Ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου κατά τήν Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν Θείαν Λειτουργίαν ἐν τῷ Καθεδρικῷ Ἱερῷ Ναῷ τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου Σταυροδρόμιον,

Ὁμιλία

τῆς Α. Θ. Παναγιότητος

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

κ.κ. Βαρθολομαίου

κατά τήν Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν

Θείαν Λειτουργίαν

ἐν τῷ Καθεδρικῷ Ἱερῷ Ναῷ

τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου

Σταυροδρόμιον, 21 Νοεμβρίου 2017

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Τρανουπόλεως κ. Γερμανέ, Ἀρχιερατικῶς καί ἐξ ὀνόματος τῆς Μετριότητος ἡμῶν Προϊστάμενε τῆς Μεγαλωνύμου Κοινότητος Σταυροδρομίου, καί λοιποί Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἀδελφοί,

Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες,

Ἐξοχώτατε κ. Εὐάγγελε Σέκερη, Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα,

Ἀγαπητοί Ζωγραφειῶται καί ὅλα τά ἐπιπόθητα τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ,

Πᾶσα Θεομητορική ἑορτή ἀποτελεῖ διά τήν ζωήν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας αἴτιον πνευματικῆς χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως, διότι τιμῶσα καί μεγαλύνουσα αὕτη τό ἐξέχον πρόσωπον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, λατρεύει τόν Υἱόν Της καί Θεόν ἡμῶν μέ τρόπον ἄξιον καί δίκαιον καί ἱεροπρεπῆ.

Διά τόν λόγον αὐτόν, μεγάλως εὐφραίνει τάς διανοίας καί τάς καρδίας μας ἡ μνημόνευσις τοῦ πανιέρου ὀνόματος τῆς Θεοτόκου. Ὅλη ἡ ἐπί γῆς πορεία τῆς Παναγίας μας ἦταν ἕνας ἀμετάθετος καί ἀπαρέγκλιτος βηματισμός πρός τόν Θεόν, μιᾶς ψυχῆς πού Τόν ἠγάπησεν ὅσον κανείς. Ἐκεῖνος διεφύλαξε τήν συνείδησιν τῆς εὐλογημένης αὐτῆς ὑπάρξεως ἀπό τήν ἁμαρτίαν, διότι προεγνώριζεν ὅτι τοῦτο τό ἀνθρώπινον πλάσμα ἔμελλε νά φιλοξενήσῃ εἰς τά σπλάχνα Του τό πῦρ τῆς Θεότητος, ἐπέπρωτο νά καταστῇ ἡ Χώρα τοῦ Ἀχωρήτου.

Διά τοῦτο ἐξήλθομεν σήμερον ἐκ Φαναρίου καί ἀνήλθομεν εἰς τό Πέραν καί εἰς τήν Μεγαλώνυμον Κοινότητά του, διά νά ἱερουργήσωμεν αὐτό τό ἄρρητον τῆς σωτηρίας ἡμῶν Μυστήριον, καί νά μεγαλύνωμεν τήν εἰσάγουσαν πάντα Χριστιανόν Ὀρθόδοξον εἰς αὐτό, δηλαδή τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, τήν τριετίζουσαν δάμαλιν, τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ. Ἐξερχόμενοι ἐκ τῆς Καθέδρας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, εἰσήλθομεν ὡς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί ποιμενάρχης τῆς πρώτης Πόλεως, εἰς τόν Καθεδρικόν μας τοῦτον Ναόν, διά νά συναντήσωμεν πρόσωπον πρός πρόσωπον πάντας ὑμᾶς, τούς ἀπό κοινοῦ συναποτελοῦντας τήν ὑπό τό ἡμέτερον Μαρτυρικόν ὠμόφορον ἄμεσον ποίμνην. Καί καλλιτέραν συνάντησιν ἀπό τήν κοινωνίαν ἐν τῷ Ποτηρίῳ τῆς Ζωῆς δέν εὑρίσκομεν. Ἐκεῖ ἀποκαλύπτεται τό τέλος, δηλαδή ὁ σκοπός, ὅλων τῶν ἱερῶν γεγονότων τῆς Θείας Οἰκονομίας. Ὅλα αὐτά τά τελεσιουργούμενα εἰς κάθε Θείαν Λειτουργίαν, πάλιν καί πολλάκις, καλούμεθα, κλῆρος καί λαός, οἱ πάντες, νά βιώσωμεν διά τῆς κοινωνίας τοῦ ἀχράντου Σώματος καί τοῦ τιμίου Αἵματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν τῇ λειτουργικῇ συνάξει τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί πάντων τῶν Ἁγίων, ὧν πρώτη ἡ Κυρία Θεοτόκος. Τά πάντα, ὁρατά καί ἀόρατα, συνευφραίνονται εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν, προσφέρονται εἰς τόν Θεόν ὡς Θυσία, καί εἰς ἡμᾶς ὡς κοινωνία, καί οὕτως ἀλληλοπεριχωρούμεθα καί συναντώμεθα ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, βεβαίᾳ καί ἀσφαλεῖ.

