Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Εν καμίνω - Ζήνων


Εν καμίνω
 
Τέσσερις φορές το άπειρο ίσον μηδέν
Πόσες φορές επταπλασίως να εκκαύσεις της ψυχή σου την κάμινο;
Διακινδυνεύοντας του πυρός τη διόδευση έως εγκάτων
Μ’ αίτημα όχι της χρυσής σου εικόνας την προσκύνηση
(άλλωστε εσύ το απεχθανόσουν το χρυσάφι)
αλλά ένα βλέμμα, ένα χάδι, μια αγκαλιά.

Ζήνων

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όλοι κάτι περιμένουμε,κάθε ωρα κάθε στιγμή,σε κάθε χτύπο του ρολογιού.Σε άλλους έρχεται γρήγορα σε άλλους αργά,ίσως σε κάποιους ποτέ.Όμως το να περιμένεις κάτι σου δίνει μια στάλα κουράγιο.

Ανώνυμος είπε...

Όντως Έτσι Είναι. Συμφωνώ.

Ανώνυμος είπε...

Κάπως διαφορετικό από τα άλλα σου.
Αλλά όπως πάντα με βάθος σκέψης.

Ανώνυμος είπε...

Είσαι σπουδαίος.
Υπέροχη η απόδοση των σκέψεών σου.

Ανώνυμος είπε...

Με λίγες λέξεις, είπες πολλά.

Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου είπε...

Το έχω ΥΠΟΠΤΕΥΘΕΙ ότι θες να με
ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ, γδμ...

(ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΤΟ ΜΕ ΣΙΓΑΣΤΗΡΑ PARABELLUM ΌΠΛΟ, ΤΗΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗΣ).
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΣΕ ΕΛΕΕΙ, ΤΟΝ ΠΑΡΑΠΕΣΟΝΤΑ!

;-(