Μήνυμα Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας για την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας

 Μήνυμα Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας για την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας

Η σημερινή ημέρα, Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, δεν μπορεί παρά να λειτουργεί σα μια αφορμή για προβληματισμό και εγρήγορση.
Καθώς η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει μία φοβερή πανδημία, η οποία απειλεί και προσβάλλει τη σωματική υγεία των ανθρώπων, μια λιγότερο ορατή απειλή – ή, ορθότερα, μια απειλή που συχνά υποτιμούμε – τείνει να θεριέψει, τροφοδοτούμενη από το άγχος, τον φόβο, τον πανικό, τη θλίψη και όλες τις σοβαρές και ραγδαίες ανατροπές που εχουν επέλθει στον τρόπο ζωής και στην καθημερινότητά μας.
Σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, η μέριμνα στον τομέα της ψυχικής υγείας δεν πρέπει να υποβαθμίζεται και να μένει στη σκιά του αγώνα που δίνεται από τις ηγεσίες των κρατών και από την επιστημονική κοινότητα για την προστασία και αποκατάσταση της σωματικής υγείας. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αποτελεί αδήριτη ανάγκη η ενδυνάμωση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, για την πληρέστερη δυνατή κάλυψη των αυξανόμενων εξ αιτίας της πανδημίας αναγκών.
Με αυτό ως γνώμονα, η Ιερά Αρχιεπισκοπή μας έχει προβεί, δια του Ελληνικού Κέντρου Προνοίας, στη σύσταση και λειτουργία της δίγλωσσης Εθνικής Τηλεφωνικής Γραμμής Ψυχικής Υγείας: 1800 77 66 42. Προτρέπω πατρικά όσους αισθάνονται πίεση και ψυχική δυσφορία, να μη διστάσουν να κάνουν χρήση της συγκεκριμένης υπηρεσίας, για να λάβουν την απαραίτητη υποστήριξη.
Ταυτόχρονα, με όλη τη δύναμη της φωνής μου, απευθύνω έκκληση σε κάθε ευσεβή χριστιανό και σε κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως να επιστρατεύσει την αγάπη, τη συμπόνια και την αλληλεγγύη του και να μην αφήσει μόνο κανέναν συνάνθρωπο από το περιβάλλον του, που κρίνει ότι έχει ανάγκη υποστήριξης. Ας κρατούμε με τον πλησίον τη φυσική απόσταση που μας συστήνουν οι ειδικοί για την αποτροπή της μετάδοσης του κορωνοϊού, αλλά ας επιτρέπουμε ταυτόχρονα στις ψυχές μας να επικοινωνούν και να αφουγκράζεται η μία την άλλη. Ας είμαστε εκεί κάθε φορά που διαπιστώνουμε ότι ο πλησίον μας υποφέρει και βασανίζεται, με διάθεση να ακούσουμε, να δείξουμε κατανόηση, να του προσφέρουμε κάθε δυνατή στήριξη.
Και, ασφαλώς, ας μη λησμονούμε ποτέ ότι σε κάθε φουρτούνα της ζωής, σε κάθε δοκιμασία που μας προκαλεί ανασφάλεια, πόνο και θλίψη στην ψυχή, ο Χριστός μάς περιμένει καρτερικά ως ένα απάνεμο και γαλήνιο λιμάνι. Ας βάλουμε τον Χριστό στην καρδιά και την προσευχή στην καθημερινότητά μας, επιτρέποντας στην ψυχή μας να αναζωογονείται, να ανακαινίζεται και να γαληνεύει.