Δεν είναι δική μου η φράση, γι’
αυτό και μπήκαν τα εισαγωγικά. Ποιος την ξεστόμισε τότε; Μα, δεν είναι ένας,
είναι πολλοί. Πολλοί και επώνυμοι. Για την ακρίβεια είναι 80. Ογδόντα
διανοούμενοι -στη συντριπτική τους πλειονότητα Γάλλοι- υπέγραψαν στις 23 Μαΐου
1977 στην αριστερής απόχρωσης εφημερίδα Λε Μοντ μια
ανακοίνωση/διαμαρτυρία στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ ζητούσαν να
αποποινικοποιηθεί η σεξουαλική σχέση μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων κάτω των 15
ετών. Λίγους μήνες πριν οι περισσότεροι εξ αυτών υπερασπίζονταν τρεις άντρες
που είχαν φυλακιστεί επειδή κακοποίησαν σεξουαλικά δυο αγόρια 13 και 14 ετών.
Ανάμεσα σε αυτούς που υπέγραψαν ήταν:
Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ,
φιλόσοφος, λογοτέχνης, κριτικός και πολιτικός ακτιβιστής, ο κυριότερος
εκπρόσωπος του φιλοσοφικού υπαρξισμού.
Ο Μισέλ Φουκώ, ο
«βασιλιάς των φιλοσόφων», συγγραφέας, με θεματικές τη φυλακή, την τιμωρία, τη
φροντίδα των πνευματικά ασθενών κ.ά.
Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ,
συγγραφέας, φιλόσοφος, από τις πιο επιδραστικές διανοούμενες του 20ου αιώνα,
ακτιβίστρια και φεμινίστρια, συγγραφέας του βιβλίου «Το δεύτερο φύλο» μια χάρτα
του φεμινισμού [1].
Ο Ζακ Ντεριντά, φιλόσοφος, γνωστός και ως θεμελιωτής της αποδόμησης με βαθιά επίδραση στο πεδίο της λογοτεχνικής θεωρίας και την φιλοσοφία.
Ο Λουί Αραγκόν, ποιητής, μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος και για πολλά χρόνια μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Πήρε μέρος στο κίνημα του ντανταϊσμού ενώ αργότερα αποτέλεσε μαζί με τον Αντρέ Μπρετόν πρωτεργάτη του υπερρεαλισμού.
Ο Ντανιέλ κον Μπεντίτ, ο «πρωτομάστορας» του Μάη του ’68 και μετέπειτα πολιτικός με ευαισθητοποίηση στα περιβαλλοντικά θέματα και τον πυρηνικό αφοπλισμό, δεν είχε υπογράψει. Φημολογείται ωστόσο, έντονα ότι αυτός ήταν ο συντάκτης της διαμαρτυρίας. Ο ίδιος είχε περιγράψει το 1975 στο βιβλίο του «Το Μεγάλο Παζάρι» ερωτικές σχέσεις με παιδιά την εποχή που ήταν εκπαιδευτικός σε ένα αντι-αυταρχικό νηπιαγωγείο στη Φραγκφούρτη.
Λίγες μέρες πριν η ίδια εφημερίδα είχε ανακοινώσει τη δημιουργία ενός «Μετώπου για την Απελευθέρωση της παιδεραστών» (FLIP) που αγωνιζόταν για την απελευθέρωση των σχέσεων και του λόγου. Η εφημερίδα ανέφερε περιπτώσεις ενηλίκων που είχαν σεξουαλικές σχέσεις με ανήλικους και άδικα τιμωρήθηκαν από την κοινωνία.
Δύο χρόνια μετά, τη σκυτάλη παίρνει η επίσης αριστερή εφημερίδα Λιμπερασιόν. Δημοσιεύει ανοιχτή επιστολή του συγγραφέα και ενός από τους λεγόμενους «νέους φιλοσόφους» Πασκάλ Μπρυκνέρ, του ελληνικής καταγωγής συνθέτη Ζορζ Μουστακί και άλλων στην οποία υπερασπίζονται παιδόφιλο που ζει με κοριτσάκια ηλικίας 6 έως 12 χρονών, με το επιχείρημα ότι στο «πρόσωπο των παιδιών καθρεπτίζεται η ευτυχία που τους φέρνει η σχέση μαζί του».
Μερικά χρόνια αργότερα ο
πολυβραβευμένος συγγραφέας Γκαμπριέλ Ματζνέφ επέκρινε τη
«σιωπή των διανοουμένων» σε ό,τι αφορά την απελευθέρωση των σχέσεων με παιδιά.
Η εποχή αυτή πλέον πέρασε, ο Μαρξ
πλέον γίνεται καλύτερα κατανοητός μ’ ένα ποτήρι Coca Cola, «ό,τι ήταν κόκκινο στο
παρελθόν είναι πλέον πράσινο» ομολογεί ο κον Μπεντίτ για την πολιτική στροφή
του, και η ανεκτικότητα στις παιδοφιλικές απόψεις είναι πια παρελθόν. Οι νόμοι
γίνονται ολοένα και πιο αυστηροί.
Έτσι είναι ή έτσι νομίζουμε; Η
κοινωνία, που με αβάσταχτη ελαφρότητα και συλλογική τύφλωση τούς αποδέχθηκε
τότε, άλλαξε; Το 2017 στη Γαλλία διαπράχθηκαν 8.700 βιασμοί ανηλίκων. Σχεδόν 24
βιασμοί κάθε μέρα! Ένας κάθε ώρα!
Είναι η ίδια (αυστηρή!) κοινωνία
που ανέδειξε τον Ντανιέλ κον Μπεντίτ σε ηγετική φυσιογνωμία του Ευρωπαϊκού
Πράσινου Κόμματος και τον έχρισε Πρόεδρο της ομάδας των Πρασίνων-Ευρωπαϊκής
Ελεύθερης Συμμαχίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την περίοδο 2004 –
2014. Είναι η ακαδημαϊκή -φευ!- ελληνική κοινότητα που τον ανακήρυξε επίτιμο
διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών!
Κι όχι τίποτα άλλο! Ο καθ’
ομολογίαν δράστης του βιασμού της 12χρονης θα γελάει με τους αφορισμούς μας
στο facebook «Κρεμάστε
τον!» όταν τον βλέπουμε να φιγουράρει αγκαλιά με μια εικόνα ή με ένα σταυρό,
στην προσπάθειά του να χτίσει σοβαρό προφίλ. Την ίδια ώρα που οι μεσημεριανές
εκπομπές και τα δελτία ειδήσεων μεταδίδουν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στο
φιλοθεάμον κοινό που τρέφεται με τα περιττώματα της οθόνης.
«Εικόνα σου είμαι, κοινωνία και
σου μοιάζω» [2]
Υπ.
________________________________
[1] Από τα μέσα της δεκαετίας του
1930 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1940 η Σιμόν ντε Μποβουάρ είχε σχέσεις
με πολύ νεότερές της γυναίκες, οι οποίες ήταν παλιότερα μαθήτριές της. Σε
κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις ο σύντροφός της Ζαν Πωλ Σαρτρ φλέρταρε τις
ίδιες γυναίκες, το ίδιο διάστημα και μάλιστα με επιτυχία και εν γνώσει της
συντρόφου του.
[2] Γαλάτεια Αλεξίου -
Καζαντζάκη, Αμαρτωλό.
Πηγές
[-], 1977-2017 : comment notre morale sexuelle a basculé sur la pédophilie, Le Monde, 1/7/2017.
Ambroise-Rendu Anne-Claude, «Un siècle de
pédophilie dans la presse (1880-2000) : accusation, plaidoirie,
condamnation», Le Temps des médias, (2003), Cairninfo,
1/12/2007.
Andraca Robin, Matzneff : les
signataires d'une pétition pro-pédophilie de 1977 ont-ils émis des regrets ?,
Liberation, 2/1/2020.
Campbell Matthew, French philosopher
Michel Foucault ‘abused boys in Tunisia’, The Times, 28/3/2021.
Chemin Anne, Les années 1970-1980, âge d’or de
l’apologie de la pédophilie en France Le rôle pro-pédophilie du journal
Libération, Espace collaboratif contre la Pédocriminalité, Le
Monde, 28/2/2020.
Moghaddam Fiona, Quand des
intellectuels français défendaient la pédophilie, radiofrance.fr, 3/1/2020.
Verdrager Pierre, «La pédophilie à l’épreuve
des années 1970-1980», L'enfant interdit, (2021), Cairninfo,
25/5/2022.
Αδέσποτος, Σαν σήμερα
δημοσιεύτηκε το Μανιφέστο των διανοουμένων αντιφασιστών, Lefterianews.gr, 1/5/2016.
Αναγνωτόπουλος Κώστας, Παιδοφιλία:
ο Μάης του ’68 στο εδώλιο, Protagon.gr, 11/5/2018.
Γκαβέας Δημοσθένης, Όταν
ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ περιέγραφε σεξουαλικές συνευρέσεις με παιδιά,
huffingtonpost.gr, 26/2/2021.
Δελησταμάτης Τριαντάφυλλος, Ελευθεριακoί
και απολογία της παιδεραστίας, athensvoice.gr,
27/2/2021.
Κουλουμβάκης Γιώργος, Ψωμί
– Παιδεία – Παιδεραστία, e-grammes.gr, 4/2/2008.
Λούπα Χριστιάννα, Daniel
Cohn Bendit (Ντανιέλ Κον Μπεντίτ): Η πολυτάραχη ιστορία ενός σύγχρονου
Φιλέλληνα!, tvxs.gr, 14/5/2010.
Μπακουνάκης Νίκος, Σιμόν
ντε Μποβουάρ: Να τελειώνουμε με την Grande Sartreuse, Ligo.gr, 30/10/2021.
Νιάνιος Ε. Δ., Παιδεραστεία:
το όνειδος των προοδευτικών διανοουμένων, anixneuseis.gr, 5/1/2020.
Παπαθανασίου Μαρίλια, «Σιμόν ντε
Μποβουάρ : Οι άγνωστες πτυχές μιας συναρπαστικής ζωής», εφ. Το Βήμα,
22/11/2019.
Παπαματθαίου Μάρνυ, «Επίτιμος
διδάκτορας της Νομικής ο Ντανιέλ Κον Μπεντίντ», εφ. Το Βήμα,
9/2/2012.
χ.ό., «Γκαμπριέλ` Ματζνέφ: Σοκ με
τις δηλώσεις του διάσημου συγγραφέα για τις παιδοφιλικές του πρακτικές στην
Ασία!», (πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ), εφ. Πρώτο Θέμα, 29/1/2020.
χ.ό., Η διανοούμενη και
«θεία» Σιμόν ντε Μποβουάρ, Εφημερίδα των Συντακτών, 10/8/2020.
χ.ό., Όταν ο Σαρτρ, ο
Φουκώ και άλλοι διανοητές ήταν υπέρ της παιδοφιλίας, andro.gr, 4/3/2021.
8 σχόλια:
Το ρούφηξα το πλήρους ντοκουμέντων άρθρο σας. Επιτέλους ας ξεσκεπαστούν όλοι αυτοί οι «προοδευτικοί» που μας κουνούν το δάκτυλο. Τι περιμένεις μετά από μια κοινωνία χωρίς ηθικούς φραγμούς. Ντροπή τους.
Σας συγχαίρω για το αποκαλυπτικό σας άρθρο.
Χρ. Γεροβασίλης
Να αγιάσουν τα χέρια σου. Καλά τα γράφεις. Μακάρι όπως τα διάβασα εγώ να τα διαβάσουν και οι κουλτουριάρηδες και όλοι γενικά όσοι φέρνουν ευθύνη.
Γιατί οι τηλεδικαστές δεν προβάλουν ως κατηγορούμενους και αυτούς τους ηγέτες του πνεύματος που εξωθούν σε ανάρμοστες πράξεις με τις απόψεις που χρόνια μεταφέρουν με συνέπεια να συμβάλουν στο διαφθείρουνε την κοινωνία. Αλλά ξέχασα τα ιερά «τέρατα» πρέπει να παραμένουν στο απυρόβλητο, "όμοιος ομοίω αεί πελάζει";
Ω!!! ρε!!!! Γλέντια…
Κεραυνός σε ανέφελο ουρανό έπεσε η αποκάλυψη αυτή.
Που καταντήσαμε… μετά ψάχνουν να βρουν την αιτία…
Τι έγραψαν και υπέγραψαν αυτοί οι Ογδόντα διανοούμενοι. Το μιαλό τους είναι συσκοτισμένο για να μη πω παθιασμένο από κολάσιμες απολαύσεις. Πως κατάντησε έτσι ο κόσμος μας; που θα πάμε; Αχ! κατά του έξω αποδώ μας πηγαίνουν. Τελικά μας πηγαίνουν ή ακολουθούμε; Σαν τα πρόβατα επί σφαγή; Ποιες οι αντιδράσεις μας; μήπως η σιωπή μας ως εκκλησία σύλλογοι και λοιπά είναι συνυπευθυνότητα;
Ευχαριστίες για τα πολύτιμα αυτά στοιχεία.
Πολύ ενδιαφέρον το κείμενο ειδικά αν σκεφθούμε ότι οι διάφοροι επιτήδειοι πατάνε πάνω στην "κοντή" μας μνήμη.
Υπάρχει βέβαια το θέμα της αλλαγής του πολιτιστικού κλίματος κάθε φορά. Πριν πάμε σε αυτό το ακραίο παράδειγμα της παιδοφιλίας ας θυμηθούμε την μεταχείρηση των γυναικών στο χώρο του θεάματος πριν το κίνημα Metoo. Η σεξουαλική παρενόχληση θεωρείτο αυτονόητη.
Επίσης η σεξουαλική παρενόχληση(και όχι μόνο) εφήβων στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό δεν ήταν ταμπού. Μάλλον το αντίθετο.
Εκείνο που βλέπουμε είναι ότι όταν το πάθος -το όποιο πάθος- σκοτίζει τότε πάντοτε βρίσκονατι πρόθυμοι επιχειρηματολογούντες και "κατάλληλα" επιχειρήματα για να καλυφθεί η οποιαδήποτε εκτροπή.
ΥΓ. Μήπως το κίνημα metoo είναι το colpo grosso του μισόκαλου διαχρονικά; Πρώτα σε σπρώχνω στην αμαρτία και μετά σε ξεμπροστιάζω αμαρτωλέ μπας και μου κάνεις τη χάρη να αυτοκτονήσεις και να χαθείς! (Μηρμηκολέων ονομάζεται;)
w
ΥΓ2 Το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς τι είναι;;;;;
Πλέον των 30 ετών ιερωσύνης να καταθέσω στην αγάπη σας.... ΕΜΕΙΣ οι κληρικοί φέρουμε μεγάλη ευθύνη. Βάλαμε τους λαϊκούς στα πόδια μας, με την έννοια της αντικατάστασης. Αντι να κατηχούμε τα παιδιά που μας πλησιάζουν, τα μεγαλώνουμε στο όνομα της "υπακοής" και τα έχουμε κάνει χαμάληδες για να μας κουβαλούν βαλίτσες κλπ. Τους φουσκώνουμε τα μυαλά με τα χρυσοκέντητα άμφια, με τους λαμπερούς σταυρούς, τους φοράμε ένα ράσο και τα χρίζουμε "αρχηγούς" του ιερού, τους δινουμε το δικαίωμα να ακουμπούν εξουσιαστικά την Αγία Τράπεζα, μας βλέπουν να παίζουμε με τα κινητά στο ιερό, τα καλούμε πολλές φορές να βγάλουμε και selfie, μας βλέπουν να χασκογελάμε, να λέμε υπονοούμενα με τους έτερους λαϊκούς να μας βλέπουν να καταλύουμε όταν δεν πρέπει... και πόσα ακόμα! Και όλα αυτά στα πλαίσια της "οικονομίας" και της προβολής της ενορίας μας στα social. ΟΧΙ..... ένα " ΟΧΙ" αντίστοιχο του Μεταξά, πρέπει να πούμε σε όλα αυτά. Το ιερό Βήμα, είναι ένας χώρος απαγορευμένος για όλους μας..., είναι ένας χώρος που οι παλαιοί ιερείς άλλαζαν υποδήματα για να εισέλθουν... ένας χώρος που η αναξιότητά μας οφείλει τα πάντα στον ΕΛΕΉΜΟΝΑ ΘΕΟ, που μας επιτρέπει ακόμα να λειτουργούμε. Ας αφήσουμε στην άκρη διαφωτιστές, μαρξιστές, ιδεαλιστές, αθέους να κάνουν την δουλειά τους και εμείς τη δική μας.... εαν θέλουμε να ξεφύγουμε από την κατάσταση αυτή. Το μόρφωμα Μιχος έκτιζε προφίλ με τους ρασοφόρους και οι ρασοφόροι δεν καταλάβαμε τίποτε. ΔΥΣΤΥΧΩΣ....μας θάμπωσαν οι οικονομικες ενισχύσεις!!!
Δημοσίευση σχολίου