Σε πρώτο πρόσωπο ...

Ἡ ταχυτάτη ἀλλαγή νοοτροπίας καί συμπεριφορᾶς τῶν συμπατριωτῶν μας, πού δημιουργεῖ ἀπρόσμενα προβλήματα στούς ἴδιους, καί γενικά στήν κοινωνία μας, μᾶς ἀπασχόλησαν στά περασμένα ἄρθρα μας.

Δυστυχῶς, ὅπως φαίνεται, δέν ὑπάρχει κάποια ἀκτίνα φωτός ἀλλαγῆς πρός τό καλλίτερο.

Ἐπειδή, ὅμως, εἴμαστε χριστιανοί καί πιστεύουμε στήν παντοδυναμία τοῦ Χριστοῦ μας, πού εἶναι ὁ Δημιουργός καί ὁ ζωντανός ἐπιβλέπων τή ζωή μας συνολικά καί ἀτομικά, θέλουμε νά ἐλπίζουμε ὅτι θά εἰσακούσει τίς παρακλητικές προσευχές μας καί θά δώσει τή σωστή λύση τῶν προβλημάτων μας.

Ἔτσι ἔκανε καί τό 1911, μέ τήν παρουσία ἑνός ἁπλοῦ τότε Ἀρχιμανδρίτη, τοῦ πατρός Εὐσεβίου Ματθοπούλου, πού μέ τήν συμπαράσταση ὀλίγων θεολόγων, ἵδρυσε τή χρονιά ἐκείνη τήν Ἀδελφότητα Θεολόγων «Η ΖΩΗ», πού μέ τήν καθοδήγηση τοῦ χαρισματικοῦ Ἀρχιμανδρίτη π. Σεραφείμ Παπακώστα, ἔπαιξε τόν σπουδαιότερο ρόλο στήν ἀνακαίνιση τῆς χριστιανικῆς μας πίστης καί τήν ἐμπέδωση τῆς ἀγάπης μας γιά τήν Ἁγία Ἐκκλησία μας.

Τό πνευματικό ἔργο τῆς «ΖΩΗΣ» εἶναι γνωστό σέ ὅλους μας. Ἔχουν γραφεῖ πολλά καί δέν ἔχω νά γράψω κάτι τό καινούργιο. Ἐκεῖνο, ὅμως, πού μοῦ προκαλεῖ ἐντύπωση, ἐκτός πολλῶν ἄλλων, εἶναι ἡ ὀργάνωση τοῦ ὅλου χριστιανικοῦ ἔργου τῆς «ΖΩΗΣ». Τήν ἐποχή κατά τή ὁποία μεγαλούργησε, δέν ὑπῆρχαν σχολές γιά ἐκμάθηση τοῦ marketing, τῶν δημοσίων σχέσεων, τῆς ὀργάνωσης τῶν ἐπιχειρήσεων κ.λ.π. Ὅλα αὐτά εἶναι πολύ μετέπειτα δημιουργήματα, πού διδάσκονται σέ Πανεπιστημιακά Ἱδρύματα.

Το πρώτο τεύχος του Περιοδικού "ΖΩΗ" 7 Ιουλίου 1911

Τήν ἐποχή ἐκείνη, τοῦ πνευματικοῦ χάους, ποιός φώτισε τούς ὑπευθύνους του χριστιανικοῦ ἔργου νά ὀργανώσουν τήν πνευματική τους προσπάθεια γιά τόν ἐπανευαγγελισμό τοῦ λαοῦ μας, κατ αὐτόν τόν κυριολεκτικά πρωτοποριακό τρόπο, ὥστε νά καταφέρουν νά ἐπικρατήσουν μέ τίς ἀντιλήψεις τους καί τήν ἐργασία τους γιά πολλά χρόνια, σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα μέχρι τίς ἡμέρες μας; (Λεπτομέρειες γιά τήν ὅλη ὀργάνωση τῆς χριστιανικῆς κινήσεως τῆς Ἀδελφότητας «ΖΩΗ» μπορεῖτε νά βρεῖτε στό βιβλίο Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ «ΖΩΗΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ τοῦ Γερμανοῦ Christoph Maczewki, σέ μετάφραση τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου καί Καθηγητή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ).

Πραγματικά, ἐκπλήσσεται κανείς ἀπό ὅλα αὐτά καί δοξάζει τόν Χριστό μας πού Αὐτός φώτισε καί καθοδήγησε τούς ὑπευθύνους του λεγομένου «χριστιανικοῦ ἔργου» νά δημιουργήσουν αὐτό τό τερά στιο ἱεραποστολικό ἔργο σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα. Καί ἐμεῖς, σάν Σύλλογος (Χριστιανική Στέγη Καλαμάτας) καί σάν θρησκευτικό περιοδικό (ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ) σέ αὐτή τήν κίνηση ἀνήκουμε καί σέ αὐτό τό πνευματικό ἔργο προσφέρουμε μέ τίς ἀσθενεῖς μας δυνάμεις γιά τήν πραγμάτωση τοῦ τραγουδιοῦ τῶν νεανικῶν χρόνων: «ἐμπρός γιά μία καινούργια Ἑλλάδα, στό Φῶς τοῦ Χριστοῦ λουσμένη»!

Ὅπως ἦταν ἑπόμενο, τό τεράστιο αὐτό χριστιανικό ἔργο πολεμήθηκε ἀπό τόν διάβολο μέ κάθε μέσον. Ἀκόμη καί σήμερα τό πολεμᾶνε μέ κάθε συκοφαντία. Ἡ πολεμική, ὅμως, πού τοῦ γίνεται, ἐπιβεβαιώνει τήν ἀξία του!

Τά χρόνια περνᾶνε, οἱ πρωτεργάτες καί τά στελέχη φεύγουν γιά τούς οὐρανούς καί εἶναι ἐπιτακτική ἀνάγκη τό συντομότερο νά παρουσιάσει ὁ Χριστός μας κάποιον νέο πνευματικό ἡγέτη ἀπό τόν πολιτικό, κληρικολαϊκό λαό μας, πού μέ νέα πνοή καί συγκεκριμένα νέα προγράμματα γιά τά κατηχητικά σχολεῖα, τίς ὁμιλίες, τίς συγκεντρώσεις κ.ἄ. θά καθοδηγήσει τόν ἁγνό ἑλληνικό λαό μας στή γνώση καί τήρηση τῶν θεϊκῶν ἐντολῶν, στήν αἴσθηση τῆς πανταχοῦ παρουσίας τοῦ Θεοῦ καί τίς συνέπειες τῆς ὑπακοῆς καί ἀνυπακοῆς μας στίς ἐντολές Του, γιά νά ξαναβροῦμε τόν ὀρθό δρόμο καί νά γλιτώσουμε ἀπό κάθε εἴδους κατρακύλα.

Βέβαια, τήν εὐθύνη αὐτή τήν ἔχει πρωτίστως ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ ὁποία πρέπει νά μελετήσει, χωρίς πάθος καί μικρότητες, τήν τεραστία προσφορά αὐτοῦ του χριστιανικοῦ ἔργου στόν ἐπανευαγγελισμό τῶν Ἑλλήνων, καί νά τιμήσει ἀνάλογα ὅλους τους δημιουργούς καί πρωταγωνιστές του (π. Εὐσέβιο Ματθόπουλο, π. Διονύσιο Φαραζουλή, π. Σεραφείμ Παπακώστα, π. Ἱερώνυμο Κοτσώνη, Ἀλέξανδρο Τσιριντάνη, Γεώργιο Ράμμο, Δημήτριο Κωτσάκη, Ἄριστο Ἀσπιώτη, Παναγιώτη Τρεμπέλα, Δημήτριο Παναγιωτόπουλο, Ἰωάννη Κολιτσάρα, Εὐστάθιο Μπάστα, π. Πολύκαρπο Ἀνδρώνη, π. Ἰωάννη Ἀλεξίου, π. Ἠλία Μαστρογιαννόπουλο καί τόσους ἄλλους), καί νά τούς παρουσιάσει ὡς πρότυπα πνευματικῶν ἡγετῶν! Ἐπί τέλους, ἄς ἀφήσει γιά λίγο τά τῆς «ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας» καί ἄλλα τρέχοντα προβλήματα, καί ἄς ἀσχοληθεῖ μέ τό μεγάλο πρόβλημα τῆς «ἐσωτερικῆς ἱεραποστολῆς», πρίν νά εἶναι πολύ ἀργά...

Πηγή: Περιοδικό Σύνδεσμος