Π’ ατέλειωτη για τη γιαγιά φαντάζει - (Β. Χαραλάμπους)

 

Π’ ατέλειωτη για τη γιαγιά φαντάζει

(Β. Χαραλάμπους)

Ακόμα διηγιέται η γιαγιά από το Πέραν

για τα χρόνια κείνα

που κρυφοπήγαιναν στο κάτεργο

σιμά στην Αγιά Σοφιά μας

των Ρωμιών τ’ απογεννίδια

γράμματα ελληνικά να μάθουν.

Ακόμα διαπορώ γιατί η γιαγιά εκείνη

ατέλειωτη τη μεγαλοκκλησιά καλούσε.

Κι έκανε το ράφτη ο δάσκαλος

μ’ ολοτρίγυρα τα τρομαγμένα σκολιαρούδια

κι έραβε το βελόνι τα γελέκια

αλλοτρόπως ζωγραφώντας στο κάτεργο εκείνο

τ’ απαγορευμένα γράμματα.

Κι έσμιγε τ’ αλφαβητάρι του καημού μας

με τ΄ ατέρμονο της φυλής αλφαβητάρι.

Ακόμα και τούτο μη τυχόν και το λησμονήσω

πως στ’ ατέλειωτο της Ρωμιοσύνης στόρημα

ατέλειωτη η Αγιά Σοφιά  για τη γιαγιά φαντάζει.

 
* Το ποίημα αυτό αφορμάται από πραγματική διήγηση μιας Κωνσταντινουπολίτισσας γιαγιάς για τα χρόνια που πήγαιναν  στο κάτεργο κοντά στην Αγιά Σοφιά για να μάθουν τα απαγορευμένα Ελληνικά γράμματα από το δάσκαλο που έκανε το ράφτη.  Η φράση «Η Αγιά Σοφιά είναι ατέλειωτη» ανήκει στη γιαγιά.