Κυριακή 26 Ιουλίου 2020

Δύο ιερατικές μορφές (π. Ανδριανός Παπαδημητρακόπουλος - π. Παύλος Χριστοδουλής)

Δύο ιερατικές μορφές
π. Ανδριανός Παπαδημητρακόπουλος
 π. Παύλος Χριστοδουλής

Από την Κύπρο που έφτασα σήμερα, ο νους μου συνεχώς σήμερα ήταν στην παλαιά μου ενορία, την Αγία Παρασκευή (Άνω Πόλεως) Πατρών, που πανηγυρίζει ο ναός.

Επιθυμώ να υπενθυμίσω, δύο σπουδαίες ιερατικές μορφές, και προϊσταμένους της ενορίας μας, οι οποίοι έγραψαν την δική τους δημιουργική ποιμαντική πορεία.
Τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Ανδριανό Παπαδημητρακόπουλο, που διορίσθηκε ως εφημέριος του ναού, και το πρώτο που αντίκρισε ήταν ένας τσιμεντένιος ναός που δεν είχε ούτε παράθυρα. Έργο δικό του, των συνεργατών του, και της ενοριτών είναι η Αγία Παρασκευή. Παρέδωσε στον διάδοχό του, τον ναό τελειωμένο. Επί του π. Ανδριανού ανηγέρθη  και ο Ναός του Αγίου Αθανασίου Μαρούδα (παρεκκλήσιο της ενορίας) και επί των ημερών του εγκαινιάσθηκε.

Διάδοχός του ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Παύλος Χριστοδουλής. Ευπρέπισε τον ναό της Αγίας Παρασκευής, και έκτισε και το γραφείο και τις αίθουσες πέριξ αυτού. Αγιογράφησε τον Άγιο Αθανάσιο, και αντικατέστησε το τέμπλο σε ξυλόγλυπτο. Επί των ημερών του αγοράστηκε και κατασκευάστηκε το πολυώροφο Πνευματικό Κέντρο της Αγίας Παρασκευής.

Σπουδαία η προσφορά τους και στον πνευματικό τομέα.
Ο π. Ανδριανός πραγματοποιούσε κηρύγματα που κατακλυζόταν ο ναός από ψυχές που διψούσαν να τον ακούσουν, στα κηρύγματα αυτά ήταν σημαντικός αριθμός  ακροατών που ήταν όρθιοι. Αγωνίστηκε με πάθος και αγωνιστικότητα εναντίον των χιλιαστών που προσπάθησαν να κάνουν στέκι στη πλατεία Μαρούδα.
Ο π. Παύλος έδωσε έμφαση στα κατηχητικά, τους κύκλους Αγίας Γραφής και την ιερά εξομολόγηση. Τα κυριακάτικα κηρύγματά του εις Αγία Παρασκευή ή Άγιο Αθανάσιο ήταν ολιγόλεπτα μεν αλλά με ουσία και περιεχόμενο χωρίς απεραντολογίες.
Εκοπίασαν στην Εκκλησία του Χριστού και διηκόνησαν αυτήν κόποις και μόχθοις πολλοίς. Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθησαν. Την πίστην τετήρηκαν. Την καλήν παρακαταθήκην εφύλαξαν.

 Αιωνία σας η μνήμη, καλοί εφημέριοι του ναού μας!
Ετοιμάστε και για μας τόπο αναπαύσεως!






7 σχόλια:

Παπαδόπουλος Ανδρέας είπε...

Αιώνα η μνήμη τους. Ας έχουμε την ευχή τους!!!

Ανώνυμος είπε...

Καθένας με τα χαρίσματά του. Αλλά και οι δυο τους σπουδαίοι κληρικοί. Όπου και να πήγαν πρόσφεραν πολλά στην Εκκλησία. Μπράβο που μας τους θύμισες.

Ανώνυμος είπε...

Τι μου θύμισες! Για τον παπά-Ανδρέα μιλούσε με υπέροχα λόγια η γιαγιά μου στις Καμάρες. Τον είχε σε μεγάλη υπόληψη και σεβασμό.

jim είπε...

Αγαπητέ Αναστάσιε σε ευχαριστώ που μας θυμίζεις την προσφορά τους.
Σαν παλιός ενορίτης έχω αναμνήσεις τόσο από τον π. Ανδρέα όσο και από τον π. Παύλο. Να σημειωθεί ότι εργάσθηκαν σε μια σχετικά φτωχή ενορία, αλλά παρόλα αυτά αθόρυβα ανήγειραν και ολοκλήρωσαν δύο ναούς και το πνευματικό κέντρο.
Και οι δύο αναλώθηκαν στην υπηρεσία της Αγ. Παρασκευής, του Αγ. Αθανασίου και την καλλιέργεια του ποιμνίου.
Δε μπορώ να ξεχάσω την κοσμοπλημμύρα στις πανηγύρεις κάθε Ιούλιο και τη μεγάλη εβδομάδα, με την αθρόα συμμετοχή των ενοριτών, την αυλή να σφύζει από ζωή και τα κατηχητικά να είναι γεμάτα παιδιά.
Ωραίες εποχές, χωρίς καμιά μομφή για το παρόν.

Δημήτρης είπε...

Μου θύμησες πολλά....πάνω απ'όλα, τον εαυτό μου, παιδάκι της τρίτης δημοτικού, να παίζω μπάλα με τα άλλα παιδιά στο προαύλιο της εκκλησίας, και τον παπά Ανδρέα να μαζεύει τα ράσα του για να παίξει μαζί μας, με την προϋπόθεση όμως ότι θα πάμε μετά στον Εσπερινό.Εν έτει 1980 αν θυμάμαι καλά.... από εκείνη την ημέρα, είμαι συνέχεια στην αγκαλιά της Εκκλησίας μας..αυτοί οι δύο ιερείς, μας "μεγάλωσαν" και οι νουθεσίες τους θα μας ακολουθούν πάντα...

Ανώνυμος είπε...

Μιας και ο Δημήτρης έγραψε κάτι το προσωπικό του, να πω ότι το έλα στον εσπερινό, σήμαινε να σε ανεβάσει στο αναλόγιο, να σε βάλει να διαβάζεις για να μάθεις στην αρχή τον παροιμιακό, και μετά σου άρχιζε την εκμάθηση βυζαντινής μουσικής. Ως δάσκαλος ήταν καλός, αν και δεν πρέπει να είχε πτυχίο βυζαντινής, αλλά γνώριζε να σε μάθει να πιάσεις τον ήχο. Αν έκανες λάθος ξανά από την αρχή το τροπάριο. Του οφείλω πολλά γιατί με τον ιδιόμορφο αυτό τρόπο με έκανε να μάθω πολλά. Ο Θεός να να απαύει την ελεήμονα ψυχή του γιατί ο π. Ανδρέας εκείνες τις φτωχές εποχές γνώριζε να σε βοηθά χωρίς να σε μειώνει. Πάντα στην καρδιά μου έχει μια θέση αν και τα χρόνια πέρασαν.

Ανώνυμος είπε...

Ο παπάς είναι ένα με τον λαό..
Ο θεός νά τους αναπαύει καί νά εύχονται γιά μας....