ΑΓΙΑ
ΣΟΦΙΑ
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΘΗ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
Ασφαλώς και είναι εύστοχη
η επισήμανση της γνωστής Ελληνίδας Καθηγήτριας του Παρισιού κας Ελένης
Γλύκατζη- Αρβελέρ ότι : «Η Ελλάδα είναι η μόνη από τις Βαλκανικές χώρες που η
πρωτεύουσα της-Κωνσταντινούπολις- δεν απελευθερώθηκε από τον Τουρκικό ζυγό» !
Και βέβαια έκτακτα συγκινητική η πρόσφατη με αφορμή την Πανελλήνια πίκρα,
και όχι λίγο παγκόσμια, για τα της Αγίας Σοφίας. «Αν ακούσω ότι τα ψηφιδωτά
έχουν δακρύσει δεν θα εκπλαγώ, ούτε θα ρωτήσω για ποιο λόγο χτυπούν πένθιμα οι
καμπάνες, χτυπούν για τη χριστιανοσύνη … Σήμερα έγινε η πραγματική άλωση της
Πόλης» ! Και φυσικά δεν υπάρχει Έλληνας που να μην εύχεται ταχεία επαλήθευση
της φερόμενης προφητείας Οσίου Παϊσίου ότι, «όταν μετατραπεί η Αγία
Σοφία σε τζαμί θα επέλθει και το τέλος της Τουρκίας» !
Ωστόσο αντιγράφω και
προτείνω για προσεκτική ανάγνωση τις ακόλουθες λίγες γραμμές. «Στις 11 Δεκεμβρίου
1919, δυο μέρες μετά την υπογραφή της συνθήκης του Νεϊγύ, όπου κρατώντας οι σύμμαχοι
τη Δυτική Θράκη, απέκλειαν την έξοδο της Βουλγαρίας στο Αιγαίο, και άνοιγαν υποθήκη
της για την Ελλάδα, ο Ζωρζ Κλεμανσώ-Πρωθυπουργός
της Γαλλίας- συνοδευόμενος από ένα επιτελείον διπλωματών μετέβη εις Λονδίνον,
όπου επί τριήμερον συνεζήτησε με τον Λόυδ Τζωρτζ-Πρωθυπουργός Μ. Βρετανίας- και
τους διπλωματικούς του συνεργάτας εις την Ντάουνιγκ Στρήτ 10 θέματα κοινού
ενδιαφέροντος. Πρώτον εξ όλων ανεκινήθη το τουρκικόν κατά πρότασιν του Λόυδ
Τζωρτζ εν τω συνόλω του. Και, ως προς την Κωνσταντινούπολιν ο Κλεμανσώ έκρινεν
ως λάθος να απεμακρίνοντο οι Τούρκοι εξ αυτής. Ο Λόυδ Τζωρτζ είχεν αντιθέτως
αντιρρήσεις εις το να παραμείνει η Κωνσταντινούπολις εις τας χείρας των Τούρκων
… Αντεμετωπίσθη και η άποψις του Βενιζέλου σχετικώς με την
Κωνσταντινούπολιν. Συνίστατο δε αύτη εις την δημιουργίαν ενός είδους
Βατικανού δια τον Σουλτάνον εις την Κωνσταντινούπολιν. Θα του έδιδαν το Γκιλδίζ
Κιοσκ και θα ηδύναντο να του είπουν : «Η Προύσα είναι η Πρωτεύουσα σου,
αλλά δύνασαι να έχεις το Γκιλδίζ Κιοσκ ως κατοικίαν και ως θρησκευτικόν κέντρον
του Ισλάμ». Θα του επετρέπετο να διατηρή μικράν φρουράν όπως ο Πάπας εις το
Βατικανόν, αλλ’ οι σύμαχοι θα κατείχον όλην την πέριξ χώραν και το
Χρυσούν Κέρας (δηλαδή, όλη την Κωνσταντινούπολη)… » Σπ. Β.
Μαρκεζίνης. «Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος τ. 4, σελ. 302.
Προτείνω όμως πιο πολύ, προσεκτική
συναγωγή εξ αυτών, κατά πού και πόσο επωφελώς για την Ελλάδα
ενδέχεται να πήγαινε περεταίρω η ιστορία ! Προτείνω, δηλαδή, να θυμηθούμε -να
θυμόμαστε αδιαλείπτως- και επί τέλους να διδαχθούμε-να διδασκόμαστε
διαρκώς από το τι επακολούθησε μεταξύ 1919 και 1923, τι πολιτικά πάθη
κυριάρχησαν, τι τυφλός φανατισμός μεσουράνησε, τι πράξεις και από
ποιους τολμήθηκαν και απέβησαν καταστροφικές για την Ελλάδα ! Πράγματα κάθε
άλλο παρά άσχετα με την τωρινή βεβήλωση του Ναού της Αγίας Σοφίας, του
Παλλάδιου της Ορθοδοξίας, του Ελληνισμού, του Χριστιανικού και ευρύτερα του πολιτισμένου
κόσμου από τον υπερφίαλο γείτονα ηγέτη !
Με «την αγάπην
την πρώτην, ην ουκ αφήκα …»
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου