Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018

Η εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου στην Ενορία Εγκυκάδας



2 Φεβρουαρίου.  Ημέρα της Υπαπαντής του Κυρίου. 

Δεσποτική Εορτή. Γιορτάζει η Παναγία μας, γιορτάζει και η μητέρα. Μάνα, λοιπόν: όνομα γλυκύ και πράγμα ακόμη γλυκύτερο. Συνδημιουργός του Θεού. Υψηλή η αποστολή και ο προορισμός της, αλλά μεγάλη και η ευθύνη της. Γιατί το χέρι που κινεί την κούνια, κινεί την τύχη της ανθρωπότητας. Η μάνα είναι μια καρδιά που συνδυάζει την αγάπη με τη γενναιότητα, τη στοργή με τη θυσία. Είναι δύσκολο να δώσουμε με επιτυχία και πληρότητα τον ορισμό της μάνας.
Ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια ανήσυχη καρδιά, που συνεχώς αγωνιά, μηχανεύεται τις πιο απίθανες λύσεις, που εκούσια αιμορραγεί για να μεταγγίζει τη ζωή στο παιδί της. Κανείς δεν υποπτεύεται το φορτίο της μέσα στην οικογένεια. Και κοντά στην ψυχική κούραση, προστίθεται και η σωματική κούραση της μάνας- νοικοκυράς.
Στην παράδοσή μας ακόμη θα συναντήσουμε και την ίδια την Εκκλησία ως μητέρα, που μας γεννά και μας αναγεννά εν Χριστώ και μας καθοδηγεί στη σωτηρία. Αυτό δεν σημαίνει όμως κάποια αντιδιαστολή: η σωφροσύνη και η υπακοή της Θεοτόκου τη θέτει στο κέντρο της Εκκλησίας. Στο πρόσωπό της συνίσταται το μυστήριο της θείας Οικονομίας, λέει ο άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Και η ελεύθερη αποδοχή της του θείου θελήματος άνοιξε το δρόμο στην επιστροφή του ανθρώπου στους θείους κόλπους. Η Σάρκωση του Θεού Λόγου που έλαβε χώρα στα σπλάχνα της, πραγματοποίησε την ένωση του θείου με το ανθρώπινο. Η Εκκλησία πορεύεται λοιπόν στην Ιστορία ως μια «διαρκής Θεοτόκος» (Π. Ευδοκίμοφ).Αιώνιο πρότυπο μητέρας η Παναγία, συμπάσχει και συμπονά με κάθε πονεμένο άνθρωπο και αποτελεί μαζί το καταφύγιο και την παρηγοριά όλων των κατατρεγμένων. Η θλιμμένη της εικόνα από τη ρομφαία που τη διαπέρασε βλέποντας το Γιο της να πάσχει για την ανθρωπότητα, την καθιστά ένα κατεξοχήν πρόσωπο ευσπλαχνίας και φιλανθρωπίας. Είναι η αρχετυπική Μάνα, που πονά και νοιάζεται για τα παιδιά της, για τη θλίψη και την αδικία που κυριαρχεί στον κόσμο, είναι ο συνεχιζόμενος αναστεναγμός για τον πάσχοντα άνθρωπο. Στο πρόσωπό της οι μητέρες κυρίως βρίσκουν μια μοναδική συμπαραστάτρια και μια απόλυτη κατανόηση για την ανησυχία τους για το μέλλον των παιδιών τους και του κόσμου όλου Η Εκκλησία μας τίμησε φέτος στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τις Μητέρες της ενορίας . Ο π.Κων/νος ανέφερε ότι  στο πρόσωπο της Παναγίας μας  τιμούνται  όλες οι Μητέρες του κόσμου. Γι αυτό τον λόγο προσέφερε σε όλες τις μητέρες οι οποίες ευρίσκονταν στο Ναό από ένα τριαντάφυλλο σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης στη Μητέρα. Στο τέλος ακολούθησε δεξίωση στο Πνευματικό Κέντρο της ενορίας με επίκαιρη ομιλία και ποιήματα, τραγούδια προς τιμήν των μητέρων.Ας έχουν όλες οι μανούλες την στήριξη, τον φωτισμό και την ενδυνάμωση που χαρίζει η Παναγία μας, που αξιώθηκε να γίνει Μητέρα του Θεού και ας είναι  όλων το πρότυπό μας και η καταφυγή μας.


7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ Η ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ Π.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ.ΩΣ ΜΗΤΕΡΑ ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ.ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΟ......ΓΙΑΥΤΟ ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΕΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ.ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ.

Ανώνυμος είπε...

Μια δραστήρια ενορία με σπουδαίο έργο ποιμαντικό και κοινωνικό.

Ανώνυμος είπε...

Τα τριαντάφυλλα γιατί είναι κόκκινα?

Ανώνυμος είπε...

Μια πραγματικά ωραία κίνηση του ιερέως. Μία ερωτηση θα ήθελα να κάνω, εμείς που για χρόνια παρακαλούμε τον Θεό να μας χαρίσει ένα παιδάκι και δεν έρχεται γιορτάζουμγιορτάζουμε; συγχωρέστε με ! Μονο που διάβασα αλλά αισθάνομαι άσχημα. Εμείς Τριαντάφυλλο θα πάρουμε στην κηδεία μας. Ατεκνη μητέρα

Ανώνυμος είπε...

Τι σημασία έχει η ερώτησή σου με αυτή με την εορτή. Δεν έχω και εγώ παιδιά. Δεν ένιωσα ούτε νιώθω άσχημα όταν και τον Μάιο είναι η εορτή της Μητέρας. Δεν έχω παιδιά και τι έγινε… δεν μου έδωσε ο Θεός ο οποίος γνωρίζει περισσότερα. Είμαι ευτυχισμένη και που δεν έχω. Πολλά άγια ζευγάρια δεν είχαν παιδιά. Σκοπός μας είναι ο αγιασμός μας, η σωτηρία μας, και όχι μόνο η παιδοποιία. Θα ένιωθα άσχημα αν εξ αιτίας μου δεν απόκτησα παιδιά. αν χθες ήμουν στον ναό αυτό θα χαιρόμουν με την χαρά των μητέρων αυτών χωρίς να πονέσω καθόλου. Μάλιστα θα πήγαινα να πάρω και λουλούδι. Ευλογημένη η πρωτοβουλία της ενορίας. Και του χρόνου!

Ανώνυμος είπε...

Προφανώς Καλή μου είσαι μια καλή κ ευλογημένη χριστιανή. Εγώ είμαι στην αρχή. Ο θεος να με συγχωρέσει.Είναι δύσκολο ακόμα για μένα το πρόβλημα αυτό. Απλά στεναχωριέμαι. Δεν τα γράφω για σένα.......εσυ είμαι σίγουρη είσαι σπάνιος άνθρωπος. Και ίσως μοναδικός διότι όλες μας όσες σηκώνουμε το σταυρό αυτό έχουμε πόνο. Μας παρηγορεί ο πόνος της Αγίας Άννας......

Ανώνυμος είπε...

Προς 2:05 μ.μ.
Φίλη μου, διέκρινα το παράπονό σου στα σχόλιά σου. Μην το αφήσεις να γίνει λύπη. Αφέσου στην Αγάπη Του. Εμπιστέψου την Θεία Του Πρόνοια. Ούτε ένα τόσο δα μικρό φυλλαράκι δεν πέφτει απ' το δέντρο, εάν Αυτός δεν το θελήσει. Γιορτή είναι η κάθε μέρα. Διοχέτευσε την αγάπη σου στους γύρω σου. Είσαι σπάνιος άνθρωπος γιατί δεν παύεις να αγωνίζεσαι. Άσε την απογοήτευσή σου να είναι παροδική και όχι μόνιμη. Λες απλά κάθε στιγμή: "Ό,τι θέλει Θεέ μου το άπειρο έλεός Σου.."
Και Αυτός, που σίγουρα ξέρει πιο πολλά από σένα κι από μένα, θα στείλει τα "λουλουδάκια" Του όποτε θέλει και με τον τρόπο που θέλει..