9.
Βαρέθηκα να είμαι νούφαρο
σε μια ακίνητη λίμνη χωμένο.
Δεν θέλω της πάπιας το ήσυχο βούτηγμα
στη λάσπη να ψάχνει να βρει τα σκουλήκια.
Κι αυτό το λίκνισμα του κύκνου
βαρετό και μονότονο έγινε.
Στη θύελλα και στη βροχή
ένα γεράκι ορμά στα ύψη
και φθάνει πιο ψηλά απ’ τα νέφη.
Κόσμος ασύγκριτης ομορφιάς
και μεγαλείου ανείπωτου
φαίνεται απ’ αυτά τα ύψη.
Ποιος όμως είναι ικανός
για τέτοιες αναβάσεις;
13 σχόλια:
Για να τις σκέφτεσαι αυτές τις αναβάσεις μπορείς.
Μαίρη
Λιμνάσαμε Αναστάσιε!! Όλοι είμαστε βολεμένοι!! Νούφαρα είμαστε και αισθανόμαστε ευτυχισμένοι!!! Αν είναι δυνατόν.
Καιρός να ξυπνήσουμε. Να ζήσουμε, γιατί δεν ζούμε, φυτοζωούμε.
Η βλακεία, η ανευθυνότητα, η ανηθικότητα, το χαζοκούτι, τα ινδάλματά, μας αποβλάκωσαν.
ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ.
ΣΤΑ ΥΨΗ, ΛΟΙΠΟΝ, ΣΤΑ ΥΨΗ!!!!
Ολα καλά αλλά αν δεν "μιλησει" ο γδμ να μας ερμηνευσει με την δικη του ματια το ποίημα τότε φτωχά όλα...
νς
Τάσο μου καλό σου μήνα ματάκια μου!!
ΩΧ...ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ...
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ Η ΜΑΙΡΗ...
Δεν ήταν υπονοούμενο και δεν με λένε Μαίρη.
Ποια είναι η Μαίρη;
Θα ήθελα να μην είμαι φύλλο από νούφαρο
πάνω από μια ταραγμένη λίμνη.
Θέλω του γλάρου το ανήσυχο πέταγμα
στον ουρανό να μην ψάχνει να βρει μύγες.
Κι αυτό το φώλιασμα της νερόκοτας
ευχάριστο και ενδιαφέρον έγινε
Στη νηνεμία και στη λιακάδα
ένα φίδι σέρνεται χαμηλά
και τείνει να φθάσει στα έγκατα.
Κοινωνία δύσμορφης ασχήμιας
και μικρότητος ασύγκριτης
δεν διακρίνεται στα έγκατα.
Ποιος όμως είναι ανίκανος
για τέτοιες καταβάσεις;
Αντι(π)οίηση Β.Ζ
ΑΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΟ...
ΒΡΕ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ ΑΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ....
ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΛΕΥΕΙΣ ΑΛΛΟ...
ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΑΕΙ....ΑΣΤΟ......
Λίγο επαναστατικό το βλέπω. Η πολυθρόνα και η ηρεμία έχουν την τιμητική τους σε όλους τους τομείς την ζωής μας. Οι αναβάσεις θέλουν «κότσια» ποιος σήμερα τα έχει;
Γιατί βαρέθηκες; αφού όλοι την ίδια δουλειά κάνουμε. Λιμνάζουμε ακίνητοι. Προσαρμόσου με την πραγματικότητα διότι θα σου δημιουργηθεί πρόβλημα.
Πολύ αληθινό!
γδμ
Το ότι είπε την γνώμη του ο γδμ μετά από 14 χρόνια είναι επιτυχία.
Δημοσίευση σχολίου