Ονείρων μοίρα
Πάψε πια... Σώπασε...
Εσύ και οι ρημαδοσοφίες σου..:
“ Ἡ πατρῴα ἐξουσία ἐν εὐσεβείᾳ και
οὐκ ἐν τραχύτητι συνέστηκε.”
Πού ήσουν τότε; Πού;
Όταν τ' απέθετα στην πέτρα...
Για θυμήσου, εννιά ολόκληροι μήνες,
γεμάτοι προσδοκία...
Οι πόνοι, οι δυσκολίες όλες ξεπερνιούνταν
γιατί ερχόταν...
Και ύστερα ενάμιση μήνα μονάχος,
εγώ κι αυτό...
Εκείνη έφυγε τρομαγμένη.
Τ' αρνήθηκε και το γάλα της.
Μάταια γύρευε βυζί να ρουφήξει ζωή,
κι αγάπη συνάμα...
Δεν της ρίχνω άδικο. Κι εγώ είχα
αποστρέψει το βλέμμα μου.
Δύσμορφο, καχεκτικό, ανάπηρο.
Ήταν, σίγουρα, ανώδυνο σ' ακουαρέλα από ελπίδα
με μπογιές της νιότης να σχεδιάζεις...
Μα τώρα... είχε πάρει μορφή.
Τι ήθελες, λοιπόν, να κάνω;
Φάνταζε ως μόνη λύση... και δοκιμασμένη από παλιά.
Καιάδας... Αποθέτες...
“Συμφερότερο για το ίδιο και για την πόλη να μη ζει”
Απλά, τ' άφησα. Ήταν ήρεμο.
Τι μου ζητάς τώρα; Δε γυρνώ πίσω.
Ίσως μονάχα κάτι να ελπίζω, “θρεπτός” να γίνει.
Άλλωστε... κι εμείς όνειρα άλλων διασωσμένα
απ' την καιετάεσσα δεν είμαστε;...
Κοινή η μοίρα των ονείρων.
γ.χ.γ
11 σχόλια:
Έχεις το ταλέντο να απελευθερώνεις, σε κάθε δημιούργημά σου, την "εσώτερη ευαισθησία" του κάθε αναγνώστη σου. Να μην φοβάσαι την κοινή μοίρα των ανθρώπων που και σήμερα μπορούν να ονειρεύονται
Καληνύχτα
Αποτυπώνεις ποιητικά μια οδυνηρή πραγματικότητα για όσους βρεθούν από το όνειρο στον εφιάλτη. Να μην δίνει ο Θεός τέτοιες εμπειρίες. Δυστυχώς τις προσφέρει σε ελάχιστες περιπτώσεις. Πάντα ρωτώ το γιατί; Ως σήμερα δεν έλαβα απάντηση.
Ξέφυγες από τα τετριμμένα. Καταπιάστηκες με θέμα ειδικό. Ο άνθρωπος ποτέ να μην γεύεται τέτοια μοίρα.
Γράφεις πάντα υπέροχα. Το θέμα σου έχει μια ιδιαιτερότητα. Μου άρεσε.
Δεν είσαι της μαζικής παραγωγής είσαι όμως πάντα της ποιότητας.
Λες πως «Φάνταζε ως μόνη λύση» δεν γνωρίζω τι θα έκανα εγώ σε τέτοια περίπτωση. Πρέπει να έχει κάποιος μεγάλα ψυχικά αποθέματα. Η κριτική και το ανάθεμα στους άλλους είναι κάτι το εύκολο. Όταν το πρόβλημα είναι και δικό σου τότε τι μπορεί να γίνει;
Μια απορία αυτό το «καιετάεσσα» τί σημάνει; Η τελευταία στροφή με μπερδεύει.
Ποιητά μου εκλεκτέ και δημιουργικέ, άφησε τις κακές γλώσσες να λένε. Συνέχισε να δημιουργείς και να μεταφέρεις όσα στο νου σου έλθουν. Κάποιοι τον μόνο ρόλο που μπορούν να παίξουν είναι να απογοητεύουν τους άλλους για να μην φανεί η διαχρονική τους απραξία.
Gia oneiro ligo efialtiko. As paramenei mono oneiro. Giati I pragmatikotita thatan odynirei.
Προς τον ανώνυμο 18/6/2010, 2:08
Που βλέπεις αγαπητέ μου "κακές γλώσσες"; Αν είδα καλά όλα τα σχόλια μόνο επαινετικά λόγια λένε. Εκτός κι αν συμβαίνει κάτι άλλο. Αν γνωρίζεις ανθρώπους που κατ' ιδίαν "τα έψαλαν" στον εκλεκτό μας ποιητή.
γ.χ.γ. μην πτοείσαι. Συνέχισε ακάθεκτος. Γράφε, γράφε, γράφε, χωρίς ανδοιασμούς. Τι δηλαδή, μόνο οι Καβάφηδες και οι Σολωμοί έχουν το δικαίωμα να γράφουν;
Και οι επικριτές των ποιητών του ιστοχώρου αυτού, γιατί δεν μας κάνουν κοινωνούς ενός δικού τους "φτασμένου" ποιήματος.
Μόνο λόγια, λόγια, λόγια... και από ουσία τίποτα.
Όπως σε όλα τα πράγματα δηλαδή.
Κρίμα...
Πρωτότυπη σκέψη. Εξαιρετικό το αποτέλεσμα.
Δεν ξέρω τι λένε όσοι σε γνωρίζουν. Εμένα μου άρεσε. Έχει κάτι το διαφορετικό. Σε αφήνη με σκέψεις. Υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις. Ευτυχισμένοι όσοι δεν μπήκαν στον πειρασμό να τις γευτούν.
Το κάτι άλλο.
Σε ευχαριστώ. Μπορεί να το έγραψες και για μένα.
Ειρήνη.
Δημοσίευση σχολίου