Ο μετεωρολόγος - Ιάκωβος

    Ο μετεωρολόγος

          Από μικρό παιδί με μάγευε η τέχνη – αν θέλετε η επιστήμη – της μετεωρολογίας. Έβλεπα τον παππού μου κάθε βράδυ μετά τη δύση του ήλιου και πριν από το σούρουπο, να βγαίνει στην αυλή και να κοιτάζει τον ουρανό. Τον ακολουθούσα και περίμενα ... την απόφαση! Στεκόταν λίγο σκεφτικός και μετά, με κάποια ... επισημότητα, δήλωνε : « Αύριο, θα έχουμε λιακάδα! »

          Εγώ, πειραχτήρι από μικρός, έλεγα: « Ά!, εν τάξει, θα πάρω μαζί μου στο σχολείο και την ομπρέλα μου!». Κάποτε πάλι πρόβλεπε: «Αύριο θα κάνει καταιγίδες και χαλάζι!». «Καλά που το είπες, για να μη χρειάζομαι αδιάβροχο!» απαντούσα.                           

Ο παππούς ήξερε ότι τον αγαπούσα. Ήξερε ακόμα ότι μου άρεσαν τα λεπτά, αθώα πειράγματα. Δε θύμωνε καθόλου. Χαμογελούσε και μου έλεγε: « Ο καιρός , παιδί μου είναι πιο ιδιότροπος ακόμα κι από ...εμένα. Πολλές φορές μας ξεγελά.
Ακόμα και τους επιστήμονες, που έχουν πολύ σπουδαία όργανα και κάνουν συνεχώς μετρήσεις. Συχνά βλέπεις μαύρα, πυκνά σύννεφα και νομίζεις πως θα γίνει κατακλυσμός, ενώ δεν πέφτει ούτε σταγόνα. ΄Αλλοτε πάλι, ενώ ο ουρανός είναι καταγάλανος, σε λίγη ώρα μαζεύει σύννεφα που φέρνουν δυνατές βροχές – του καλού τζαιρού τα νέφη όποθθεν νεφάνουν βρέσιει – έλεγαν οι παλιοί.

«Να θυμάσαι και να γράψεις καλά στο νου σου ότι ο μόνος που τα ξέρει και τα ελέγχει όλα είναι ο Θεός. Αυτός μπορεί να αλλάξει την τελευταία στιγμή όχι μόνο τον καιρό αλλά και τα πάντα. Και ότι κάνει είναι μόνο από αγάπη. Να τον αγαπάς κι εσύ και να του έχεις πάντοτε εμπιστοσύνη.»

          «Ξέρω, παππού ότι ο Θεός μας αγαπά πολύ ! Κι εγώ Τον αγαπώ, Τον εμπιστεύομαι και ψιθυρίζω συνεχώς <Γενηθήτω το θέλημά Σου!> Εξ άλλου, έμαθα στο σχολείο ότι ο Θεός <τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους». Πήρα τότε κι ένα <μπράβο> από τον παππού.

          Όπως ήρθαν τα πράγματα, μετά από πολλούς προβληματισμούς αποφάσισα κι έβαλα στόχο, σαν μεγαλώσω να σπουδάσω ... μετεωρολογία! Παραθέτω μερικούς λόγους που με ώθησαν να καταλήξω στην απόφαση αυτή, κατά σειρά σπουδαιότητας :

1. Δε θα έχω την υποχρέωση να δώσω λόγο σε κανένα! Αν προβλέψω βροχές και κάνει λιακάδα και μου τηλεφωνούν από τη Λάρνακα, θα τους λέγω ότι έβρεξε στην Πάφο! Αν επισημάνω ... επερχόμενη βαριά χιονόπτωση στο Τρόοδος και μου τηλεφωνούν από τον Πρόδρομο, θα τους απαντώ ότι χιόνισε στον Πενταδάκτυλο! Αν «μυριστώ» χιονόπτωση ακόμα και σε ημιορεινές περιοχές και δεν ρίξει ούτε νιφάδα ούτε στον Όλυμπο, θα τους εξηγώ με επιστημονική ορολογία γιατί οι «αέριες μάζες, τα χαμηλά βαρομετρικά, οι πιέσεις και τα <παγωμένα μέτωπα> - του καιρού φυσικά και όχι τα δικά μας – αποφάσισαν την τελευταία στιγμή να κατευθυνθούν προς τη Ρωσία, μέσω Ρόδου ή θα σκαρφιστώ άλλες παρόμοιες ... πειστικές εξηγήσεις.

2. Αν υποψιαστώ ότι ο καιρός πάει να αλλάξει (επειδή άκουσα τους πετεινούς να κράζουν) θα προβλέπω κάθε μέρα βροχή και ... πού θα πάει, κάποια μέρα θα βρέξει!

3. Έχω την εντύπωση ότι οι μετεωρολόγοι παίρνουν πολύ καλό μισθό!

Αν τα καταφέρω και πάρω πτυχίο μετεωρολόγου, καλώς! Διαφορετικά, θα μείνω ... μετέωρος, σαν μετεωρίτης.

Ιάκωβος