Οι 21 (μετάφραση από άρθρο του Σπιγκελ) - "Αυτοί που δεν αρνήθηκαν την πίστη τους"

Δολοφονημένοι Κόπτες

"Αυτοί που δεν αρνήθηκαν την πίστη τους"

Ο συγγραφέας Martin Mosebach φωτίζει την προηγούμενη ζωή των 21 Κοπτών που αποκεφαλίστηκαν από το IS. Εδώ μιλάει για πιστούς που δεν αποθαρρύνονται παρά τις διώξεις - και για το τι μπορεί η Καθολική Εκκλησία να διδαχθεί από αυτό.

Μια συνέντευξη στον Walter Mayr

SPIEGEL ONLINE: κ Mosebach, το βιβλίο σας  «Οι 21» μιλά  για αυτούς τους Κόπτες Χριστιανούς που είχαν αποκεφαλιστεί το 2015 σε μια παραλία της Λιβύης από μια ομάδα κακοποιών του ISIS. Γιατί επιλέξατε αυτό το υλικό;

Martin Mosebach: Πήρα την απόφαση όταν είδα σε φωτογραφία μιας από αυτές τις κομμένες κεφαλές - ήταν ένα πρόσωπο που είχε την έκφραση μιας υπερκόσμιας ειρήνης, μιας ιδιόμορφης έκστασης. Έκτοτε δεν με εγκατέλειψε αυτή η εικόνα και αποφάσισα να περιγράψω την ζωή αυτών των 21 ανδρών πριν αποκεφαλιστούν. Ξεκίνησα, πήγα στην Άνω Αίγυπτο και προσπάθησα να μάθω περισσότερα από τον κύκλο των εκτελεσθέντων.

SPIEGEL ONLINE: Τι κάνει αυτή την περίπτωση ειδική για εσάς σε σύγκριση με άλλες σκληρότητες που διαπράττονται από το IS;

Mosebach: Οι συνήθεις τρομοκρατικές επιθέσεις απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν ρωτώνται για τη στάση τους απέναντι στη θρησκεία. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι ανακρίθηκαν από το ISIS και κρατήθηκαν για περισσότερες από 40 ημέρες φυλάκισης. Και παρέμειναν πιστοί στη θρησκεία τους, Αυτή είναι μια σπάνια περίπτωση. Συνηθίζουμε να ονομάζουμε τρομοκρατία τα χτυπήματα κατά  κάποιων που μπορούν να ονομαστούν "αθώοι". Παρεμπιπτόντως, τα περισσότερα θύματα ΕΙΝΑΙ μουσουλμάνοι. Εδώ, τα θύματα, οι Χριστιανοί κόπτες ρωτήθηκαν με προτεταμένο το όπλο: "Μένετε σ’ αυτό που πιστεύετε;"

SPIEGEL ONLINE: Πού είδατε ολόκληρο το βίντεο για πρώτη φορά και πώς το αντέξατε;

Mosebach: Ολόκληρο το βίντεο, το μη λογοκριμένο με τον αποκεφαλισμό το είδα για πρώτη φορά στους φορητούς υπολογιστές των συγγενών των δολοφονημένων στο Ελ-Ορ, στην Άνω Αίγυπτο. Στα σπίτια των οικογενειών. Στο YouTube μπορείτε τώρα να βρείτε μια λογοκριμένη έκδοση, αλλά εκεί, στην κοινότητα των αδελφών, των ξαδέρφων, των πατέρων, παρουσιάζουν το πλήρες βίντεο με ψυχραιμία. Και με υπερηφάνεια. Στη συνέχεια, δείχνουν τους συγγενείς τους στη σειρά των αποκεφαλισμένων, τον αδελφό τους, και λένε, "Αυτός είναι ο Σαμουήλ μας, αυτός είναι ο Αβανούμπ μας".

SPIEGEL ONLINE: Αυτό είναι που σας γοητεύσε ή σας εξέπληξε περισσότερο στη συμπεριφορά των θυμάτων αλλά και των συγγενών;

Mosebach: Πήγα στην Άνω Αίγυπτο, με διαμορφωμένη την εικόνα που έχουμε στη Δύση για τον διωκόμενο Χριστιανισμό της Μέσης Ανατολής. Βρέθηκα ωστόσο μπροστά σε μια ισχυρή, αυξανόμενη, μεγάλη, αποφασιστική Εκκλησία γεμάτη από ανθρώπους που δεν έμοιαζε καθ ' οιονδήποτε τρόπο να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, αλλά βίωνε το μαρτύριο πραγματικά ως μια μεγάλη νίκη όπως στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες.

SPIEGEL ONLINE: Τι εννοείτε αυξανόμενη  Εκκλησία; ο αριθμός των Κοπτών πιστών αυξάνεται;

Mosebach: Ναι, δηλαδή, είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτό που διαβάζουμε εδώ στη Γερμανία, όταν μιλάμε για οκτώ ή εννέα τοις εκατό του αιγυπτιακού πληθυσμού. Αν και αυτό είναι έτσι κι αλλιώς μεγάλο νούμερο σε μια χώρα με 90 εκατομμύρια Αιγυπτίους. Σύμφωνα με την άποψη των Κοπτών επισκόπων, ωστόσο, θα πρέπει να είναι κοντά στο 25% του πληθυσμού. Επίσημη στατιστική δεν υπάρχει, επειδή το κράτος δεν ενδιαφέρεται για αυτό.

SPIEGEL ONLINE: Ποια είναι η καθημερινή ζωή των κοπτών στην Αίγυπτο του Αλ Σισι;

Mosebach: Υπάρχουν διώξεις, υπάρχουν και νομικά κωλύματα. Ένας κόπτης παραδείγματος χάριν δεν μπορεί να γίνει στρατηγός , δεν μπορεί να γίνει διευθυντής ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού σταθμού, πρύτανης του Πανεπιστημίου, υπουργός. Επίσης ένας μουσουλμάνος δεν πρέπει να υπακούει σε κάποιον κόπτη. Αλλά αυτό δεν εμποδίζει αυτή την ομάδα να διαμορφώσει ένα κράτος εν κράτει, μια κοινότητα με ψηλά το κεφάλι. Εξάλλου δεν υπάρχει κάποιο άλλο μέρος όπου οι Κόπτες θα μπορούσαν να πάνε.  Πρέπει να μείνουν, αυτό είναι το σπίτι τους, είναι οι πραγματικοί απόγονοι των Φαραώ. Η τουρκική συνταγή του παρελθόντος να εκδιώξουν πλήρως τους Αρμένιους και τους Έλληνες δεν μπορεί να λειτουργήσει σε ένα τέτοιο μεγάλο πλήθος ανθρώπων. Ωστόσο όταν είμαι σε μια κοπτική εκκλησία δεν έχω την αίσθηση ότι βρίσκομαι σε μια «υπόγεια» κοινότητα. Οι εκκλησίες που χτίστηκαν μετά την πτώση του Μουμπάρακ είναι τεράστιες και τα καμπαναριά είναι μερικές φορές ψηλότερα από τους μιναρέδες των τζαμιών.

SPIEGEL ONLINE: Θα μπορούσε η εκ μέρους σας σφοδρώς επικριθείσα, παγιδευμένη Καθολική Εκκλησία να μάθει από τους Κόπτες Χριστιανούς;

Mosebach: Ναι, θα μπορούσε. Πρέπει να ομολογεί κανείς αντί να κρύβει το σταυρό του στο λόφο του Ναού της Ιερουσαλήμ, όπως έκανε ο Καρδινάλιος Μαρξ. Ένας Κόπτης δεν μπορούσε να το κάνει έτσι κι αλλιώς αφού έχει κάνει το σταυρό τατουάζ πάνω στο χέρι του ανάμεσα στον αντίχειρα και το δείκτη. Στη Γερμανία οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να φέρουν το αστέρι (του Δαυίδ), ο κόπτης χριστιανός χαράζει πάνω του το σταυρό με τη θέλησή του.

SPIEGEL ONLINE: Αναρωτηθήκατε κατά τη διάρκεια της παραμονής σας εκεί, πώς θα ήταν αν όλα αυτά συνέβαιναν σε εμένα;

Mosebach: Είναι σαφές ότι ρωτάς τον εαυτό σου αυτή την ερώτηση. Συνειδητοποίησα ότι αυτή είναι μια πρόκληση που και εγώ θα έπρεπε να θέσω στον εαυτό μου. Το αν θα τα κατάφερνα να την αντιμετωπίσω είναι άλλο θέμα.

(απόσπασμα)

Πηγή: Spiegel Online  

μετάφραση: Γ.Δ.Μ.