Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου στην Romfea.gr
Σεβασμιώτατε, μή ἀλλοιώνετε
τήν ἀδαμάντινη προσωπικότητα
τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου τοῦ Α΄!
Ἀπό τίς ἐκδόσεις «Βιβλίο καί Εἰκόνα»
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας (Αἴγιον 2017) κυκλοφορήθηκε ἡ
μελέτη μέ τίτλον «Ἡ Ἀλήθεια διά τό Ἐκκλησιαστικό ζήτημα», ἡ ὁποία πρός 43 ἐτῶν,
ἤτοι τό 1974, εἶχε δημοσιευθεῖ εἰς τό περιοδικό «Ἐκκλησία» μέ ὄνομα συντάκτου
«Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» καί τώρα φέρει ὡς συντάκτην τό ὄνομα
τοῦ τότε Ἀρχιμ. Ἀμβροσίου Λενῆ καί νῦν Μητροπολίτου Καλαβρύτων & Αἰγιαλείας
κ. Ἀμβροσίου.
Ἡ μελέτη αὐτή, ὅπως εἶχε
πρωτοκυκλοφορήσει τό 1974, ἀναδημοσιεύτηκε εἰς τόν τιμητικό τόμο «Εὐκαρπίας ἀντίδοσις,
Τιμητικό Ἀφιέρωμα στήν εἰκοσαετία 1995-2015 θεοφιλοῦς Ἀρχιερατείας τοῦ Σεβασμιωτάτου
Μητροπολίτου Σάμου, Ἰκαρίας καί Κορσεῶν κ. Εὐσεβίου», Ἀθήνα 2015, σ.
483-523.
Πασιφανές εἶναι, ὅτι ἐγράφη κάτω ἀπό
εἰδικές συνθῆκες καί ἱκανοποιοῦσε εἰδικές καταστάσεις τῆς περιόδου ἐκείνης καί
διά τοῦτο στερεῖται ἀντικειμενικότητος. Μαζί δέ μέ τό χέρι τοῦ φερομένου ὡς
συντάκτου ὑπῆρξε καί ἕνα ἄλλο χέρι, ἱστορικοῦ καί κανονολόγου, ὁ ὁποῖος, ὡς ἐξάγεται
ἐκ τῶν παρατιθεμένων μετά φανατισμοῦ ἐπιχειρημάτων κατά τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου
Ἱερωνύμου τοῦ Α΄, ὑπῆρξε ὄχι μόνο ὑποστηρικτής τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καθεστῶτος
τῆς δεύτερης χούντας, ἀλλά καί ἐκ τῶν πρωταγωνιστῶν αὐτοῦ.
Ἡ Ἱστορία ὅμως δέν εἶναι ἀντικειμενική,
ὅταν καταγράφεται ἀπό τούς πρωταγωνιστές τῶν γεγονότων.
Ἐπειδή ἐθεώρησα τό κείμενο αὐτό ὑβριστικό
καί ὑποτιμητικό τῆς προσωπικότητος τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου τοῦ
Α΄ καί ἐπί πλέον ἐπειδή μέ τόν τρόπο αὐτό βεβηλώνεται ἡ μορφή καί τό ἔργο τοῦ
κοπιάσαντος διά τήν Ἐκκλησίαν μακαριστοῦ Πρωθιεράρχου, ἀπέστειλα προσωπικήν ἐπιστολήν
εἰς τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Καλαβρύτων & Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιον καί
τόν παρεκάλεσα εὐγενῶς νά διορθώσει τούς ἀπαραδέκτους χαρακτηρισμούς καί νά
μή ταράσσει, μετά μάλιστα 50 χρόνια, τόν γαλήνιον ὕπνον τῆς αἰωνιότητος
προσώπων, τά ὁποῖα ἔτυχαν μέσα στή δίνη τῆς ἐποχῆς.
Ἐπειδή ὅμως ὁ Σεβασμιώτατος προέβη
σέ τρίτη ἔκδοση τῆς ἰδίας ἀδιορθώτου μονογραφίας του, δίδω εἰς τήν δημοσιότητα
τήν ἐπιστολήν, τήν ὁποία τοῦ ἀπέστειλα τήν 11ην Ὀκτωβρίου τοῦ 2015,
διά νά γνωρίζει πᾶς ἐνδιαφερόμενος τήν ἀλήθειαν διά τήν «ἀλήθεια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ
ζητήματος».
† Ὁ Φθιώτιδος Νικόλαος
Ἐν Λαμίᾳ τῇ 11ῃ Ὀκτωβρίου 2015
Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας
κ.κ. Ἀμβρόσιον.
Εἰς Αἴγιον.
Σεβασμιώτατε ἅγιε Καλαβρύτων.
Εἶδα καί ἐμελέτησα μετά μεγάλης
προσοχῆς τήν μονογραφίαν σας ὑπό τόν τίτλον «Ἡ ἀλήθεια διά τό Ἐκκλησιαστικόν
ζήτημα», τήν ὁποία δημοσιεύετε εἰς τόν τιμητικόν τόμον τῆς εἰκοσαετοῦς Ἀρχιερατείας
τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου καί Ἰκαρίας κ. Εὐσεβίου. Τό κείμενο
αὐτό, ὅπως σημειώνετε στόν πρόλογο, εἶχε κυκλοφορηθεῖ ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
καί εἶχε δημοσιευθεῖ εἰς τό περιοδικό Ἐκκλησία τό ἔτος 1974, ἄνευ τοῦ ὀνόματός
σας, διότι ὡς ἐξάγεται ἐκ τῶν παρετιθεμένων ἐπιστημονικῶν στοιχείων, εἶχε καί
τήν σύμπραξιν καί ἄλλου τινός προσώπου ὑποστηρικτοῦ τῆς τότε ἐκκλησιαστικῆς
καταστάσεως.
Καλόν θά ἦτο, Σεβασμιώτατε, νά μή
ἀναφέρατε καθόλου τήν ὑπογραφήν σας, ἀφοῦ ἐξ ἀρχῆς ἔτσι εἶχε γίνει, διότι μειώνει
πολύ τό κῦρος σας, ὅπως ἐκφράζεσθε διά τόν ἀείμνηστον Ἀρχιεπίσκοπον Ἱερώνυμον
καί τήν γόνιμον Ἀρχιεπισκοπείαν του. Ἀντιλαμβάνομαι τήν δύσκολον τότε θέσιν
σας, ὅτι ἔπρεπε νά δώσετε ὁμολογίαν πίστεως καί ἀφοσιώσεως καί νά διαλύσετε
πᾶσαν ὑποψίαν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ ἀπό τήν πνευματικήν σχέσιν ὑμῶν
προσωπικῶς καί τῆς Ἀδελφότητός σας μέ τόν μακαριστόν Μητροπολίτην Τρίκκης καί
Σταγῶν κυρόν Διονύσιον πρωτεργάτην της καθάρσεως τῆς Ἐκκλησίας καί τόν ἐπίσης
Γέροντά σας μακαριστόν Μητροπολίτην Κίτρους κυρόν Βαρνάβαν, συνυποψήφιον εἰς
τόν Ἀρχιεπισκοπικόν θρόνον μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπον Σεραφείμ.
Ἡ ἀμοιβή τῆς μεγάλης αὐτῆς θυσίας
σας δέν ἄργησε νά ἔλθει. Ἀπό ἄγνωστος Ἀρχιμανδρίτης ἐγίνατε Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς
Συνόδου, Ἐπίσκοπος Ταλαντίου (1976) καί κατόπιν μόλις 40 ἐτῶν Μητροπολίτης τῆς ὡραίας
καί ἱστορικῆς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας (1978).
Αὐτά συμβαίνουν εἰς τά Ἐκκλησιαστικά
περιβάλλοντα, μάλιστα δέ εἰς ἐκτάκτους περιόδους. Νά προσδίδετε ὅμως ὑποτιμητικούς
χαρακτηρισμούς εἰς τόν κοπιάσαντα διά τήν Ἐκκλησίαν μακαριστόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἱερώνυμον
τεσσαράκοντα καί ἕνα ἔτη μετά τήν οἰκειοθελῆ ἀπομάκρυνσίν του ἀπό τόν Ἀρχιεπισκοπικόν
θρόνον, τοῦτο εἶναι βεβήλωσις τοῦ ὀνόματός του.
Ὀνομάζετε τήν Ἀρχιεπισκοπείαν του
«ἀπόστημα», «φατρίαν», «λαίλαπα» κ.λπ..
Γνωρίζετε ἀσφαλῶς ἀπό τό Ἀρχεῖον
τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, πόσο παραδεισιακή ἦταν ἡ ἐκκλησιαστική κατάστασις πρό τοῦ Ἱερωνύμου,
μέ τίς ἰδιαιτερότητες πλείστων ὅσων Κληρικῶν τοῦ ἀνωτέρου καί ἀνωτάτου Κλήρου,
ἐκ τῶν ὁποίων οὐδένα ἐπανέφερε ἡ διάδοχος κατάστασις τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου
Σεραφείμ. Εἰς δέ τά περί φατρίας, ἐνθυμηθεῖτε τί ἔγραφαν καί ἔλεγαν ἐπί Ἀρχιεπισκόπου
Χριστοδούλου διά τήν Χρυσοπηγήν.
Ἐγνωρίσαμε πρόσωπα καί πράγματα τῆς
περιόδου ἐκείνης. Καί ἐσεῖς γνωρίζετε ποῖοι καί διατί πολεμοῦσαν τόν Ἀρχιεπίσκοπο
Ἱερώνυμο. Ἄς μή ταράξουμε τόν ὕπνο τῆς αἰωνότητός τους.
Καί ὅμως μέ ὅλους τούς ἐχθρούς
του συμφιλιώθηκε μέ δική του πρωτοβουλία ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος,
ἐπισκεπτόμενος προσωπικῶς τόν ἕνα μετά τόν ἄλλον. Γι’ αὐτόν ὁ Μητροπολίτης
Φλωρίνης Αὐγουστῖνος, τόν ὁποῖον συχνά ἐπικαλεῖσθε, εἶπε, ὅταν ἐκοιμήθη:
«Σπανίως θά ἐμφανισθεῖ τοιοῦτος Ἀρχιεπίσκοπος, τοῦ ὁποίου τό ἔργον δέν ἐφάνη
εἰς ὅλην του τήν ἔκτασιν, διότι διώκησεν εἰς πολύ δύσκολον καί τεταραγμένην ὑπό
τῶν πολιτικῶν παθῶν ἐποχήν» (Χριστιανική Σπίθα, Ἰαν. – Φεβρ. 1989, σ. 464).
Σεβασμιώτατε ἅγιε Καλαβρύτων.
Εἶμαι βέβαιος, ὅτι
ξαναδιαβάζοντας τήν παλαιά αὐτή μονογραφία σας θά αἰσθανθεῖτε λύπη, διότι
μεταφέρατε στήν σημερινή ἐποχή ἁμαρτίες, ἐνοχές, κακίες καί πάθη τῆς ἀνωμάλου ἐκείνης
περιόδου. Ἐμεῖς οἱ νεώτεροι Ἀρχιερεῖς δέν θέλουμε οὔτε Ἀριστίνδην Συνόδους, οὔτε
Συντακτικές πράξεις, οὔτε ἐκθρονίσεις Ἀρχιερέων, οὔτε πόλεμο στήν Ἐκκλησία, ἀλλά
εἰρήνη καί ἀγάπη.
Ἀντιλαμβάνομαι, ὅτι δέν εἴχατε
τήν διάθεση καί τόν καιρό νά συντάξετε μία ἄλλη ἐργασία, διά νά τιμήσετε τόν
πολυαγαπητό μας ἀδελφό καί συμμοναστή σας Μητροπολίτην Σάμου καί Ἰκαρίας κ. Εὐσέβιο.
Ἡ ἀναδημοσίευσις καί ἡ μή συμπλήρωσις ἤ διόρθωσις αὐτῆς τῆς μονογραφίας τοῦ
1974, ἡ ὁποία ἐπαναλαμβάνω δέν ἐγράφη μέ ἀντικειμενικότητα, ἀλλά πρός ἐξυπηρέτησιν
ἀναγκῶν καί σκοπῶν τῆς περιόδου ἐκείνης, ἦτο ἐκ μέρους σας ἕνα μεγάλο λάθος.
Σᾶς ζητῶ συγγνώμη διά τήν ἐπιστολήν
μου αὐτή, ἀλλά γνωρίζω καλῶς, «ὅτι ἠγάπησας δικαιοσύνην καί ἐμίσησας ἀνομίαν»
(Ψ. 44).
Μετά σεβασμοῦ καί ἀγάπης.
+ Ὁ Φθιώτιδος Νικόλαος
ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός
21 σχόλια:
Τι θέλει και ανακατεύει τα πράγματα μετα τόσα χρόνια;
Περσινά ξινά σταφύλια λέει ο λαός μας.
Ευκαιρία ψάχνουν και ξινονται στην γλιτσα του τσοπάνι.
Ο Ιερώνυμος τοποθετήθηκε Αντικανονικά από την Χούντα και ενθρονίστηκε ενώ ακόμα και τυπικά Αρχιεπίσκοπος ήταν ο Χρυσόστομος! Αυτά είναι γεγονότα αδιαμφησβήτητα!!!! Για όλα τα υπόλοιπα η αναφορά της βικιπίδιας είναι άκρως διαφωτιστική..... https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%82_%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%91%C2%B4
ΥΓ: Αναστάσιε καλό είναι να αναρτήσεις το σχόλιο μου, ακόμα και αν διαφωνείς. Δεν εμπεριέχει καμία υβριστική, υποτιμητική φράση ή έννοια ενώ συμβάλει στην γνώση του παρελθόντος που αποτελεί και τη βάση για την κατανόηση του παρόντος και του μέλλοντος.
Ο δεύτερος σχολιαστής γράφει για τον τρόπο που εξελέγη ο Ιερώνυμος Α. να συμφωνήσω μαζί του αν και θα μπορούσα να του πω πολλά. Ο Σεραφείμ πως ανήλθε στον θρόνο των Αθηνών; Με χειρότερο τρόπο. Αυτόν υμνεί ο Αμβρόσιος για λόγους τους οποίους ο Νικόλαος τους καταγράφει. Καλό είναι η νέες γενιές να μαθαίνουν για τα πρόσωπα και τα γεγονότα. Το πρόσωπο του Κοτσώνη είναι άσπιλο μπροστά σε άλλους. Δίκαια η διαμαρτυρία του Νικολάου.
Αναστάσιε σ'ευχαριστώ για την ανάρτηση της άποψής μου.
Δεν είναι θέσφατα τα όσα γράφει η wikipedia. Για τον Αθηνών Ιερώνυμο Κοτσώνη έχουν γράψει πολλοί και πολλά. Το μικρό πέρασμα του από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών άφησε σπουδαίο έργο τεραστίων διαστάσεων. Η άνοδος του στο θρόνο έγινε στην εντέλεια από πλευράς του κανονικού και κρατικού δικαίου. Ο Αμβρόσιος καλό θα είναι να μην λέει πολλά διότι ο Αττικής Νικόδημος στο έργο του για τον Ιερώνυμο έγραψε για τον ρόλο της τότε πανίσχυρης τρόικας της Χρυσοπηγής. Ας μην ξεχνά ότι παρά τους πόδας του Ιερωνύμου Α μαθήτευσε και ο μετέπειτα Αθηνών Χριστόδουλος ο αδελφός του στην Χρυσοπηγή που όσο ήταν αρχιεπίσκοπος του έψησε ο Αμβρόσιος το ψάρι στα χείλι. Έτσι για να μην περνούν ότι πάθαμε αμνησία.
Να σταματήσουν οι «μικροί» να κτυπούν τον ΜΕΓΑ Ιερώνυμο.
Ας γράψου όσα θέλουν εναντίον του Ιερωνύμου Κοτσώνη. Η ζωή και το έργο του μιλούν υπέρ αυτού. Άνθρωπος ήταν και έκανε λάθη. Το μεγαλύτερο λάθος του ότι δεν έπραξε αυτό που έπραξε ο Πρωτοσύγκελος του Αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου ο μακάριος γέροντας της Πάτρας Γερβάσιος Παρασκευόπουλος ο οποίος καλούσε τον κουρέα τους ξούριζε κόντρα και τους έδιωχνε. Δεν έκανε καλή κάθαρση στην Εκκλησία την εποχή του από την υπέρμετρη αγάπη του άφησε πολλούς. Το μόνο που θέλω να καταθέσω είναι να διαβάσουν οι κατήγοροί του τις εφημερίδες της εποχής τι έγραφαν και τι αποδείκνυαν για τον κλήρο όταν ανέλαβε την θέση του Αρχιεπισκόπου ο Ιερώνυμος.
