό πατέρα γίνεται σύμβολο εξουσίας-δύναμης και πολλές φορές γοητείας.Δεν αρνούμαστε την θυσιαστική διακονία των αγάμων αλλά α) αφορά λίγους όπως τον π.Χαρίτωνα π.χ, ενώ οι περισότεροι περιτριγυρίζουν τα Συνοδικά και αρχιερατικά γραφεία γιατί μόνο έτσι ελπίζουν πως θα γίνουν επίσκοποι (γιατί αυτή η μανία να επισκοποποιηθούν;),και β) γιατί, οι έγγαμοι ιερείς θεωρούνται μειωμένων προσόντων; Ποιό δόγμα θίγεται απο την επισκοποποίηση των εγγάμωνγιατί είναι ανεφάρμοστη η εκλογή τους,δοκιμάστηκε κάπου σήμερα;Υ πο ποίαν έννοια οι άγαμοι είναι καταλληλότεροι;
Περισσότερα ΣΤΟ ΓΝΩΣΤΌ ΒΙΒΛΊΟ ΤΟΥ θΕΡΜΟΎ ΠΕΡΊ ΤΩΝ ΟΦΦΙΚΊΩΝ.
Eσεις οι αρχιμανδριτες,δεν ειστε τιποτε αλλο απο καριεριστες.Και πιο το μανδρι σας κυριοι?Μοναχοι δεν ειστε?Στα μοναστηρια σας λοιπον!Και πριν μου απαντησετε,καντε μια ερευνα στην ιστορια της Εκκλησιας μας.Που εχετε αμολιθη μεσα στον κοσμο,και ολοι γνωριζουν τα εργα και τις ημερες σας!-Εγγαμος Ιερεας.
Κρατηθείτε λίγο αγαπητοί αρχιμανδρίτες σας θίξανε και ξεσπαθώσατε.Το καλό λουλούδι το καταλαβαίνεις από το άρωμα του.
Στην κοσμάρα του και ο Ζουμπουλάκης... Βέβαια για αρχιμανδρίτες εντός μονών δεν λέει...
Δηλαδή, πανοσιολογιώτατε, οι έγγαμοι "το ξύνουν"...;;;
Οι Αρχιμανδρίτες στις μονές της μετανοίας τους και οι έγγαμοι στις ενορίες. Επιτέλους!
Ποιος είναι αυτός ο Ζουμπουλάκης. Τι τον έπιασε και τα έβαλε με μια τάξη κληρικών όπως οι Αρχιμανδρίτες που τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις αφιερώνουν στον Ναό και την προσευχή αντί να τρέχουν για τα οικογενειακά προβλήματα. Λίγο σεβασμός δεν βλάπτει.
Πολλοί νεωτερισμοί έχουν υπεισέλθει στον χώρο της Αγίας Ελλαδικής Εκκλησίας. Η κατάσταση όσο θα παραμένει ανεξέλεγκτος όλο και θα χειροτερεύει. Τα δικά μου χρόνια πέρασαν και έμαθα να συμβιβάζομαι. Όμως ανησυχώ πολύ για την πορεία των εγγάμων κληρικών στην λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας που είναι νέοι στην ηλικία. Εμείς οι έγγαμοι κάποιων δεκαετιών θα είμεθα «υπό» των νεαρών αρχιμανδριτών. Αν υπήρχε έστω και λίγος σεβασμός στα λευκαθέντα γένια μας δεν θα μας παραπετούσαν στην γωνία. Προσπαθώ να το ξεπερνώ όσες φορές στην ενορία μου καταφθάνει νεαρός άγαμος κληρικός που είναι ηλικιακά παιδί μου και φορά τα διακριτικά του Αρχιμανδρίτου. Το μόνο το οποίο θα ρωτούσα το Σώμα των Επισκόπων μας και την χορεία των Αρχιμανδριτών είναι: «στον πατέρα σας θα σας άρεσε να γίνει κάτι τέτοιο; »
Εν κατακλείδι τολμώ να πω, πους έτσι που κατάντησαν, την τάξη των εγγάμων κληρικών, οι Αρχιερείς μας, οι έγγαμοι είμεθα «διάκονοι» των Αρχιμανδριτών.
Πρόταση: εμείς οι έγγαμοι να παραμένουμε ως Διάκονοι και μόνο οι άγαμοι να λαμβάνουν το ιερατικό αξιώματα. Έτσι δεν θα υπήρχε ουδεμία πικρία από εμάς.
π. Ευθύμιος
Πέστα εσύ για μας διότι δεν τολμάμε να τα πούμε. Το βαθύ κράτος είναι παντού. Τα υπογράφω όσα γράφεις και λέω και το Αμήν!
Πρεσβύτερος έγγαμος
Γιατί τόση φασαρία; όλοι το ίδιο είσαστε λαός και κολονάκι…. δηλαδή έγγαμοι και άγαμοι παπάδες.
Υάκινθε,
ευχαριστούμε. Χρειαζόμαστε και κανέναν σκεπτόμενο.
Το κείμενο τού κ. Ζουμπουλάκη είναι ομολογουμένως σημαντικό.Βέβαια χρειάζεται συζήτηση επιπέδου,όχι αγοραία ! Το ύφος κάποιων σχολιαστών απαράδεκτο ! Τα συμπεράσματα των σχολίων: Φαίνεται σαφώς ότι ελάχιστοι εξομολογούνται!!!Ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι για διάλογο!!!Ελάχιστοι αντέχουν την σωστή κριτική!!! Ελάχιστοι πράγματι αγαπούν την Εκκλησία τού Χριστού και θέλουν να εργάζονται γι΄αυτήν!!! Ευτυχώς που την σωτηρία μας τήν απεργάζεται ο Κύριος μας !
Βαβυλωνία είναι η κατάσταση στον ιεραρχικό χώρο της Εκκλησίας.
Μου ήλθαν στο μυαλό τα διαμάντια των Αρχιμανδριτών των Κυθήρων. Τι ήθος και ιεροπρέπεια και ανδρισμό που είχαν!!!!
Νομίζω π. Ευθύμιε πως απάντηση δεν θα τολμήσει να σου δώσει κανένας. Το συμφέρον και ο σκοπός της μίτρας είναι πάνω από την συνείδηση σε κάποια από τα παιδιά που εμείς αναθρέψαμε μέσα στο ιερό. Αυτοί από πού προέρχονται από μας…… και τώρα… άστα να πάνε πατέρα μου.
ώρε γλέντια που γίνονται. Υάκινθε που να το φανταζόσουν!!!
Όμως δεν μας είπες, εσύ τι πρεσβεύεις; Πέρα από το κείμενο που διάλεξες, περιμένουμε να διαβάσουμε και τις δικές σου προτάσεις, σκέψεις και αντιδράσεις.
Θα έχει ενδιαφέρον...
Υπάρχουν πράγματι παραδείγματα (τόσο έγγαμων όσω και άγαμων) αγίων κληρικών.
Όμως υπάρχουν, δυστυχώς, και παραδείγματα (τόσο έγγαμων όσω και άγαμων) κληρικών που είναι καριερίστες...
Η ύπαρξη των μεν δεν αναιρεί την ύπαρξη των δε.
Ίσως πρέπει να επανεξετάσουμε το θέμα της δημοσιουπαλληλικής ιδιότητας των κληρικών, αν θέλουμε να απομακρύνουμε τους καριερίστες...
Επίσης η μήτρα και η ράβδος σήμερα, απλά προκαλούν χωρίς να προσφέρουν τίποτα.
Μόνο θλίψη προκαλεί το κείμενο σε μας τους λαϊκούς που δεν είμαστε κοντά στους ιερείς όποιων βαθμίδων, και τα περισσότερα σχόλια είναι αγοραία. Κακοί και καλοί "παπάδες" όλων των βαθμίδων υπάρχουν. Προαφανώς το πρόβλημα δεν είναι εκεί.Εξάλλου ένας στους Δώδεκα ήταν προδότης. Το αποκαρδιωτικό είναι τα αισθήματα μειονεξίας κάποιων και ανωτερώτητας άλλων που διαβλέπουμε από το άρθρο και τα σχόλια ότι κουβαλούν μέσα τους ιερωμένοι μας !!! Ασφαλώς και χρειάζονται κατάλληλο εξομολόγο. Η Εκκλησία μας σώζει και δεν την σώζουν ούτε οι αρχιμανδρίτες ούτε οι παντρεμένοι ιερείς ούτε οι επίσκοποι ούτε ο λαός. ΕΥΤΥΧΩΣ
Με την ευκαιρία να σας μεταφέρω συνομιλία που είχα με φίλο μου συντξιούχο μεγολοδικηγόρο
( ανύπαντδρο)που είναι νομίζω πολύ διδακτική. Όταν του ανακοίνωσα ότι ο γιός μου πέτυχε και με καλή σειρά στις εξετάσεις της Νομικής Σχολής, μου συνέστησε να μην χαίρωμαι πολύ , γιατί η με αξιώσεις "Δικηγορία" απαιτεί ο δικηγόρς να "ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ" αυτή και να μην κάνει οικογένεια , αλλοιώς θα φυτοζωεί. ¨Οταν τον ρώτησα τι εννοεί , μου είπε ότιως δικηγόρος δεν θα έχει ωράριο , και όταν τα Δικαστήρια θα είναι κλειστά, και όπου να βρίσκεται το μυαλό του θα είναι στη ΔΙΚΗΓΟΡΙΑ και όχι στις ορέξεις της γυναίκας του ή των παιδιών του. Ομολογώ ότι με προβλημάτισε πολύ η άποψή του. Τώρα σκεφτομαι , αν για να γίνεις καλός δικγόρος δεν πρέπει να έχεις οικογενειακές δεσμέυσεις, γιά να γίνεις καλός ιερέας μπορείς να έχεις οικογένεια; Μήπως η ύπαρξη οικογένειας εμποδίζει τους ιερείς , που επιβάλλεται να θυσιάζονται για το ποίμνιό τους να προσφέρουν ότι απαιτεί το ποίμνιο;; Μήπως θα πρέπει να είναι ΑΓΑΜΟΙ;
Μήπως πρέπει να έχομε κληρικούς "πλήρους απασχόλησης" άγαμους και κληρικούς "μειωμένης απασχόλησης" έγγαμους.
Ευχαριστώ.
Σεβαστοί πατέρες και αδελφοί, χρόνια πολλά.
Δεν θα πώ πώς δεν συμφωνώ με την παραπάνω ανάρτηση και το περιεχόμενο της. Υπερθεματίζω μάλιστα, γιατί είναι μύθος πώς οι έγγαμοι αδελφοί δεν ενδιαφέρονται και δεν ασχολούνται με την Εκκλησία στο μέτρο που το κάνουν οι αρχιμανδρίτες.Δεν υπάρχουν κανόνες σ'αυτό, όπως δεν υπάρχει γενική απολυτότητα σε καμιά πτυχή της εκκλησιαστικής ή της κοινωνικής ζωής. Γιατί πολλοί αρχιμανδρίτες δεν κάνουν τίποτ'αλλο από το να ασχολούνται με κοσμικότητες και επιδείξεις και άλλοι έγγαμοι ζουν τόσο θυσιαστικά και θεοφιλώς, ώστε να αναρωτιέται πολλές φορές κανείς ποιός έχει γνήσιο μοναστικό φρόνημα: κάποιοι έγγαμοι ιερείς ή κάποιοι άγαμοι;
Δεν συμφωνώ όμως πώς οι αρχιμανδρίτες,οι νυν υπάρχοντες αρχιμανδρίτες πρέπει απαραιτήτως να γυρίσουν ή να καταλήξουν στα μοναστήρια. Το πρόβλημα δεν είναι οι ίδιοι οι αρχιμανδρίτες αλλά ο αρχιμανδριτισμός που είναι παθογένεια και αντιπαραδοσιακό φαινόμενο. Δεν μπορείς να υποχρεώσεις τον νυν αρχιμανδρίτη που μπήκε στην ιερωσύνη ως άγαμος υπό κάποιες προυποθέσεις και δεδομένης μιας σταθερής και στεγανής προκατάστασης να επιλέξει κάτι που δεν θέλει και δεν σκέφτηκε ποτέ ώς δυνατότητα και τρόπο ζωής. Μπορεί να ζήσει ως παρθενεύων στον κόσμο και να μην πάει μοναχός. Επιτέλους, γιατί οι άγαμοι ιερείς να πρέπει να δίνουν μοναστικούς όρκους και να σηκώνουν βάρη αφόρητα, μένοντας αναπολογητοι ενώπιον θεού και εκκλησίας, όταν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν των περιστάσεων; Νομίζω πώς κάλιστα θα μπορούσε τις να παραμείνει στον κόσμο με ελεύθερη επιλογή ως άγαμος ιερεύς,μη μοναχός, που θα ορίζεται από τα πρωτεία και τα οφφίκια κατά τα πρεσβεία και την αρχαιότητα ιερωσύνης ως οι έγγαμοι ιερείς, σε πλήρη σύμπνοια και ισοτιμία.Και να υπάρχουν άγαμοι και έγγαμοι ιερείς στον κόσμο, ιερομόναχοι και αρχιμανδρίτες στις μονές(μόνο όπου εστί χρεία και κατα τις περιστάσεις και τις ανάγκες της μονής). Υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες, ιστορικές που θέτουν ως τέτοια την κατάσταση του κλήρου στην Εκκλησία των πατέρων.
Αυτό λοιπόν που πρέπει να γίνει είναι να παραμείνουν οι αρχιμανδρίτες ως έχουν και να καταργηθή από τούδε ο αρχιμανδριτισμός.
Είναι πολύ δύσκολο να γίνει αυτό βέβαια διότι όλοι οι επίσκοποι,αυτοί δηλαδή που πραξικοπηματικά έχουν την αποκλειστικότητα των κανονισμών και των αποφάσεων είναι πρώην αρχιμανδρίτες. Ωστόσο, οι περιστάσεις το απαιτούν.
Έγγαμος ιερεύς και οικονόμος(δεν μου λείπει δηλ ούτε ζηλεύω το οφφίκιο και μπορώ να ζήσω και δίχως τούτου).
ΥΓ π Ευθύμιε σας κατανοώ πλήρως, καίτοι είμαι ακόμα νεότατος.
Πρεπει να επανεξεταστει συνοδικως το δικαιωμα των εγγαμων στην αρχιερωσυνη.
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΠΟΙΜΑΙΝΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΒΑΤΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟ-ΟΛΟΙ ΑΓΑΜΟΙ.ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΕ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΓΑΜΟΙ (ΤΑ ΛΟΚ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!) ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΕΝΩ ΟΙ ΕΓΓΑΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΚΑΙ ΜΙΑΡΟΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΝ ΣΥΖΥΓΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ.ΟΣΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΕΜΑΣΤΑΡΙΑ
ΛΥΠΑΜΑΙ...
Ο Αρχιμανδριτισμός είναι ένα πρόβλημα. Η ποιμένουσα και διοικούσα εκκλησία θα πρέπει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα να ενσκήψει και να λάβει αποφάσεις. Το να διαιωνίζουν ένα υπαρκτό θέμα και να το συζητά η βάση λαϊκών και κληρικών και να σιωπά η διοίκηση δεν είναι σωστό. Ένα από τα λάθη είναι ότι θα έπρεπε όπως είχε αποφασισθεί αλλά δεν τηρήθηκε ποτέ από τον μακαριστό Χριστόδουλο το οφίκιο του Αρχιμανδρίτου να το λαμβάνουν οι άγαμοι κληρικοί μετά από διακονία ετών εις την Εκκλησία. Είναι και αυτό μία διέξοδος. Όπως προείπε ο π. Παντελεήμων το πρόβλημα δεν είναι οι Αρχιμανδρίτες αλλά ο Αρχιμανδριτισμός.
