ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι σκεπτόμαστε ἄραγε,
ὅτι δὲν ἀρκεῖ νὰ καυχόμαστε γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία μας, ἄν συγχρόνως δὲν ἔχουμε καὶ
τὴν ὀρθοπραξία; Δὲν φτάνει νὰ διακηρύττουμε ὅτι κατέχουμε τὴν ἀλήθεια. Ἔχουμε
χρέος νὰ διακονοῦμε γιὰ τὴν ἀναγνώριση αὐτῆς τῆς ἀλήθειας, μὲ πολλὴ ταπείνωση,
θερμὴ ἀγάπη καὶ προσευχή. Μήπως ἀρκούμαστε σ’ ἕνα πολὺ ἀνθρώπινο κομπασμὸ καὶ
λησμονοῦμε τὸ παράγγελμα τοῦ ἀπόστολου Παύλου «σὺ τῇ πίστει ἕστηκας, μὴ ὑψηλοφρόνει, ἀλλὰ φοβοῦ»; (Ρωμ. ια΄ 20).
Μήπως μᾶς ἀρέσει νὰ ἐπαναλαμβάνουμε, ὅπως ἄλλοτε οἱ Ἰουδαῖοι, ὅτι «σπέρμα Ἀβραάμ ἐσμεν» (Ἰωάν. η΄ 33) καὶ
«τοῦ Μωϋσέως ἐσμὲν μαθηταί» (Ἰωάν.
θ΄ 28) καὶ δὲν φροντίζουμε πάντοτε νὰ «ἀληθεύουμε
ἐν ἀγάπῃ»; (Ἐφεσ. δ΄ 15). Μήπως λησμονοῦμε ἀκόμη, ὅτι γνώρισμα τῶν ἀληθινῶν
Ὀρθοδόξων εἶναι τὸ «κατανοῶμεν ἀλλήλους
εἰς παροξυσμὸν ἀγάπης καὶ καλῶν ἔργων» (Ἐβρ. ι΄ 24), τὸ «εἴτε πάσχει ἓν
μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη» (Α΄ Κορινθ. ιβ΄ 26)
«καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν,
καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι»;
(Α΄ Κορινθ. ιγ΄ 2). Ἄν ἕνας Παῦλος, χωρὶς ἀγάπη δὲν θὰ ἦταν τίποτα, ἐμεῖς τί θὰ
εἴμαστε; Γιὰ τὸν θεῖο Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν, ἐκεῖνος ποὺ ἐργάζεται τὴν ἀληθινή, τὴ
χριστιανικὴ ἀγάπη, εἶναι ἀνώτερος ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ πραγματοποιεῖ θαύματα. Τὸ
σκεπτόμαστε;
Περιοδικό «ΖΩΗ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου