Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θυμάται :
«Δεν είχαμε νερό στο σπίτι μας. Η μαμά μου μάζευε το νερό από τη βρύση του χωριού για να πλύνει τα ρούχα μας. Μας σήκωνε νωρίς για να πάμε στο σχολείο, άναβε το τζάκι γιατί δεν είχαμε σόμπα. Ολοι μας ήμασταν τότε μαθητές, διαβάζαμε κάτω από το φως της λάμπας πετρελαίου, ενώ εκείνη προσπαθούσε να μεγαλουργήσει γευστικά μαγειρεύοντας το βράδυ στο μαγκάλι. Ο πατέρας για να τα φέρνει βόλτα δεν είχε χορτάσει ποτέ του ύπνο. Διατηρούσε στο χωριό καφενείο, μέρος του οποίου είχε διαμορφώσει σε κουρείο. Σηκωνόταν αξημέρωτα για να ανοίξει το μαγαζί του, όπου και παρέμενε μέχρι να φύγει και ο τελευταίος πελάτης.
Πέρα από τις δύο δουλειές που έκανε, του κουρέα και του καφετζή,
φρόντιζε τα χωράφια και τα ζώα του, φύτευε και μάζευε ελιές. Στις εργασίες
αυτές τον βοηθούσαμε κι εμείς στις ελεύθερες ώρες μας".
Οικουμενικός Πατριάρχης
Βαρθολομαίος "Ότε ήμην παιδίον"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου