-->
ΤΟ “ΒΑΠΤΙΣΜΑ” ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ KAI TOY … ΑΡΕΙΟΥ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ π. Γ. ΦΛΩΡΟΦΣΚΙ (Α΄)
Δημοσιεύθηκε σ’ αυτό το φιλόξενο ιστολόγιο ανάρτηση του συναναγνώστου «Υακίνθου» με τίτλο «Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ – ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ» που περιλαμβάνει απόσπασμα του π. Γ. Φλωρόφσκι από τη μελέτη του «Τα όρια της Εκκλησίας» (http://anastasiosk.blogspot.com/2010/05/blog-post_6276.html ) και αναφέρεται στην αναγνώριση του «βαπτίσματος» των αιρετικών από την Εκκλησία.
Ας μου επιτραπεί στα πλαίσια της πρόσκλησης του «Υακίνθου» για «προβληματισμό επί του θέματος» να καταθέσω και το δικό μου προβληματισμό. Ο π. Φλωρόφσκι σχολιάζει την πρακτική της Εκκλησίας να αποδεχθεί ως μέλη της πρώην αιρετικούς που είχαν «βαπτισθεί» όταν ήσαν στην αίρεση. Ορισμένους λοιπόν από αυτούς τους αιρετικούς η Εκκλησία τους έκανε δεκτούς χωρίς βάπτισμα, αλλά μόνο με το μυστήριο του Χρίσματος. Η εκκλησιαστική αυτή πρακτική εδράζεται σε δύο σχεδόν ταυτοσήμους κανόνες Οικουμενικών Συνόδων (τον Β-7 και ΠΕΝΘΕΚΤΗΣ-95). Ο π. Φλωρόφσκι, με αφορμή αυτή την περιορισμένη για ένα μικρό αριθμό αιρέσεων εκκλησιαστική πρακτική γενικεύει τον προβληματισμό του και συμπεραίνει ότι η Εκκλησία αποδέχεται ως έγκυρα τα μυστήρια των αιρετικών, διότι αναγνωρίζει και σε αυτούς τη δυνατότητα να χορηγούν το Πνεύμα το Άγιο διά των εγκύρων μυστηρίων που τελούν. Συνεπώς, κατά τον π. Φλωρόφσκι, το μυστικό Σώμα της Εκκλησίας εκτείνεται και εκτός της Εκκλησίας, στην αίρεση.
Ανάμεσα λοιπόν στους αιρετικούς που αναφέρει ο π. Φλωρόφσκι ότι γίνονται αποδεκτοί χωρίς βάπτισμα είναι και οι Αρειανοί και πιθανόν ορισμένους από αυτούς θα τους είχε βαπτίσει και μετά την καταδίκη και την καθαίρεσή του ο «πρεσβύτερος» Άρειος __ καταδικασμένος και καθαιρεμένος από την Α΄ και ακολούθως από όλες τις Οικουμενικές Συνόδους. Να θυμίσουμε ότι τους Αρειανιστές η Δ΄ Οικουμ. Σύνοδος τους χαρακτηρίζει ως «ειδωλολάτρες» και ο Αγ. Νικόδημος «παγχάλεπους αιρετικούς», οι δε χαρακτηρισμοί για τον Άρειο από το σύνολο των Πατέρων είναι εξαιρετικά έντονοι και θα λέγαμε με τα σημερινά κριτήρια πολύ σκληροί.
Το κείμενο που μας προσέφερε ο «Υάκινθος» από τον π. Φλωρόφσκι (http://anastasiosk.blogspot.com/2010/05/blog-post_6276.html) ομιλεί γενικά περί «αιρετικών», «αιρέσεως» κοκ. Επειδή στα πνευματικά θέματα οι γενικότητες συχνά προκαλούν σύγχυση και επειδή προτιμώ να είμαι συγκεκριμένος θα παραθέσω το ίδιο το απόσπασμα του «Υακίνθου» όχι με τις γενικές κατηγορίες «αιρετικός» και «αίρεση», αλλά προσαρμοσμένο σε ένα συγκεκριμένο αιρετικό και μία συγκεκριμένη αίρεση που πληροί τους όρους του π. Φλωρόφσκι. Αντί λοιπόν για τη λέξη «αιρετικός» ή «αίρεση» ή τη φράση «εκτός της Εκκλησίας» θα τοποθετήσω με κόκκινα γράμματα τον καταδικασθέντα και καθαιρεθέντα από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο Άρειο και την ομάδα του, διότι και τους Αρειανούς όταν προσήρχοντο στην Εκκλησία η Εκκλησία δεν τους βάπτιζε [Επίσης εντός αγκυλών με κόκκινα γράμματα τίθενται σύντομα σχόλια]. Θέλω να πιστεύω ότι δεν αλλοιώνω το νόημα του αποσπάσματος προσαρμόζοντας τις απόψεις του π. Γεωργίου στο συγκεκριμένο σημείο. (Θα ήμουν υπόχρεος να μου υποδειχθεί τυχόν λάθος) :
Θα έγραφε λοιπόν ο π. Φλωρόφσκι αν μιλούσε συγκεκριμένα για τον Άρειο και την αιρετική ομάδα του (;!) :
«Θα ήτο ανωφελές να εισέλθωμεν εις τας λεπτομερείας της ιστορίας, ενίοτε ασαφούς και συγκεχυμένης, της στάσεως την οποίαν υιοθέτησεν η Εκκλησία έναντι των Αρειανών. Αρκεί να διαπιστώσωμεν ότι εις ωρισμένας περιπτώσεις η Εκκλησία δίδει να αντιληφθώμεν δια μόνον των πράξεών της ότι τα μυστήρια είναι έγκυρα ωσαύτως και τα τελούμενα από τον καθαιρεθέντα από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο Άρειο, ότι τα μυστήρια δύνανται επίσης να τελεσθούν και από τον Άρειο. Εκείνους οι οποίοι έρχονται εκ της ομάδος του Αρείου δεν τους δέχεται δια του μυστηρίου του βαπτίσματος, υπονοούσα ή υποθέτουσα εμφανώς ότι έχουν ήδη βαπτισθή από τον καθηρημένο Άρειο. Εις πολλάς περιπτώσεις η Εκκλησία δέχεται ομοίως άνευ χρίσματος, οσάκις δε πρόκειται περί κληρικών συχνάκις δέχεται αυτούς με την ιερατικήν των ιδιότητα, όπερ δύναται πολύ περισσότερον να κατανοηθή και σχολιασθή ως αναγνώρισις του κύρους ή της πραγματικότητος των αντιστοίχων μυστηρίων τελεσθέντων υπό του Αρείου (αν ο Άρειος ήταν επίσκοπος). Αλλά τα μυστήρια που τελούσε ο καθηρημένος Άρειος τελειούνται μόνον δια του Αγίου Πνεύματος....Ούτως αι κανονικαί διατάξεις διαπιστώνουν ή αποκαλύπτουν μυστικόν τι παράδοξον: δια των ενεργειών της η Εκκλησία φαίνεται να μαρτυρή ότι το μυστικόν της έδαφος εκτείνεται και στην ομάδα του Αρείου και ότι "ο εξωτερικός κόσμος" δεν αρχίζει ευθύς ως διαβή κανείς το κατώφλιον τούτο...
Ο άγιος Κυπριανός είχε δίκαιον: τα μυστήρια δεν τελούνται εγκύρως ει μη μόνον εντός της Εκκλησίας. Αλλ' εδώ το "εντός" το προσδιόρισε εσπευσμένως και κατά τρόπον πολύ στενόν [που κακώς αποκλείει τον καταδικασθέντα Άρειο!]. Δεν θα έπρεπε να συμπεράνωμεν μάλλον προς την αντίθετον κατεύθυνσιν; Εκεί όπου τελούνται τα μυστήρια εκεί είναι η Εκκλησία... [συνεπώς αφού ο αφορισμένος από Οικουμενική Σύνοδο Άρειος τελεί έγκυρα μυστήρια ανήκει και αυτός στην Εκκλησία που τον αφόρισε !] Ο άγιος Κυπριανός εις τον συλλογισμόν του εξεκίνει εκ της μη εκπεφρασμένης προυποθέσεως ότι τα κανονικά όρια της Εκκλησίας είναι πάντοτε και τα χαρισματικά της όρια. [με άλλα λόγια : η κανονική καταδίκη του Αρείου τον οδήγησε μόνο εκτός των κανονικών ορίων, αλλά ο Άρειος παραμένει εντός των χαρισματικών ορίων της Εκκλησίας, αφού μπορεί και τελεί έγκυρα μυστήρια !] Η ταύτισις δε αύτη, την οποίαν άλλωστε ουδέποτε απέδειξε, δεν επεβεβαιώθη υπό της καθολικής συνειδήσεως της Εκκλησίας. Ως μυστικός οργανισμός, μυστηριακόν σώμα του Χριστού, η Εκκλησία δεν είναι δυνατόν να περιγραφή καταλλήλως δια μόνον των κανονικών όρων και κατηγοριών. Και δεν δυνάμεθα να καθορίσωμεν ούτε να αναγνωρίσωμεν τα πραγματικά όρια της Εκκλησίας μόνον συμφώνως προς τας κανονικάς ενδείξεις ή ορόσημα. Πολλάκις τα κανονικά όρια δεικνύουν ωσαύτως και τα χαρισματικά όρια και παν ό,τι είναι δεδεμένον επι της γης είναι αλύτως δεδεμένον και εν τω ουρανώ. Πολλάκις, αλλ' όχι πάντοτε, πολλάκις ωσαύτως, αλλ' όχι αμέσως. Εις το μυστηριακόν είναι της η Εκκλησία υπερβαίνει γενικώς τα κανονικά μέτρα. Δια τούτο μια κανονική ρήξις του Αρείου με τις καταδίκες όλων των Οικουμενικών Συνόδων δεν σημαίνει πλήρες άμεσον μυστικόν κενόν. [με άλλα λόγια η κανονική καταδίκη του Αρείου από όλες τις Οικουμενικές Συνόδους δεν αρκεί για να τον οδηγήσει και στο μυστικό κενό, εκτός του μυστικού χώρου της Εκκλησίας!] Παν ό,τι έλεγεν ο άγιος Κυπριανός περί της ενότητος της Εκκλησίας και των μυστηρίων είναι δυνατόν και πρέπει να γίνη δεκτόν. Αλλά δεν πρέπει, μετ' αυτού, να χαράξωμεν το οριστικόν περίγραμμα του εκκλησιαστικού σώματος μόνον συμφώνως προς τα κανονικά κριτήρια ...»
Ζητώ συγγνώμη για τον σκανδαλισμό τινών, αλλά πριν με «λιθοβολήσετε» σκεφτείτε ότι εγώ προσάρμοσα απλώς το κείμενο ειδικά στον Άρειο και την ομάδα του. Δεν φταίω εγώ για το φρικτό αποτέλεσμα που βγήκε !!!
Βέβαια στην παρούσα ανάρτηση δεν υπεισέρχομαι στην προβληματική που θέτει ο π. Φλωρόφσκι αναφορικά με την εγκυρότητα του «βαπτίσματος» των αιρετικών και πώς, πόσο και γιατί το αποδέχεται (;) η Εκκλησία. Επίσης, ενδιαφέρουσα είναι και η συνέχεια του κειμένου του π. Φλωρόφσκι … Συνεπώς έχουμε και συνέχεια, εκτός και αν μας βαρεθεί ο αγαπητός Αναστάσιος – και με το δίκιο του …
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
-->
41 σχόλια:
Δεν σκανδαλίστηκα και ως εκ τούτου δεν θα σας λιθοβολήσω πάτερ. Έξυπνος ο τρόπος παραποιήσεως του κειμένου, αλλά όχι στην πρακτική των ορθοδόξων. Δεν μου άρεσε. Θα μπορούσα να λάβω κάποια από τα δικά σας κείμενα και αυθαιρέτως να προσθέσω λέξεις εντός αυτών. Δεν θα το έκανα ποτέ, διότι δεν είναι στις συνήθειες των ορθοδόξων, αλλά άλλων.
Προσωπικά με διαφορετικό τρόπο κατανοώ τα υπό του π. Φλωρόφσκι εγγραφέντα.
Αναμένω τις σκέψεις του Υακίνθου και αν χρειασθεί θα επανέλθω.
π. Νεόφυτος
Βαρεθήκαμε εμείς! Έλεος!
π. Αναστάσιε,
σέβομαι τον ζήλο σας, καθώς επίσης και τις απόψεις τις οποίες εκφράζετε. Αλλά θα σας παρακαλέσω να μην "εκμεταλλεύεστε" το φιλόξενον και φιλάδελφον του ιστολογίου και του Αναστασίου αντιστοίχως. Παρέχεται, απ'το σχεδιασμό του ιστολογίου, συγκεκριμένος χώρος για τα σχόλια των αναγνωστών. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεται χρήση ικανού χώρου στην κεντρική σελίδα του "Αναστάσιος" για αναρτήσεις που αφορούν σχόλια επί σχολίων.
Παρακαλώ, σεβαστείτε μας.
Την ευχή σας
Αναστάσιε θα μας τρελάνεις !
Τι είναι αυτό πάλι ...
κάπου την έχω ξανα ακούσει αυτήν την πρακτική του κόβω, ράβω και αλλάζω έτσι το νόημα, αλλά δεν θυμάμαι τωρα πώς την λένε.
θα επανέλθω μόλις το βρω
Περαστικά σε όλους σας.
Δεν είναι τίποτα.
Λίγο η ζέστη
λίγο ανεργία.
Οκ.
Τα δόγματα είναι αλήθειες οι οποίες αποκαλύπτονται από τον Θεό για να βιωθούν. Δεν αποκαλύπτονται απλώς για να γίνουν γνωστικά αντικείμενα μελέτης Πάτερ μου...
Δεν μπορώ να συμμετέχω στον διάλογο διότι δεν έχω γνώσεις. Μου αρέσει όμως να διαβάζω απόψεις. Περιμένω να διαβάσω την συνέχεια του π. Αναστασίου καθώς και τις θέσεις του Υάκινθου. Έχει ενδιαφέρον αυτός ο δημόσιος διάλογος.
Είναι πολύ ενδιαφέρονται αυτά που διαβάζω αν και δεν ξέρω πολλά.
