Η ΑΓΑΠΗ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

Η  ΑΓΑΠΗ  ΚΡΙΝΕΙ  ΤΟΝ  ΚΟΣΜΟ  

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

      Αυτή, μόνη αυτή ! Ούτε η υψηλή θεολογία, ούτε οι θείοι έρωτες, ούτε όλα τα άλλα. Αυτά υπηρετούν την πνευματική ανάπτυξη του χριστιανού, την ωρίμανση, την παραγωγή καρπού, του καρπού της αγάπης. Χωρίς αυτόν, όλα ένα μηδέν, και όχι μόνο. Αυτό είναι το ουσιαστικό όλο της Ευαγγελικής περικοπής για τη Μέλλουσα Κρίση που ακούμε κάθε χρόνο στην Εκκλησία την 3^η Κυριακή του Τριωδίου, την επιλεγόμενη των Απόκρεω.

     Δεν χωρεί η παραμικρή αμφιβολία γι αυτό. Θυμηθείτε το περιστατικό με τη συκιά στην οποία ο Χριστός βρήκε μόνο φύλλα, καθόλου σύκα, και την ξέρανε. «Μηκέτι εκ σου καρπός γένηται εις τον αιώνα-ποτέ. Και εξηράνθη παραχρήμα η συκή»-Μτ.21,19. Επίσης. «Παν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις το πυρ βάλλεται»-Μτ.7,19. Κι ακόμα. «Παν κλήμα εν εμοί μη ποιούν καρπόν αίρει αυτό»-«Κάθε κληματόβεργα πάνω μου-στο χωράφι μου, την Εκκλησία-που δεν κάνει καρπό την κόβει, την πετάει ο Πατέρας, ο θείος αμπελουργός»-Ιω.12.2.

     Τρίτη Κυριακή του Τριωδίου, λοιπόν, και «οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι θείοι Πατέρες» όρισαν η ομολογία μας στο «Πιστεύω»- Σύμβολο της Πίστεως, άρθρο 7^ο . «Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος», να διαβάζεται αυτούσια από τη σχετική Ευαγγελική περικοπή. Να την ακούμε λέξη προς λέξη με πολλή προσοχή, ως καταγράφεται ολοζώντανη, μεγαλόπρεπη, επιβλητική, υποβλητική. καθηλωτική ! «Όταν έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε καθίσει επί θρόνου δόξης αυτού. Και συναχθήσονται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη»-«Όταν θα έρθει ο Υιός του Ανθρώπου-Χριστός-με όλη τη μεγαλοπρέπεια του, και θα τον συνοδεύουν όλοι οι άγιοι άγγελοι, θα καθίσει στο βασιλικό του θρόνο. Τότε θα συναχτούν μπροστά του όλα τα έθνη»-Μτ.25,21κε. Κι εμείς που ζούμε στη σημερινή «μετά-νεωτερική», και «μετά-χριστιανική» εποχή, με την «τεχνητή νοημοσύνη» σε ιοστεφή χαραυγή !

******   ***   ******

     Και ιδού επί το έργον, το κριτήριο και ο Μεγάλος Κριτής. Εξαγγέλλει πρώτα στην από δω μεριά, στα αρνιά-οι Δίκαιοι. «Δια το πράον, και εύτακτον, και καρποφόρον εν αρεταίς, ως εκείνα εν γάλακτι και ερίω»-Ευθύμιος Ζυγαβηνός. Απλά, λιτά, συγκεκριμένα. «Επείνασα και μου δώσατε να φάω. Εδίψασα και μου δώσατε ένα ποτήρι νερό. Ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε. Γυμνός και με ντύσατε. Άρρωστος και με επισκεφτήκατε. Φυλακισμένος και ήρθατε να με δείτε». Ενδεικτικά, έξι ευλογημένες πράξεις αγάπης. Και η απόφαση. «Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου»-από την αρχή του κόσμου. Και η απάντηση-αποκάλυψη στην απορία των Δικαίων, πότε του έκαναν αυτά τα καλά. «Εφ΄ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε». Ο Χριστός πάντα παρών, κινείται ανάμεσα μας, στη θέση κάθε ανθρώπου που είναι σε ανάγκη !

    Ο ίδιος λιτός διάλογος του Μεγάλου Κριτή, και στην άλλη μεριά, στα ερίφια, τους Αμαρτωλούς. «Δια το άγριον, και άτακτον και άκαρπον-ως αυτά- είποις δ’ αν και δια το δυσώδες της αμαρτίας, και δια το μη ευθυπορείν, αλλά παρεκκλίνειν, και δια το κρημνοβατείν»-Ευθύμιος Ζυγαβηνός ! Το κριτήριο έχει μπροστά στα ίδια και τα αυτά προηγούμενα ένα αμείλικτο «δεν» ! «Επείνασα και δεν μου δώσατε να φάω. Εδίψασα και δεν μου δώσατε ένα ποτήρι νερό. Ήμουν ξένος και δεν με περιμαζέψατε. Γυμνός και δεν με ντύσατε. Άρρωστος και δεν με επισκεφτήκατε. Φυλακισμένος και δεν ήρθατε να με δείτε». Και στην αντίστοιχη απορία και αυτών, η ίδια απάντηση και η αυτή, συν το αμείλικτο «δεν» μπροστά. «Αφού «δεν» τα κάνατε αυτά σε έναν από αυτούς τους άσημους αδελφούς μου, «δεν» τα κάνατε ούτε σε μένα». Τουτέστιν αυτός που δε γύρισε να δει σε τι κατάσταση είναι, αν είναι σε κάποια ανάγκη ο συνάνθρωπός του, δεν γύρισε να δει ούτε Εμένα !

    Και να προσθέσω εδώ. «Πάσαι αι απαριθμούμεναι αμαρτίαι είναι αμαρτίαι εκ παραλείψεως. Είναι ένοχοι διότι δεν έπραξαν το αγαθόν»-Π.Ν.Τρεμπέλας. «Ουδέ γαρ εκεί ο άρπαξ εγκαλείται-κατηγορείται-αλλά ο ακοινώνητος»-Μ. Βασίλειος. Και από τον ίδιο πιο συγκεκριμένα και ενδεικτικά. «Ουχ ότι εφονεύσατε, λέγει, ή επορνεύσατε ή εψεύσασθε, ή τινά ηδικήσατε, ή άλλο τι των απηγορευμένων, καν το βραχύτατον γουν-ας πούμε το πιο ασήμαντο-ουχ επράξατε. Αλλά τι; Ότι των αγαθών έργων ημελήσατε».

******   ***   ******

      «Και απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον». Ατελεύτητα αμφότερα.

     Ιδού, λοιπόν. Η Αγάπη κρίνει τον κόσμο. Αυτή, μόνη αυτή !

Αθανάσιος Κοτταδάκης