Δύο σταγόνες Ιστορίας και ουχί ιδεολογημάτων επί τη ευκαιρία της 28ης Οκτωβρίου - Παναγιώτης Ασημακόπουλος

1. Το "Όχι" το είπε ο Μεταξάς. 
- Δικτάτορας ναι, αλλά αυτός είναι που επί μήνες δεν ενέδιδε στις προκλήσεις των Ιταλών (τορπιλισμός της Έλλης, κ.λ.π.) και παράλληλα προετοίμαζε στρατιωτικά τη χώρα. 
- Δικτάτορας ναι, αλλά αυτόν επισκέφτηκε στις 3 τα ξημερώματα ο Ιταλός πρέσβης Γκράτσι για να του ζητήσει ελεύθερη διέλευση και την κατάληψη ορισμένων στρατηγικών σημείων στην Ελλάδα. 
- Δικτάτορας ναι, αλλά αυτός είπε στον Γκράτσι στη γαλλική γλώσσα "ώστε έχουμε πόλεμο". 
- Γερμανοθρεμμένος ναι, αλλά ήξερε ότι τα συμφέροντα της Ελλάδας είναι με τη Μεγάλη Βρετανία, που ήταν η επικρατούσα στη θάλασσα. Όταν σε 3 ώρες από τότε ήχησαν οι σειρήνες πολέμου, το σκηνικό είχε τελειώσει και η απόφαση είχε ληφθεί. Και "με το χαμόγελο στα χείλη πάνε οι φαντάροι μας μπροστά". Όλοι στο μέτωπο! Όλοι;; Χμμμ....
2. Οι Έλληνες στο μέτωπο των ελληνοαλβανικών συνόρων δεν πολέμησαν τον αόριστο φασισμό, αλλά τους Ιταλούς εισβολείς. Θα τους πολεμούσαν ακόμη κι αν ήταν δημοκράτες, καλλιτέχνες ή παιδιά των λουλουδιών. Ο πόλεμος δεν ήταν ιδεολογικός, αλλά εθνικός. Αφορούσε την υπεράσπιση των συνόρων. Ίσα ίσα που αν ήταν ιδεολογικός, το μεταξικό καθεστώς μάλλον δεν θα είχε πρόβλημα λόγω της εν μέρει ιδεολογικής συγγένειας.
 
3. Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος έληξε μετά από 5 σκληρούς, μέσα στο χιόνι και στους πάγους, μήνες. Νικηφόρα για τους Έλληνες. Συνθηκολόγησε η Ιταλία. Άγνωστη στο 99,9% η ημερομηνία, ποτέ δεν διδάχθηκε στο σχολείο. Εδώ θα μού πεις ότι δεν εορτάζουμε τη λήξη όλου του πολέμου και της Γερμανικής Κατοχής. Αμέσως μετά φροντίσαμε να έχουμε περισσότερα θύματα. Από χέρι αδελφικό...

Παναγιώτης Ασημακόπουλος