Ἀναστάσιμος Εγκύκλιος 2019 Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως Ἀνδρέου

“Ἀνέστη Χριστὸς καὶ πεπτώκασι δαίμονες”.

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

Ἔπειτα ἀπὸ τὴν θλίψη τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, κι’ ἔπειτα ἀπὸ τὸ σκοτάδι τὸ βαθύ, ποὺ σημάδεψε τὴν Σταύρωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, σήμερα λάμπει εὐφρόσυνο τὸ ἀνέσπερο Ἀναστάσιμο Φῶς. Ὅλες οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις τοῦ ἅδη συνασπίστηκαν ἐναντίον τοῦ Κυρίου : Οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι · ὁ Πόντιος Πιλᾶτος · ὁ βασιληᾶς Ἡρώδης · οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶτες · ὁ ἑβραϊκὸς ὄχλος, πού, παρακινούμενος ἀπὸ τοὺς ἄρχοντές του, ζητοῦσε κάτω ἀπ’ τὸ πραιτώριο τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ ληστῆ καὶ δολοφόνου Βαραββᾶ καὶ τὴν σταύρωση τοῦ ἀθώου καὶ ἀναμάρτητου Ἰησοῦ. Πραγματικά, ἡ Μεγάλη Παρασκευὴ ἔχει χαραχθῆ στὴν ψυχὴ τῶν χριστιανῶν ὡς ἡ πιὸ πικρή, ἡ πιὸ θλιβερὴ ἡμέρα τοῦ χρόνου.

Ἀλλά, δόξα τῷ Θεῷ ! Ἡ λύπη δὲν κράτησε πολύ. Ἔπειτα ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, τὰ δάκρυα στέγνωσαν. Κι’ οἱ καρδιὲς γέμισαν εἰρήνη, χαρὰ καὶ φῶς. Ὁ Χριστὸς Ἀνέστη. Κι’ ὅπως ὁ ἴδιος τὸ διεκήρυξε : “Ἐγενόμην νεκρός, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς ἀιῶνας τῶν αἰώνων, καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ἅδου” (Ἀποκ. Α΄ 18).

Ὅμως, οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Ἀρχιερεῖς ἦσαν βέβαιοι, ὅτι ὁ μισητὸς ἐχθρός τους ἦταν καλὰ ἀσφαλισμένος στὸν τάφο Του. Ἀφοῦ καὶ ταινίες εἶχαν βάλει στὴν ταφόπετρα, καὶ τὴν σφραγίδα τους, καὶ στρατιωτικὴ φρουρὰ φύλαγε τὸ μνημεῖο. Διότι φοβόντουσαν ὅτι οἱ μαθητὲς τοῦ Ἐσταυρωμένου θὰ ἐρχόντουσαν “νυκτός, (ἵνα) κλέψωσιν αὐτὸν καὶ εἴπωσι τῷ λαῷ, ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν”, ὥστε νὰ εἶναι τυχὸν “ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης”. (Ματθ. Κζ΄64).

Πόση, ὅμως, ἦταν ἡ δυσάρεστη ἔκπληξή τους, ὅταν ἔντρομοι οἱ ρωμαῖοι στρατιῶτες ἔτρεξαν νὰ τοὺς ποῦν ὅτι ὁ τάφος ἦταν ἀνοιχτὸς καὶ ὅτι ὁ νεκρὸς δὲν βρισκόταν μέσα ! Ἀλλὰ ἡ κακία βρίσκει τρόπους νὰ ξεφεύγῃ : - Νὰ πῆτε – τόνισαν στὴν φρουρά – ὅτι τὴν ὥρα ποὺ κοιμώμασταν ἦλθαν οἱ μαθητές Του καὶ τὸν ἔκλεψαν... Κι’ ἐπειδὴ οἱ στρατιῶτες ἐγνώριζαν πὼς τοὺς περίμενε ἡ θανατικὴ ἐκτέλεση, ἐκεῖνοι τοὺς ἔδωσαν πολλὰ χρήματα καὶ τοὺς διαβεβαίωσαν ὅτι θὰ τακτοποιοῦσαν ἀνώδυνα τὸ ζήτημα. Ἔτσι αὐτὸ τὸ ψέμα συνέχισε νὰ διαδίδεται γιὰ χρόνια (βλ. Ματθ. Κη΄ 15).

Τὸ ψέμα, βέβαια, δὲν κράτησε γιὰ πολύ. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε τὸ γεγονὸς ποὺ κατέρριψε τὰ ψέματα καὶ τὶς συκοφαντίες. “Ἀνέστη Χριστὸς καὶ πεπτώκασι δαίμονες”, θὰ διακηρύξῃ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος στὸν Κατηχητικό του λόγο, ποὺ ἀκούσαμε στὴν ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία. Ὅλα τὰ καταχθόνια σχέδια τῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων διαλύθηκαν ἀπὸ τὸ ὑπέρλαμπρο ἀναστάσιμο Φῶς. Κι’ ὄχι μόνον τότε, ἀλλὰ σὲ ὅλες τὶς ἐποχές, μέχρι καὶ σήμερα, τὸ ἴδιο θὰ ἐπαναλαμβάνεται : Ποῦ εἶναι οἱ διῶκτες αὐτοκράτορες, ποῦ εἶναι οἱ ἀδίστακτοι αἱρετικοί ; Ποῦ εἶναι οἱ χριστιανομάχοι Χίτλερ, Στάλιν, Ἐνβὲρ Χότζα καὶ ἄλλοι, ποὺ νόμισαν πὼς μποροῦσαν νὰ σβήσουν τὸν Ἥλιο ; Χάθηκαν. Καὶ μόνο μὲ φρίκη τοὺς θυμᾶται – ὅταν τοὺς θυμᾶται – ὁ κόσμος.

Ἀδελφοί μου Χριστιανοί ! Χαρῆτε σήμερα, ὑψῶστε τὶς καρδιές σας πρὸς τὸν Χριστό · πᾶρτε δύναμη ἀπὸ τὸν Ζωοδόδχο Του Τάφο. Καὶ μείνατε ἀταλάντευτα μέσα στὸν ἁγιασμένο χῶρο τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Χρόνια πολλά, ἅγια, λουσμένα στὸ ἀνέσπερο Ἀναστάσιμο Φῶς.

Διάπυρος εὐχέτης ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