Αντικανονικός ήταν ο Ιερώνυμος και καλός απομακρύνθηκε. Με 7 ψήφους (από Αριστίνδην) έγινε η εκλογή του. Με τον Σεραφείμ έγινε η αποκατάσταση!!
Θεωρώ άκρως επιβεβλημένη τη συγκεκριμένη ελεγκτική παρέμβαση του μητροπολίτου Φθιώτιδος που σκοπεί στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας αναφορικά με το λεγόμενο "εκκλησιαστικό ζήτημα" και τη συνυφασμένη αναποσπάστως με αυτό προσωπικότητα του μακαριστού αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου του Α', δεινώς και αισχρώς διαβληθέντος κατά καιρούς, από μία ετερόκλητη συμμαχία εκκλησιαστικών και πολιτικών παραγόντων, εκπροσώπων της ακαδημαικής θεολογίας, δημοσιογράφων και διαφόρων παραγόντων της "πνευματικής", κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου.
Προκαλεί μεγίστη έκπληξη, βαθύτατη θλίψη αλλά και απέραντη αγανάκτηση το γεγονός ότι το εν θέματι προιόν της γραφίδος του μητροπολίτου Καλαβρύτων (τότε αρχιμανδρίτου Αμβροσίου Λενή)κρίθηκε υπό του συντάκτου του σκόπιμο να "διακοσμήσει" τις στήλες τιμητικών αφιερωμάτων μετά πολλά έτη από της αρχικής δημοσιεύσεώς του και ενώ η αχλύς της λήθης το είχε αρκούντως καλύψει.
Θα περίμενε κανείς ότι ο συντάκτης του θα είχε σπεύσει από πολλών ετών να εξαφανίσει από προσώπου γης το συγκεκριμένο κείμενο και ή να συντάξει έτερο, πλήρως ανακλητικό των υπό του πρώτου διαλαμβανομένων και να εκζητήσει, ταυτοχρόνως, τη συγγνώμη των τόσο αδίκως, υπ αυτού, στοχοποιηθέντων και διαβληθέντων επισκόπων, επί τη βάσει του γνωστού λογίου " ο τρώσας και ιάσεται"
ή να επιλέξει τη σιωπή.
Τυγχάνει δε χαρακτηριστικό, ότι με αφορμή τη συγκεκριμένη επανέκδοση-επαναδημοσιοποίηση του εν λόγω πονήματος πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, των παρακολουθούντων επιμελώς τα εκκλησιαστικά πράγματα και ασχολουμένων επισταμένως με αυτά πληροφορήθηκαν μετ εκπλήξεως, κατ αρχήν, την ταυτότητα του συντάκτη!
Δεν θα ήταν προτιμότερο και πλέον συμφέρον τόσο για το μητροπολίτη Καλαβρύτων όσο και για το κύρος της Εκκλησίας της Ελάδος και του ιεραρχικού της σώματος να "θαβόταν" στα απροσπέλαστα βάθη της συγχρόνου εκκλησιαστικής Ιστορίας η συγκεκριμένη πληροφορία και να μην αντικρύσει ποτέ το φως της δημοσιότητος; Γιατί να μάθει ο κόσμος ότι αυτός που συνέταξε το επιεικώς απαράδεκτο αυτό κείμενο είναι ο συγκεκριμένος μητροπολίτης;
Αλήθεια, θεωρεί ο άγιος Καλαβρύτων ότι τόσο η επανέκδοση του κειμένου όσο και η αποκάλυψη της ταυτότητας του συντάκτη του περιποιεί τιμή στο πρόσωπό του;
Έχω τη γνώμη ότι εάν άκουγε και συμμορφωνόταν με τη συνετή σύσταση-παρακίνηση από την πλευρά του συνεπισκόπου του, μητροπολίτη Φθιώτιδος, περί αποσύρσεως του προδιαληφθέντος επιμάχου κειμένου και το προσωπικό του κύρος θα διαφύλαττε, και πολύς κόσμος δεν θα σκανδαλιζόταν και δεν θα εδημιουργείτο μία ακόμη αφορμή δημοσίας αντιδικίας μεταξύ δύο επισκόπων, πράγμα που αναντιλέκτως τραυματίζει το κύρος και αμαυρώνει τη δημόσια εικόνα της κατ Ελλάδα Εκκλησίας.
Λ.Ν.
Ο μακαριστός Κωνσταντίνος Μουρατίδης,καθηγητής του Κανονικού Δικαίου στο ΕΚΠΑ, στο βιβλίο του "Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ" και αναφερόμενος στο επίμαχο κείμενο που συντάχθηκε το 1974 από τον νυν μητροπολίτη Καλαβρύτων και τότε αρχιμανδρίτη γράφει τα εξής στις σελίδες 226 και 227: "Σε απάντηση κυρίως της μελέτης μου αυτής (πρόκειται για τη μνημειώδη μελέτη του αειμνήστου καθηγητού με τίτλο "Η ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ"), καθώς και σωρείας άλλων άρθρων που εδημοσιεύθυσαν την εποχή εκείνη, το αντιεκκλησιαστικό σεραφειμικό κατεστημένο, όπως είπαμε, κυκλοφόρησε μία ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΗ, ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΑΝΑΙΡΟΥΜΕΝΗ μελέτη υπο τον τίτλο :"Η αλήθεια για το εκκλησιαστικό ζήτημα" (Ανάτυπον εκ του περιοδικού "ΕΚΚΛΗΣΙΑ" Αθήναι 1974).".
Πράγματι εις την μελέτη αυτή το σεραφειμικό κατεστημένο προσπαθεί με ΕΥΤΕΛΗ, ΑΣΥΣΤΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΩΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ, ΜΗ ΔΙΣΤΑΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΔΙΑΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Δ'ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ, να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό και προπάντων να συγκαλύψει το μέγα ανοσιούργημα και εκκλησιαστικό έγκλημα που διέπραξε κατά των 12 Μητροπολιτών".
Λ.Ν.
Επιτραπήτω μοι να καταθέσω υπό την κρίσιν σας το κατωτέρω σχόλιόν μου:
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α' εκρίθη αντικανονικός από την αποκληθείσα πρεσβυτέρα (32μελή) Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχία (Ι.Σ.Ι.), την συγκροτηθείσα εκ Μητροπολιτών κανονικώς εκλεγέντων προ της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1976, βάσει σχετικών πολιτειακών διατάξεων (του ΝΔ 274/1974 που εξεδόθη κατ΄ εξουσιοδότησιν της Σ.Π. 3/1974).
Η αυτή Ι.Σ.Ι. στις συνεδριάσεις της, α) της 5ης Μαρτίου 1974 έκρινε κατ΄ αρχήν την άνοδο του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου ως «πάντη ανώμαλον και αντικανονικήν» και απεφάσισε «κατ΄ ακροτάτην επιείκειαν, οικονομίαν και εν πλήθει αγάπης όπως μη διενεργήση και μη προχωρήση εις καθαίρεσιν και αφορισμόν αυτού κατά τους ιερούς κανόνας, αλλά αναγνωρίση αυτώ την αρχιερωσύνην, απονέμουσα αυτώ τίτλον τινά ψιλόν πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Αρχιεπισκοπής, αναγνωρίση δε και τα πράξεις αυτού εν καιρώ…», και β) της 12ης Μαρτίου απεφάσισε ότι «1) Αποδοκιμάζεται ο αντικανονικός τρόπος εκλογής και καταλήψεως του αρχιεπισκοπικού θρόνου υπό του μακαριωτάτου κ. Ιερωνύμου, όστις καταδικάζεται ανενδότως παρά τη Ι.Σ.Ι. συνωδά ταις σαφέσι και ρηταίς κανονικαίς επιταγαίς, 2) Στηλιτεύονται και κατακρίνονται πάσαι αι αντικανονικαί πράξεις και ενέργειαι, και 3) Αναγνωρίζεται αυτώ κατ΄ άκραν οικονομίαν και χάριν ο τίτλος του Αρχιεπισκόπου πρώην Αθηνών και πάσης Ελλάδος». Την επομένη (13 Μαρτίου 1974) η Ι.