Διατί αυτή η απαξίωσις δια τον Σεβ. Μητροπολίτην Κυθήρων;
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Παρατηρήσαμε ότι αντί να αρκεσθεί ο γράφων την επιστολή αυτή, στο να εκφράσει την αντίθετη άποψή του για το θέμα που αναφερόταν, αναφέρθηκε και στο ουκρανικό καθώς και σε θέματα ποιμαντικής. Δεν περιορίσθηκε ο γράφων την επιστολή αυτή, στη χριστιανική ευπρέπεια προς έναν Επίσκοπο, και του ανέφερε με ύφος που λυπεί το εξής καταληκτικό : «Προσέξατε Άγιε Κυθήρων. Από τα Κύθηρα στους ΓΟΧ ο δρόμος είναι πολύ μικρός και ας περνάει από το Κίεβο! Αποφασίστε πριν αποφασίσουν άλλοι για εσάς διότι τότε ‘’τα στερνά δεν θα τιμούν τα πρώτα’’». Πρόσθεσε μάλιστα την καταληκτική παροιμία ‘’τα στερνά δεν θα τιμούν τα πρώτα’’, σε μια προσπάθεια να δειχθεί ασυνέπεια στα λόγια και στα έργα του εν λόγω Επισκόπου.
Λαμβάνει αφορμή ο γράφων την επιστολή αυτή για να αναφερθεί και στο ‘’Ουκρανικό’’, που όπως φαίνεται τον ενόχλησε αρκετά η στάση του Σεβ. Κυθήρων στο ζήτημα τούτο, γι’ αυτό και η σχετική υπόδειξη για τους ΓΟΧ. στην κατακλείδα της επιστολής του.
Είναι γνωστή η στάση του Σεβ. Κυθήρων λεγόμενο ‘’Ουκρανικό’’ ζήτημα. Σε παλαιότερη σε εγκύκλιό του ο Σεβ. Κυθήρων αναφέρθηκε, στην εκκλησιαστική διάσπαση που προκλήθηκε από την κληθείσα ‘’Ενωτική Σύνοδο’’ στην Ουκρανία. Την Εκκλησιαστική ενότητα έπρεπε να διακονήσει ο γράφων την επιστολή και όχι μια μονομερή πράξη όπου η συναίνεση των υπολοίπων Ορθοδόξων Εκκλησιών κατ’ ουσία εξουδετερώθηκε. Τελικά εκείνο που ‘’πέρασε από το Κίεβο’’, αναμφίβολα είναι ο κλονισμός της Εκκλησιαστκής ενότητας.
Γιατί ενοχλείται από τη στάση του Σεβ. Κυθήρων για το ‘’Ουκρανικό’’; Εφόσον αναφέρεται ο γράφων την επιστολή αυτή στον μ. Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο, είναι χρήσιμο να διαβάσει τη μελέτη του μ. Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου που τιτλοφορείται ‘’Μελέτιος ο Πηγάς – Κεφάλαιον Γ΄ : Ο Μελέτιος ως Πατριάρχης Αλεξανδρειας’’, ειδικότερα μάλιστα σε αυτό που αναφέρεται στο Ρωσικό θέμα και τη Σύνοδο του 1593μ.Χ.
Παραθέτουμε το ακόλουθο απόσπασμα από τη μελέτη αυτή του μ. Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου : «Κατ’ εκείνον τον καιρόν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιερεμίας Β΄ την κανονικήν τάξιν παριδών, ανεκήρυξεν αυτοβούλως εις Πατριαρχείον τον Μητροπολιτικόν θρόνον Μοσκοβίας. Πληροφορηθείς τούτο ο Μελέτιος απηύθηνεν επιστολήν προς τον Πατριάρχην Ιερεμίαν δριμέως ψέγων αυτόν δια την τολμηθείσαν παραβίασιν της Κανονικής εν τη Εκκλησία τάξεως. ‘’Οίδα’’, έγραφε, ‘’επί τη αναγωγή εις Πατριαρχείον της Μοσκόβου Μητροπόλεως, ου γαρ σε διαλανθάνει ουχ ενός είναι τούτο Πατριάρχου (ει μη τη Παλαιά Ρώμη επανακολουθείν έγνωκεν η Νέα) αλλά Συνόδου και Συνόδου Οικουμενικής (των Ορθοδόξων δηλαδή). Τούτον γαρ τρόπον και τα μέχρι σήμερον Πατριαρχεία κατέστη, δια τούτο έδει σου την ιεράν ψυχήν και των λοιπών αδελφών συμπαραλαβείν την ψήφον. Δει γαρ πάντας ειδέναι (ως κατά την Γ΄ Σύνοδον οι Πατέρες διορίζονται) το πραττόμενον ότι περί κοινού τινός πράγματος εστίν η σκέψις· φανερόν δε ότι θρόνος ουδείς Πατριαρχικός ετέρω υπόκειται, αλλά τη καθολική συνδέεται Εκκλησία’’. Δια της επιστολής ταύτης επί της Κανονικής αυτού βάσεως το θέμα της ανακηρύξεως του αυτοκεφάλου και της ανυψώσεως Μητροπόλεως τινός εις Πατριαρχικήν αξίαν, γεγονός ενέχον μεγάλην σημασίαν δια την πορείαν της Εκκλησίας».
Ας προσεχθεί το «δια της επιστολής ταύτης επί της Κανονικής αυτού βάσεως το θέμα της ανακηρύξεως του αυτοκεφάλου και της ανυψώσεως Μητροπόλεως τινός εις Πατριαρχικήν αξίαν, γεγονός ενέχον μεγάλην σημασίαν δια την πορείαν της Εκκλησίας», που τονίζει ο μ. Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
Όπως γίνεται αντιληπτό, σε θέματα ομολογίας Πίστεως και Κανονικότητας, είναι ατυχέστατη η παραπομπή στο παράδειγμα του Αγίου Νεκταρίου. Ως γνωστό ο Άγιος Νεκτάριος συκοφαντήθηκε απάνθρωπα και ο μεγάλος αυτός Άγιος υπέμεινε με χριστιανική καρτερία. Τι σχέση έχει αυτό με την περίπτωση του Σεβ. Κυθήρων, για τα θέματα που θίγονται στην εν λόγω επιστολή;
Καλό θα ήταν να γίνει ανασκευή από τον γράφοντα την εν λόγω επιστολή, στις δογματικές και άλλες στρεβλώσεις, καθώς και στις ανυπόστατες παραπομπές στην Αγία Γραφή, που σκοπό είχαν να προσδώσουν εξουσιαστικότητα και μιαν άλλη υπεροχή στα πρεσβεία τιμής του Οικουμενικού Θρόνου, γεγονός που έχει προσδώσει άλλοθι στον Παπισμό.
Αντί να ομιλεί με αυτό τον τρόπο προς τον Σεβασμιώτατο Κυθήρων, έναν Ιεράρχη που έχει ομιλήσει για τις συμπροσευχές και τα άλλα θλιβερά που γίνονται στο όνομα του Οικουμενισμού, καλό θα ήταν να πληροφορηθεί και για την εμπειρία του Οσίου Εφραίμ του Κατουνακιώτη για την αντιεκκλησιαστική αυτή λαίλαπα, που περιέγραψε ο Όσιος με την φράση ‘’έχει δαιμόνια ο Οικουμενισμός’’. Ο εννοιολογικός καθορισμός του συγκρητιστικού Οικουμενισμού ως παναίρεσης, από τον Ομολογητή Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, μεθερμηνεύει επακριβώς το ρόλο του.
Μήπως έπρεπε να συνηγορήσει ο Σεβασμιώτατος Κυθήρων και σε όσα συμφωνήθηκαν στη Σύνοδο της Κρήτης, μιας Συνόδου που ακόμα και το δικαίωμα της άτυπης υπογραφής παραβιάσθηκε; Αν επιθυμεί ο υπογράφων ως ‘’Διδάκτωρ Δογματικής’’ να διακονήσει την Εκκλησία στα θέματα Πίστεως, καλό θα ήταν να ανασκευάσει τις αντιεκκλησιαστικές στρεβλώσεις της Δήλωσης του Τορόντο, που ως μη ώφειλαν παρεισέφρησαν στις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης. Σ’ αυτές τις κληθείσες ‘’εκκλησιαστικές προϋποθέσεις’’, αναφέρεται ότι «οι εκκλησίες – μέλη του Π.Σ.Ε. αναγνωρίζουν στις άλλες εκκλησίες στοιχεία της αληθούς εκκλησίας»*, «οι εκκλησίες-μέλη εισέρχονται σε πνευματικές σχέσεις για να οικοδομηθεί το Σώμα του Χριστού και να ανακαινισθεί η ζωή των εκκλησιών»* και ότι «οι εκκλησίες αναγνωρίζουν ότι το να αποτελεί κάποιος μέλος της εκκλησίας του Χριστού είναι πιο περιεκτικό από το να αποτελεί μέλος της ίδιας του της εκκλησίας»*.
Δεν είναι φρόνιμο να υποδεικνύει κανείς σε ένα διδάκτορα δογματικής τις εκκλησιολογικές στρεβλώσεις της Δήλωσης του Τορόντο, που ως μη ώφειλαν παρεισέφρησαν στις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης. Ας έχει υπόψη του, ότι όσον αφορά τις ανασκευές που έχουν γίνει για τις αντιεκκλησιαστικές στρεβλώσεις της Δήλωσης του Τορόντο, καμιά απάντηση δεν τολμήθηκε ούτε ακροθιγώς, αλλ’ ούτε και θα τολμηθεί.
Εφόσον ο γράφων είναι Διδάκτωρ Δογματικής όπως υπογράφει, καλό θα ήταν να ανασκευάσει και τις ωραιολογίες Ιεραρχών της Εκκλησίας μας για το κοράνι, που φθάνουν μέχρι και στο ατόπημα να το καλούν ‘’ιερό’’, ένα βιβλίο που βλασφημεί την Αγία Τριάδα και τη Θεότητα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Πιθανότατα αν προσμετρήσει ο υπογράφων ως ‘’Διδάκτωρ Δογματικής’’, στα περί συγκρητιστικού Οικουμενισμού, την παναίρεση κατά τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, και το ανεπίτρεπτο των ωραιολογιών για το κοράνι, να ανακαλέσει τις άστοχες υποδείξεις του στην εν λόγω επιστολή.
Τέλος δεν θα μπορούσε κανείς να μη σχολιάσει και το γεγονός ότι αναφέρεται ο γράφων την επιστολή αυτή, σε λεχθέντα απαξιωτικά σχόλια από μέλη της Συνόδου, σύμφωνα με τον ισχυρισμό του, για τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ, όσον αφορά τη θέση του στο ‘’Ουκρανικό’’ ζήτημα. Η σιωπή εκ μέρους της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για το θέμα τούτο, δεν αφήνει περιθώρια ανασκευής των απαξιωτικών που αναφέρει ο γράφων την επιστολή αυτή και ως εκ τούτου οφείλεται μια απάντηση προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων.
*«Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεολογίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (Στυλιανού Χ. Τσομπανίδη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου