Τρία χρόνια
μαζί
σ' ένα ταξίδι που συχνή βασανός του η επανάληψις
η υποχρεωτική φοίτησις στο θρανίο της αγάπης
η ευχή για ένα αύριο καλύτερο που αρνείται να έλθει.
Τρία χρόνια
μόνος
απέναντί σας εκτεθειμένος
με όσα πω
κι όσα αποσιωπώ
αντιμέτωπος με την ακόρεστη -συχνά- επιθυμία σας να με καταναλώσετε.
Τρία χρόνια
δέσμιος
να φορώ το χιτώνα που σας συνήθισα
να με βλέπετε να ενδύομαι
Τρία χρόνια
φίλος(;)
να με ενισχύετε με τους λόγους
να με πληγώνετε με τη σιωπή σας
Κι εγώ
τρία χρόνια να επιμένω
(τι γρήγορα που περνούν οι χρόνοι της θυσίας στα συναξάρια!)
(Φίλε μου, στα τρία χρόνια σου το αφιερώνω)
Αλεξανδρεύς
11 σχόλια:
Αγαπητέ φίλε σε ευχαριστώ.
Από την αρχή με στήριξες, με το να εμπιστευθείς να προδημοσιευτούν στον χώρο αυτό, λογοτεχνικά ξεσπάσματα της ευαίσθητης καρδιά σου.
Η αφιέρωσή σου αυτή, απηχεί σε ενδόμυχες σκέψεις που θα μπορούσα και εγώ να υπογράψω.
Σε ευχαριστώ, και για την από ετών, ειλικρινή φιλία σου.
Το να γράψεις τέτοιο ποίημα σε λίγο χρόνο λέει πολλά.
Βέβαια περισσότερα λε με τα όσα γράφεις.
Νομίζω ότι έχεις δίκιο.
Ευτυχώς που και ο φίλος σου (μας) επί τρία χρόνια επιμένει.
Α. Θ.
Υπέροχο. Συγκινητικό.
Ύμνος στην αγάπη.
Μπράβο Αλεξανδρέα.
Γιατί να μην έχω και εγώ έναν φίλο να μου γράφει τέτοια ποιήματα. Μέσα σε λίγες στροφές είπες πολλές αλήθειες. Είσαι σπουδαίος Αλεξανδρέα.
Αποστόλης
Απλώς τέλειο!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΑ ΣΕ ΨΑΧΝΩ ΜΕΡΕΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟ...
Αληθινό πέρα για πέρα αυτό που έγραψες. Μάλλον κάποιες παρόμοιες καταστάσεις θα αντιμετωπίζει ο ιστολόγος. Βλέπεις δύσκολο το Γένος των Χριστιανών. Η αγνωμοσύνη μας δεν έχει όρια.
Αριστείδης
Το ποίημα είναι τέλειο. Τα γράφει καλά για τον φίλο του ο Αλεξανδρεύς.
Μου άρεσε και οι φωτογραφία. Παρά την βροχή και τον άνεμο, οι φρέζες αντέχουν και δείχνουν την ομορφιά τους. Έτσι και ο καλός μας φίλος Τάσος πάντα σκορπά την ακτινοβόλα ομορφιά της καλής καρδιάς του σε όλους μας.
Τάσο, μας είσαι πολύτιμος, συνέχισε, όπως λέει και ο ποιητής να «επιμένεις».
Αριστούργημα!!! Ταιριάζει γάντι στην περίσταση. Κατά τον μακαριστό Χριστόδουλο, Αλεξανδρέα σε πάω! Αυτό εδώ είναι μνημείο λόγου, και του αξίζει του Τάσου που του το αφιέρωσες. Έπεσες μέσα.
Για άλλη μια φορά μας παρουσίασες το πολυτιμότατο τάλαντο που σου έχει εμπιστευθεί ο Θεός. Τα γραπτά σου είναι πάντα προσεγμένα από πάσης πλευράς. Διαθέτεις ταλέντο το οποίο το έχεις αξιοποιήσει τέλεια. Αυτά τα οποία μας έγραψες εδώ, θα μπορούσαν να γίνουν ένα δοκίμιο. Το διαβάζω, και το ξαναδιαβάζω, και όλο και μου γεννώνται σκέψεις πολλές…..
Συνέχισε την προσφορά σου, είναι αναγκαία μέσα στην ερημιά που κυριαρχεί.
Αριμαθαίος
Υπέροχο!
Τυχερός ο Αναστάσιος με τους φίλους του.
Δημοσίευση σχολίου