Αγαθό συναπάντηµα
(Κυριακή της Ορθοδοξίας)
Την ονόµασε η Εκκλησία ηµέρα-Κυριακή της Ορθοδοξίας και θυµάται σε αυτήν
τον θρίαµβο της Πίστης µε αφορµή την οριστική αναστήλωσι των Ιερών Εικόνων από την
Αυγούστα Αγία Θεοδώρα το 843 µ.Χ. στην Πόλι µας.
Στο πλαίσιο αυτού του γεγονότος αποδίδουµε τιµή στις αλήθειες της Πίστης µας.
Καυχιόµαστε µε σεµνότητα ότι το µεγαλείο της Ορθοδοξίας µας είναι αληθινό. Και
δεν κάνουµε λάθος. Δεν είναι η Ιστορία µας ούτε ο λογικός χαρακτήρας των
επιχειρηµάτων όσων προασπίζονται τη Διδασκαλία µας όσο η εµπιστοσύνη-τουλάχιστον
µε τα λόγια µας- στο Θεανδρικό πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του Θεού µας, ο
Οποίος µας αποκάλυψε ότι είναι η Αλήθεια.
Η Αλήθεια, λοιπόν, είναι ο Χριστός και αληθινή η Πίστι µας. Ποια είναι, όµως,
η δική µας σχέσι µε αυτό το Μυστήριο; Ο κόσµος µας, τονίστηκε και άλλοτε,
κινείται στους ρυθµούς της προχειρότητας και της επιφανειακότητας.
Περνούµε τον χρόνο µας επενδύοντας σε εφήµερες σχέσεις κάθε είδους, προσπερνούµε
το βλέµµα του αδελφού και αποβλέπουµε στη βίαιη εκµετάλλευσί του όσο και όπως µπορούµε
περισσότερο ενώ δεν παίρνουµε στα σοβαρά το πρόσκαιρο αυτής της ζωής. Ό,τι
χτίσαµε επάνω στην άµµο της φθοράς θα έλθουν τα σκληρά κύµατα και οι ισχυροί άνεµοι
των πνευµατικών πειρασµών και των ορατών προβληµάτων να
τα συντρίψουν. Ενσυνείδητα
εµείς, και αυτό είναι το
χειρότερο, επιλέγουµε µια ψεύτικη "πραγµατικότητα" ενώ
αποφεύγουµε συστηµατικά να
αντικρύσουµε το αληθινό πρόσωπο του "πλησίον" και της κοινωνίας
µας. Είναι εύκολο να ζεις στο ψέµµα. η Αλήθεια απαιτεί τον πραγµατικό εαυτό
µας. Η ανεξέλεγκτη τεχνολογία, η απρόσωπη επικοινωνία,
η ταχύτητα των κάθε είδους εξελίξεων µας επιτρέπουν, σε
γενικές γραµµές, να µιλούµε όχι όµως να κοινωνούµε µε τους ανθρώπους.
Ο Χριστός, στο ευαγγελικό ανάγνωσµα της Κυριακής, "αλιεύει" τον
Φίλιππο και τον Ναθαναήλ πρόσωπο προς πρόσωπο. Με έναν Του λόγο ο ένας Τον
ακολουθεί αµέσως και ο άλλος διαλύει κάθε αµφιβολία που είχε µέσα του για τον
αγαθό γόνο της Ναζαρέτ. Τί ήταν αυτό που τους "τράβηξε" κοντά σε
Εκείνον; Τα πλούτη Του; Μήπως η άνετη ζωή που τους υποσχέθηκε; Η εξουσία στη Βασιλεία
Του; Φυσικά και όχι! Ήταν η αγαθότητα που συνόδευε τη Θεανθρώπινη µορφή του
Ιησού. Ο αγαθός Θεός συνάντησε τα πλάσµατά Του που αγωνίζονταν στον καθηµερινό
στίβο για να βρουν την Αλήθεια. Τίποτε δεν µπόρεσε έκτοτε να αλλάξει την ιερότητα
της σχέσης που προέκυψε.
Εµείς, σήµερα, τέκνα της Ορθοδοξίας, δεν έχουµε ανάγκη να αναζητήσουµε την
Αλήθεια που γυρεύει η ψυχή µας σε ιδέες και κινήσεις που υπόκεινται στη φθορά.
Η άφθορη Πίστι µας συνεχίζει να θριαµβεύει στις συγκυρίες της Ιστορίας µας
µέσα από έναν
Σταυρό και έναν
άδειο Τάφο. Θριαµβεύει διότι η νίκη Της δε µένει στις διαστάσεις του
παρόντος. Η δική µας προοπτική δε µας υπαγορεύει, όµως, µόνο να καυχιόµαστε,
έστω και κατά Θεόν, για την ανεπανάληπτη Αλήθεια που κατέχουµε ως Ορθόδοξοι.
Αυτή η Αλήθεια, αγαπητοί µου, χρειάζεται την εµπιστοσύνη αλλά και την
συνεχή προσοχή και φροντίδα µας. Δεν είναι µαγεία αλλά είναι αγώνας ωραίος,
είναι κόπος, προσπάθεια, πολλές φορές και µαρτύριο αίµατος ή συνείδησης.
Η συνάντησι µε το Αγαθό είναι τελικά εκείνη που ανατρέπει ευχάριστα την
προσκαιρότητα των οραµατισµών και των επιδιώξεών µας. Ο Ιησούς έρχεται κάθε
στιγµή να συναντήσει την ανθρώπινη φύσι µας. Είναι η στιγµή που πρέπει να
επιλέξουµε τον πραγµατικά Αγαθό από τα "αγαθά" που µας υπόσχεται η
ζωή µακριά από το Ευαγγέλιο της σωτηρίας. Ας αφήσουµε την ψυχή µας ελεύθερη να
επιλέξει!
Καλή δύναµι στον αγαθό αγώνα για την Αλήθεια!
δ. Γρηγόριος Φραγκάκης
Πηγή: Απογευματινή Κωνσταντινουπόλεως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου