«Η διαφορά μεταξύ κατάγματος και
αυτοάνοσου».
Όταν βρέχει, τη βροχή τη λέμε
βροχή. Πολύ σωστά! Κι όταν χιονίζει, το χιόνι το λέμε χιόνι. Πώς αλλιώς;
Χρειάζεται να ονοματίζουμε την πραγματικότητα, για να καταπιαστούμε με αυτήν.
Παρόμοια, όταν ψυχολόγοι,
θεολόγοι, κοινωνιολόγοι κλπ μιλάμε για την σημερινή κοινωνική μας
πραγματικότητα, ονοματίζουμε τη νεωτερικότητα και τη μετανεωτερικότητα,
ονοματίζουμε τον καταναλωτισμό, ονοματίζουμε την εκκοσμίκευση και τη
μεταεκκοσμίκευση, ονοματίζουμε το ψηφιακό σύμπαν, μα... για δες! Σπανίως ονοματίζεται
(και εξετάζεται) και το οικονομικό σύστημα το οποίο συναπαρτίζει και συνέχει
την σημερινή μας πραγματικότητα! Γιατί άραγε ο καπιταλισμός (με οιονδήποτε
επιθετικό προσδιορισμό) σπανίως ονοματίζεται;... Πώς γίνεται να θες να μιλήσεις
για το σήμερα, αλλά να μην ασχολείσαι με το χιόνι όταν χιονίζει;
Το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου έκανα μια ομιλία στην οποία έδωσα τον τίτλο «Η διαφορά μεταξύ κατάγματος και αυτοάνοσου». Στο πλαίσιο της συζήτησης για την ενδοοικογενειακή βία, προσπάθησα να ρίξω θεολογική ματιά στην ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ, την ΔΟΜΙΚΗ βία, η οποία θρέφει διάφορες βίες στη συνέχεια.
Μελετώντας κοινωνίες που πέρασαν, μιλάμε για (και: κρίνουμε την) φεουδαρχία, μιλάμε για (και: κρίνουμε τη) σοβιετία, κοκ. Όταν ζούμε στον καπιταλισμό, δεν θα μιλήσουμε άραγε για (και: δεν θα κρίνουμε τον) καπιταλισμό; Τι τρέχει;Η ομιλία μου δημοσιεύτηκε σε δύο
μέρη, στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς», στις 18 και τις 25 Φεβρουαρίου.
Δίνω παρακάτω τους δύο συνδέσμους, αντίστοιχα. Θα είναι χαρά μου, αν η ανάγνωση
δεν σταματήσει σε τούτη μου την ανάρτηση, αλλά συνεχιστεί στην εισήγηση.
Α΄ μέρος: https://edromos.gr/i-diafora-metaxy-katagmatos-kai.../
Β΄ μέρος: https://edromos.gr/i-diafora-metaxy-katagmatos-kai.../
Θανάσης Ν. Παπαθανασίου /
28-2-2023
ΥΓ1: Η ζωγραφιά, έργο του Diego
Rivera (1996-1957).
ΥΓ2: Την εισήγηση την έκανα στην
ημερίδα «Η πρόληψη της ενδοοικογενειακής βίας ως πρόταση αλλαγής της κοινωνίας:
Η συμβολή της σκέψης των Τριών Ιεραρχών» (Ίδρυμα Νεότητος και Οικογένειας της
Αρχιεπισκοπής Αθηνών), Σάββατο 11-2-2023.
2 σχόλια:
Γράφετε για τη σοβιετια πού (ελπίζω ότι) κρίνουμε. Και μετά μιλάτε για τον καπιταλισμό. Νομίζω όμως ότι το αντίστοιχο της σοβιετιας (πού δεν ανήκει δυστυχώς στο παρελθόν) ειναι ή κοινοβουλευτικη αντιπροσωπευτικη δημοκρατία (που ειναι καλό πράγμα, παρ'ολες τις αδυναμίες της), όχι ο καπιταλισμός. Η Σοβιετια δεν ήταν μόνο οικονομικό σύστημα, έτσι δεν ειναι; Το θέμα ειναι ότι η δυτική δημοκρατία πάει αγκαζέ με τον καπιταλισμό. Αν τον παρατήσει για να βρει άλλον σύντροφο, ποιος θα ειναι αυτός; Εννοώ ότι ειναι σιαμαια αυτά τα δύο, κοινοβουλευτικη δυτική δημοκρατία και καπιταλισμός, και μάλιστα ενωμένα στο κεφάλι, δύσκολη η εγχείρηση. Απλοϊκό ερώτημα ανθρώπου που δεν έχει μελετήσει το θέμα καθόλου. Όσα γράφετε στα δύο κείμενά σάς ειναι πολύ ενδιαφέροντα, δεν το συζητώ.
Αγαπητέ μου κε Παπαθανασίου. Ασφαλώς και θέλω να διαβάσω και τις δυο συνέχειες, αλλά χωρίς όρους και δεσμεύσεις.Αδελφικά. Αθανάσιος Κοτταδάκης
Δημοσίευση σχολίου