Νομίζουν ότι ταιριάζουν σε σοβαρά ιστολόγια, όπως αυτό. Γι' αυτό περιμένω και άλλα Αναστάσιε, σεβαστέ πάτερ και Υάκινθε
ΣΙΓΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ...
ΑΝ ΕΝΑΣ ΠΑΠΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΤΟΝ ΒΑΖΕΤΕ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ
ΑΝ ΕΝΑΣ ΠΑΠΑΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΠΑΛΙ ΤΟΝ ΒΑΖΕΤΕ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ...
ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΧΕΙ Η ΠΑΤΡΑ ΕΝΑΝ ΑΞΙΟ ΙΕΡΕΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΦΥΛΑΞΕΙ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΦΑΤΕ.
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ.
ΑΝ ΔΕΝ ΜΙΛΑΓΕ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΕΔΩ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ:ΜΩΡΕ ΧΑΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΠΑΠΑΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ?
ΧΑΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΠΑΠΑΣ ΝΑ "ΠΑΙΞΕΙ" ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ?
ΠΑΤΕΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ
Ν.Σ
Δεν νομίζω πως είναι «εκμετάλλευση» το να γράφει κάποιος με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και επώνυμα τις θέσεις του. Το blog είναι σαν μια εφημερίδα όπου πολλοί μπορούν να γράψουν την άποψή τους. Εμένα με χαροποιεί αυτό και μου δημιουργεί γόνιμο ενδιαφέρον για να δω την συνέχεια. Ο κ. Υάκινθος μας έχει παρουσιάσει αρκετά αξιόλογα κείμενα. Τώρα θα μας δοθεί η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε έναν γραπτό διάλογο επιπέδου αν βέβαια θελήσει να αφιερώσει χρόνο. Ο π. Αναστάσιος το τελευταίο χρονικό διάστημα, με βιβλία, παρεμβάσεις, και ομιλίες, κρατά μια θέση σκληρή, έναντι των άλλων χριστιανικών δογμάτων. Για το μόνο που είμαι σίγουρος είναι πως δεν θα πλήξω.
Σεβαστέ π. Αναστάσιε, σας είναι γνωστό ότι δεν συμφωνώ με τις θέσεις σας. Σας συγχαίρω όμως τόσον για την μαχητικότητα, όσο και για τον καταρτισμό σας. Δεν επιθυμώ να υπεισέρθω στην ουσία των γραφομένων σας, αν και θα το ήθελα. Δεν έχω πλέον δυνάμεις. Αναμένω την ανταλλαγή απόψεων μετά του κ. Υακίνθου τον οποίο όσες φορές εισέρχομαι στον χώρο αυτό διαβάζω.
Τον μόνο που θα ήθελα να καταθέσω π. Αναστάσιε, είναι ότι έχω πληροφορηθεί, πως είσθε τέκνο ή μάλλον μαθητής του ευλαβούς Γεωργίου Οικονόμου του σπουδαίου «κατηχητή», με την μεγάλη προσφορά στην πόλη των Πατρών και όχι μόνον. Το βιβλίο σας είναι και εις αυτόν αφιερωμένο.
Λίγο προ του τέλους του Αγίου -δι’ εμέ- Αρχιμ. Γερβασίου Παρασκευόπουλου επισκέφτηκα την Πάτρα με μοναδικό σκοπό να συζητήσω μετ΄ αυτού. Δεν ενθυμούμε αν εις την Αναπλαστική Σχολή Πατρών είδα κάπου τον κατηχητή κυρ-Γιώργη Οικονόμου. Διάβασα όμως τα όσα ο κ. Νικόλαος Γκουρβέλος είχε γράψει. Εσχάτως ανέγνωσα και την εργασία του π. Τιμοθέου Παπασταύρου την οποία έχει εκδώσει ο αγαπητός ιστολόγος κ. Αναστάσιος Κωστόπουλος. Περί του κυρ-Γιώργη, είχα ακούσει πολλά υπό αγιορειτών πατέρων, που ήσαν μαθητές του. Φίλος μου είχε ταχυδρομήσει -λίγο μετά τον θάνατον του κυρ-Γιώργη- μία βιντεοκασέτα που παρουσίαζε την εργασία του εις την «Παπαφλέσσα» και έδειχνε και το καλογερικό δωμάτιο αν δεν κάνω λάθος στην «Αρόη» όπου διάβαζε και πραγματοποιούσε τους πνευματικούς του αγώνας. Εσείς ως μαθητής του περισσότερα έχετε υπ’ όψιν.
Λοιπόν σεβαστέ μου π. Αναστάσιε, η ρίζα για σας είναι ο π. Γερβάσιος, το δένδρο ο μακάριος κυρ-Γιώργης, και εκ των καρπών εσείς.
Για τον π. Γερβάσιο έμαθα τα όσα ο μακαριστός φίλος Μητροπολίτης Ύδρας Ιερόθεος μου είχε κατά καιρούς πει. Καθώς και τα υπό του π. Χριστοδούλου (Λυσάνδρου) Φάσσου είχα ακούσει. Διάβασα και το βιβλίο του Αρχιμ. Κύριλλου Κωστόπουλου, και τα βιβλία θησαυρός για τον Άγιο γέροντα γραφθέντα υπό του μακαριστού Παναγιώτη Λόη, (στενοχωρήθηκα όπου δεν διαδόθηκαν όσο θα έπρεπε, και όπου μεγάλη ποσότητα έχει ακόμα η οικογένειά του, κρίμα για σας τους Πατρινούς)
Γιατί τα έγραψα τώρα όλα αυτά. Μόνον για να σας πω ότι ο π. Γερβάσιος ο Άγιος, γνώριζε όταν χρειαζόταν να πατάει φρένο. Ήταν αγωνιστής μέγιστος αλλά και σώφρον. Σας υπενθυμίζω την στάση του περί καρνάβαλου έναντι του τότε π. Αυγουστίνου Καντιώτου.
Σεβαστέ π. Αναστάσιε το Πηδάλιο είναι για να κατευθύνει την ζωή της Εκκλησίας αλλά σε συνδυασμό με πολλά άλλα πράγματα. Μόνο το πηδάλιο είναι άχρηστο χωρίς το πλοίο, τους ναύτες, τα κατάρτια, τα πανιά, και το βάρος των αμπαριών.
Είσθε άριστος γνώστης των ιερών Κανόνων και μπράβο σας. Σας παρακαλώ να τους συνδυάζετε με την ιστορική πορεία και την Πατερική παράδοση της Εκκλησίας. Στα γραπτά σας, καθώς και στην εισήγησή σας στην ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς είπατε σωστά πράγματα. Τα σωστά όμως δεν είναι πάντα εφικτά. Η ενασχόλησή σας με τους ιερούς Κανόνας από την παιδική σας ηλικία σας έχει δημιουργήσει μία εμμονή σε αυτούς.
Σας παρακαλώ ρίξτε μια ματιά στους π. Γερβάσιο και κυρ-Γιώργη και προσπαθήστε να προβλέψετε τι θα έκαναν αυτοί σήμερα.
Η Αγάπη του Χριστού, και τα μακαριστά αναφερθέντα πρόσωπα, ας μας συνδέουν.