Αἰσθανόμεθα, ἀπό τῆς θέσεως αὐτῆς, πατρικήν ἀγωνίαν, ἀγαπητοί Πατέρες καί ἀδελφοί. Αἰσθανόμεθα ἔντονον τό πνευματικόν καί ποιμαντικόν ἐνδιαφέρον διά τήν κατά Θεόν προκοπήν σας. Εἴμεθα ὑποχρεωμένοι, ὡς ἐκ τῆς ζωηρᾶς ἐπιθυμίας μας διά τήν προβολήν, εἰς τά πέρατα τοῦ κόσμου, τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς φιλοχρίστου μαρτυρίας του, νά ἀπουσιάζωμεν συχνά, ἀνταποκρινόμενοι εἰς προσκλήσεις Ἐκκλησιῶν, Κρατῶν ἀλλά καί ἄλλων διεθνῶν φορέων, οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦν καί τήν παρουσίαν καί τήν φωνήν τοῦ ἱεροῦ μας Θεσμοῦ διά τῆς ἡμῶν Μετριότητος.

Τοῦτο, ὅμως, οὐδόλως ἀναιρεῖ, ὅτι καί ἀγωνιῶμεν καί μεριμνῶμεν διά τά πρόσωπά σας. Ὁ ποιμήν εἶναι ἀδύνατον νά ἀδιαφορῇ διά τά πρόβατα τῆς λογικῆς του ποίμνης. Καί ἡμεῖς προσωπικῶς, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί Πατριάρχης σας, προσευχόμεθα ὑπέρ ὑμῶν, σᾶς μνημονεύομεν εἰς τά διάφορα προσκυνήματα τά ὁποῖα ἐπισκεπτόμεθα, ὅπως θά πράξωμεν καί πάλιν ἐντός ὀλίγων ἡμερῶν εἰς τήν ἁγίαν πόλιν Ἱερουσαλήμ, ὁμιλοῦμε μέ συγκίνησιν καί ὑπερηφάνειαν διά σᾶς, πασχίζομεν διά τήν προάσπισιν τῶν δικαίων τῆς Ρωμηοσύνης καί, ἀπό τῆς Καθέδρας ταύτης, σᾶς διαβεβαιοῦμεν ὅτι θά συνεχίσωμεν καί νά σκεπτώμεθα, καί νά πράττωμεν καί νά κατεργαζώμεθα πᾶν ὅ,τι θά ὁδηγήσῃ τήν ἀρκετά ἕως τώρα δοκιμασθεῖσαν καί ταλαιπωρηθεῖσαν, καί μάλιστα ὅλως ἀδίκως, Ὁμογένειάν μας εἰς καλλιτέρας ἡμέρας, εἰς βαθυτέραν κοινωνίαν μετά τοῦ Θεοῦ τῶν Πατέρων μας, εἰς δικαίωσιν τῶν θεαρέστων ὁραματισμῶν τῶν μακαρίᾳ τῇ λήξει γενομένων ἀδελφῶν καί προκατόχων μας, καί ταῦτα πάντα ταῖς πρεσβείαις τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, τῆς προστάτιδος τῆς Πόλεως τῶν Πόλεων, τῆς Ὑπεραγίας Θεομήτορος καί στοργικῆς Μητρός πάντων ἡμῶν.

