Γιά νά μένεις ἄτρωτος - π. Γρηγόριος Μουσουρούλης

Κυριακή ΙΓ΄ Ματθαίου

Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον

Γιά νά μένεις ἄτρωτος

«Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει,

ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε» (Α΄Κορ. ιστ΄13)

Ἀγωνι­στής γενναῖος καί ἀσυνθηκολόγητος ὁ θεῖος Ἀπό­στολος Παῦλος, ἀκολουθώντας τό παράδειγμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἐπανειλημ­μένως κάλεσε τούς δώδεκα καί ὅλους τούς πιστούς σέ ἐγρήγορση, καλεῖ τούς χριστιανούς τῆς Κορίνθου καί ὅλους ἐμᾶς σέ συνεχῆ ἐπαγρύπνηση ἐπί τοῦς ἑαυτοῦ μας.

Τό σύνθημα "γρηγορεῖτε" μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά ἐξετάσουμε ποιοί λόγοι ἐπιβάλ­λουν τήν ὕπαρξη ἄγρυπνης προσο­χῆς στήν ψυχή τοῦ χριστιανοῦ.

****

«Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει ἀνδρίζε­σθε, κραταιοῦσθε»

          Ὁ πρῶτος λόγος πού καθιστᾶ ἀπαραίτητη τήν προσοχή στή ζωή μας εἶναι ἡ ἀνθρώπινη ἀδυναμία. Αὐτή μᾶς ἐπιβάλλει τήν ἐγρήγορση ὡς σωστική λέμβο στόν ἀγώνα πού ἔχουμε νά διεξαγάγουμε γιά τήν κατάκτηση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Εἴμαστε ἀδύνατοι οἱ ἄνθρωποι, θέλουμε τό καλό, τό ἀσπαζόμαστε μέ ὅλη μας τήν καρδιά, ἀλλά κολλᾶμε στήν ἐφαρμογή του.

Ὅταν ἀκοῦμε π.χ. τό κήρυγμα ἤ ὅταν μελετοῦμε τό λόγο τοῦ Θεοῦ χωρίς ἀμφιβολία εὐχαριστού­μαστε καί παίρνουμε ἀποφάσεις νά μένουμε πάντα πιστοί στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά ἀπαρνού­μαστε κάθε ἁμαρτία. Ὅταν ὅμως ἔλθει ἡ ὥρα τοῦ πειρασμοῦ, καί τά κύματα τῶν ἐπιθυμιῶν τοῦ παλαιοῦ μας ἀνθρώπου ξεσηκώνονται ὁρμητικά, τότε διαπιστώνουμε τήν ἀδυναμία τῆς θέλησής μας, καί βλέπουμε τίς ἀποφάσεις μας σάν ἀχυ­ρένιο φράγμα νά παρασύρονται καί νά λησμο­νοῦνται στήν ἐπιδρομή τοῦ πειρασμοῦ. Ἡ ἀσθέ­νεια καί ἡ ἀδυναμία τῆς φύσεως κυριαρχεῖ καί τότε κάμνουμε ἐκεῖνο τό ὁποῖο στό βάθος τῆς ψυχῆς μας δέν θέλουμε νά τό κάνουμε.

          Λοιπόν ἐκεῖνο πού θά προλάβει τό ναυάγιο τήν ὥρα πού ὁ πειρασμός κάμνει σαρωτική τήν ἔφοδό του, νά τό ἐπαναλάβουμε, εἶναι  ἡ ἐγρή­γορση, ἡ ἄγρυπνη προσοχή. Ὁ ἀγωνιστής χριστιανός σάν ἄλλος στρατιώτης στέκεται ἄγρυπνος καί προσεκτικός στή σκοπιά του. Περισκοπεῖ ἀπό παντοῦ τόν ἑαυτό του. Μένει ἄγρυπνος καί προσεκτικός παρακολουθώντας καί ἐλέγχοντας τίς σκέψεις, τά νοήματά του, τίς ἐπιθυμίες, τούς πόθους καί τούς  ὁραματισμούς του καί δέν ἀφήνει νά ναρκώσει τή θέλησή του, "ρεμβασμός ἐπιθυ­μίας" (Σοφ.Σολ. δ΄12).