Αριμαθαίος
Οι πιστοί έχουν ιεράν υποχρέωσιν όπως αγωνίζωνται θετικώς κατά των αιρέσεων και των αιρετικών. Ο αγών των ούτος πρέπει να είναι διηκενής και αδιάπτωτος. Αντί πάσης θυσίας δέον να μάχονται υπέρ της αληθείας, προμαχούντες των ιερών της πίστεως δογμάτων και αγωνιζόμενοι προς διασφάλησιν της Εκκλησίας και αποπομπήν εκ του περιβόλου αυτής των θεομάχων της αιρέσεως λύκων. Ο αγών ούτος είναι υπέρ πάντα άλλον ευκλεής και ένδοξος έχων στεφάνους παρά Θεού και δόξαν και λαμπρότηταν.
Α. Θ.
π. Αναστάσιε χωρίς να πεις τίποτα κατεδάφισες το κείμενο. Μπράβο.
Περιμένω τη συνέχεια.
Αγαπητέ π. Νεόφυτε, ευλογείτε !
Σας ευχαριστώ για το σχόλιο και θα παρακαλούσα, ενώπιον Θεού ομιλώ, να μου υποδείξετε συγκεκριμένα πώς και πού παραποίησα το νόημα του κειμένου.
1. Το κείμενο του π. Φλωρόφσκι αναφέρεται γενικά σε αιρετικούς τους οποίους η Εκκλησία αποδέχεται χωρίς βάπτισμα. Τέτοιοι αιρετικοί ήσαν και οι Αρειανοί. Συνεπώς το κείμενο, αφού δεν τους εξαιρεί, υπονοεί και τους Αρειανούς ! Πού λοιπόν βλέπετε την παραποίηση του νοήματος του κειμένου, ή αυθαίρετη προσθήκη λέξεων ;
2. Λέτε ότι «προσωπικά με διαφορετικό τρόπο κατανοώ τα υπό του π. Φλωρόφσκι εγγραφέντα» ; νομίζω θα βοηθούσε να το αναλύσετε λίγο.
3. Αναφέρεστε σε πρακτική και συνήθειες Ορθοδόξων και μη . τι εννοείτε ;
Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι αλλού : όσο πιο γενικό είναι ένα κείμενο «χωράνε» όλοι και όλα και ο καθένας μπορεί να «πάρει» ό,τι του αρέσει, ό,τι τον βολεύει. Έτσι όλοι είναι ευχαριστημένοι. Όταν όμως συγκεκριμενοποιούνται τα πράγματα τότε αναγκαστικά «ακουμπάμε» τον τύπον των ήλων και τότε ο πόνος είναι πολύς … Και ο πόνος αυξάνεται ιδιαίτερα και δικαιολογημένα για όσους θέλουν να ασχολούνται σοβαρά με τα θέματα αυτά, διότι έχουμε να κάνουμε με την ίδια την ουσία της διδασκαλίας της Εκκλησίας μας.
Την ευχή σας!
π. ΑΚΓ
Η μεταγραφή του κειμένου του Υακίνθου είναι καταλυτική.
Νομίζω δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος να αποδείξει κάποιος που οδηγούμαστε με την συλλογιστική π. Φλωρόφσκι.
Αναστάσιε σε ευχαριστούμε για τα κείμενα που φιλοξενείς.
Ο θεός να σε έχει καλά και τους φίλους σου που διαλέγονται εδώ.
Π.Αναστασιε προχωρα.Χτυπα τους αιρετικους.Εισαι αγωνιστης την στιγμη που καποιος αλλος τους αγκαλιαζει.ΑΞΙΟΣ.
Ποιός τους αγκαλιάζει; γιατί δεν λες ονόματα;
kαλησπερα!Διαβασα το κειμενο του πατρος Αναστασιου.Διερωτομαι γιατι ο Απ. Παυλος επρεπε να βαπτιστει για να σωθει;Οι πατερες της εκκλησιας μας δικαιωνονται δια την αληθεια και την ακριβεια της πιστεως.Και αυτο διοτι οι κεκαθαρμενοι ελεγεν ο θ.Διονυσιατης γνωριζουν το θειον,βαθυτερα και υψηλοτερα με την ορασιν του υπερ ορασιν.Συνεχιζει δε λεγοντας πως στην εκκλησιαν ενοτης δεν σημαινει κοινην ομολογιαν και κοινωνιαν εν μυστηριοις μονον αλλα και κοινωνια εις τας κοινας ενεργειας του Αγιου Πνευματος,κοινην γνωσιν,κοινην πειραν.Ο μαρασμος η η ανθισις της πνευματικοτητας της εκκλησιας,εξαρταται απο τα τεκνα της.Διοτι δια τον αγιασμον προσφερει η εκκλησια τα Μυστηρια και την διδαχην της.Ο ΒΑΘΜΟΣ ΟΜΩΣ ΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ..ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΘΜΟ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑΣ...---πην.
π. Νεόφυτε δεν νομίζω πώς ο π. Αναστάσιος αλλοίωσε το νόημα του κειμένου. Απλώς το τράβηξε στα άκρα με τους Αρειανούς και έτσι τάραξε τα νερά και προκάλεσε.
π. Αναστάσιε βλέπω ότι εμμέσως πλην σαφώς καταφέρεστε εναντίον του π. Φλωρόφσκι!
1.Δεν μου αρέσει ο πετροπόλεμος.
2.Τα κείμενα που αναρτώ δεν είναι τελεσίδικες απαντήσεις-δεν μου αρέσει να προσφέρω μασημένη τροφή, διαφορετικά θα έγραφα τις προσωπικές μου απόψεις-,είναι κέιμενα που πρέπει να μας ωθήσουν σε περαιτέρω μελέτη και προβληματισμό. Ο σχολιασμός του π.Α., κατ'εμέ αποτελούν λήψη του ζητουμένου...
3.Ο Φλωρόφσκι, νομίζω ότι αδικείται στο ιστολόγιο απο πολλούς. Όσα αναρτώ θα πρέπει να μας οδηγούν στη μελέτη των έργων του-το αυτό ισχύει και για όσους άλλους έχω αναρτήσει κείμενα-, και στο συγκεκριμμένο θέμα και σε άλλα παρεμφερή, ο π.Γ.Φλωρ. έχει γράψει εκατοντάδες σελίδες, και απο όσα δύναμαι να γνωρίζω τέτοιας ποιότητας κριτική δεν έχει γνωρίσει. Δεν είναι δυνατόν να θέλουμε να στηρίξουμε το ποίμνιο αγνοώντας στοιχειωδώς τη θεολογική σκέψη του Φλωρόφσκι,και πολλών άλλων.Σκοπός μου δεν είναι να σας δώσω έτοιμες απαντήσεις, όσο κι αν "βολεύει" κάποιους. Ο Χριστός μας θέλει πρόσωπα ελεύθερα και συνειδητά, κι αυτό αποτελεί τον αγώνα μιας ολόκληρης ζωής. Να θυμήσω εδώ το του μεγ. Βασιλείου:"επεί δυσθήρατος εστίν η αλήθεια, πανταχόθεν ερευνητέα".
4.Και επίσης να τονίσω άπαξ δια παντός: τα θέματα αυτά (διάλογοι,αποδοχή των αιρετικών,κλπ.), τα χειρίζεται και τα διενεργεί η Εκκλησία δια των εκπροσώπων της (επίσκοποι, θεολόγοι,κλπ), στην οποία έχω απόλυτη εμπιστοσύνη- και τα όποια λάθη (όποιος έχει διαβάσει πρακτικά οικ.συνόδων γνωρίζει πως στους διαλόγους ακόμη και απο ορθοδόξους επισκόπους διετυπώνοντο λανθασμένες θέσεις και απόψεις, που όμως δεν εμπόδιζαν στην ορθοτόμηση της αληθείας), η ίδια η Εκκλησία και μόνο μπορεί να τα διορθώσει. Και είναι η ίδια η Εκκλησία που θα ερμηνεύει στο εκάστοτε παρόν σύνολη την πνευματική της παράδοση (όχι μεμονωμένα τους ιερούς κανόνες), οι οποίοι δεν επικρέμανται ως δαμόκλειος σπάθη επι τας κεφαλάς των πνευματικών πατέρων και των πιστών.
5. Ας δούμε επειδή αναφέρθηκε ο Αρειος, πώς ο μέγ. Βασίλειος, ως επίσκοπος και χωρίς καμμιά συνοδική έγκριση δεχόταν τους ευνομιανούς, ημιαρειανούς, ομοιουσιανούς...., και εν πάσει περιπτώσει στα ανακύπτοντα θέματα, και σήμερα η Εκκλησία μπορεί να δώσει την απάντηση...
6.Κάτι για όσους καταφέρονται του παπα-Φιλόθεου Φάρου: οι αναρτήσεις δεν είναι προσωπικές του θέσεις, αλλά θεμελιώνονται στην παράδοση της Εκκλησίας.Διαβάστε το συγκεκριμένο βιβλίο καθώς και άλλα δικά του και τότε μπορείτε να κρίνετε, κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο," ούτε ο Χριστός". "Ένα πράγμα σας συμβουλεύω Χριστιανοί μου: αν θέλετε να μαζώξετε όλοι σας τα άρματα, να τα δώσε τα στους Ζαπιτάδες και να τους ειπήτε: δεν είναι εδικά μας. Εμάς ο Χριστός μας τον ΣΤΑΥΡΟΝ μάς εχάρισε να έχωμεν και όχι άρματα".(Ι.Μενούνου,Κοσμά Αιτωλού Διδαχές, σελ.271.).
Υάκινθος.
Δεν γνωρίζω για τους άλλους όμως προμηθευτικά το βιβλίο του π. Γεωργίου Ανατομία Προβλημάτων Πίστεως το οποίο και μελετώ. Με έχει γοητεύσει η γνώση και ο τρόπος που μεταφέρει τα όσα θέλει. Ο π. Γεώργιος είναι Δάσκαλος καλός.
Αυτό το Νο 4 του Υάκινθου είναι βασικό. Σήμερα ο καθένας κληρικός ή πιστός μεμονωμένα ομιλεί εκ μέρους της Εκκλησίας.
Στο Νο 5 αν έχεις την καλοσύνη Υάκινθε λίγο περισσότερα.
Γράφεις π. Αναστάσιε «Ο π. Φλωρόφσκι σχολιάζει την πρακτική της Εκκλησίας να αποδεχθεί ως μέλη της πρώην αιρετικούς που είχαν «βαπτισθεί» όταν ήσαν στην αίρεση. Ορισμένους λοιπόν από αυτούς τους αιρετικούς η Εκκλησία τους έκανε δεκτούς χωρίς βάπτισμα, αλλά μόνο με το μυστήριο του Χρίσματος.» γιατί αυτή πρακτική γιατί να μην ισχύει για όλους; Δεν το καταλαβαίνω αυτό το «με αφορμή αυτή την περιορισμένη για ένα μικρό αριθμό αιρέσεων εκκλησιαστική πρακτική» στην μια περίπτωση κάνει εκπτώσεις και σε άλλες όχι;
π.Αναστάσιε,
Νομίζω ότι πράγματι υπρβαίνεις πολλές φορές το μέτρο και καταντάς να μοιάζεις με φανατικό μουσουλμάνο ταλιμπάν. Αν αυτό το έκανα εγώ που είμαι λαϊκός, δεν θα χτυπούσε τόσο πολύ. Εσύ όμως είσαι ιερέας και θα έπρεπε ως ιερέας να είσαι πιο μετρημένος, πιο συγκρατημένος, πιο λογικός και κυρίως λιγότερο φανατικός. Μερικές φορές σε φαντάζομαι να βλέπεις ένα καθολικό στον δρόμο και να τον χτυπάς αλύπητα μέχρι να πει έλεος. Αλήθεια, κάπως έτσι φαντάζομαι να αντιδράς. Δείχνεις άνθρωπο με ορμή, με ενέργεια απίστευτη αλλά χωρίς φρένο.
Εβλεπα τις προάλλες ένα βίντεο στο διαδίκτυο με δυο μοτοσικλετιστές της ομάδας "ΔΙΑΣ" της αστυνομίας να επιτίθενται με μανία εναντίον συγκεντρωμένων διαδηλωτών και να τους τραυματίζουν. Μου πέρασε η ιδέα μήπως κάπιος από αυτούς φορούσε μαύρα ράσα και είχε διακριτικά στο πέτο "Αν.Γκ.".
Συγχώρεσε με για το ύφος, αλλά σε γνωρίζω χρόνια από τη ΣΦΕΒΑ και ξέρω τι είσαι ικανός να κάνεις. Το ράσο πρέπει να συγκρατεί και να αυτοπεριορίζει μερικές φορές.
Ένας παλιός σου συναγωνιστής
Υάκινθε περιμέναμε συζήτηση κάποιου επιπέδου αλλά μας έκλεισες πόρτα με το πετροπόλεμος. Από πότε η ανταλλαγή απόψεων είναι πετροπόλεμος;
Αγαπητέ Αριμαθαίε,
Σας ευχαριστώ για όσα γράψατε για το πρόσωπό μου και ιδιαιτέρως για τους πνευματικούς «προγόνους» μου. Η ευλογία αυτή δυστυχώς είναι αλληλένδετη με μεγάλη ευθύνη. Ο κίνδυνος που επισημαίνει η παροιμία «από το ρόδο βγαίνει αγκάθι» είναι πάντα επί θύραις. Εύχεσθε λοιπόν …
1. Τα περί «μαχητικότητος», νομίζω δεν ισχύουν στην παρούσα περίπτωση, αν δεν έχουν χάσει οι λέξεις το νόημά τους. Αν μου λέγατε για μαχητικότητα σε παλαιότερες … «αμαρτίες» μου, ίσως συμφωνούσα… Τώρα όμως τι σόι «μαχητικότης» είναι αυτή, απλώς να κάθομαι στο γραφείο και να … γράφω ! Πάντως ευχαριστώ για την καλοδιάθετη υπερβολή …
2. Αναφορικά με την ανταλλαγή απόψεων μετά του Υακίνθου μην περιμένετε, διότι επειδή είμαι εκ των «αγνοούντων στοιχειωδώς τη θεολογική σκέψη του Φλωρόφσκι, και πολλών άλλων» δεν νομιμοποιούμαι να εκφράζω κανενός είδους προβληματισμό και πολύ περισσότερο την άποψή μου, εννοώ τη μασημένη τροφή ! Θυμάστε εκείνο το απίθανο «δεν δικαιούσθε να ομιλείτε» ; οσονούπω θα το ακούσουμε και ρητώς.
3. Για τα περί πηδαλίου και πλοίου κλπ συμφωνώ απολύτως, όπως νομίζω ότι θα συμφωνήσετε ότι και πλοίο χωρίς πηδάλιο σε ξέρα οδηγείται με βεβαιότητα καταποντισμού !
4. Μου γράφετε : «Στα γραπτά σας, καθώς και στην εισήγησή σας στην ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς είπατε σωστά πράγματα. Τα σωστά όμως δεν είναι πάντα εφικτά». Ένσταση : Η φράση περί εφικτού είναι απόλυτα ανεκτή για την πολιτική, καθ’ ότι αυτή είναι η τέχνη του. Για το χώρο όμως της Εκκλησίας αν αυτή γίνει ο γνώμονας της πορείας μας, τότε αλίμονό μας ! Βέβαια υπάρχει και η «εκκλησιαστική πολιτική» και δεν επιτρέπεται να την παραβλέπουμε. Νομίζω όμως ότι όσο περισσότερο πολιτική (αναζήτηση του εφικτού) είναι και λιγότερο εκκλησιαστική (στα πλαίσια της Αλήθειας) τα προβλήματα γιγαντώνονται … Αναμφισβήτητα μεγάλο θέμα προς συζήτηση !
5. Για τα περί «εμμονής» στους κανόνες : Νομίζω ότι το εκκλησιαστικό ήθος βρίσκεται σε κρίση διότι εκτός των άλλων υπάρχει συστηματική περιφρόνηση και απαξίωση («δαμόκλειος σπάθη» !!!) των Ι. Κανόνων σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, π.χ. παρακολουθώντας συζητήσεις για θεολογικά θέματα διαπιστώνω ότι εμείς οι Ορθόδοξοι πολλάκις σκεφτόμαστε προτεσταντικά και ενεργούμε παπικά. Παπικά διότι προσπαθούμε να επιβληθούμε – αν μάλιστα έχουμε και κάποια εξουσία, τότε… Προτεσταντικά διότι θέτουμε ως κριτήριο της εκκλησιαστικής πίστεως και διδασκαλίας την άποψή μας και όχι το αντίστροφο. Έτσι σε αυτή τη νοοτροπία κυριολεκτικά συνθλίβονται οι Πατέρες : με όποια γνώμη, οποιουδήποτε Πατρός (και του πλέον θεοφόρου εκφραστού της εκκλησιαστικής παραδόσεως) διαφωνούμε, χωρίς ενοχές απλώς τη χαρακτηρίζουμε ως … προσωπική του άποψη που δεν δεσμεύει ούτε εκφράζει την Εκκλησία και έτσι εύκολα ξεμπερδεύουμε ! Από την άλλη πλευρά, αν κάποιος φιλοσοφών θεολόγος, ή θεολογών φιλόσοφος πει κάτι με το οποίο συμφωνούμε τότε χωρίς αιδώ τον αναγάγουμε ως τον κατ’ εξοχήν θεοφόρο Πατέρα και Διδάσκαλο της Οικουμένης, στον οποίο οφείλεται απόλυτος σεβασμός και υπακοή !!! Από αυτή την παρακμιακή νοοτροπία ο σεβασμός ή η εμμονή (αν θέλετε) στους ι. Κανόνες μπορούν να μας ελευθερώσουν, διότι δεν μας παρέχουν τέτοιες δυνατότητες προτεσταντικής και παπικής αυθαιρεσίας !
Πάντως δεν διαφωνώ μαζί σας επί της γενικής αρχής ότι κάθε …–μονισμός είναι προβληματικός. Νομίζω όμως ότι οι ιεροί κανόνες είναι το πλέον «παρεξηγημένο» και περιφρονημένο κεφάλαιο της εκκλησιαστικής ζωής. Άλλο ένα μεγάλο θέμα προς προβληματισμό !
Ο Θεός να μας φωτίζει
π. Α.Κ.Γ.
Αγαπητέ ανώνυμε 9:17
Ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκι είναι πέραν πάσης αμφιβολίας από τους σημαντικότερους θεολόγους του 20ου αι. και ο σεβασμός μας σε αυτόν θεωρείται δεδομένος. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι όλες του οι προσεγγίσεις είναι αλάθητες. Άλλωστε και ο ίδιος, ως μεγάλος θεολόγος, δε θα δεχόταν κάτι τέτοιο ...
Κατ’ επέκταση, είναι πρόδηλο ότι η διατύπωση μιας διαφορετικής απόψεως ή κριτικής στις απόψεις κάποιου σημαίνοντος θεολόγου και εκκλησιαστικού συγγραφέως δεν υποδηλώνει ασέβεια, ούτε σημαίνει άρνηση της συνολικότερης προσφοράς του στην Εκκλησία μας και τη Θεολογία Της. Ας τολμήσουμε και εμείς να χρησιμοποιήσουμε το του Μ. Βασιλείου, που αναφερόμενος στον Πατέρα της Εκκλησίας Αγ. Διονύσιο Αλεξανδρείας γράφει : «ει και τον μέγαν Διονύσιον τουτο παρέλαθεν, αλλ' υμίν ου φυλακτέον την μίμησιν του σφάλματος, το γαρ άτοπον, αυτόθεν πρόδηλον και πάσιν εναργές». Δεν σημαίνει ότι δεν σεβόταν τον «μέγαν Διονύσιον» ο Ουρανοφάντωρ !
π. Α.Κ.Γ.
Αγαπητέ 12:33
Η πρακτική της Εκκλησίας ήταν όπως την αναφέρεις : για τους «προστιθεμένους τη Εκκλησία» από τις περισσότερες αιρέσεις ίσχυε ο κανόνας : βάπτιση – χρίσμα - Θ. Ευχαριστία. Για ορισμένες αιρέσεις η Εκκλησία ΑΡΜΟΔΙΩΣ και ΩΣ ΕΧΟΥΣΑ ΕΞΟΥΣΙΑ αποφάσιζε διαφορετικά.
Ερωτάς «γιατί αυτή η πρακτική να μην ίσχυε για όλους», ή γιατί «στην μία κάνει εκπτώσεις και σε άλλες όχι» ;
Μία απάντηση, λίγο προκλητική για το πνεύμα του κόσμου, αλλά εμένα θα με κάλυπτε : Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΤΣΙ ΕΚΡΙΝΕ ! Πέραν αυτού όμως υπήρξαν κάποιες προϋποθέσεις που φαίνεται να συνεκτιμούσε η Εκκλησία στην απόφασή της αυτή. (αυτό απαιτεί όμως άλλη … ανάρτηση !)
π. Α.Κ.Γ.
Δεν ξέρω πόσοι από όσους έγραψαν σχόλια έζησαν προβλήματα της ορθοδοξίας στο εξωτερικό.Φοβάμαι όμως ότι ούτε για το τί είναι αίρεση ξέρουν.Καλο είναι να ρωτάμε με ταπείνωση για όσα δεν ξερουμε για να μην είμαστε και απρεπείς.
Αγαπητέ ιστολόγε,
Με την ανάρτηση του σχολίου του ανωνύμου 2:06 (υποτιθέμενου «παλιού συναγωνιστή» μου), νομίζω ότι παραβίασες την μέχρι τώρα τακτική σου να κόβεις τα προσβλητικά σχόλια ανωνύμων κρατώντας σε πολύ υψηλό επίπεδο το ιστολόγιό σου. Όμως εγώ προσωπικά σε ευχαριστώ ειλικρινά για την εξαίρεση αυτή, διότι και μέσα από το ύφος και ήθος του τάχα και «παλιού συναγωνιστού» εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα. Ας δούμε λίγα :
1. Η προσφυγή σε ταμπέλες του τύπου «φανατικός μουσουλμάνος ταλιμπάν» συνδυάζεται πάντα με αδυναμία αρθρώσεως λόγου επί της ουσίας ! Και η αδυναμία αυτή οδηγεί πάντα σε προσωπικές επιθέσεις !
2. Όποιος στα χέρια κρατάει ταμπέλες του τύπου «φανατικός μουσουλμάνος ταλιμπάν», πάντοτε στο κεφάλι φορά «κουκούλα» !
3. Δεν αναγράφει ποτέ το όνομά του, όχι επειδή ντρέπεται για αυτό που κάνει, αλλά από αυξημένες δόσεις ταπεινώσεως, την οποία δεν διαθέτουν οι άλλοι !
4. Ο «κουκουλοφόρος» «ταμπελοποιός» έχει πάντοτε ευρύτητα σκέψεως, διότι δεν είναι «φανατικός» σαν τους συντηρητικούς της Εκκλησίας, αλλά είναι πολύ, πάρα πολύ ανεκτικός, πολυπολιτισμικός κοκ και προπαντός σέβεται την προσωπικότητα του άλλου !
5. Ο «κουκουλοφόρος» «ταμπελοποιός» έχει μόνο καλό λογισμό για τους άλλους. Πάντοτε προβάλει τον εσωτερικό του πλούσιο σε πραότητα και ηρεμία κόσμο στους άλλους ! Υποφέρει όταν κάποιοι ωθούν πιεστικά τη φαντασία του σε σκληρές εικόνες (αλύπητο ξύλο, επίθεση με μανία εναντίον διαδηλωτών, τραυματισμός διαδηλωτών !).
6. Αλγεί στα εσώψυχά του όταν είναι αναγκασμένος από ακλόνητες μαρτυρίες να δεχθεί ότι κάποιος «παλιός συναγωνιστής» του «φόρεσε μαύρα ράσα και έχει διακριτικά στο πέτο "Αν.Γκ."» ! Είναι πραγματικά αξιολύπητος !
7. Το σπουδαιότερο : Είναι ικανός να μετέλθει κάθε μέσου για να σπιλώσει υπολήψεις ! Παρότι δεν είναι δυνατόν να το καταφέρει αυτό – αλήθεια, ποιος εχέφρων θα υπολογίσει σοβαρά το λόγο του – εν τούτοις είναι πολύ πρόθυμος να ζητήσει αμέσως συγχώρηση από το θύμα του ! Βέβαια η αίτηση συγγνώμης σε ισορροπημένους ψυχικά ανθρώπους συνδυάζεται με αυξημένη ταπείνωση η οποία είναι ασυμβίβαστη με «κουκούλα» ! Ο «παλιός συναγωνιστής» μου όμως κατορθώνει και τα συνδυάζει αυτά !
Αγαπητέ ιστολόγε,
Είναι προφανές ότι τέτοιου είδους επιθέσεις «κουκουλοφόρων» αποκαλύπτουν το δικό τους ήθος και βέβαια δεν με αγγίζουν στο ελάχιστο. Όσοι με γνωρίζουν έχουν σχηματίσει την όποια άποψή τους για μένα και το περίσσευμα της καρδίας τέτοιων «παλιών συναγωνιστών» τους είναι περιττό ! Όσοι δε με ξέρουν και αναζητήσουν «κουκουλοφόρο» λόγο για να σχηματίσουν άποψη για μένα, δεν πειράζει… βοήθειά τους … ας πρόσεχαν …
Θύμωσα όμως πολύ με την αναφορά στη ΣΦΕΒΑ. Γι’ αυτό θα μου επιτρέψεις να απευθυνθώ σ’ αυτόν όχι ως παπάς, αλλά ως ΣΦΕΒίτης και «παλιός συναγωνιστής», και να του πώ :
Διαδικτυακέ «κουκουλοφόρε»,
είμαι σίγουρος ότι δεν ήσουν ποτέ στη ΣΦΕΒΑ, ή μπορεί να μπήκες στην πόρτα της κάποτε αλλά γρήγορα, πολύ γρήγορα ή θα έφυγες μόνος σου (γιατί δεν σε σήκωνε το κλίμα), ή θα σε πετάξαμε από το παράθυρο. Ναι ! από το παράθυρο, διότι τα παιδιά της ΣΦΕΒΑ, παρά τις πολλές αδυναμίες και τις ατέλειές μας δεν είμαστε … αλήτες ! Στη ΣΦΕΒΑ ο αείμνηστος Σεβαστιανός μας έμαθε να μη φοράμε ποτέ … «κουκούλα», αλλά αντρίκια να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες λόγων και πράξεών μας. Ίσως πεις για να θολώσεις τα νερά ότι σε ορισμένες εκδηλώσεις της ΣΦΕΒΑ υπήρχαν πράγματι κουκουλοφόροι – ΠΡΟΣΕΞΕ όμως : αυτοί ήσαν πάντα απέναντί μας, ποτέ μαζί μας. Ο ιστολόγος και άλλοι πολλοί πραγματικοί ΣΦΕΒίτες θυμούνται τι έγινε στην … Ιατρική ! Αυτά τα λίγα … Όταν βγάλεις την κουκούλα θα σου ζητήσω συγγνώμη για το θυμό μου !
Από τους συναναγνώστες και τον ιστολόγο ζητώ από τώρα συγγνώμη !
π. Α.Κ.Γ.
Σας συγχαίρω παπα-Τάσο για την απάντηση στον ανώνυμο και θρασύ επικριτή. Οι άνδρες κρίνουν με ονοματεπώνυμο και όχι ως οι κουκουλοφόροι συνεργάτες των Ναζί. Να αγιάσει τα χέρι σας με τα όσα απαντήσατε.
Είναι γνωστός ο τρόπος κάποιων εγκαθέτων «ταλιμπάν», με την επίθεση προσπαθούν να κάμψουν την αγωνιστικότητα των άλλων. Μην πτοείσθε από ανώνυμων χωρίς ουσία κριτικές π. Αναστάσιε, αλλά με περισσότερο δυναμισμό συνεχίστε την προσφορά σας. Πονούν όταν διαβάζουν αλήθειες, και επειδή δεν μπορούν να απαντήσουν, καταφεύγουν σε ύβρεις.
π. Αναστάσιε, συγχαρητήρια. Μπράβο σου
Αγρίεψαν τα πράγματα!!!
Ενδιαφέρουσα η επιστολική σας παρέμβαση π. Αναστάσιε.
Αξιόλογα και τα όσα ο κ. Υάκινθος απήντησε.
Το όλο θέμα έχει ενδιαφέρον.
Πονούν όταν διαβάζουν αλήθειες, και επειδή δεν μπορούν να απαντήσουν, καταφεύγουν σε ύβρεις.
ΣΥΜΦΩΝΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!
Συγχαρητήρια στόν πατέρα Ἀναστάσιο. ΠΟλύ εὔστοχη ἡ σκέψη του γιά τό κείμενο. Ὄντως, ὀρθοτομεῖ ὁ πατήρ, διότι βάζει τά πράγματα στή σωστή τους θέση.
Πονοῦν βέβαια οἱ ἐγχειρήσεις, ἀλλά εἶναι ἀπαραίτητες.
Αγαπητέ π.Αναστάσιε,
λόγω ολιγόχρονης παραμονής μου στο εξωτερικό δεν είχα την δυνατότητα να παρακολουθήσω το ιστολόγιο του Αναστάσιου.
Σήμερα όμως που επέστρεψα, μπήκα να διαβάσω αν είχες απαντήσει στο προηγούμενο σχόλιό μου, περί ταλιμπάν ιερέα με διακριτικά στο πέτο.
Και ω του θαύματος, διάβασα ένα οργίλο, γεμάτο μίσος, θυμό, εμπάθεια, αγανάκτηση, φαναταισμό και δεν ξέρω τι άλλο, κείμενο από ένα ιερέα. Πράγματι, αν το έδινα σε κάποιον άγνωστο να το διαβάσει, δεν θα πίστευε σε τίποτα ότι ανήκει σε ιερέα!!!!
Εγώ όμως το περίμενα. Να σου πως την μαύρη αλήθεια, το προκάλεσα επίτηδες για να σε εκθέσω στα μάτια της πατραϊκής κοινωνίας. Εγώ σε ξέρω και σε ήξερα απο παλιά. Είμασταν συναγωνιστές παπαΤάσο μου στην ΣΦΕΒΑ, της οποίας την ιστορία εσύ την αμαυρώνεις με τα τωρινά σου λόγια.
Μπράβο παπούλη μου, αυτός είσαι. Τώρα πράγματι μου θύμισες τον παλιό Τάσο που τα έσπαγε στην ιατρική με τους Κνίτες, που άνοιγε μύτες στα αμφιθέατρα με τους κουμουνιστές.
Αυτός ήσουν και είσαι. Δυτσυχώς αυτοεκτέθηκες πάλι. Έδειξες σε όλους τους αναγνώστες του ιστολογίου ποιος πραγματικά είσαι.
Δεν έχω να προσθέσω τίποτε αλλο. Τα είπες όλα μόνος σου.
Σας αφήνω αγαπητοί μου σχολιαστές να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματα σας. Εγώ τα ήξερα και τα περίμενα.
Στον ιστολόγο Ανατάσιο,
Θα ήθελα να δημοσιεύσεις το σχολιο αυτό ως απάντηση στα προηγούμενα του π.Αναστασίου. Μη το λογοκρίνεις, όπως δεν λογόκρινες και το σκληρό και θυμωμένο σχόλιο του πατρός.
Πάτερ, συνέχισε
Αγαπητέ ιστολόγε,
Σε προηγούμενο σχόλιό μου σε ευχαρίστησα, διότι δημοσίευσες αρνητικό – εκ πρώτης όψεως – σχόλιο για μένα από δήθεν «παλαιό μου συναγωνιστή». Σε ευχαριστώ γιατί με τα σχόλια αυτά αποδεικνύεται περίτρανα - και στην περίπτωσή μου - ότι ο εδραιωμένος στην εκκλησιαστική παράδοση λόγος δημιουργεί αντιδράσεις. Και όταν κάποιοι αδυνατούν να εκφέρουν λόγο αντιρρητικό επί της ουσίας, όταν δεν αντέχουν την επιχειρηματολογία, είναι ικανοί να μετέλθουν κάθε μέσου για να εξοντώσουν το φορέα του ενοχλητικού λόγου.
Συνεπώς, οι ύβρεις και οι χυδαιότητες του συγκεκριμένου σχολιαστού, όπως και άλλων σε άλλο πατρινό ιστολόγιο (ονόματα δε λέμε…), που διακονούν συστηματικά τη συκοφαντία καλυμμένοι πίσω από διαδυκτιακές κουκούλες, μάλλον γέλωτα, παρά οργή μου προκαλούν. Θα έπρεπε να ανησυχώ και να ντρέπομαι εάν ο λόγος μου άρεσε σε τέτοιους ανθρώπους που αρέσκονται στη συκοφαντία ...
Οργίστηκα όμως με την αναφορά του αθλίου συκοφάντη στη ΣΦΕΒΑ. Έγραψα τότε, ότι ένας τέτοιου ήθους άνθρωπος είναι αδύνατο να συμμετείχε στη ΣΦΕΒΑ και ήρθε με την απάντηση στο σχόλιό μου να με επιβεβαιώσει. Γράφει ότι του θύμισα «τον παλιό Τάσο που τα έσπαγε στην ιατρική με τους Κνίτες» !!! Και εγώ άντε τώρα να αποδείξω ότι δεν είμαι … ελέφαντας …
Το ότι εγώ δεν συμμετείχα στην εκδήλωση στην Ιατρική, διότι βρισκόμουν για σπουδές στη Γερμανία, είναι σίγουρο ότι δε θα έχει καμία σημασία για τον «παλιό μου συναγωνιστή» και κουκουλοφόρο συκοφάντη ! Αυτός είναι σίγουρος ότι εγώ τα «έσπαγα» στην Ιατρική. Έτσι τον βολεύει, έτσι είναι …
Αυτονόητο, αγαπητέ Αναστάσιε, ότι δεν θα ασχοληθώ στο εξής με τον «παλιό μου συναγωνιστή», ακόμα και αν γράψει ότι εγώ δολοφόνησα τον Εμβέρ Χότζα ή φταίω για το θάνατο του Πάπα Βενεδίκτου ΙΓ !
π. ΑΚΓ
ΥΓ. Εξαίρεση από τον κανόνα αυτό θα κάνω αν είναι να τον βοηθήσω στην αντιμετώπιση της ψυχικής διαταραχής, που τον ταλαιπωρεί ! Η φράση του «να σου πως την μαύρη αλήθεια, το προκάλεσα επίτηδες για να σε εκθέσω στα μάτια της πατραϊκής κοινωνίας» φανερώνει ασφαλώς αρρωστημένη ψυχοσύνθεση που οπωσδήποτε χρήζει αντιμετωπίσεως. Ο κακομοίρης δε μπορούσε να κοιμηθεί ήσυχος που είχα καλό όνομα στα μάτια της πατραϊκής κοινωνίας και τώρα αυτός επιτέλους κατάφερε να με εκθέσει, οπότε θα ηρεμήσει ! Χαλάλι του !
Ο Θεός να τον κάνει καλά !
Δημοσίευση σχολίου