Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

Ἡ Παναγία τοῦ τέμπλου ἀρκεῖ - π. Δανιήλ Ἀεράκη

Ἡ Παναγία τοῦ τέμπλου ἀρκεῖ
τοῦ ἀρχ/του Δανιήλ Ἀεράκη

Θά ἦταν κακὸ ἆραγε, ἂν ὁ ἱερομόναχος (ἡγούμενος μεγάλης καὶ πλούσιας Μονῆς) ἀποσυρόταν λίγο ἀπό τα φῶτα τῆς δημοσιότητας, ἂν κλεινόταν γιὰ λίγο καιρὸ στὸ μοναστήρι του, ἂν ἀπέφευγε γιὰ ἕνα διάστημα τὶς ἐξόδους, τὶς κοσμικὲς τιμὲς καὶ τοὺς ἐπαίνους καὶ τὶς παρασημοφορήσεις;
         Δὲν μετρᾶμε τὴν «προσφορά» του μὲ τὶς εἰκόνες, πού μοιράζει. Σὲ λίγο ἡ Παναγία τοῦ τέμπλου, πού βρίσκεται σὲ ὅλους τοὺς ὀρθοδόξους ναούς, δὲν θὰ ἔχη καμμία ἀξία μπροστὰ στὰ ἀντίγραφα (χάρτινα ἀποτυπώματα μὲ χτυπητὲς κορνίζες) τῶν ποικίλων εἰκόνων τῆς Παναγίας, πού χαρίζονται ἀπό ἕνα ἰδίως ἡγούμενο!
         Μετρᾶμε κάτι ἄλλο. Τὴν πνευματικὴ ζημιά, ποῦ ὀνομάζεται ψευδαίσθησις καὶ μαγικὸς τρόπος προσεγγίσεως καὶ χρήσεως θρησκευτικῶν συμβόλων.

         Ὁ Βαπτιστὴς Ἰωάννης, ὅταν οἱ διάφορες τάξεις τῶν ἀνθρώπων τὸν ρωτοῦσαν, «τί ποιήσομεν;», δὲν τοὺς ἔλεγε, «Θὰ ἔρχεσθε καθημερινὰ στὸ ποτάμι καὶ θὰ παίρνετε ἕνα ποτηράκι ἁγιασμένου νεροῦ»! Δὲν ὠθοῦσε σὲ ψευδαισθήσεις σωτηρίας. Συνιστοῦσε ἀληθινὴ ἀλλαγή: Συναίσθησι μὲ μετάνοια, καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας καὶ ἀλλαγὴ ζωῆς (Λουκ. γ' 7-15). Καὶ πρὸ παντός τους ἑτοίμαζε νὰ δεχθοῦν τὸν Ἰσχυρότερο, τὸν Μεσσία (Λουκ. γ' 16).
         Καὶ ὁ ἀπόστολος Πέτρος τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ὅταν «κατανενυγμένοι τῇ καρδίᾳ» ρωτᾶνε οἱ ἀκροατές, «Τί ποιήσομεν, ἄνδρες ἀδελφοί;», δὲν τοὺς καλλιέργησε τὴν ψευδαίσθησι. Δὲν πρόβαλε καμμιὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας γιὰ προσκύνησι! Τοὺς κατηύθυνε στὴ συναίσθησι, στὴ μετάνοια: «Μετανοήσατε, καὶ βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπί τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (Πράξ. β' 38).
         Ὅσες ποικιλώνυμες εἰκόνες τῆς Παναγίας καὶ ἂν κατεβάζουν, ἡ ὠφέλεια ἑνὸς ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ δὲν μπορεῖ νὰ ἐπέλθη. Ἔχουμε ἀνάγκη ἁγιοκοσμάτικου κηρύγματος. Δὲν χρειαζόμαστε εὔκολα θρησκευτικὰ πραγματάκια, πού τελικὰ καταντοῦν μαξιλαράκια γιὰ νὰ κοιμᾶται ἡ συνείδησις!
         Προσπάθησε ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ βάλη ἕνα φρένο στὴν ἔξοδο ἁγιορειτῶν μὲ εἰκόνες καὶ λείψανα, ἀλλά πρὶν ξεραθῆ τὸ μελάνι, ξεχάστηκε ἡ ἐγκύκλιος (ἀθετήθηκε)!
         Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας στὸ τέμπλο ἀρκεῖ, ὑπεραρκεῖ. Δὲν χρειαζόμαστε ἄλλες «Παναγίες», διαφημιζόμενες καὶ περιφερόμενες. Ποιὸς θὰ τὸ φωνάξη αὐτό; Ποιὸς θὰ στηρίξη τὸ λαὸ στὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ; Ποιὸς θὰ μᾶς σώση ἀπό τὸν θρησκευτικὸ ἀποπροσανατολισμό;


3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς ούτε ο ηγούμενος ακούει ή καταλαβαίνει ούτε οι εν Ελλάδι επίσκοποι ούτε η Ιεραρχία! Γιατί; Γιατί είναι ένας τρόπος να δίνει το παρόν η "Εκκλησία" ανώδυνα και εύκολα και να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου αμνού. Ψευδοικανοποιούνται οι "ευσεβείς" και δεν ενοχλούνται οι υπόλοιποι. Το άλας έχει μωρανθεί! Δεν θεραπεύει τις χαίνουσες πληγές του μηδενισμού μας ούτε νοστιμίζει το "φαγητό" μας.

Ανώνυμος είπε...


«Γυναίκα, φόρεσε μαῦρο μαντήλι, κι ἂν σὲ ρωτήσουνε, πὲς ὅτι πενθεῖς τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος…»
===================================================

Ὁ ρασοφόρος βλέπει τὸν σταυρὸ πεταμένο στὸν δρόμο καὶ δὲν σκύβει νὰ τὸν πάρη νὰ τὸν φιλήση. Μόνον οἱ εὐλαβεῖς σκουπιδιάρηδες μαζεύουν τὶς εἰκόνες τῆς Παναγιᾶς καὶ τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὰ σκουπίδια.

– Ποῦ τὸ βρῆκες πάλι αὐτό, μπαρμπα-Μιχάλη;

– Ἀπὸ τὰ σκουπίδια τὸ ἀνέσυρα, γιατὶ πονεῖ ἡ ψυχή μου...

Ἡ εὐλάβειά μας, ἡ παρηγοριά μας νὰ πετιέται στὸν δρόμο;

Γιὰ νὰ μὴ χάσουν σήμερα οἱ παπάδες τὶς «καλὲς» σχέσεις μὲ τὸ ποίμνιό τους, βαπτίζουν τὰ παιδιὰ τῶν ἀστεφάνωτων οἰκογενειῶν καὶ τίθεται τὸ ἐρώτημα «Αὐτοὶ τὴν Ἐκκλησία τὴν παραμέρισαν. Πῶς θὰ ἐμπιστευθοῦμε χριστιανικὴ ἀνατροφὴ σὲ γονεῖς ἐκτὸς Ἐκκλησίας;».

– Γιατί, παπᾶ, ἔβαλες κουμπάρο ἀστεφάνωτο;

– Γιατὶ, ὅταν θὰ πάω στὸν δεσπότη, θὰ πρέπει νὰ κουβαλάω μαζί μου κι ἕνα τορβά, γιὰ νὰ μοῦ βάλη μέσα τὸ κεφάλι !

Οἱ πιέσεις τῶν ἐπισκόπων ἀρχίζουν ἀπὸ θέματα πίστεως μέχρι θέματα οἰκονομικά. Ἕνας δεσπότης ζητᾶ ἀπὸ κάθε ἐνορία 70 εὐρώ, γιὰ νὰ ἐπισκευάση τὴν τουαλέτα του! Σιγά-σιγὰ πρέπει νὰ καταπιαστοῦμε καὶ μὲ τὴν καζάνα τοῦ δεσπότη.

Φόβος και τρόμος κατέχει τοὺς παπάδες, τοὺς ἄμισθους, τοὺς παραγκωνισμένους, τοὺς ἀπαράκλητους.

