Υλικά... οικοδομής - δ. Γρηγόριος Φραγκάκης

  Υλικά... οικοδομής

Κυριακή Θ' Ματθαίου

Είναι έργο του Θεού η αποκάλυψι της Εκκλησίας σε τούτον τον κόσμο. Και είναι έργο Θεού διότι με την φανέρωσι αυτή της Εκκλησίας ένας είναι ο σκοπός: η σωτηρία του ανθρώπου. Πως; Μα φυσικά με το να γίνει πρόσωπο κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν Θεού. Την αλήθεια αυτή την γνωρίζει πολυ καλά ο Απόστολος Παύλος αφού κλήθηκε από τον ίδιο τον Ιησού ώστε να διακονήσει ως συνεργός Του στη θεμελίωσι της Εκκλησίας στην κοινωνία του κόσμου. Έθεσε ως θεμέλιο τον Ιησού Χριστό και επάνω στη βάσι αυτή οικοδομεί και συνεχίζει το θείο έργο για το οποίο πολύ αγωνιά αδιαφορώντας για τον εαυτό του.

Οικοδομώντας τον λόγο του Θεού στις Τοπικές Εκκλησίες συμβουλεύει τους πιστούς να διατηρούν ανέπαφη και μάλιστα έντονη την αίσθησι ότι είναι συνεργάτες του ίδιου του Κυρίου διαθέτοντας την καρδιά τους για να γραφεί εκεί το σχέδιο της σωτηρίας για το οποίο ο Θεός ήρθε στη γη.

Αυτήν την αίσθησι που προκαλεί σωτηρία την αντιλήφθηκαν και όλες οι υπενάντιες δυνάμεις που θέλουν να κρατούν ακοινώτητο κάθε κοινωνίας τον κόσμο και στράφηκαν από την πρώτη στιγμή κατά της συνέχισης αυτής της αιώνιας αποκάλυψης. Και ηύραν πράγματι πολλούς τρόπους για να πολεμήσουν την Εκκλησία. Ας μην καταφύγουμε στους φανερούς. Εκείνοι είναι γνωστοί και εύκολα αναγνωρίσιμοι και αντιμετωπίσιμοι.

Μία μεγάλη πληγή για το σώμα του Χριστού, καθώς αυξάνει "μοιραία" στις περιορισμένες διαστάσεις της Ιστορίας, είναι η κακή διαχείρησι, η εμπαθής διαχείρησι των υποθέσεων της Εκκλησίας. Στην διακονία της Εκκλησίας είναι ανάγκη ο άνθρωπος να κατανοήσει πως με τις ατέλειές του είναι αδύναμος να υπηρετήσει το μέγα θαύμα και τί είναι καλό να κάνει; Ασφαλώς να μετανοήσει δηλαδή να αλλάξει όχι την ύπαρξί του, τις διαθέσεις και τις επιθυμίες του αλλά τον προσανατολισμό τους και να προσπαθήσει μέσα από την Εκκλησία να απαλλαγεί από τα πάθη διακονώντας έστω με αυτόν τον απλούστατο τρόπο την οικοδομή του σώματός Της. Στην υπόθεσι αυτή η διακονία της Εκκλησίας, με λίγες λέξεις, χρειάζεται την αυτογνωσία του ποιμνίου και την αυτοθυσία του ποιμένα ο οποίος θα ενώνει στο όνομα του Κυρίου και θα συμβάλλει με τα καλλίτερα και πιο εκλεκτά υλικά της ψυχής του στο έργο που επιτελείται.

Η υπόθεσι της οικοδομής της Εκκλησίας αν και είναι ζωτικής σημασίας εντούτοις δεν είναι ό,τι ευκολότερο καθώς οι τρόποι μπορεί να ζητούν απλοϊκό φρόνημα και να φαίνονται απλοί οι ίδιοι αλλά η ευθύνη για το τελικό έργο είναι πολυσύνθετη και βαρύνει τον καθένα ανάλογα με τον ρόλο του. Για τον λόγο αυτό μπορούμε να κατανοήσουμε την αγωνία του Παύλου που εκφράζει προς τους Κορινθίους αφού δεν αρκέστηκε στο ότι θεμελίωσε εκεί τον Χριστό αλλά φροντίζει και για την οικοδομή των πιστών και της Εκκλησίας ώστε αυτή να γίνεται η κιβωτό που θα προσαράξει και θα μεταποιηθεί στη Βασιλεία του Θεού. Θα κριθούν τα έργα και οι διαθέσεις μας και κυρίως η ποιότητά τους. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει. Θα κριθούν δίκαια και μακάρι να έχουμε προχωρήσει στον δρόμο που οδηγεί κοντά σε Εκείνον. Όχι γιατί το απαιτεί αλλά διότι μόνο κοντά Του είναι το συμφέρον της σωτηρίας μας. Ας Τον αναζητήσουμε στην αληθινή λατρεία για να οικοδομήσουμε με τα...υλικά της αποδομώντας τον κακό εαυτό που εχθρεύεται τον ναό του Θεού τον άγιο, τους πιστούς, εμάς, που ζούμε μόνο με τη Ζωή και την Ανάστασι.

δ. Γρηγόριος Φραγκάκης

Πηγή:  Απογευματινή Κωνσταντινουπόλεως