Εις την
πνευματικήν ζωήν, τόσον την ιδιωτικήν, όσο και την λειτουργικήν, ενεδρεύει
πάντοτε ο κίνδυνος του "ψυχολογικού υποκειμενισμού", ο πειρασμός του
να εκλάβωμεν και να προσφέρωμεν ως πανευματικόν το ψυχολογικόν. Το πράγμα
ημπορεί να λάβη την μορφήν μιας αυστηράς προσηλώσεως εις τους τύπους ή τους
κανόνας της Εκκλησίας, όπως ημπορεί να εμφανισθή και ως αναζήτησις πνευματικών
απολαύσεων και θρησκευτικών συγκινήσεων....Μόνον το ταπεινόν, το καθαρόν, το
άγρυπνον, το ησκημένον θεολογικόν πνεύμα ημπορεί να μας προφυλάξη απο τοιούτους
κινδύνους. Ούτε αι τυπικαί διατάξεις, ούτε οι εκκλησιαστικοί κανόνες αποτελούν
επαρκή εγγύησιν. Η ψυχή εύκολα παρασύρεται από τας υποκειμενικάς εντυπώσεις
και...πιστεύει ότι δουλεύει τω Κυρίω, ενώ εις την πραγματικότητα δουλεύει εις
τον εγωισμόν και την φιλαυτίαν της..
Η άρνησις
της θεολογικής γνώσεως καταντά θανάσιμον αμάρτημα, σημείον αυταρκείας και
ελλείψεως αγάπης, στίγμα δειλίας και κακότητος'
η αναζήτησις του "απλού", του "πρακτικού", της
"ουσίας"- όπως λέγομεν- αποδυκνύεται διαβολική μεθοδεία' και κάθε
δυσπιστία προς τον ερευνώντα λόγον πρέπει να καταδικάζεται ως παγίς του σατανά.
"Εκεί εδειλίασαν φόβω, ού ουκ ήν φόβος" (Ψαλμ. ιγ' 15). Θα ήτο ίσως
καλόν να ενθυμούμεθα συχνότερον τους αθανάτους λόγους του μεγάλου μητροπολίτου
Μόσχας Φιλαρέτου: "...Εαν αρνήσαι να διδάσκεσαι και να διδάσκης, δεν είσαι
μαθητής του Κυρίου".
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος
Φλωρόφσκυ
Για την
αντιγραφή
π.
Παναγιώτης Ρόδης
4 σχόλια:
Κυρίαρχο σημείο της σημερινής εκκλησιαστικής ζωής είναι αυτός ο «"ψυχολογικός υποκειμενισμός". Χωρίς να θέλω να είμαι αυστηρός με τον εαυτό μου ή με τους άλλους αδελφούς. Αυτό το οποίο επικρατή σήμερα δεν είναι το βιωματικό αλλά η αυστηρή προσήλωση στους τύπους. Μα και κάτι άλλο βλέπω. Γράφει ο π. Γεώργιος «τυπικαί διατάξεις, ούτε οι εκκλησιαστικοί κανόνες αποτελούν επαρκή εγγύησιν». Σήμερα και αυτό έχει καταλυθεί. Παντού αναρχία. Παντού φαντασμαγορία και εφέ, για να γίνει μάζωξη των πιστών, κάτω από ψυχολογική επίδραση.
«Εαν αρνήσαι να διδάσκεσαι και να διδάσκης, δεν είσαι μαθητής του Κυρίου» ας το ψάξει ο πιστός και ο ποιμένας και αυτό.
Ἀγαπητέ μου π. Παναγιώτη,
Πολύ ὡραῖο τό κείμενο αὐτό τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ. Νομίζω εἶναι ἕνας καθαρός καθρέπτης γιά ὅλους μας πού πρέπει καθημερινά νά καθεπτριζόμαστε γιά νά γνωρίζουμε ποῦ πηγαίνουμε πνευματικά. Πράγματι, καί ἀπό αὐτό φαίνεται ἡ ἁγιότητα καί ἡ μεγάλη θεολογική φυσιογνωμία τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Ἀνδρός.
