Φρένο στήν καταφρόνηση! - ὑπό τοῦ Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

   Φρένο στήν καταφρόνηση!

ὑπό τοῦ Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

             Διανύουμε τήν Ἁγία  Μεγάλη Τεσσαρακοστή· περίοδος αὐστηρᾶς νηστείας, ξηροφαγίας! Ἔχουμε ποτέ διερωτηθεῖ, ποιός ἦταν ὁ λόγος, πού θεσπίσθηκε  αὐτή ἡ περίοδος; Δυσκόλως θά τό ἀνακαλύψουμε, γιατί ἔχουμε ἄλλα πράγματα στό νοῦ μας. 

            Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς λέει, ὅτι ὁ λόγος πού θεσπίσθηκε ἡ Μ. Τεσσαρακοστή ἦταν νά μπεῖ ἕνα φρένο στήν καταφρόνηση τοῦ Μυστηρίου τῆς Θ. Εὐχαριστίας! Γράφει:  «Παλαιότερα, πολλοί χριστιανοί,  κοινωνοῦσαν, προπαντός πρίν τό Πάσχα,  χωρίς προετοιμασία. Οἱ Πατέρες, βλέποντας  τή  ζημία  πού προερχόταν ἀπό αὐτό,  καθιέρωσαν  σαράντα μέρες νηστεία καί προσευχή ὡς προετοιμασία» (Κατά Ἰουδαίων Γ. P.G. 47: 867). Δηλαδή, οἱ χριστιανοί, ζημιώνονταν, κοινωνώντας, καί ζημιώνονταν, ἐπειδή κοινωνοῦσαν  χωρίς προηγουμένως νά νηστέψουν!

              Καί οἱ Πατέρες, ὡς μᾶς ἐξηγεῖ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, γιά νά διορθώσουν τό κακό, θέσπισαν σαράντα μέρες αὐστηρᾶς νηστείας καί ἐντόνου προσευχῆς, γιά νά κοινωνήσουν τό Πάσχα καί μόνο τό Πάσχα! ( Βλ. Mεγάλη Τεσσαρακοστή καί Θ. Κοινωνία. Romfea. 16.2.15). Θά μποροῦσαν νά θεσπίσουν μιά ἑβδομάδα, ἤ δύο έβδομάδες ἀλλά δέν τό ἔκαναν! Γιά νά τό χωνέψουν καλά, πόσο  μεγάλο πρᾶγμα εἶναι ἡ Θ. Κοινωνία!

         Ἀπό τότε (4ος αἰ.) ἡ νηστεία συνδέθηκε μέ τή Θ. Εὐχαριστία. Καί ἐπειδή δέν ἦταν δυνατό, κάθε φορά πού κοινωνοῦσαν, νά νηστεύουν σαράντα μέρες,   καθιερώθηκε ἑπταήμερος νηστεία πρό τῆς Θ. Κοινωνίας.  Αὐτός  ἦταν  ὁ λόγος, πού  ἀρχικῶς (μέχρι 9ον περίπου αἰ.),  ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων,   τῆς «Παναγίας», καί τῶν «Ἀποστόλων» ἦταν ἑπτά μέρες!  (P.G. 138: 941). «Προφανῶς ὡς πνευματική προετοιμασία γιά τή Θεία Κοινωνία», σημειώνει ὁ  Βλάσιος Φειδᾶς (Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, τ. Α΄, 2η ἔκδοση, σελ. 963).

             Καί μέχρι προσφάτως (δεκαετία τοῦ 1980), ἡ παράδοση αὐτή τηρεῖτο μέ θρησκευτική εὐλάβεια ἀπό τούς πατέρες μας καί τούς παππούδες μας. Ὅμως, μερικοί «κύκλοι»,   ἔχοντας προφανῶς ἐλλιπῆ ἐνημέρωση, κατάφεραν  στίς ἡμέρες μας καί στήν πατρίδα μας,   ὥστε  οἱ περισσότεροι χριστιανοί,  νά μή νηστεύουν πρό τῆς Θ. Κοινωνίας  οὔτε μία (!) μέρα, καταφρονώντας   τό Μυστήριο.

          Καί τί κάνουμε ὡς Ποιμένες;  Στηρίζουμε  αὐτή τήν ἐφάμαρτη καταφρόνηση, πρός ζημία τῶν πιστῶν, ἤ προσπαθοῦμε νά τήν ἐξαλείψουμε πρός ὠφέλειά τους;