Αν δείτε τον Χίτλερ στον Παράδεισο, πώς θα νιώσετε; - Πέλη Γαλίτη - Κυρβασίλη

Αν δείτε τον Χίτλερ στον Παράδεισο, πώς θα νιώσετε;

Πέλη Γαλίτη - Κυρβασίλη

 Αν δείτε τον Χίτλερ στον Παράδεισο, πώς θα νιώσετε; είναι από τις κλασικές ερωτήσεις που κάνω στις επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών στο πρόγραμμα της σύγχωρησης. Και οι αντιδράσεις ποικίλουν. Κάποιες φορές όμως είναι πολύ έντονες. 
 
Όλοι έχουμε δικαίωμα στη μετάνοια, στην αλλαγή του νου και της ζωής. Ο εγωκεντρισμός μας όμως μας κάνει να βλέπουμε μόνο τις βλάβες που μας προξενούν οι άλλοι και να θυμώνουμε με την ιδέα ότι ο άλλος μπορεί να αλλάξει.
 
Ακόμα και το Ευαγγέλιο εγωκεντρικά το διαβάζουμε. Τους άλλους σκεφτόμαστε, σε αυτούς αναφέρεται, αυτοί χρειάζεται να μετανοήσουν. Με πολλή δυσκολία βλέπουμε τα δικά μας.
 
 Πολλές φορές πάλι συνδέουμε τη μετάνοια με τη θλίψη και την τιμωρία, με κάτι που χαλάει την ευτυχία μας. Και γιατί να πιέσω τον εαυτό μου; 
 
Αυτή η διαστρέβλωση της έννοιας της μετανοίας είναι ακόμα πιο έντονη στη Χριστιανική Δύση. Ακούγεται σαν μια μεσαιωνική αντίληψη, μια υπερβολή, μια άκαμπτη ιδέα. Κανείς δεν μιλάει για αυτήν. Είναι κάτι σαν μια τρομαχτική τιμωρία για τα λάθη μας, μια έννοια γεμάτη φόβο και κατάθλιψη. Δεν έχει καμία σχέση με την ελευθερία, την αναγέννηση, τη μεταμόρφωση. 
 
Δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε τη μετάνοια των άλλων γιατί εμείς πρώτα δυσκολευόμαστε να μετανοήσουμε. Η μεγαλύτερη βλάβη που παθαίνουμε όταν κάποιος μας βλάψει είναι το μίσος προς αυτόν που μας έβλαψε. Το κακό του θύματος είναι ότι έχει μίσος προς το θύτη. Όμως υπαίτιος δεν είναι αυτός που δημιούργησε το πρόβλημα αλλά αυτός που δεν το θεραπεύει. Κι εμείς επιλέγουμε την κακία για να δικαιολογήσουμε το μίσος μας. Και τη μεταφέρουμε και στους άλλους. 
 
Η πρώτη ελευθέρωση του εγώ ξεκινά μόλις αντιληφθούμε ότι κι εμείς βλάπτουμε τους άλλους. 
 
Θέλουμε να θεραπευτουμε; 
Οι πρωτόπλαστοι δεν βγήκαν από τον Παράδεισο επειδή αμάρτησαν αλλά επειδή δεν μετανόησαν. Και η Οσία Μαρία η Αιγυπτία που γιορτάζουμε είναι η πιο τρανή απόδειξη θεραπείας του πιο βεβαρημένου παρελθόντος που μπορεί ο καθένας να κουβαλά.
 
Δεν μπορείς να πετάς τη δυνατότητα της θεραπείας ούτε για για τον εαυτό σου ούτε για τους άλλους. 
 
Όλα είναι βιασμός. Και βγάζεις το δικό σου πρόβλημα όταν δεν ανέχεσαι τη σκέψη ότι ναι, μπορεί να δεις ακόμη και τον Χίτλερ στον Παράδεισο. Τον οποιοδήποτε Χίτλερ. 
 
Και επειδή δεν υπάρχει παρελθόν, όλα είναι παρόν, όλα είναι παρόντα μέσα μας, και μάλιστα όλοι κουβαλάμε έναν μικρό ή μεγάλο Χίτλερ μέσα μας, μακάριος αυτός που μπορεί να κάνει τη μετανοία καθημερινή πράξη. Δόξα τω Θεώ έχουμε πολλά παραδείγματα που μας ανοίγουν το δρόμο.
 

Πέλη Γαλίτη - Κυρβασίλη

M. Ed, Ph. D

Ψυχοπαιδαγωγος 

University of Wisconsin, Madison -USA

 

Διευθύντρια του εκπαιδευτικού προγραμματος "Σύγκρουση και Συνύπαρξη: Εκπαίδευση στη Σύγχωρηση".

 
———
Η εικόνα είναι του Γιώργου Κόρδη