Οἱ δύο Ἀναστάσεις - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

Οἱ δύο Ἀναστάσεις

ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

    Ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Σαββάτου σχετίζεται μέ τήν πρώτη Ἀνάσταση, ἐνῶ ἡ Θ. Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα, σχετίζεται μέ τή δεύτερη Ἀνάσταση. Περιληπτικῶς.

     Ἡ πρώτη Ἀνάσταση εἶναι ἡ νίκη τοῦ Χριστοῦ κατά τοῦ Ἅδη· ἡ συντριβή τοῦ Ἅδη· καί ἡ ἀπελευθέρωση τῶν δικαίων ἀπό τήν κοιλιά τοῦ Ἅδη, καί ἡ εἴσοδό τους στόν Παράδεισο, πού ἄνοιξε μέ τή Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ.

     Τό ἔθιμο πού ἐπικρατεῖ κατά τόπους, στή Λειτουργία τοῦ Μ. Σαββάτου, νά σπᾶνε στάμνες, στό «ἀνάστα ὁ Θεός» (μερικοί τό παρακάνουν, καί ἁμαρτάνουν...), ἔχει σχέση μέ τήν πρώτη Ἀνάσταση.

 Ἡ κοιλιά τῆς στάμνας συμβολίζει τήν κοιλιά τοῦ  Ἅδη, ὅπου οἱ ψυχές εἶχαν αἰχμαλωτισθεῖ. Συντρίβοντας τήν κοιλιά τῆς στάμνας, συντρίβεται ἡ κοιλιά τοῦ Ἅδη, καί ἀπελευθερώνονται οἱ αἰχμάλωτες  ψυχές.

   Τά βάϊα πού ρίχνονται στό «ἀνάστα ὁ Θεός», εἶναι σάν νά στεφανώνεται  ὁ νικητής τοῦ Ἅδου, Ἰησοῦς Χριστός.

    Ἡ δεύτερη Ἀνάσταση εἶναι  ἡ νίκη τοῦ Χριστοῦ κατά  τοῦ σωματικοῦ, βιολογικοῦ θανάτου. Πρῶτα εἰσῆλθε στήν ἀνθρωπότητα ὁ πνευματικός θάνατος, καί μετά ὁ σωματικός. Καί ὁ Χριστός πρῶτα νίκησε τόν πνευματικό θάνατο, τόν Ἅδη, καί μετά τό  σωματικό

    Δέν ξέρουμε τήν ἀκριβῆ ὥρα πού ἀναστήθηκε ὁ Χριστός. Ἁπλῶς ξέρουμε  ὅτι ἀναστήθηκε τήν τρίτη  μέρα ἀπό τό θάνατό Του. Ὅμως, ἡ τρίτη μέρα,  μέ βάση τό ἰουδαϊκό ἡμερολόγιο,  ἄρχιζε τό Σάββατο ἑσπέρας, μέ τή δύση τοῦ  ἡλίου. Ἐνῶ σύμφωνα μέ τό δικό μας ἡμερολόγιο ἀρχίζει τήν  Κυριακή στίς δώδεκα τά μεσάνυκτα·  γι'αὐτό καί  τότε κάνουμε τήν Ἀνάσταση. Ὅμως, ὁ Χριστός ἀναστήθηκε  τήν τρίτη μέρα μέ βάση τό ἰουδαϊκό ἡμερολόγιο!

   Ἑπομένως, τό μεγάλο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, μπορεῖ νά γιορτασθεῖ καί Μ. Σάββατο βράδυ, καί στίς ἐννιά, καί στίς δέκα, καί στίς  ἕνδεκα ὥρα. Καί  μακάρι νά γινόταν  κάτι τέτοιο.  Καλή Ἀνάσταση!