(Εν όψει της επισκέψεως του Πάπα το 2001, στην Ελλάδα ο κ. Γουνελάς έγραψε τις παρακάτω παρατηρήσεις, τις οποίες καταθέτω για ένα γόνιμο προβληματισμό. υάκινθος).
" Πρώτον: ότι το σχίσμα άνοιξε μέγα ρήγμα στις σχέσεις μεταξύ χριστιανών και δημιούργησε διαφορετικές θεολογίες και εκκλησιολογίες δεν σημαίνει ότι ο Χριστός διαιρείται: η ενότητα, όπου κι αν υπάρχει στην Εκκλησία, είναι ενότητα εν Χριστώ και ρυθμιστική της δύναμη είναι το άγιο Πνεύμα. Ανακαλύπτοντας ξανά και ξανά την έννοια και την αίσθηση της καθολικότητας, όπως πρωτοδιατυπώθηκε από τον άγιο Ιγνάτιο Αντιοχείας και αργότερα τον άγιο Κύριλλο Ιεροσολύμων, με έμφαση στο πρόσωπο της Καθολικής Αλήθειας (εξ ου η οικουμενικότητα και η ορθοδοξότητα) μπορούμε να απεγκλωβιστούμε από τον ιστορικισμό, από την αγκύλωση στις παραμορφώσεις του ανατολικού και δυτικού χριστιανισμού και να "διαβάσουμε" τη χριστιανική παράδοση με το άκτιστο νόημά της άρα και το εσχατολογικό, με την αρχαία πρωτοχριστιανική διάσταση και ταυτόχρονα την έσχατη.
Μετά το σχίσμα και προπαντός μετά τις Σταυροφορίες " η Ανατολή και η Δύση, ακολούθησαν αυτόνομους δρόμους και ανέπτυξαν μια συνείδηση αυτάρκειας" (μητρ. Περγάμου). Μια τέτοια συνείδηση δεν μπορεί να δει και πολύ περισσότερο να βιώσει αντίληψη ενός Σώματος για την Εκκλησία, ούτε με την αρχαία προσχισματική μορφή, ούτε με την εσχατολογική. Κατά τα λεγόμενα του Φλωρόφσκυ "Ανατολή και Δύση...αποτελούν τμήματα ενός κόσμου...ο οποίος στο σχέδιο του Θεού δεν θα έπρεπε να έχει διασπαστεί". Δεν μπορούμε στον αιώνα τον άπαντα να μην λαμβάνουμε υπ' όψιν μας αυτή τη διάσπαση ή να κορδωνόμαστε για τη ορθοδοξότητά μας.
Δεύτερον: τα προηγούμενα θέτουν την Ελλαδική Εκκλησία μπροστά σε ευθύνες τις οποίες δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται. Είναι άλλο να αντιμετωπίζεις τα ιστορικά προβλήματα ως εθνική Εκκλησία και άλλο ως ενότητα, ως καθολικότητα. Είναι άλλο να δεσμεύεσαι ιστορικά ή να επιμένεις στην παράδοση που διαιρεί το Σώμα της "Μίας, Αγίας και Αποστολικής Εκκλησίας". δημιουργώντας μια ελληνορθόδοξη εκκλησιαστική κατάσταση που εμφανίστηκε τότε ως διαφορά Ελλήνων και Λατίνων και άλλο να αναζητάς αδιάκοπα την καθολική διάσταση της Εκκλησίας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ο Χριστός "ένωσε τα πριν διεστώτα" και η Εκκλησία -ως το Σώμα του- οφείλει να κάνει το ίδιο, καθώς κατά την έξοχη διατύπωση του Φλωρόφσκυ "η ενσάρκωση συνεχίζεται και συντελείται μέσα στην Εκκλησία".
Πρώτος ο Παύλος και ύστερα η χορεία των Πατέρων της Εκκλησίας υπογράμμισαν την άρρηκτη σχέση Χριστού και Εκκλησίας και την ενότητα που εξασφαλίζει στην Εκκλησία ο Χριστός, καθώς οι πιστοί ενσωματώνονται στον Χριστό και ο Χριστός παραμένει σ' αυτούς: αυτό είναι το μυστήριο της Εκκλησίας.
Όταν όμως από τη μία οι Ορθόδοξοι εγκλωβίζονται στην καταλυθείσα Βυζαντινή Αυτοκρατορία και οι Δυτικοί στην Αυτοκρατορία του Καρλομάγνου -δηλ. μέσα σε πεπερασμένα ιστορικά σχήματα, ενότητες ή πραγματικότητες- πώς είναι δυνατόν να ξαναβρούν την "εμπειρία της αρχαίας Εκκλησίας" όπως ζητάει ο Φλωρόφσκυ και να νιώσουν τί σημαίνει αναγεννημένος χριστιανός;
Τρίτον: φοβάμαι πως υπάρχει ένα κενό που θα το ονομάσω κενό άγνοιας στον τρόπο με τον οποίο κατανοούν οι χριστιανοί - όχι μόνο οι ορθόδοξοι - την κατάσταση του κόσμου , καθώς και στον τρόπο που κατανοούν την μη εκ του κόσμου Εκκλησία. Υπάρχει μια ισοπέδωση των συνειδήσεων , ένας εγκλεισμός ή συρρίκνωση της Εκκλησίας στη Λατρεία , μια θρησκειοποίηση που βγάζει την Εκκλησία από η ζωή σ' όλη της τη διάσταση και δημιουργεί δυο τρόπων τινά αντιτιθέμενες πραγματικότητες : Εκκλησία από την μια , ζωή από την άλλη . Μια τέτοια διαίρεση δεν αφήνει τον άνθρωπο ούτε να αναπτυχθεί όντως ορθόδοξα μέσα στην Εκκλησία - ως «καινή» κατάσταση του ανθρώπου -ούτε μέσα στη ζωή, και τον υποχρεώνει -στην Ελλάδα μπορεί αυτό να είναι πιο έντονο- να ζει διχασμένος. Ο διχασμός αυτός διογκώνει το εγώ, το οποίο διεκδικεί διαρκώς τα δίκαιά του, φοβάται, αμύνεται, λειτουργεί περισσότερο ατομικιστικά παρά προσωπικά, με την έννοια που απορρέει από το βάθος της Εκκλησιαστικής συνείδησης και από το τριαδολογικό «καθώς». Η γενική εκκοσμίκευση , το νεοπλουτιστικό πνεύμα μέσα στο οποίο τα τελευταία χρόνια κολυμπάει όλη η Ελλάδα , το νέο δόγμα της Οικονομίας της Αγοράς καλλιεργεί αντιθέσεις και συγκρούσεις ανάμεσα στα άτομα , διογκώνει την ατομική-κοσμική διάσταση εις βάρος της άλλης , της βαθιά προσωπικής , αγαπητικής και ενωτικής που έχει μέσα της τον σπόρο της τελειοποίησης του ανθρώπου , της εξόδου από την πεσμένη συνείδηση , της αναγέννησης-ανακαίνισης εν Χριστώ .
Γιατί δεν θα μπορούσε η επίσκεψη του Πάπα να γίνει αφορμή μιας άλλης, διαφορετικής προσέγγισης των προβλημάτων που χωρίζουν τους χριστιανούς, φανερώνοντας ένα όντως ορθόδοξο ήθος που δεν ξέρει από συγκρούσεις και θεολογικές κορώνες και που φωτίζεται από τον Θεό που ταπεινώθηκε "μορφήν δούλου λαβών"; Δεν θα μπορούσαμε στο στόμα της φιλοξενίας που διασχίζει τη χώρα αυτή από την αρχαία εποχή, και στο όνομα της Αγάπης που είναι ο Χριστός-έστω για μια στιγμή, όσο θα κρατούσε η επίσκεψη- να δούμε τον άνθρωπο όχι ως πράκτορα του σκότους, αλλά ως Επίσκοπο ενός τμήματος του χριστιανικού κόσμου που ψάχνει κι αυτό (μαζί μ' αυτόν) να ξαναβρεί τον χαμένο δρόμο της εν Χριστώ ενότητας, κοινωνίας και αγάπης; Και πώς, εξάλλου, μπορούμε να έχουμε (όσοι έχουν) τόσο αντίθετη στάση από αυτήν του Οικουμενικού Πατριαρχείου; Είναι αυτό μητέρα Εκκλησία ή δεν είναι; Ή μήπως η θυγατέρα ενεργεί όπως πολλές σημερινές θυγατέρες που κοντεύουν να μην ξέρουν τί σημαίνει μάνα;
Σωτήρης Γουνελάς
Υάκινθος.
17 σχόλια:
"ΣΟΦΟΝ ΤΟ ΣΑΦΕΣ"
Αυτό που διάβασα είναι ωραιολογία και ασαφές.
Στο επίπεδο της θεωρίας όλοι θέλουμε την ενότητα. Στα καθέκαστον προβλήματα τι κάνουμε;
Η μητέρα μας ( το Οικουμενικό Πατριαρχείο) είναι "σκλάβο" και γιαυτό καλά κάνει και λαμβάνει στην πορεία του και άλλες παραμέτρους υπόψη του.
Και η "θυγατέρα" η Ελληνική Εκκλησία καλά κάνει και παίρνει την θέση που παίρνει. Σώζει ουσιαστικά και την μητέρα εκκλησία.
Διαφορετικά τα εκατομύρια των Ορθοδόξων, Σλάβων κ.λ.π. θα είχαν κηρύξει το Πατριαρχείο αιρετικό..
Μπερδεμένες ψυχές ,μπερδεμένες «θεολογίες.. » Μας έχει κουράσει η φιλοσοφούσα "θεολογία" πότε θα το καταλάβουν επιτέλους. Συμπάθα με, αλλά νομίζω τέτοια κείμενα αποπροσανατολίζουν και τους επισκέπτες σου αγαπητέ μου, ωςάν η αποκεκαλυμμένη Αλήθεια να ψάχνετε ακόμη…κρίμα
Εκφράζω τη βαθύτατη θλίψη μου για την ανάρτηση ενός τόσο άστοχου άρθρου από το γνωστό νεορθόδοξο στοχαστή που όζει οικουμενιστικού φρονήματος.
Ειλικρινά λυπάμαι!
Το άρθρο είναι θεολογικά διάτρητο.
Είναι ντροπή να δημοσιεύονται τόσο αντορθόδοξα κείμενα τα οποία συν τοις άλλοις μιλούν για την ανάγκη η Ορθοδοξία να αποβάλει τα στοιχεία που αλλοίωσαν την ιστορία και την πίστη της.
Ο κ. Γουνελάς δεν πιστεύει ότι η Εκκλησία "εν τοις μυστηρίοις σημαίνεται" και δεν ταυτίζει τα όρια της Εκκλησίας με τα όρια της Ορθοδοξίας.
Ειλικρινά λυπάμαι για την αστοχότατη ανάρτηση.
Αγαπητέ Τρελο-Γιάννη, γιατί άραγε τέτοια κείμενα να αποπροσανατολίζουν και όχι να προβληματίζουν;
Σας ευχαριστώ για την αποστολή της απόψεώς σας.
Αγαπητέ κ. Τελεβάντο σας ευχαριστώ για την ευθαρσώς εκφρασθείσα ειλικρινή σας λύπη.
Δεν επιθυμώ να λάβω μέρος εις τον προκληθέν υπό του Υακίνθου διάλογο.
Ελπίζω αν ο ίδιος το κρίνει να απαντήσει εις τις σκέψεις σας.
Γιατί μερικοί φίλοι και μάλιστα συνάδελφοί σου ιστολόγοι κ. Αναστάσιε δεν επιθυμούν να καταγράφονται αντίθετες απόψεις από αυτές που οι ίδιοι πρεσβεύουν. Το άρθρο αυτό το είχα διαβάσει τότε…. μαζί με πολλά άλλα που είχαν γραφεί. Δεν με αποπροσανατόλισε καθόλου από τις απόψεις μου. Σας λέω ότι δεν συμφωνώ με τα όσα ο κ. Γουνελάς διατυπώνει, όμως δεν με ενοχλούν καθόλου οι σκέψεις του. Ποτέ δεν θα μπορούσα να ζήσω μέσα σε περιχαρακώματα και σε παρεμβολές της μοναδικής αλήθειας. Ας μιλούν όλοι όσοι μπορούν να διατυπώσουν την όποια άποψη, ο πιστός λαός κάποτε θα πρέπει να σκέπτεται ο ίδιος και όχι να σκέπτονται οι άλλοι για αυτόν. Αν και διαφωνώ με το κείμενο συγχαίρω για την δημοσίευση.
Τα παλληκάρια της Αιγύπτου και της Αμερικής διαμαρτύρονται. Μα φίλοι εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι ούτε Αφρική ούτε Αμέρικα. Τουλάχιστον στην ψωροκώσταινα ακόμα και σήμερα, μπορεί κάποιος να λέει και να γράφει ότι θέλει. Δεν υπάρχει η λογοκρισία. Μου την δίνει στο κρανίο όταν διαβάζω διαμαρτυρίες επειδή κάποιοι λένε τα αντίθετα. Βρε παιδιά εδώ δεν είναι τίποτα υπό λογοκρισία, υπάρχει ελευθερία του λόγου. Τον Τρελογιάννη τον διαβάζω, ελάχιστες αναρτήσεις του μπάζουν νερά. Τώρα γιατί τον έπιασε σύγκρυο. Ο Υάκινθος καταφέρνει να είναι σημείο αντιλεγόμενο. Αχ και να γνώριζα ποιος είναι θα του έστελνα μια τηγανιά καλαμαράκια λόγω νηστείας.
Εξαιρετικό κείμενο.
Ως επισκέπτης δεν αποπροσανατολίζομαι Τρελογιάννη. Από την άλλη οι χαρακτηρισμοί «Μπερδεμένες ψυχές ,μπερδεμένες «θεολογίες.. »» δεν με ανάπαυσαν. Ποια εγγύηση έχω ότι δεν είσθε και εσείς μια από τα ίδια, μπερδεμένη ψυχή, μπερδεμένη θεολογία και έτσι και η κριτική σας είναι το ίδιο μπερδεμένη;
κ. Παναγιώτη Τελεβάντε, το άρθρο δεν είναι άστοχο. Ο κ. Γουνελάς ενυπόγραφα καταθέτη την άποψή του. Τι σημαίνει «νεορθόδοξος στοχαστής»; Αυτό είναι κάτι το κακό; Ποια Σύνοδος το έχει καταδικάσει; Το αν το άρθρο, είναι «θεολογικά διάτρητο», είναι η άποψή σας, ως απλού μέλους της Εκκλησίας, δεν είναι η άποψη της Εκκλησίας. Έως σήμερα δεν έχω διαβάσει η Εκκλησία να καταδικάζει τα κείμενα του συγκεκριμένου στοχαστή. Ειλικρινά λυπάμαι με την άστοχη κριτική σας.
Και κάτι ακόμα, ο χρόνος μου δεν είναι αρκετός, ξεκλέβω για να δω ελάχιστες αναρτήσεις φιλικών προς εμέ μπλοκ. Το συγκεκριμένο κείμενο δεν θα το διάβαζα, διότι ήτα μεγάλο, όταν είδα την αρνητική σας κριτική άλλαξα γνώμη και το διάβασα, γι’ αυτό σας ευχαριστώ και τους δύο επικριτές.
κ. Αναστάσιε παρακαλώ να μεταφερθούν οι ευχαριστίες μου για την επιλογή του κειμένου εις τον κ. Υάκινθο διότι με την επιλογή του αυτή μου προξένησε «γόνιμο προβληματισμό».
Νίκος Λιαρομμάτης, ιατρός.
Νομίζω ότι είναι σαφή αυτά που είπα για την ανάρτηση και δεν χρειάζονται περαιτέρω επεξήγηση.
Απλά μια παρατήρηση για τον Τρελλογιάννη. Δυστυχώς κάνει πολλά νερά. Μπάζει ολούθε. Πολλή βρωμιά και χυδαιότητα, που απάδουν για κάθε κόσμιο άνθρωπο πολλώ μάλλον για άγαμο κληρικό.
Πάντως δεν γνώριζα ότι βρίσκεται στην Αίγυπτο. Οι φτωχές γεωγραφικές μου γνώσεις μου λένε ότι η Θηβαίδα - όχι η Πτολεμαίδα- βρίσκεται στην Αίγυπτο.
Δεν πειράζει αν δεν καταλάβατε όλοι τι εννοώ. Ο συγκεκριμένος κληρικός κατάλαβε.
Σε κάθε περίπτωση ας μην ξεχνά ότι όλοι θα πεθάνουμε και θα βρεθούμε μια μέρα μπροστά στο Βήμα του Δίκαιου Κριτή.
Τεκμηριωμένο το άρθρο και πιστικό. Σωστά τα όσα γράφει.
ΥΓ. Μου αρέσει ο διάλογος των πνευματικών ανθρώπων. Αποπνέει άρωμα Παναγίου Πνεύματος. Άρχισαν τις αλληλοκατηγορίες…..
Δεν μίλησα για δική μου θεολογία (ανώνυμε) δεν έχω δική μου θεολογία για σε κάνει να αναρωτιέσαι ποια είναι η εγγύηση των όσων ψελλίζω.. για την Εμπειρία των αγίων της Ορθόδοξης παράδοσης ομιλώ, σε αντιδιαστολή των όσων γράφει ο Γουνελάς. Αυτό είναι πρέπει να είναι η εγγύηση.
Προς ΤΕΛΕΒΑΝΤΟ οι πληροφορίες σου ότι είμαστε και κληρικοί! είναι εσφαλμένες.. Μην μπερδεύεις το άυλον με το νάυλον.
Τ
Ώστε οι Ορθόδοξοι που κατέχουμε και βιώνουμε την ακαινοτόμητη αλήθεια έχουμε την αίσθηση της αυτάρκειας και δεν μπορούμε να βιώσουμε (κατά τα λεγόμενα του κου Γουνελά)την αντίληψη του ενός Σώματος.Δηλαδή η Ορθόδοξη Εκλησία δεν πρέπει να έχει την αυτοσυνειδησία ότι αποτελεί το Ένα και Μοναδικό Σώμα του Χριστού!Μετά το 1054 έπαψε να υφίσταται αυτή η αυτοσυνειδησία!Αν είναι δυνατόν "ορθόδοξοι" θεολόγοι να πρεσβεύουν τέτοιες απόψεις.Αν υπήρχε σοβαρή και στιβαρή εκκλησιαστική διοίκηση ο εν λόγω φιλοσοφών θεολόγος ή θεολογών φιλόσοφος(διαλέγετε και παίρνετε)θα έπρεπε να κληθεί ενώπιον της Ιεράς Συνόδου και να αποκηρύξει τις πεπλανημένες δοξασίες του!Αλλά στην Εκκλησία της Ελλάδος προίσταται ο συμπαθών τους νεοορθοδόξους αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.Τι να πει κανείς!
Η ανάρτηση αυτή είναι κατά την πρόθεση του ιστολόγου ευκαιρία για γόνιμο προβληματισμό αλλά εμείς, θερμοκέφαλοι ορθοδοξαμύντορες όντες, κάνουμε γιούργια στο...νταβά με τα κουλούρια...
Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 2001,με αφορμή την επίσκεψη του πάπα επί ημερών του μακ. ΧΡΙΣΤΌΔΟΥΛΟΥ.(Αυτόν σε ποιούς τον κατατάσει το χριστεπώνυμον;)
Αντε, πάμε για κανα παγωτό Υάκινθε, που είσαι το βότσαλο στη λίμνη του περιβολιού του Αναστάσιου-Ερρωσο!
Καλο θα είναι ο ανώνυμος των 11.40 να προσαγάγει τα αντεπιχειρήματά του στα επιχειρήματα των σχολιογράφων που μέμφονται τις αντορθόδοξες θέσεις του κου Γουνελά.Αντ αυτού ειρωνεύεται τους αντιφρονούντες.Καλύτερα λοιπόν να πάει για παγωτό.
ΠΜ. Δεν συνηθίζω να αναρτώ σχόλια επικριτικά, τα οποία δεν έχουν ονοματεπώνυμο. Γράψτε ότι σας αρέσει, όταν όμως είναι επί προσωπικού επιπέδου, να έχει αληθινά στοιχεία υπογράφοντος. Σας ευχαριστώ για την κατανόηση.
Υάκινθε ανάβεις φωτιές μέσα στο κατακαλόκαιρο…
Δημοσίευση σχολίου