Ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου κατά την τελετή εγκαινίων κοινωνικού ιατρείου

ΟΜΙΛΙΑ

ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗΝ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ

ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ

(21 Ὀκτωβρίου 2013)

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως κύριε Βαρνάβα,

Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἐπισκεφθέντες ἤδη πλεῖστα ὅσα ἔργα εὐποιΐας καὶ ἀγάπης, δημιουργηθέντα μὲ τὴν ἔμπνευσιν καὶ πρωτοβουλίαν καὶ στοργὴν τοῦ Ἱερωτάτου Mητροπολίτου Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως καὶ λειτουργοῦντα ὑπὸ τὴν πρόνοιαν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ταύτης, δὲν δυνάμεθα νὰ μὴ ἐκφράσωμεν τὴν ἱκανοποίησιν ἡμῶν καὶ διὰ τὸ ἄρτι ἐγκαινιασθὲν ἔργον τοῦ κοινωνικοῦ ἰατρείου, ἔργον τὸ ὁποῖον ἀποδεικνύει τὴν εὐαισθησίαν τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας οὐχὶ μόνον διὰ τὰς πνευματικὰς ἀλλὰ καὶ διὰ τὰς σωματικὰς χρείας τῶν ἀνθρώπων, ἰδίᾳ δὲ ὅσων στεροῦνται ἰατρικῆς περιθάλψεως καὶ τῶν νεαρῶν βλαστῶν αὐτῆς.

Ἡ χριστομίμητος αὕτη μέριμνα ὑπὲρ τῶν ἀσθενούντων ἀποτελεῖ ἔθος παλαιὸν τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀνέκαθεν προσέφερε δωρεὰν ἰατρικὴν φροντίδα εἰς τοὺς ἀσθενοῦντας ἀνεξαρτήτως θρησκείας καὶ γένους, ὡς προκύπτει ἐκ τῶν βίων πολλῶν ἁγίων ἰατρῶν αὐτῆς, γνωριζομένων διὰ τοῦτο καὶ διὰ τοῦ κοινοῦ ὀνόματος τῶν Ἀναργύρων, καθ᾽ ὅσον ἔθετον τὴν ἐπιστήμην αὐτῶν εἰς τὴν διάθεσιν τῶν πασχόντων, μὴ ἀποβλέποντες εἰς ὑλικὸν ὄφελος ἢ κέρδος, κινούμενοι δὲ ἐκ μόνης τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν συνάνθρωπον.

Τὸ παράδειγμα τούτων οὐδέποτε ἐξέλιπεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἡ ὁποία ὡς καλὸς Σαμαρείτης προσφέρει ἐν τῷ μέτρῳ τῶν δυνατοτήτων αὐτῆς τὴν ἀπαιτουμένην ἰατρικὴν περίθαλψιν πρὸς ἀνακούφισιν τῶν σωματικῶν ἀσθενειῶν καὶ ἐκ παραλλήλου προσεύχεται διὰ τὴν ἴασιν τῶν ἐν ἀσθενείαις κατακειμένων καὶ ἐμπιστεύεται αὐτοὺς εἰς τὴν πανσθενουργὸν δύναμιν τοῦ Κυρίου, τοῦ ποιοῦντος «θαυμάσια μεγάλα μόνου», τὴν δύναμίν Του τὴν ποικιλοτρόπως ἐνεργουμένην διὰ τῶν τιμίων καὶ θαυματουργῶν λειψάνων καὶ τῶν ἱερῶν εἰκόνων τῶν ἁγίων της.

Τὴν ἀγαθὴν ταύτην παράδοσιν συνεχίζει ἐν προκειμένῳ καὶ ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως διὰ τῆς συστάσεως τοῦ παρόντος κοινωνικοῦ ἰατρείου ὁμοῦ μετὰ τῶν λοιπῶν δράσεων τὰς ὁποίας ἀναλαμβάνει πρὸς ἐξυπηρέτησιν εὐπαθῶν ὁμάδων τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Δυτικῆς Θεσσαλονίκης. Εἶναι δὲ ἄξιοι ἐπαίνου οἱ ἀποδεχθέντες τὴν πρόσκλησιν τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας ἰατροὶ καὶ νοσηλευταὶ οἱ ὁποῖοι προθύμως ἔσπευσαν νὰ συνδράμουν τὴν Τοπικὴν Ἐκκλησίαν καὶ νὰ ἐργασθοῦν ἐθελοντικῶς καὶ εἰς τὸ κοινωνικὸν ἰατρεῖον ὡς καὶ εἰς τὰ ἄλλα ἔργα αὐτῆς. Ἡ προσφορὰ αὐτῶν, προσφορὰ ἀνιδιοτελὴς οὐχὶ μόνον τῶν γνώσεων ἀλλὰ καὶ τοῦ χρόνου αὐτῶν, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ διὰ τὸν σύγχρονον ἄνθρωπον τὸ πολυτιμότερον ἀγαθόν, δίδει μίαν εὔλαλον ἀπάντησιν εἰς ὅσους ἀμφισβητοῦν τὸ ἔργον τῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ καὶ εἰς ὅσους νομίζουν ὅτι τὸ πᾶν εἰς τὴν ζωὴν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τὸ προσωπικὸν ὄφελος καὶ συμφέρον.

Δι᾽ ἡμᾶς τοὺς εἰς Χριστὸν πιστεύοντας ἰσχύει τὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου «μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέρου ἕκαστος» (Α΄ Κορ. ι΄, 24-25), διότι οὕτως ἀντιμετωπίζονται ἑκάστοτε αἱ ἀναφυόμεναι δυσκολίαι, οὕτως ἁπαλύνεται ὁ πόνος, οὕτως ὁ εἷς συνδέεται μετὰ τοῦ ἑτέρου εἰς κοινωνίαν Χριστοῦ, ἀπομακρύνων τὸν κίνδυνον τῆς μετατροπῆς τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας εἰς ζούγκλαν ἐξ αἰτίας τῶν κοινωνικῶν ἀντιπαρα-θέσεων τὰς ὁποίας δύναται νὰ προκαλέσῃ ἡ σοβοῦσα οἰκονομικὴ κρίσις.

Συγχαίροντες λοιπὸν ὁλοκαρδίως τὸν ἰθύνοντα νοῦν καὶ αὐτῆς τῆς προσπαθείας, Ἱερώτατον ἀδελφὸν ἅγιον Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως κύριον Βαρνάβαν, ἅμα δὲ καὶ τοὺς παντοιοτρόπως συνεισφέροντας εἰς τὴν λειτουργίαν τοῦ παρόντος κοινωνικοῦ ἰατρείου, εὐχόμεθα ὅπως Κύριος ὁ Θεὸς εὐλογῇ τὸν κόπον σας πρὸς εὐόδωσιν τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ, καὶ ἐπικαλούμεθα τὴν πανσθενουργὸν αὐτοῦ Χάριν ἐπὶ τοὺς κοπιῶντας ἐν αὐτῷ καὶ τοὺς πάσχοντας ἀδελφούς μας οἱ ὁποῖοι θὰ προσέρχωνται εἰς αὐτὸ διὰ τὴν ἴασιν καὶ τὴν θεραπείαν των.