Τόν δεύτερο λόγο πού καθιστᾶ ἀπαραίτητη τήν προσοχή στήν ψυχή μας μᾶς τόν ὑποδεικνύει ὁ θεῖος Παῦλος, ὅταν μᾶς λέει ὅτι ἡ πάλη καί ὁ πόλεμος πού ἔχουμε νά διαξαγάγουμε δέν εἶναι πάλη μέ ἀντίπαλο ὅμοιο μέ μᾶς. Καλούμαστε κατά τόν Ἅγιο Ἀπόστολο νά παλαίψουμε μέ ὑπάρ­ξεις ἀσώματες, μέ ὄντα πνευματικά καί ἀόρατα, τά ὁποῖα εἶναι γεμᾶτα πονηριά καί τά ὁποῖα προ­σπαθοῦν νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν αἰώνιο προορισμό μας, πού εἶναι ἡ κληρονομία τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Οἱ πονηρές αὐτές ὑπάρξεις προσπαθοῦν μέ πολλούς καί διάφορους τρόπους νά ἐπιτύχουν τόν καταχθόνιο σκοπό τους. Ἄλλο­τε ἐξάπτουν καί φουντώνουν τίς ἁμαρτωλές κλίσεις καί ροπές μας. Ἄλλοτε δημιουργοῦν τέτοιες συνθῆκες ὥστε ἡ ἁμαρτία νά φαίνεται ὡς κάτι εὐχάριστο καί ὠφέλιμο, γιά νά μᾶς ἐξαπατήσουν καί νά μᾶς παρασύρουν σ' αὐτήν. Ἄλλοτε προ­σπαθοῦν νά μᾶς παραστήσουν τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ ὅτι τάχα εἶναι ἀνεφάρ­μοστες καί ἀσυγχρό­νιστες γιά τήν ἐποχή πού ζοῦμε. Ἄλλοτε ὁ σατα­νᾶς "μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός" ( Β΄Κορ. ια΄14), μᾶς κάμνει δηλαδή τό φίλο μόνο καί μόνο γιά νά μᾶς παρασύρει στήν ἁμαρτία. Τότε ἀκριβῶς θά τόν ἀποπέμ­πουμε μέ τόν ἴδιο λόγο πού χρησιμοποίησε ἐναντίον του καί ὁ Κύριος στήν ἔρημο, μέ τό "ὕπαγε ὀπίσω μου σατα­νᾶ". Γιά τό ἐπιτύχουμε ὅμως αὐτό πρέπει προηγουμένως νά ἐφαρμόζου­με αὐτό πού λέγει ὁ Ἀπόστολος· νά εἴμαστε  ἄγρυπνοι σέ κατάσταση συνεχοῦς ἀναμονῆς καί προσοχῆς, ὥστε ἡ ὥρα τῆς ἐφόδου τοῦ πονηροῦ νά μή μᾶς εὕρει χαλαρούς καί ράθυμους.