Ο Μητροπολίτης μου μετά την εις Πρεσβύτερο χειροτονία μου προ της απολύσεως μου έδωσε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το ανέμενα μεν αλλά κατ’ ουσία δεν το επιθυμούσα. Το ανέμενα διότι αυτή την τακτική έχεις ως προς τους αγάμους κληρικούς θεολόγος. Δεν το επιθυμούσα διότι τίποτα ως πρεσβύτερος δεν είχα προσφέρει στην Εκκλησία. Ο εκλεκτός κ. Ζουμπουλάκης έχει δίκιο στις προτάσεις τις οποίες έχει καταθέσει στην τράπεζα του διαλόγου αυτού του ιστολογίου κατ’ επιλογή του Υακίνθου. Κάποτε όλοι μας οι προνομιούχοι πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Προσωπικά θα ένιωθα καλύτερα αν ο Μητροπολίτης μας αφαιρούσε στους περισσοτέρους από εμάς τα οφίκια τιμής. Τι ίδιο θα πρέπει να γίνει και με τους Πρωτοπρεσβυτέρους εις τους οποίους αδιάκριτα παίρνουν και αυτοί οφίκιο χωρίς ουσιαστική προσφορά. Ας αρχίσουμε την απονομή οφικίων από μηδενική βάση και αξιοκρατικά. Κανένας δεν εκφράζει παράπονο σε όποιον αξίζει την τιμή τα παράπονα είναι για τους αναξίους και δια τον πληθωρισμό οφικιούχων.
Ας επανέλθουμε στην τάξη της εκκλησίας και ως προς τους διορισμούς. Θα πρότεινα μάλιστα προϊστάμενος να μην είναι ο άγαμος αλλά ο έχων την εμπειρία και τα προσόντα. Προσωπικά δεν θέλω να είμαι πρόεδρος του εκκλησιαστικού συμβουλίου.
Για να μην σας κουράζω επαναλαμβάνω ότι ο διάλογος στο θέμα θα φέρει καλό καρπό.
Αρχιμ. Αμφιλόχιος
Θα πω και εγώ ότι άλλο ο Αρχιμανδριτισμός και άλλο οι Αρχιμανδρίτες. Επειδή αρκετοί είπαν για το θέμα αυτό θα επισημάνω το άλλο που αναφέρει το κείμενο σχετικά με την εκλογή των Επισκόπων και με την ψήφο του λαού. Φρονώ ότι μετά την εκλογή βοηθών επισκόπων το «βαθύ κράτος» μεγαλώνει. Που το βρήκαν οι Μητροπολίτες αυτοί να διαλέγουν τους «βοηθούς» τους ποίους και έχρισαν ως διαδόχους των «Θρόνων ΤΟΥΣ». Μα οι θρόνοι τους ανήκουν;
Αδελφοί η διοικούσα Εκκλησία όλο και πάει στην κατρακύλα.
Το κακό ότι ο λαός δεν αντιστέκεται και μοιρολατρικά τα αποδέχεται.
Που πάμε;;;;;;;
Δεν υπάρχει κανένας από τους Επισκόπους που να αντιδρά στις κληρονομικές διαδοχές των Μητροπόλεων. Άραγε είμαστε άξιοι αυτής της κατρακύλας των Θεσμών και της καταπάτησης των Ιερών Κανόνων;
Για την εκλογή επισκόπων κάποιες καλές σκέψεις έχει καταθέσει ο π. Αντώνιος Πινακούλας στο βιβλίο του «Ψήφω κλήρου και λαού». Η συζήτηση για τη συμμετοχή των λαϊκών και του κλήρου στην εκλογή των επισκόπων έχει ενδιαφέρον στα πλαίσια αναθεώρησης των διατάξεων που ισχύουν σήμερα, με σκοπό την αποκατάσταση της κανονικής τάξεως και την αντιμετώπιση σύγχρονων προβλημάτων. Η αποκατάσταση της κανονικής τάξεως προϋποθέτει τη μελέτη της και η αντιμετώπιση των σύγχρονων προβλημάτων απαιτεί την αίσθησή τους. Η έρευνα της παραδόσεως διαψεύδει πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα και παγιωμένα, και η ανάγνωση των σύγχρονων δεδομένων ανοίγει δρόμους στα αδιέξοδα.
Ειλικρινά κουράστηκα ! Και τι βγήκε ή τι θα βγεί; Αγαπητοί,ας το δεχθούμε: η δόξα και τα ακόλουθα της είναι πολύ γλυκά ! Μπορούμε λιγάκι να σκεφτόμαστε ως μέλη τής Εκκλησίας τού Χριστού μας και όχι ως ικανοί ή τυχεροί άνθρωποι καριέρας ;ΜΑΚΑΡΙ !
Μα!!! Τόσο ενδιαφέρον δεν το περίμενα. Δεν ανησυχώ καθόλου οι αρμόδιοι θα δημιουργήσουν αν χρειαστεί μια ακόμη επιτροπή και μετά θα ξεχαστεί. Έλυσε μήπως κανένα πρόβλημα η Ιεραρχία. Μόνο για εκλογές κάνει.
Δεν έχω την δυνατότητα να συμβάλω στην συζήτηση. Ο συντάκτης έχει δίκιο και πρέπει να προσεχθούν από τους αρμόδιους τα λεγόμενά του.
Ενδιαφέρον το άρθρο αλλά και η ποικιλία στα σχόλια καλή.
Διαβάζοντας το κείμενο με τις καλές σκέψεις αναρωτήθηκα, πότε η εκκλησιαστική ηγεσία προσπάθησε έστω και στο ελάχιστο να συζητήσει κάποιο χρονίζον θέμα. Το σλόγκαν των ασχολουμένων με την εκκλησιαστική διοίκηση ή αυτή είναι Ιεραρχία ή Μητροπολίτης ή Εκκλησιαστικό Συμβούλιο ή Φιλόπτωχο ταμείο, δυστυχώς είναι «εις αύριον τα σπουδαία».
Δεν μπορεί να φύγει από την σκέψη μου το γεγονός. Στην ονομαστική εορτή επισκόπου πήγα να του ευχηθώ. Όπως προχωρούσα έριχνα μια ματιά στα μπιλιέτα που είχαν οι «γλάστρες» μια από αυτές υπόγραφε «Το Φιλόπτωχον Ταμείον Ενοριακού Ιερού Ναού».
Άλλο περιστατικό φίλος Αρχιμανδρίτης καυχιόταν πως η στολή του Επισκόπου ήταν δώρο του Ναού που ήταν προϊστάμενο-εφημέριος προς τον Επίσκοπο στην Εορτή του.
Δεν τους βάζω όλους στο ίδιο τσουβάλι υπάρχουν Αρχιμανδρίτες όπως και Ιερείς με σπουδαία ποιμαντική διακονία. Υπάρχει όμως και αυτό το σύνδρομο του Αρχιμανδριτισμού που γλύφουν και έρπουν για αξιώματα.
Απορώ…. Πως ανέχονται να ακούν από Αρχιμανδρίτες ή και Ιερείς τόσα εγκώμια οι Επίσκοποι. Και το άλλο φρούτο σε πανηγύρια οι Αρχιμανδρίτες να φιλοφρονούνται μεταξύ τους με ευχαριστίες και επαίνους προ του «Δι ευχών».
Το πρόβλημα δεν είναι μεταξύ αγάμων και εγγάμων αλλά η απουσία ήθους, οράματος, διακονίας και πνεύματος ταπείνωσης…… από ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
ενας απλος "πιστος" ειμαι που και γω οπως πολυς κοσμος "παρατηρουμε"....θα ηθελα να πω οτι ειναι σωστο και δικαιο και πνευματικο θαλεγε ενας ετσι καλος χριστιανος οι αρχιμανδριτες να ανηκουν τυπικα και ουσιαστικα στα μοναστηρια τους....οπως οι εγγαμοι στις ενοριες και στις οικογενειες τους!!! γιατι στον εγγαμο το κλαδευτηρι το κρατα η οικογενεια του στον αγαμο μεσα στο κοσμο ποιος? γιαυτο ιδιορυθμει κατα τη γνωμη μου και δημιουργουν ολα αυτα τα παρατραγουδα....!! αλλωστε αγαμοι κληρικοι στο κοσμο προεκυψε σε παλαιοτερες εποχες δυσκολες που τα μοναστηρια ειχαν πολλα προβληματα και εκλειναν....ο αγαμος κληρικος στο κοσμο μεσα μονο στο Εγω του κανει υπακοη και εν τελει και ο ιδιος νοιωθει σαν τη καλαμια στο καμπο!!!! γνωμη μου....
Δημοσίευση σχολίου