Μέ ἀγάπη Χριστοῦ
π. Νικόλαος
Στην Ελλάδα που είναι «απέραντο τρελοκομείο» και στην Εκκλησία την ποιμένουσα που υπάρχει η αναρχία και το αυτό εγώ γνωρίζω και θέλω δεν μπορούν ούτε να ακουσθούν οι σκέψεις αυτές.
Ας προσεχει κανεις πως χτιζει!
Η Ορθ.Εκκλησια,δεν ειναι ουτε ιδρυμα,ουτε ειρηνευτικος οργανισμος,ουτε Σωματειο θρησκειων και αιρεσεων και πολυ δε μαλλον φιλοσοφικων ιδεων,να εξομοιωνεται με τις αλλες θρησκειες και αιρεσεις.
Ουτε οι εκκλησιαστικοι κανονες αποτελουν επαρκη εγγυησιν__-ειπε το κειμενο
Εχω να πω πως εκεινος που δεν πειθεται στους αγιους ,δεν ειναι δυνατον να ειναι αξιοπιστος...αυτο που λεγει & ο πατηρ-της εκκλησιας ,αγιος ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΜΑΣ.Διοτι αθετει Τον Ιδιο το Θεο.
Για να μην μιλησουμε για αποστολικους Κανονες...ο αγιος Ιωαννης ο Δαμασκηνος,μας λεγει πως θα κληρονομησουμε το ''ουε'' εαν αθετησουμε η καταπατησουμε τους θειους και Ιερους Κανονες και δεν ειναι δυνατον ποτε καποιοι λογοι συγκεχυμενοι ανθρωπων που δεν εχουν αναδειχθει αγιοι,να ειναι ανωτεροι απο τους λογους και την εμπειρια των αγιων -μας Πατερων της εκκλησιας .
Οσον αφορα τωρα για τις ψυχοπαθειες που χαρακτηριζουν τους ορθοδοξους χριστιανους που εχουν εμμονες στην Παραδοση, επειδη δεν πειθονται στο νεο και πρωτοπορο,εχουμε να πουμε πως εχουμεδιδαχθει παρα πολυ καλα παλι απο τους Πατερες μας,πως...ο ψυχικος ανθρωπος,τα του πνευματος θεωρει μωρια και πλανη.εμεις δεν θεωρουμε μωρια τα του πνευματος διοτι ο πνευματικος ανθρωπος επιμελειται τα του Θεου και ζει οσο μπορει εν χριστω με ολα του τα ελλειματικα φορτια ,πλην ομως κατω απο την Χαρη.Διδασκεται δε την του θεου σοφια,την ανωθεν....ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ δεν τα απορριπτει για να ενστερνιστει αλλα .''Τα λογια μου και το κηρυγμα μου-λεγει Παυλος στους Κορινθιους,δεν στηριζονται σε ανθρωπινη σοφια που πειθει αλλα στην πεποιθηση που γεννουν τα Χαρισματα του Πνευματος και οι θαυματουργικες δυναμεις Α` Κορ.2-4)...''''''''
Ετσι λοιπον,αυτα τα του Πνευματος χΑρισματα αναγιγνωσκει,επιμελειται και σπουδαζει και φυσικα αποδεχεται επειδη πιστευει ο χριστιανος.
Η δε αλλη και καθε αλλη γνωσις μας λεγει ο αδελφοθεος Ιακωβος ειναι κατωθεν,ψυχικη ,και δαιμονιωδης Ιακ3-15)η οποια δεν δεχεται τα του Πνευματος...σεις κανατε υπαινιγμους περι μη επαρκους εγγυησης των εκκλησιαστικων κανονων.Τουτο σημαινειοτι οσοι πιστευουν κατι τετοιες θεωριες τιποτε ασφαλες και αληθες περι Θεου δεν θα μαθουν,λεγει ο αγιος Γρηγοριος ο Παλαμας.Επομενως το κειμενο περιεχει μομφες κατα της πιστεως....και σαν τοιουτες τις απορριπτουμε!π
Δημοσίευση σχολίου