Σ.Ι. κατεδίκασε την «Αριστίνδην» Σύνοδον του 1967 ως «μορφήν παρασυναγωγής, εργασμένης έργα όλως αντικανονικά πήξαντα εν τη Εκκλησία φατρίαν, δεινώς καταδικαζομένης υπό των Ιερών Κανόνων». Προληπτικώς δε κατεδικάσθη υπό της Ι.Σ.Ι. «η εις το διηνεκές συγκρότησις άνευ αιτήσεως της Εκκλησίας «Αριστίνδην» Συνόδων, επί ποινή καθαιρέσεως μεν οιουδήποτε κληρικού, όστις θα εδέχετο όπως συμμετάσχη αυτών, αφορισμού δε οιουδήποτε συμπράξαντος λαϊκού». Πάντα ταύτα εκυρώθησαν υπό της Ι.Σ.Ι., κατεγράφησαν δε και εδημοσιεύθησαν εις το φύλλον της εφημερίδος της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ. 169, τ. ΝΠΔΔ/1974, σ. 1285 κ.ε.) έχουσιν δε ισχύν (κανονικήν και πολιτειακήν) μέχρι σήμερον. Ουδείς Μητροπολίτης διενοήθη ή απετόλμησε να τα αμφισβητήσει. Ούτε και Σεβασμιώτατος Φθιώτιδος, παρά τα (επι-) κριτικά του σχόλια - που παραμένουν σχόλια και προσωπικές (αναφαίρετες, ασφαλώς, και δικαιωματικές) απόψεις.
Εάν επιθυμεί την αναίρεσιν των σχετικών αποφάσεων της Ιεραρχίας ο Σεβασμιώτατος Φθιώτιδος, ας τολμήσει να θέσει ευθέως το θέμα ενώπιόν της στην συνεδρίαση της ερχομένης εβδομάδος (8-9/03.2017). Θα έχομεν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να ακούσωμεν. Ηλθε, εξ άλλου, ο καιρός να τεθεί και συζητηθεί ανοικτά το υποφωτισμένο στα νεώτερα χρόνια αυτό θέμα (των σχέσεων διοικούσης Εκκλησίας και της υπό δικτατορικήν διακυβέρνησιν Πολιτείας, επί Επταετίας).
Καλή Σαρακοστή!
Και ο "κανονικός" Σεραφείμ ανώνυμε 9:31 εξελέγη με μονάχα 20 ψήφους αφού χαρακτηρίσθηκαν σαν αντικανονικοί 44!!! εν ενεργεία μητροπολίτες από τους τότε 66 με συντακτική πράξη της πολιτείας και ενώ η αστυνομία φρουρούσε το συνοδικό μέγαρο και αφού πρώτα εξαναγκάσθηκε να υπογράψει δήλωση παραιτήσεως από τη διεκδίκηση του αρχιεπισκοπικού αξιώματος
ο τότε μητροπολίτης Κίτρους Βαρνάβας!
1:02 3/3 από πότε οι συντακτικές πράξεις αποφαίνονται για την κανονικότητα ή μη ενός επισκόπου;
Και επί πλέον γιατί κρίθηκαν σαν αντικανονικοί και οι προιερωνυμικοί μητροπολίτες Κιλικισίου και Διδυμοτείχου
που δεν εξελέγησαν από αριστίνδην συνόδους;
Μία διόρθωση: αντί για 44 αποκλείσθηκαν 34, αν και η ουσία της υπόθεσης δεν αλλάζει!
Ο Ιερώνυμος εκλέχθηκε στην περίοδο της Χούντας όπως και ο Σεραφείμ. Με την διαφορά ότι η χούντα Παπαδόπουλου δεν τον ήθελε τον Ιερώνυμο αλλά η χούντα Ιωαννίδη επέβαλε τον Σεραφείμ. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά, τώρα ο Σεραφείμ φαντάζει ως εκλεγμένος κανονικά αφού είχε κατασφάξει τους αρχιερείς του Ιερωνύμου.
1967 και 1973: Εκκλησία και χούντα – οι δυο όψεις.......... https://manitaritoubounou.wordpress.com/2008/11/17/1967-1973-ekklisia-2opseis/
Είναι πράγματι ωραίο να διαβάζει κάποιος διάφορες θέσεις και απόψεις. Όμως εν συντομία.
Ο Κωνσταντίνος Μουρατίδης,καθηγητής του Κανονικού Δικαίου στο ΕΚΠΑ όπως πολύ σωστά αναφέρει ο 11.59 τα έγραψε όλα αυτά, αλλά το γιατί δεν μας λέγει;; Διότι εξαργύρωσε τα γραφόμενα με πολιτικές θέσεις και προγράμματα. Πάντα έτσι γίνεται. Έχουμε έναν πανεπιστημιακό να ανακαλύπτει τα παράθυρα, όπως το νομικό στις δίκες, και προχωράμε.
Ο Κίτρους Βαρνάβας δεν έβαλε υποψηφιότητα διότι δεν ήταν αρεστός.
Μήπως δεν γίνεται έτσι τις περισσότερες φορές;
Η πρώτη φορά ήταν τότε;;
Όμως είναι κανονική η εκλογή του Σεραφείμ όπως και να ‘χει. Ενώ του Ιερωνύμου Αντικανονική. Μην προσπαθούν κάποιοι να αγιοποιήσουν τον Ιερώνυμο. Του τότε πολιτικού συστήματος παιδί ήταν και μάλιστα του χουντικού σωλήνα όπως και άλλοι Ιεράρχες κάποιον άλλων «Δημοκρατικών» παρατάξεων ή κομμάτων. Όποιος διαφωνεί ας κοιτάξει το ιστορικό της εκλογής Χριστόδουλου και σήμερα του Ιερωνύμου. Πάντα υπάρχει η εμπλοκή της πολιτείας. Όπως και της εκκλησίας στα της πολιτείας.Αρκεί να μην γίνεται με προκλητικό τρόπο όπως του Ιερωνύμου.
Συμφωνώ με τον 1.02 Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α' εκρίθη αντικανονικός από την αποκληθείσα πρεσβυτέρα (32μελή) Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχία (Ι.Σ.Ι.), την συγκροτηθείσα εκ Μητροπολιτών κανονικώς εκλεγέντων προ της δικτατορίας της 21ης Απριλίου
Οι προιερωνυμικοί μητροπολίτες Κιλικισίου και Διδυμοτείχου δεν συμμορφωνόντουσαν με τις αποφάσεις της Συνόδου. Προκαλούσαν με τα όσα έλεγαν προ της προσωπικής απομακρύνσεως. Διαβάστε τα πρακτικά.
Πολύ ωραία τα λέει ο 8.26 αλλά είμαι σίγουρος ότι αν ζούσε σήμερα ο Σεραφείμ δεν θα τολμούσε να πάει να του τα πει. Όπως δεν τολμάει να τα πει ούτε και στον Καλαβρύτων. Όσοι έχουν την ίδια άποψη τα λέτε εδώ μέσω της ανωνυμίας αλλά όταν δείτε τον Καλαβρύτων θα τρέξετε να πάρετε ευχή. Προκαλεί λύπη, μεγάλη λύπη το γεγονός της υποκρισίας και του τζάμπα «μάγκα».
Αξίζει να διαβάσετε το βιβλίο του Καλαβρύτων «Η Αλήθεια δια το Εκκλησιαστικό ζήτημα». Στην συνέχεια θα καταλάβετε πολλά για τον Ιερώνυμο.
Η Εκκλησία εκφράζεται μέσω της Συνοδικότητας και όχι μέσω των δικών μας θέσεων. Ο Ιερώνυμος έχει καταδικαστεί. Αυτό δεν αλλάζει.
"Οι προιερωνυμικοί μητροπολίτες Κιλικισίου και Διδυμοτείχου δεν συμμορφωνόντουσαν με τις αποφάσεις της Συνόδου. Προκαλούσαν με τα όσα έλεγαν προ της προσωπικής απομακρύνσεως".
Kαι γι αυτό τους χαρακτήρισαν αντικανονικούς και μετά τους καρατόμησαν αδίκαστους και αναπολόγητους!
Από πότε η μη συμμόρφωση για λόγους συνειδήσεως με τις αποφάσεις της συνόδου συνιστά λόγο αντικανονικότητας και εκπτώσεως από του θρόνου χωρίς δίκη και απολογία 11:48;
Καταδικάστηκε για λόγους εμπαθείας 12:05 από τη ληστρική σύνοδο της εποχής!
Δημοσίευση σχολίου