Στὰ χωριὰ ποὺ ζοῦνε πίσω ἀπὸ τὸν Θεό, κανένας δὲν τοὺς ρωτᾶ αν «Ἔχεις νὰ ταΐσης τὴν οἰκογένειά σου;» παρὰ μόνον «Ἔχεις νὰ μοῦ δώσης;». Ρώτησα ἐφημέριο ἐν μέσῳ Ἀθηνῶν:

– Γιατί δὲν πῆγες τὸ παιδί σου ἐγκαίρως στὸν γιατρό;

– Δὲν εἶχα (!)

Ὁ ἐφημεριακὸς κλῆρος, ποὺ εἶναι οἱ βασικοὶ λειτουργοὶ τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι παρηγκωνισμένος. Ὁ μακαριστὸς ὅσιος Ἀμφιλόχιος σκεπτότανε πολὺ τὸν ἐφημεριακὸ κλῆρο καὶ ζητοῦσε τὴν ἐνίσχυσή τους:

– Χωρὶς ἐφημερίους δὲν μπορεῖ νὰ λειτουργήση ἡ Ἐκκλησία. Ἂς μὴ γνωρίζη γράμματα. Ὅταν ἔχη εὐλάβεια, ἀναπληρώνονται ὅλα. Χωρὶς παπᾶ, τὸ χωριὸ εἶναι χωρὶς νερό, χωρὶς σημεῖο ἀναφορᾶς, χωρὶς παράκληση καὶ παρηγοριά.

Ὁ ἐπίσκοπος πρέπει νὰ σεβίζη ( δείχνει σεβασμό ) μπροστὰ στὸν ἐφημέριο, γιατὶ αὐτὰ ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ κάνη αὐτός, τὰ κάνει ὁ παπᾶς. Αὐτὸς εἶναι κοντὰ στὸν κόσμο, αὐτὸς διαβάζει τὸ Εὐαγγέλιο, αὐτὸς ἁγιάζει τὰ σπίτια, αὐτὸς πίνει νερὸ στὴν ὑγειὰ τοῦ χωριοῦ.

Μιὰ παχειὰ καλημέρα τοῦ παπᾶ στὸν ἐνορίτη εἶναι ὅ,τι σπουδαῖο μπορεῖ νὰ δώση ἡ Ἐκκλησία στὸν λαὸ κάθε μέρα. Βοηθῆστε τὸν παπᾶ νὰ κάθεται κοντὰ στὸ ποίμνιό του.

Νὰ μὴν ἔχης δεσπότη μου, τὴν ἀπαίτηση, ὁ παπᾶς νὰ παίζη τὴν φλογέρα ἀπὸ τὴν πόλη καὶ νὰ βόσκουν τὰ πρόβατα στὸ χωριό. Βοηθῆστε τον, βοηθῆστε τον. Μὴ τὸν τρομοκρατῆτε. Να έχετε τὴν χατζάρα ὑψωμένη μόνο γιὰ τὸν ἄθεο, τὸν σκανδαλοποιὸ καὶ τὸν ἀνήθικο.

Ἂχ ἐφημέριε, μὲ τὸ τριμμένο ράσο καὶ τὸ παπούτσι ποὺ σηκώνει φτέρνα καὶ μύτη, σὲ λατρεύω, σὰν τὴν ζύμη τῆς πίστης καὶ τοῦ ἔθνους.

http://www.kivotoshelp.gr/index.php/orthodoxo-bhma/1605-gynaika-forese-ma-ro-mantili-ki-n-s-rotisoune-p-s-ti-penthe-s-t-n-kklisia-ka-t-thnos

Ανώνυμος είπε...

Η διοικουσα εκκλησια στη μιζερια της δεισιδαιμονιας της. Και ποιος τολμα να μιλησει? Κανεις. Μπραβο Αναστασιε που τα δημοσιευεις αυτα και μπορει να ξυπνησουν οι Δεσποταδες. Και κατι τελευταιο η εικονα φερνει χρημα. Ισως το βασικοτερο κινητρο...ντυμενο με μπολικο ευσεβισμο.....