Προσεγγίζοντας το Μυστήριο - Ιάνειρα

Προσεγγίζοντας το Μυστήριο

 

Με μια λαχτάρα απόψε αλλοπαρμένη

το βήμα μου με φέρνει στην Αγάπη.

Χιονόνερο αψηφώντας, κρύο, δρολάπι,

φως τ’ Αστεριού τη στράτα μου γλυκαίνει!

 

Φτερά αγγέλων μ’ οδηγούν σιμά Σου,

μύρο ταπείνωσης ευώδιασε η πλάση.

Κερί –ψυχή μου που έχεις τώρα τρεμουλιάσει,

θεϊκή ανάσα σκύψε κι αφουγκράσου.

 

Φλόγα το βλέμμα Σου που αντιφεγγίζει,

το πρόσωπο χαϊδεύει, την καρδιά μου.

Ο χτύπος της, αλλιώτικος στα σωθικά μου!

Λύρα εφτάχορδη σαν του Δαβίδ, πια, κιθαρίζει.

 

Στερνά, τρεις μάγοι γονατίζουν στο παχνί Σου.

Κι αν δώρα ακούμπησαν πολύτιμα, ακριβά,

πέπλο διάφανο σκεπάζει τα καρφιά.

Μα του θανάτου τη θανή θα φέρει η Ανάστασή Σου!

 

Ιάνειρα