Καί ὁμιλοῦντες διά τήν στοργήν μας καί τό ἐνδιαφέρον μας διά τήν πνευματικήν σας πρόοδον καί οἰκοδομήν, σᾶς γνωρίζομεν ὅτι μετά τήν ἀσθένειαν τοῦ πολιοῦ ἀδελφοῦ ἁγίου Θεοδωρουπόλεως διωρίσαμεν ὡς πνευματικόν, δηλ. ὡς ἐξομολόγον, διά τούς πιστούς μας ἐδῶ τόν Θεοφ. Ἐπίσκοπον Ἐρυθρῶν κ. Κύριλλον. Κατ᾿ αὐτάς θά δημοσιευθῇ εἰς τάς ἐφημερίδας μας τό πρόγραμμα τοῦ Θεοφιλεστάτου διά νά ἠμπορῆτε νά τόν ἐπισκέπτεσθε καί νά ἀνακουφίζεσθε καί νά ἁγιάζεσθε πνευματικῶς καί ψυχικῶς μέ τό μυστήριον τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως. 

Ἡ ἡμετέρα Μετριότης εἰς τήν προσπάθειαν αὐτήν δέν εἶναι μόνη. Ἔχομεν τιμίους συνεργάτας, κληρικούς καί λαϊκούς, μέ προεξάρχουσαν τῶν Συγκυρηναίων, τήν Σεβασμίαν Ἱεραρχίαν τοῦ Θρόνου. Διό καί συγχαίρομεν σήμερον ἐπικαίρως τόν Ἀρχιερατικῶς Προϊστάμενον τῆς Κοινότητος Σταυροδρομίου Ἱερώτατον ἀδελφόν ἅγιον Τρανουπόλεως κ. Γερμανόν διά τόν λειτουργικόν του ζῆλον καί διά τούς κόπους καί τάς δαπάνας πού καταβάλλει, καί μάλιστα ἐξ ἰδίων, πρός θεραπείαν τῶν ἀναγκῶν τοῦ ποιμνίου μας, διά τήν εὐγένειαν καί τό ταπεινόν φρόνημα μέ τά ὁποῖα ἀναπληρώνει καί ἐκπροσωπεῖ ἡμᾶς, τόν Ἀρχιεπίσκοπόν σας, εἰς τήν Μεγαλώνυμον αὐτήν Κοινότητα Σταυροδρομίου. Πρός τούτοις, ἐκφράζομεν τήν Πατριαρχικήν ἡμῶν εὐαρέσκειαν πρός τόν Πρόεδρον κ. Γεώργιον Παπαλιάρην καί τά μέλη τῆς ἐντίμου Ἐφοροεπιτροπῆς τῆς Κοινότητος. Σεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί εἰς τό Σταυροδρόμιον, πρέπει νά αἰσθάνεσθε ἰδιαιτέρως εὐηργετημένοι, καθώς οἱ θεοφιλεῖς αὐτοί ἄνθρωποι, ὁ Δεσπότης σας, ὁ κ. Παπαλιάρης καί οἱ συνεργάται του, προσφέρουν καί ἀναλίσκουν τούς ἑαυτούς των διά τήν προκοπήν καί εὐημερίαν τῆς Κοινότητος καί τῶν πιστῶν της, διατελοῦν πάντοτε ἐν ἀναφορᾷ καί ἀπολύτῳ ἀφοσιώσει πρός τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν καί ἐπιδεικνύουν τιμιότητα καί διαφάνειαν καί συμπεριφοράν ὑποδειγματικήν καί ἀξιομίμητον.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Περαίνοντες τόν λόγον, εὐχόμεθα εἰς πάντας ὑμᾶς, τόν περιούσιον λαόν τοῦ Θεοῦ, τήν ἐξ Ὕψους δύναμιν καί Χάριν, ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας τήν μεσιτείαν καί ἑτοίμην ἀντίληψιν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καί σᾶς ἀπονέμομεν τήν Πατριαρχικήν μας εὐχήν καί εὐλογίαν. Καθώς δέ ἀπό αὐτοῦ τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ μας, ἀρχίζομεν τήν ὑμνολογικήν πορείαν μας πρός τά Χριστούγεννα, διά τοῦ «Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε», εὐχόμεθα ὁ ἐφετεινός ἑορτασμός τῆς κατά σάρκα γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ νά ἀποτελέσῃ διά τόν καθένα ἀφορμήν πνευματικῆς ἀναγεννήσεως καί ψυχικῆς ἀνατάσεως, ὥστε νά «ἱστάμεθα καλῶς», ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν κοινωνίαν τῆς ἀγάπης μέ τόν Θεόν καί τούς ἀδελφούς μας, ὡς ἐδιδάχθημεν, καί ὡς ἁρμόζει εἰς τό εὐλογημένον καί θεοφίλητον Γένος μας.

Ἔτη πολλά καί εὐλογημένα εἰς ὅλους!