Η ψυχολογική και όχι πνευματική προσέγγιση των νέων αποδεικνύεται και από την τάση που έχουμε ενίοτε να τους χρησιμοποιούμε για ψυχολογικούς σκοπούς. Παραδείγματα: Ο πνευματικός που στρατολογεί νέους και τους διδάσκει "Ορθοδοξία" για να διαιωνίσει την δική του παθολογία και να αισθανθή καλύτερα βλέποντας κλωνοποιημένα αντίγραφά του. Εκείνος ο κληρικός που συγκεντρώνει νέους για να επιβεβαιωθή ως καλός κληρικός απέναντι στους συλλειτουργούς του ή για να αποσπάσει τον έπαινο του επισκόπου του ή για να φιλοτεχνήσει το "προφίλ" του προκειμένου να αναρριχηθή στον επισκοπικό βαθμό. Ή -αντίθετα- για να δημιουργήσει με τους νέους δύναμη προστασίας του απέναντι στον επίσκοπό του ή ομάδα κρούσης απέναντι στη Σύνοδο κ.ο.κ. Όλοι αυτοί υπόκεινται στο κοινό παραμορφωτικό γνώρισμα: ο νέος χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για άλλους σκοπούς. Πραγματική συνάντηση με τον νέο δεν έχει λάβει χώρα, έστω και αν -και αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον- ο νέος αυτός βοηθήθηκε πράγματι σε κάποια ζητήματα από τον κληρικό αυτό. Το βασανιστικό ερώτημα πολλοί νέοι το αισθάνονται, αλλά λίγοι το διατυπώνουν: Υπάρχει κανείς από εσάς που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για το πρόσωπό μας, πέρα από οποιαδήποτε άλλη εξαργυρώσιμη συνθήκη, χωρίς κανέναν άλλο ιδιοτελή υπαινιγμό; Ιδού πεδίο δόξας λαμπρό για την ανθούσα σήμερα κηρυγματική ορολογία περί προσώπου και αγάπης.
π. Βασίλειος Θερμός, "Οδύνη Σώματος Χριστού" εκδ. "ΑΚΡΙΤΑΣ", Αθήνα 2009, σελ. 196-197.
Υάκινθος
12 σχόλια:
Πικρά αλλά και αληθινά τα όσα λέει ο π. Βασίλειος Θερμός. Σε πιάνει απελπισία να βλέπεις απαίδευτους πνευματικά κληρικούς να προσπαθούν να φτιάξουν κουστωδία από ανώριμα παιδιά. Πολλές φορές έχω προβληματισθεί με τους κληρικούς που μαζεύουν κοντά τους παιδιά τα οποία τα χρησιμοποιούν ως αριθμό και τίποτα παραπάνω. Για ποιο «πρόσωπο» μιλά ο π. Βασίλειος; οι άγευστοι θεολογία και πατρότητας το παίζουν «πατέρες». Ωχ!! Χριστέ μου πολύ φτώχια έχει πέσει στην Εκκλησία Σου…..
Τώρα κατανοώ γιατί κάποιοι πολεμούν τον Θερμό. Ο άνθρωπος τολμά να πει τις αλήθειες αυτές που όλοι μας τις καλύπτουμε για να μην πικραθούν οι φίλοι μας κληρικοί ή οι πνευματικοί. Οι αλήθειες πικραίνουν και δεν θέλουμε να τις πούμε για να μην χάσουμε την εύνοια των ισχυρών και δυνατών. Κάποτε τους οργανωσιακούς τους κακολογούσαν που είχαν τις ομάδες τους. Σήμερα όλες οι ενορίες έχουν παπάδες με τις ομαδούλες τους. Μερικοί παπάδες κάνουν τους άλλους δικά τους κακέκτυπα αντίγραφα.
Σωστές οι σκέψεις. Τι θα γίνει; μια από τα ίδια. Είναι καλύτερο να τους χρησιμοποιείς, από το να τους ανοίξεις τα μάτια. Αν δουν, ίσος καταλάβουν την γύμνια των δασκάλων…. Και μετά!!! Άντε να τους πιάσεις
Η υπογραφή Υάκινθος είναι επιλογή εξαιρετική. Διαβάζω πάντα τις παρουσιάσεις σου και μονίμως με ενθουσιάζουν.
το ερώτημά μου είναι :ποιοι τελικά εργαζόμαστε ίνα μορφωθεί Χριστός εν ημίν; ας παραδεχθούμε επί τέλους ότι εργαζόμαστε για τα αντιχριστιανικά προσωπικά μας συμφέροντα.το παρόν μας ενδιαφέρει μόνο ! Για την επικράτηση του θελήματος τού Χριστού; Ευτυχώς φροντίζει ο ΧΡΙΣΤΟΣ !
Είναι ακτινογραφία της σημερινής άσχημης πραγματικότητας.
Αυτή η χρησιμοποίηση των νέων είναι πραγματικότητα. Μου δημιουργεί απογοήτευση διότι από μεν τα κόμματα και τους πολιτικούς θα μπορούσα να το δεχθώ διότι επιθυμούν «οπαδούς». Από ανθρώπους όμως της εκκλησίας που η φωνή του Παύλου ακούεται στεντόρεια και σ' εμάς: «Υµείς επ' ελευθερία εκλήθητε» (Γαλ. ε' 13) είναι δυνατόν να θέλουν αντίγραφά τους και όχι του Χριστού. Η πνευματική υποδούλωση είναι μισητή στο Θεό ας το κατανοήσουν όσοι θέλουν ανελεύθερα πλάσματα τους νέους ώστε να τους έχουν υπό αυτούς.
Δεν υπάρχει περίπτωση διόρθωσης όλα πάνε προς το χειρότερο. Ας φτάσουμε στον πάτο μήπως και αρχίσουν κάποιοι για κάτι το καλύτερο. Όσο και να κτυπούν το κουδούνι του κινδύνου και της κατρακύλας δεν υπάρχει αφύπνιση. Οι ομαδούλες μας και τίποτα άλλο.
Δυστυχώς -οι ομαδούλες μας!-,σε τί άραγε διαφέρουμε επι της ουσίας απο παπικούς και προτεστάντες, εκτός απο την ξερή διατύπωση του δόγματος που δεν παραπέμπει πια σε συγκεκριμμένο τρόπο ζωής;Το δόγμα και το σχήμα είναι το άλλοθί μας-και δυστυχώς δεν πονάμε για υπάρξεις που καταδυναστεύουμε τη ζωή τους,και που για να ισορροπήσουν κατόπιν τρέχουν για πολλά χρόνια ίσως και για ολόκληρη τη ζωή τους σε ψυχιάτρους, ενώ άλλοι δεν θέλουν να ξανακούσουν για Θεό και Εκκλησία.Και η απάντηση των "γκουρού": έφυγαν απο εμάς και τους έφαγε ο διάβολος-τέκνα της κολάσεως, για να μην πω ότι όταν κάποιος ξυπνήσει και αρχίσει να θέτει ερωτήματα και αμφισβητεί τον "γέροντα" τότε επιστρατεύεται όλη η ασκητική γραμματολογία, διαστρεβλωμένη, για να απειληθή ο τολμών σκέπτεσθαι, ότι άν φύγει απο τον "γέροντα" θα τον φάει το πυρ το εξώτερον-για να μη μιλήσουμε για υπόγειες διασυνδέσεις με πολιτικούς που αποφέρουν χρηματοδοτήσεις ή και για συνεργασία με μυστικές υπηρεσίες.....
Υάκινθος.
Υάκινθε αυτά που λες τα έχω ζήση βαθιά στο πετσί μου. Όσο ήμουν στο «μάλιστα γέροντα» ως «τέκνο υπακοής» ήμουν το «καλό παιδί». Όταν άρχισα να έχω και να εκφράζω αμφιβολίες έγινα ξαφνικά απόκληρος. Λες και είχα αφορισμό οι εν χριστώ αδελφοί με εντολή του Γέροντα με απέφευγαν. Όποιος δεν έχει ζήση την καταδυνάστευση της υπακοής στην ομάδα της αμίαντης ορθοδοξίας και του γεροντισμού δεν μπορεί να καταλάβει από τι συμπληγάδες πέτρες πέρασα για να ορθοποδήσω εν ελευθερία μέσα στην Εκκλησία.
Ο συντάκτης είναι εκ συστήματος μόνο για γκρίνια. Το ελάχιστο το κάνει μείζων θέμα. Δυστυχώς δίνει αφορμή για κατάκριση και απειθαρχία.
Αρχιμανδρίτης
Χαίρομαι Ω! ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΑ, που εν τη αγνοία σου επιβεβαιώνεις του λόγου το αληθές- η λέξη απειθαρχία τα λέει όλα.
Και για να μη νομίζεις ότι όλα αυτά είναι παράπονα των εγγάμων δες το κείμενο του Σιμωνοπετρίτη ηγουμένου περί του γεροντισμού.Πού; ψάξε και βρές το.
Πάντως χαίρομαι που έστω και κατ'αυτόν τον τρόπο μπαίνουν στη συζήτηση και οι αρχιμανδρίται.
Δημοσίευση σχολίου