Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020

Μικρά στιγμιότυπα από τους μεγάλους αγώνες του Εφέσου Αγ. Μάρκου με τους φιλο-παπικούς “Ορθοδόξους” στη Φλωρεντία - π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος


Μικρά στιγμιότυπα από τους μεγάλους αγώνες του Εφέσου Αγ. Μάρκου
με τους φιλο-παπικούς “Ορθοδόξους” στη  Φλωρεντία
[V. Laurent, Les “Memoires” du Grand Ecclesiarquee de l’ Eglise de Constantinople
 Sylveestre Syropoulos surle concile de Florence (1438-439), Paris 1971, σ. 444-448]

Σύντομο υπόμνημα: 
Απόσπασμα από τα «Απομνημονεύματα» του Συλβέστρου Συρόπουλου, Μ. Εκκλησιάρχου της Αγ. Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, που συμμετείχε στη Σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439).
Στους διαλόγους, με κόκκινα γράμματα σημειώνονται τα λόγια του Εφέσου Αγ. Μάρκου Ευγενικού και των ομογνωμόνων του, ενώ με μπλε των φιλοπαπικών “Ορθοδόξων” και εχθρών του Αγ. Μάρκου.
Σε αγκύλες σύντομες γλωσσικές επεξηγήσεις μου.
§ Εφέσου : ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός
§ Ηρακλείας Αντώνιος: ομόγνωμος του Εφέσου Αγ. Μάρκου, πιεσθείς όμως πολύ τελικά υπέκυψε και υπέγραψε την ένωση
§ Μυτιλήνης Δωρόθεος, Λακεδαιμονίας Μεθόδιος: φιλο-παπικοί  εχθροί του Αγ. Μάρκου
§ Νικαίας Βησσαρίων,  Ρωσίας Ισίδωρος: φιλο-παπικοί, άσπονδοι εχθροί του Αγ. Μάρκου. Μετά τη σύνοδο παρέμειναν στην Ιταλία και  έγιναν καρδινάλιοι του πάπα
§ Καβάσιλας : ο Άγ. Νικόλαος, επίσκοπος  Θεσσαλονίκης (13ος αι.)
§ Βέκκος: Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, υποτάχθηκε στον πάπα υπογράφοντας την ένωση στη Σύνοδο στη Λυών (1271). Θέλησε να επιβάλει την ένωση και καταδίωξε σκληρά τους Ορθοδόξους. Σύμβολο του φιλοπαπισμού.
Για την ακρίβεια της αντιγραφής
και τις επισημάνσεις στο κείμενο
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Εφημέριος Αγ. Νικολάου Πατρών

agotsopo@gmail.com, τηλ. 6945-377621

Γράφει ο Σύλβεστρος  Συρόπουλος στα «Απομνημονεύματά» του :
«Εν ετέρα δε πάλιν ημέρα συνήλθομεν εις τον πατριάρχην κατά το έθος, και ο περί της ενώσεως εκινήθη λόγος και επήνουν την ομόνοιαν και την ειρήνην απλώς οι εφιέμενοι του λατινισμού [οι φιλοπαπικοί  “Ορθόδοξοι”].
― Είπεν ουν ο Ηρακλείας, ότι «καλόν αν ην, ει παρείχετε  ημίν την έκθεσιν ην εστείλατε τοις Λατίνοις . άπαξ γαρ μόνον ηκούσαμεν αυτήν,  έδει δε πλεονάκις ιδείν και σκέψασθε  περί αυτής».
― Και ευθύς έφη ο Νικαίας, ότι «αισχύνη έσται τούτο υμετέρα το δόξαι ως ηκούσατε μεν, επελάσθε δε ταύτης. Ου γαρ δει υμάς επιλανθάνεσθαι  των λεγομένων και ακουομένων ενθάδε». Και ούτως απερράπισε και παρεκρούσατο τον λόγον του Ηρακλείας. Τοιαύτας διασκέψεις και μελέτας ηξίουν γίνεσθαι εις τας περί της πίστεως εκθέσεις τε και συγκαταθέσεις.
― Έτεροι δε τινές είπον «Ολίγη εστίν η μεταξύ ημών και των Λατίνων διαφορά, και ει θελήσουσιν οι ημέτεροι, ευκόλως διορθωθήσεται». 
― Και αποκριναμένου του Εφέσου ότι «μεγάλη διαφορά εστίν»,
― είπον αυτώ «Ουκ έστιν αίρεσις ουδέ δύνασαι ειπείν αυτήν αίρεσιν . ουδέ γαρ τινές των προ σου ελλογίμων και αγίων ανδρών εκάλεσαν αυτήν αίρεσιν».
Έφη ουν ο Εφέσου, ότι  «Αίρεσίς εστι  και ούτως  είχον αυτήν και οι προ ημών, πλήν ουκ ηθέλησαν θριαμβεύειν τους Λατίνους ως αιρετικούς,  την επιστροφήν αυτών εκδεχόμενοι και την φιλίαν πραγματευόμενοι . ει δε βούλεσθε, δείξω υμίν εγώ όπως είχον τούτους αιρετικούς».
― Ευθύς ουν θυμού πλήρεις γίνονται ο τε Μυτιλήνης και ο Λακεδαιμονίας και λέγουσι «και τις άνθρωπος ει σύ  και λέγεις τους Λατίνους αιρετικούς;» και ανέστησαν ενώπιον του πατριάρχου και εγγύτερον γενόμενοι  του Εφέσου αδεώς ομού τε και αναιδώς έβαλλον αυτόν λόγοις και σκώμμασι [κοροϊδίες, χλευασμούς]: «και έως πότε ανεξόμεθα σιωπώντες, τοιαύτα σου λέγοντος», έφασκον, και μονονούκ οδούσι και χερσί ώρμων διασπαράξαι αυτόν .  και τέλος επέθηκαν: «ερούμεν ημείς τω πάπα όπως λέγεις αυτόν αιρετικόν,  και ή αποδείξεις αυτό ή πείση καθώς ει άξιος» και εξήλθον μετά τοιαύτης οχλήσεως.
Εξερχόμενος δε και ο μέγας πρωτοσύγκελλος έτι ων πλησίον του πατριάρχου είπεν  «εγώ οίδα, ως ει ποιήσοιμεν την ένωσιν, μέχρις αν απέλθωμεν εις την Βενετίαν αναθεματίσουσιν ημάς . ει δ’ ου ποιήσωμεν αυτήν, και ούτως αναθεματίσουσιν ημάς. Κάλλιον ουν εστίν ίνα ποιήσωμεν αυτήν, και ούτως ίνα αναθεματίζωσιν ημάς».  Ερωτηθείς δε παρά του πρωτεκδίκου, πάλιν εκδηλότερον διεσάφησε τούτο, και ηπόρησαν οι ακούσαντες.
11. Πάλιν μετά παραδρομήν ημερών δύο, συνελθόντων ημών εις τον πατριάρχην ως έθος, λόγοι πολλοί περί της ενώσεως εκινήθησαν και παρεκίνουν και ηξίουν τον Εφέσου χρήσασθαι οικονομία τινι και συγκαταβάσει [παρεκινούσαν και απαιτούσαν από τον Άγ. Μάρκο να μην είναι αυστηρός, αλλά να επιδείξει πνεύμα ανοχής και συγκαταβάσεως].
― Ο δε [Εφέσου] έλεγεν «ουκ εγχωρεί συγκατάβασις εις τα περί της πίστεως».
― Μετά γούν τας πολλάς απαιτήσεις τας περί της συγκαταβάσεως και τας απολογίας του Εφέσου και απαγορεύσεις, λεγόντων των την ένωσιν σπουδαζόντων, ότι «ολίγη εστίν η διαφορά και ολίγη τις συγκατάβασις ενώσει ημάς, ει θελήσεις και αυτός χρήσασθαι ταύτη»,
είπεν ο Εφέσου «Παρόμοιον εστιν τούτο το ρηθέντι παρά του επάρχου προς τον άγιον Θεόδωρον τον Γραπτόν . είπε γαρ αυτώ, ότι “μίαν μόνον κοινωνήσατε και έτερον ουκ απαιτούμεν, πορεύεσθε δε όποι φίλον υμίν” και ο άγιος έφη προς αυτόν “όμοιον τι λέγεις, ωσπερ αν ει τις αξιών έτερον λέγει . ουδέν αιτούμαί σε αλλ’ η  την σην άπαξ αποτεμείν κεφαλήν, και μετά ταύτα πορεύου όπου θέλεις”[αυτό που μου λέτε μοιάζει με την απαίτηση κάποιου που είπε στον άλλον: άφησε να σου κόψω μια φορά το κεφάλι και μετά πήγαινε όπου θέλεις] . ου γαρ εστί μικρόν εν τοις τοιούτοις και το δοκούν μικρόν [σε αυτά τα ζητήματα δεν είναι μικρό  και ασήμαντο, αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται μικρό]».
Από της ειρηνικής ουν δήθεν αιτήσεως και αξιώσεως ανεφύη φιλονεικία, και ο Νικαίας αναίδην έσκωπτε τον Εφέσου .  και μετά την πολλήν φιλονεικίαν αναστάς
ο Νικαίας έφη «περισσόν ποιώ και φιλονεικώ μετά ανθρώπου δαιμονιαρίου [είναι περιττό να φιλονικώ με δαιμονισμένο - έτσι αποκάλεσε τον Άγ. Μάρκο!] . αυτός γαρ ένι μαινόμενος [αυτός, ο Άγ.Μάρκος, είναι φανατικός, μανιακός], και ου θέλω ίνα φιλονεικώ μετ’ αυτού» και εξήλθε μετά θυμού.
Είπε δε και ο Εφέσου, ότι «σύ υπάρχεις κοπέλιν και εποίησας και ως κοπέλιν [εσύ είσαι υπηρέτης και σαν υπηρέτης σε διατεταγμένη υπηρεσία ενεργείς]».
Και επί τούτοις εξήλθομεν. Ο δε πατριάρχης ορών ταύτα, ουκ έσκωψεν ουδέ εκώλυσε την όχλησιν, ούτε αυτήν ούτε την προ αυτής .  εκάθητο δε μόνον ορών και μηδέν τι φθεγγόμενος.
12. Τη δ’ επιούση ήλθεν ο βασιλεύς εις τον πατριάρχην, και ορισμώ αυτού συνήλθομεν πάντες. Εκινήθησαν ουν και αύθις οι περί της ενώσεως λόγοι και αντέλεγεν ο Εφέσου, εφιλονείκουν δε αυτώ ο Ρωσίας, ο Νικαίας, ο μέγας πρωτοσύγκελλος, και ο Αμηρούτζης, και ιταμώτατα διεμάχοντο .  ήρξατο δε ο Γεμιστός ειπείν τι και συνηγορήσαι τω Εφέσου και,  σκώψαντος αυτόν αναιδώς του Αμηρούτζη εσιώπησεν. Εθαύμασαν ουν πάντες πώς ουκ έσκωψε την αναίδειαν του Αμηρούτζη ο βασιλεύς . ουδέ είπεν τι προς θεραπείαν του παντ’ αρίστου Γεμιστού [άρχισε να λέει κάτι ο Γεμιστός υπέρ του Αγ. Μάρκου και ένας από τους Βυζαντινούς άρχοντες τον εμπόδισε με αναίδεια και έτσι ο Γεμιστός σταμάτησε. Όλοι απόρησαν πώς δεν επετίμησε τον Αμηρούτζη ο βασιλιάς  και  δεν συμπαραστάσθηκε στο δεχθέντα την επίθεση Γεμιστό]
13. Αρξαμένου δε και του Εφέσου αναγνώναι τι  των του Καβάσιλα περί του προτεθέντος ζητήματος, ευθύς [μόλις ο Άγ. Μάρκος άρχισε να διαβάζει κάτι από τον Άγ. Νικόλαο Καβάσιλα σχετικό με το ζήτημα που συζητούσαμε]
είπεν ο Ρωσίας «εμείς δι΄ ένωσιν και ειρήνην ήλθομεν ενταύθα ουχί δια σχίσμα και διάστασιν. Θέλομεν ουν ίνα αναγινώσκωμεν και τους ενωτικούς, ού τους σχισματικούς και διϊστώντας. Ο ουν Καβάσιλας σχισματικός εστί και ου θέλομεν αναγινώσκεσθαι» [εμείς ήρθαμε εδώ για την ένωση  και όχι για να παραμείνει η διάσταση και το σχίσμα με τον πάπα. Θέλουμε λοιπόν να διαβάζουμε και τους ενωτικούς συγγραφείς και όχι τους πατέρες που ήσαν εναντίον των παπικών και δεν προχώρησαν σε ένωση αλλά παρέμειναν στο σχίσμα. Ο Καβάσιλας είναι σχισματικός και δεν θέλουμε να ακούσουμε τι λέει]
― Διεδέξατο τούτον ο Λακεδαιμονίας ειπών «και τι έχομεν τον Καβάσιλαν;  ημείς ουκ έχομεν αυτόν άγιον . αρχιερεύς ην,  και έχομεν κακείνον ως ένα των νυν όντων αρχιερέων, ως τον Μονεμβασίας τυχόν ή άλλον τινά, ουδέ ανάγκην έχομεν στέργειν τα εκείνου συγγράμματα» [ο επίσκοπος Λακεδαιμονίας είπε: και σε τελική ανάλυση τι είναι ο Καβάσιλας; Εμείς δεν τον αναγνωρίζουμε  ως άγιο. Ένας απλός αρχιερέας είναι, όπως ο Μονεμβασίας ή κάποιος άλλος. Δεν έχουμε ανάγκη να  συμμορφωθούμε σε όσα λέει αυτός].
Τότε είπεν ο Εφέσου «Λοιπόν ας αναγινώσκομεν τον Βέκκον». Και αγανακτήσας την ιταμότητα και το θράσος αυτών και καταλαβών ότι πάντες σχεδόν προδεδομένοι και έτοιμοι εισι προς την του λατινισμού συγκατάθεσιν, εσιώπησεν» …

25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό!

Αυτά χρειαζόμαστε σήμερα.

Παμβώ

Π. Νικόλαος Καπνιάς είπε...

Εξαιρετική πηγή για την προσφορά του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού στην ορθοδοξία και τις ιδιαιτερότητες της τόσο κρίσιμης εποχής, κατά την οποία έζησε, είναι το βιβλίο "Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός και η Ένωσις των Εκκλησιών" του Νικολάου Π. Βασιλειάδη (εκδόσεις «Σωτηρ»).

Ανώνυμος είπε...

Από την Φλωρεντία.. άλλος για Χίο τράβηξε, άλλος για Μυτιλήνη και άλλος για των Κυθήρων το νησί που με μυρτιά είναι στρωμένο.

Ανώνυμος είπε...

Αυτά εδώ που γράφεις μας ωφελούν στην ψυχή ή μας σκανδαλίζουν και μας αποπροσανατολίζουν από το πλησίασμά μας στην Εκκλησία;

Ανώνυμος είπε...

Οσο συμμετειχαν στους Διαλογους με τους Παπικους και τους Προτεσταντες, ο μακαριστος π. Γεωργιος Μεταλληνος και ο π. Θεοδωρος Ζησης, τετοια ηταν η αντιμετωπιση των αντιπαλων, παρομοια με αυτη του Αγιου Μαρκου Ευγενικου.
Τωρα, που εχουν αναλαβει αλλοι τον Διαλογο, ενας Θεος ξερει τι γινεται.....

Ανώνυμος είπε...

Μην έχεις καμιά ανησυχία φίλε 6.22 ο διάλογος με τα άλλα χριστιανικά δόγματα θα πάει μια χαρά γιατί τον θέλει και τον ευλογεί ο Θεός που επιθυμεί την επιστροφή των πλανεμένων. Αυτός που τον πολεμά είναι ο διάβολος και τα όργανα του επί της γης.

Ανώνυμος είπε...

Φυσικά και ωφελούν ανώνυμε 4:11 μμ. Μόνο ωφελούν.

Αναγνώστης

Ανώνυμος είπε...

Π. Αναστάσιε συνεχίστε αντιοικουμενιστικά!!!

Ανώνυμος είπε...

Τί είναι αυτές οι κουταμάρες ανώνυμε 3:53 μμ που πέταξες;;;

π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ είπε...

Ανώνυμε 4:11
1. Ο Άγιος τα λέει, όχι εγώ. Σε αυτόν τα παράπονά σας ή το πολύ πολύ στο Συρόπουλο που μας τα διέσωσε.
2. Το ερώτημα σου θα ήταν σωστό αν ρωτούσες: "Αυτά που είπε ο Άγιος μάς ωφελούν στην ψυχή ή μας σκανδαλίζουν και μας αποπροσανατολίζουν από το πλησίασμά μας στην Εκκλησία;"
Τότε θα σου απαντούσα: Αν Εκκλησία θεωρείς μία νεο-ουνίτικη δομή αχειροτονήτων και σχισματικών (π.χ. αυτοκέφαλη Ουκρανίας) πράγματι μας εμποδίζουν από το πλησίασμά μας. Γι' αυτό ακριβώς και το δημοσίευσα.

Ανώνυμος είπε...

π. Αναστάσιε. Ο Άγιος λέει αυτά. Άλλοι Άγιοι λένε άλλα. Διαβάστε εκκλησιαστική ιστορία για να δείτε την πρακτική της Εκκλησίας μετά τι σχίσμα.
Εκκλησία εννοώ αυτή την οποία αναγνωρίζει η Εκκλησία της οποίας είμαι και είσθε μέλος δηλαδή η Εκκλησία της Ελλάδος.
Οι απόψεις σας οι δικές σας όπως και οι δικές μου είναι για το σπίτι μας και όχι για την ενορία ή την εκκλησιαστική κοινότητα στην οποία ο Επίσκοπος μας έχει ορίσει ως ποιμένες.
Ως Εκκλησία εννοώ και αυτή την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας που δεν μας εμποδίζουν καθόλου στο πλησίασμα αφού στην Θεία Λειτουργία μνημονεύω όπως και σεις τον Επίσκοπο σας. Αν την θεωρείτε αυτή την Εκκλησία «μία νεο-ουνίτικη δομή αχειροτονήτων και σχισματικών» τότε πάτερ υπάρχει η πόρτα της εξόδου την οποία και σας συνιστώ χωρίς κανένα ενδοιασμό. Περισσότερο κακό κάνει η παρουσία σας και τα λεγόμενά σας τόσο καιρό τώρα.

Ανώνυμος είπε...

Θέτετε θέμα αποτείχισης πάτερ μου; Γιατί αυτή ταύτη η Εκκλησία
εν η υπηρετείτε,αναγνώρισε την "νεο-ουνίτικη δομή αχειροτόνητων" ως Εκκλησία...

Ανώνυμος είπε...

Είσαι καλά στο μυαλό σου παπά μου. Τι είναι αυτά που γράφεις; Μήπως σου έκλεψαν το λογότυπο και γράφουν για να σου κάνουν κακό; Είναι αδύνατον εσύ να τα γράφεις αυτά 10.22 παρεκτός και έχεις αποτειχιστή και δεν το πήρα χαμπάρι!!!

Ανώνυμος είπε...

Ας ακολουθήσει τον παπά-Μανώλη της Θεσσαλονίκης. Το χρήμα πρόδωσε τον Χριστό και ο μισθός τα δογματικά πιστεύω μερικών. Αμ οι αγώνες θέλουν αγωνιστικότητα και όχι λόγια. Ο π. Νικόλαος Μανώλης είναι γνήσιος αγωνιστής. Αυτός είναι οδηγός και όχι στα λόγια μόνο.

Γιάννης Ιωαννίδης είπε...

«Και τι έχομεν τον Σωφρόνιον; ημείς ουκ έχομεν αυτόν άγιον . μοναχός ην, και έχομεν κακείνον ως ένα των νυν όντων μοναχών, ως τον δείνα τυχόν ή άλλον τινά, ουδέ ανάγκην έχομεν στέργειν τα εκείνου συγγράμματα».
Λόγος συγχρόνων ανευλαβών (ή φρενοβλαβών;) με τους οποίους όμως πολλοί αγωνιστές και ευλαβείς Ιερείς και πατέρες έχουν όχι απλώς κοινωνία, αλλά και στενή συνεργασία!
Κατά τα λοιπά, βεβαίως ο π.Αναστάσιος έχει όλο το δικαίωμα να λέγει σθεναρά την άποψή του, εφόσον αποδεδειγμένα:
1. Έχει εκκλησιαστικό φρόνημα, σέβεται και τιμά τον Επίσκοπό του, την εκκλησιαστική ιεραρχία και τον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
2. Εμφορείται από αγνό ζήλο για την ακεραιότητα της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας, για να είναι αυτή άσπιλος και άμωμος.
3. Ο λόγος του είναι ανιδιοτελής. Δεν εξαρτά προσωπικά του συμφέροντα από την μία ή την άλλη έκβαση του ουκρανικού ζητήματος.
Οι επιφυλάξεις μου είναι δύο:
1. Μία αυτή που ήδη ανέφερα. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Και δεν μπορείς να συνεργάζεσαι με ακρίτους ζηλωτές για να εξυγιάνεις την Εκκλησία, όταν αυτοί ακριβώς οι άκριτοι ζηλωτές, και κοντά σε αυτούς οι παλαιοημερολογίτες, είναι το μείζον πρόβλημα της Εκκλησίας.
2. Όταν ερευνάς ζητήματα της τρέχουσας εκκλησιαστικής επικαιρότητας, πρέπει οι πληροφορίες στις οποίες βασίζεσαι να είναι απολύτως τεκμηριωμένες. Για να κρίνουμε αποφάσεις του επισκόπου ή του Πατριάρχη, πρέπει τα στοιχεία μας να είναι αδιάσειστα. Τότε, όταν είναι βέβαιοι για τα γεγονότα, οι ευλαβείς Ιερείς έχουν και δικαίωμα και υποχρέωση να ελέγχουν τις όποιες παρεκκλίσεις της Ιεραρχίας.

Γιάννης Ιωαννίδης

Ανώνυμος είπε...

Ο κ. Ιωαννίδης αν μιλούσε με αυστηρότερο ύφος και τόνο για τους οικουμενιστές προδότες της Πίστης μας, απ΄ ότι μιλάει για τους Ορθόδοξους αντιοικουμενιστές που χαρακτήριζει ως "άκριτους ζηλωτές" (ίσως και φρενοβλαβείς;), τότε ίσως είχε κάποια αξία από Ορθόδοξη πλευρά το σχόλιο του και το σκεπτικό του.

Τα κριτήρια που βάζει στο σχόλιο 9:08 μ.μ. του είναι υπο αμφισβήτηση. Αυτά όλα είναι προσωπικές του λαθεμένες απόψεις.

Ούτε άκριτοι ζηλωτές είναι αυτοί που χαρακτηρίζει ο ίδιος με τα δικά του κριτήρια ως τέτοιους, ούτε τα κριτήρια του είναι σωστά.

Πολύ καλά και πολύ χαλαρά, μιλάει ο πολύ μορφωμένος κληρικός π. Αναστάσιος που γνωρίζει πολύ καλύτερα από τον κ. Ιωαννίδη τα της Θεολογίας και τα αποτυπώνει σωστά σε τόσα άρθρα του. Τίποτα το κακό δεν έχουν οι κινήσεις και τα άρθρα του π. Αναστασίου από Ορθόδοξη πλευρά αν το εξετάσουμε.

Ο ίδιος ο κ. Ιωαννίδης ας φροντίσει να διορθώσεις τις απόψεις του!

Χριστιανός Ορθόδοξος

Ανώνυμος είπε...

Ο ανώνυμος 8:49 μμ φαίνεται απο τον τρόπο που αποκαλεί τον π. Νικόλαο Μανώλη ότι είναι κανένας κρυπτοοικουμενιστής που θέλει να ξεφορτωθεί τον π. Αναστάσιο.
Διαφορετικά δεν γνωρίζει ότι η αποτείχιση είναι προαιρετική;;;;;

Ανώνυμος είπε...

Ο οικουμενισμός, αυτός είναι το μείζον πρόβλημα της Εκκλησίας!!! Και είναι φανερό.

Οχι οι Αντιοικουμενιστές που αποκαλούνται σαν άκριτοι ζηλωτές.

Αντιαιρετικός

Ανώνυμος είπε...

Το μεγάλο πρόβλημα της Εκκλησίας είναι οι αυτοονομαζόμενοι ως αντιοικουμενιστές που με τον άκριτο αντιευαγγελικό ζηλωτισμό κατάντησαν οι φανατικοί που προκαλούν τα μεγαλύτερα κακά στην Εκκλησία. Αυτοί οι μετρημένοι στα δάκτυλα είναι οι αντίχριστοι περί τους οποίους ομιλεί ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη. Θα προξενήσουν κακό και διάσπαση με τον διαβολικό εγωισμό τους αλλά στο τέλος θα νικήσει ο Χριστός και η Αγία του Εκκλησία.
Ο γνήσιος Ορθόδοξος Αντιαιρετικός

Ανώνυμος είπε...

Αν εννοείς ανώνυμε 11:49 μμ τους αντιοικουμενιστές ως όργανα του διαβόλου, θα έπρεπε να ξέρεις ότι αυτοί είναι υπερ των διαλόγων της Εκκλησίας με τους αιρετικούς, αλλά των πραγματικών και όχι των σικέ προκατασκευασμένων διαλόγων...
Ακόμα θα έπρεπε να ξέρεις ότι εσύ είσαι όργανο του διαβόλου επι της γης σαν συκοφάντης οικουμενιστής.

Φιλοστουδίτης

Ανώνυμος είπε...

Π. Αναστάσιε συνεχίστε να συνεργάζεστε με τους αποτειχισμένους απο τους οικουμενιστές!!!

Ανώνυμος είπε...

Κάνεις μεγάλο λάθος με αυτό που γράφεις. Ο π. Αναστάσιος ουδέποτε δεν συνταυτίστηκε με τους αποτειχισμένους. Ιδεολογικά σε ελάσσονα θέματα συμφωνεί μαζί τους. . Παραμένει πιστός στην ενότητα της Εκκλησίας και με στεντόρεια την φωνή μνημονεύει του Επισκόπου του σε κάθε Θεία λειτουργία και ιερά ακολουθία.
Ενορίτης.

Ανώνυμος είπε...

Σε ποιόν απευθύνεσαι Ενορίτη (9:40 μμ);;

Ανώνυμος είπε...

Όπως ο Άγιος Αναστάσιος εφωτίσθει και εγκατέλειψε την πλάνη και πίστευσε στην Ορθόδοξο πίστη εύχομαι και ο π. Αναστάσιος που σήμερα εορτάζει να φωτισθεί από τον άγιο Αναστάσιο και να φύγουν οι πλανεμένες θεωρίες από το μυαλό σου για να μπορέσει να απολαύσει την ιεροσύνη του εντός των κόλπων της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας της Ελλάδος κάτω υπό την φωτισμένη καθοδήγηση του σεπτού Ποιμενάρχου του.
Κύριε ελέησον!

Ανώνυμος είπε...

Ταλαίπωρε συκοφάντη του π. Αναστάσιου, εσύ κολυμπάς μέσα στις αιρετικές θεωρίες σου και γι' αυτό βλέπεις τις ορθόδοξες απόψεις του π. Αναστάσιου σαν... πλανεμένες θεωρίες...