Ο αείμνηστος Δημήτριος Παναγόπουλος υπήρξε ένας Απόστολος-εργάτης του Ευαγγελίου, πραγματικός θεολόγος που με τα κηρύγματά του μιλούσε στας καρδίας των ανθρώπων και όχι στας νόας, χαρακτηριστικό των κηρύκων που κινούνται από τη Θεία Χάρη.
Προσωπικά τον γνώρισα μέσα από τις ομιλίες του οι οποίες Χάριτι Θεού με οδήγησαν σε μετάνοια.
Κυρίαρχο νόημα των ομιλιών του είναι ότι η ορθοδοξία δεν είναι μία ιδεολογία ή μια Ηθική ,ούτε μια " θρησκεία" .
Είναι η σύναξη και η συμμετοχή στο Δείπνο της Θείας Ευχαριστίας , το φάρμακο αθανασίας- αντίδοτο του θανάτου όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά έλεγε.
“Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα.” (Ιωάν. στ΄ 54-55).
Οι προσευχές του από τη θριαμβέβουσα Εκκλησία να μας συνοδεύουν προς σωτηρία.
Προσωπικά τον γνώρισα μέσα από τις ομιλίες του οι οποίες Χάριτι Θεού με οδήγησαν σε μετάνοια.
Κυρίαρχο νόημα των ομιλιών του είναι ότι η ορθοδοξία δεν είναι μία ιδεολογία ή μια Ηθική ,ούτε μια " θρησκεία" .
Είναι η σύναξη και η συμμετοχή στο Δείπνο της Θείας Ευχαριστίας , το φάρμακο αθανασίας- αντίδοτο του θανάτου όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά έλεγε.
“Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα.” (Ιωάν. στ΄ 54-55).
Οι προσευχές του από τη θριαμβέβουσα Εκκλησία να μας συνοδεύουν προς σωτηρία.
Βασίλειος Ζησιμόπουλος
1 σχόλιο:
Στην εποχή του μετέστρεψε με το κήρυγμά του πολλούς στην μετάνοια και την ενσυνείδητη χριστιανική ζωή.
Δημοσίευση σχολίου