Οδηγίες προς ναυτιλομένους
Όταν θα φτάσεις να περάσεις δίπλα απ’ τις σειρήνες
πρέπει διπλά να το σκεφτείς αν προτιμήσεις
έστω δεμένος με σκοινιά γερά, το άσμα ν' απολαύσεις.
Δεν είναι που θα σπάσεις τα δεσμά
ή πως οι φίλοι σου –κουφοί για χάρη σου-
στις παρακλήσεις σου θα ενδώσουν.
Είναι κυρίως που τις μαύρες νύχτες της Ιθάκης
όταν θα σαι ανήμπορος στου γήρατος την κλίνη
κι η Πηνελόπη γριά πια μονάχα θα γκρινιάζει
Τότε ο ήχος των κοπίδι σουβλερό
την δόλια την ψυχή σου θα ματώνει
έστω κι αν ξέρεις πως την ευωχία εκείνη
με τα κομμάτια σου στα άγρια νύχια τους θα χες πληρώσει.
Αλεξανδρεύς
8 σχόλια:
Δεν εκπλήσσομαι.
Γνωρίζω από τα άλλα πονήματά σου την δυναμική σου.
Το απόλαυσα!
Εξαιρετικά υπέροχο και έξυπνο.
Ο Αλεξανδρινός αέρας είναι κοσμοπολίτικος.
Καλύτερα με την Πηνελόπη, παρά με τις επικίνδυνες Σειρήνες.
Άρτια απόδοση.
Ένα ακόμη υπέροχο ποίημά σου, φώτισε τη σκέψη μου και ζέστανε την ψυχή μου...
Υπέροχο και από αισθητικής και από νοηματικής πλευράς...
Προς στιγμήν προβληματίστηκα….
Όταν η «γρίνια» έχει αγάπη είναι υποφερτή.
Τα... συγχαρητήριά μου.
Πέρασα διάβασα, παίρνω κάτι πολύτιμο από την προσφορά σου, που δεν έχω λόγια να στο πω, απλά σ΄ ευχαριστώ.
Η γκρίνια πολλές φορές δεν είναι τόσο βαρετή και ανυπόφορη…..
Επικίνδυνες πάντα είναι οι Σειρήνες.
Είναι ένα ποίημα που αποπνέει την ευαισθησία αλλά και την ποιητική δεινότητα του δημιουργού του...
Εκπληκτικά δοσμένα τα νοήματα και στις 4 στροφές.
εκπληκτικό ποίημα!
Ειλικρινά, απ' αρχής μέχρι τέλους το κείμενο με καταπλήσσει και από αισθητικής και από νοηματικής άποψης!
μονο να σε ακουγε ο Ομηρος!!!
χα
χαχ
αχ
Δημοσίευση σχολίου