          Ὁ τρίτος λόγος γιά τόν ὁποῖο ἐπιβάλλεται ἡ ἄγρυπνη προσοχή εἶναι ἡ ἕλξη πού ἀσκεῖ πάνω στόν ἄνθρωπο ὁ κόσμος πού βρίσκεται μακριά ἀπό τόν Θεό. Ὁ κόσμος μέ τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυ­μίες καί ὀρέξεις, οἱ μάταιες ἐπιδείξεις καί οἱ πολύ­τελεῖς ἐνδυμασίες καί τά παρόμοια. Ὅλα αὐτά δέν προέρχονται ἀπό τόν Θεό. Εἶναι ἀποτελέσματα τῆς ἁμαρτίας. Γι' αὐτό ὁ Κύριος ὑποδεικνύει τόν μεγάλο κίνδυνο νά ἐξαπατηθεῖ ὁ ἄνθρωπος ἀπό τά φαινόμενα καί τά πράγματα τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου καί νά ὑπο­δουλωθεῖ σ' αὐτά. Διότι ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀ­προ­σεκτεῖ, ἡ ψυχή του γίνεται βαρειά καί δυσκίνητη πρός τά πνευματικά ἀγωνίσματα καί ἀρέ­σκεται στήν καλοπέραση καί ἀπορροφᾶται ἀπό τίς βιοτικές μέριμνες. Γιά νά μή βρεθεῖ λοιπόν κανείς κατά τήν ὥρα τοῦ θανάτου σ' αὐτή τήν κατάσταση τῆς ραθυμίας καί τοῦ κινδύνου ἀπώλειας τῆς σωτηρίας του, γι' αὐτό ὁ Κύριος συνιστᾶ τήν ἐγρήγορση καί τήν προσοχή. Νά εἶστε μᾶς λέγει προσεκτικοί ὥστε νά ἐπωφε­λεῖσθε κάθε εὐκαιρία γιά τήν ἐκτέλεση τοῦ ἀγα­θοῦ. Συγχρόνως ὅμως νά βρίσκεσθε σέ συνεχῆ ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό διά τῆς προσευχῆς.

          Τέλος ὁ κίνδυνος μήπως ὁ ἄνθρωπος ἀπο­μακρυνθεῖ ἀπό τήν ὀρθή πίστη καί καταντήσει στήν πλάνη ἤ τήν αἵρεση καί ἑπομένως ἀποκοπεῖ ἀπό τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλη­σία, ἐπιβάλλει νά ὑπάρχει ἄγρυπνη προσοχή. Ὁ Ἀπόστολος μᾶς τό ὑποδεικνύει προσθέτοντας μετά τό "γρηγορεῖτε", τό "στήκετε ἐν τῇ πίστει". Ὅπως τότε, ἔτσι καί σήμερα οἱ αἱρετικοί καί τά ὄργανά τους κατακλύζουν τόν κόσμο προσπαθώντας νά παρασύρουν ὅσους ἀγνοοῦν τίς ἀλή­θειες τῆς πίστης τους καί φέρονται μέ ἀφέ­λεια στά θέματα τῆς σωστικῆς ἀλήθειας τοῦ Χρι­στοῦ. Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης τούς αἱρετικούς καί πλανεμένους διδασκάλους τούς ὀναμάζει "ἀντιχρίστους". Γι' αὐτό καί κρούει τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου καί φωνάζει στούς χριστιανούς.  "Βλέπετε ἑαυτούς" ( Β΄Ἰω.8). Προσέχετε πολύ στόν ἑαυτό σας, μή χάσουμε "ἅ εἰργασάμεθα, ἀλλά πλήρη μισθόν λάβωμεν".

*****

«Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει ἀνδρίζε­σθε, κραταιοῦσθε»

Ἀδελφοί, οἱ ἀποστολικές αὐτές προτροπές πρέπει νά βροῦν στίς ψυχές μας ἰδιαίτερη ἀπή­χηση.Ὁ χριστιανός ὡς στρατιώτης τοῦ Χρι­στοῦ, ὡς μέλος τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας καλεῖται νά εὑρίσκεται σέ διαρκή ἀγώνα κατά τῆς ἁμαρ­τίας καί γι'αὐτό πρέπει πάντοτε νά ἀγρυπνεῖ. Ὅσο περισσότεροι εἶναι οἱ κίνδυνοι καί οἱ ἐχθροί, οἱ ὁποῖοι ἐπιβουλεύονται τήν αἰώνια σωτηρία του, τόσο μεγαλύτερη πρέπει νά εἶναι ἡ προσοχή του καί τό ἐνδιαφέρον του, μήπως τυχόν κλονιστεῖ στήν πίστη καί ἀπομακρυνθεῖ ἀπ' αὐτήν. Ἄγρυ­πνοι λοιπόν ἐπί τῶν ἐπάλξεων, ἄς ἀγωνιζόμαστε ὡς γενναῖοι στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ ζητώντας του νά μᾶς περιβάλλει μέ τήν ἀκαταγώνιστη δύναμή του.

Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης